ΒΟΜΒΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ

     Προτιμάτε τα γέλια ή τα κλάματα; Ή μήπως τα γέλια μέχρι δακρύων; Εγώ σαν άνθρωπος προτιμώ την ανάποδη πορεία. Δάκρυα μέχρι να με πιάσουν τα γέλια. Το βρίσκω πιο ανακουφιστικό.

     Έσκασε βόμβα στο προαύλιο της βουλής. Ο πολιτικός-αστυνομικός συντάκτης, με τεράστια ανησυχία, μας ενημέρωσε για το χτύπημα και αναρωτήθηκε πού οδεύει η πατρίς. Μου ήρθανε στο μυαλό οι στίχοι του ποιητή:<< Τι είναι η πατρίδα μας; Μήπως οι κάμποι , μήπως τα ψηλά βουνά; >> Μπα, σκέφθηκα. Εμείς είμαστε που γουστάρουμε τζερτζελέ κι οι δημοσιογράφοι που βρήκαν αντικείμενο ενασχόλησης.

     Μετά βγήκε ένας πολιτικός, που με περισσή ψυχραιμία, μας διαβεβαίωσε ότι, ναι μεν το χτύπημα ήταν εναντίον της δημοκρατίας και του συμβόλου της, δηλαδή της βουλής, αλλά μπορούμε να παραμείνουμε στις βραδινές επιλογές μας , διότι η δημοκρατία μας δεν κινδυνεύει. Με την δήλωση αυτή έβαλα και δεύτερο ποτό που οφείλω να ομολογήσω ότι το ήπια πιο ήρεμα γιατί πριν την δήλωση είχα και μια αδιόρατη ανησυχία.

     Και μιλάω πολύ σοβαρά. Ξέρεις τι είναι να έχεις κανονίσει να πας το βράδυ σ’ένα σκυλάδικο και να σε πιάσει μια ταραχή για την δημοκρατία; Πώς να αφοσιωθείς στην εκτέλεση του βάρδου ή στο ντεκολτέ της αοιδού όταν έχεις πολιτειακές ανησυχίες; Πώς να πιείς κανά δυο μπουκάλια ουίσκι και πώς να πετάξεις κι ένα ανατρεπόμενο λουλούδια; Στράφι θα πήγαινε η έξοδος. Ενώ τώρα τα πάντα κανονίστηκαν. Έγινε η ενέργεια αλλά και η αποκατάσταση της.

     Μετά άρχισα να λούζομαι από πληροφορίες. Ότι η βουλή είναι το πιο καλά φυλασσόμενο μέρος της Ελλάδας. Κι εγώ νόμιζα ότι ήταν το σπίτι του Λάτση στην Εκάλη. Ότι την βουλή στην πραγματικότητα την φυλάνε δυο σώματα. Το ένα είναι η ασφάλεια του Μεγάρου και το άλλο η προεδρική φρουρά. Η βόμβα εξερράγη σε δικαιοδοσία του δεύτερου σώματος, που για λόγους διακριτικότητας το πρώτο, και να είχε αντιληφθεί κάτι, δεν θα μπορούσε να επέμβει. Μου θύμισε την ιστορία με τα φρεάτια που είναι μόνιμα φραγμένα. Η ΕΥΔΑΠ είναι μέχρι την σίτα του υπονόμου, μετά αναλαμβάνει άλλη υπηρεσία. Γι’ αυτό πλημμυρίζουμε και γι’ αυτό μάλλον η βουλή είναι τελικά αφύλαχτη.

     Ο πρόεδρος της δημοκρατίας ετίμησε δεόντως τους τσολιάδες που ήταν σε υπηρεσία την ώρα της ανατίναξης. Χαρακτηριστικά είπε ότι σωστά έπραξαν και δεν κάνανε τίποτα. Και ρωτάω εγώ. Δηλαδή τι θα μπορούσαν να κάνουν; Ο τρομοκράτης ειδοποίησε την εφημερίδα κι εκείνη την αστυνομία που έσπευσε στον τόπο κι απεμάκρυνε τον αρχιλοχία του φυλακίου. Ένα φυλάκιο που είναι τοποθετημένο έτσι ώστε να μην βλέπει τίποτα. Τα πάντα στην χώρα μας είναι νευραλγικά σχεδιασμένα. Στους τσολιάδες δεν είπε κανείς τίποτα. Να το καταλάβουν μόνοι τους ή να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους και να ρωτάνε γιατί όλη αυτή η κινητοποίηση; Φυλακή θα τρώγανε. Ενώ τώρα τρώνε τιμές. Αν ξέρανε ότι θα σκάσει βόμβα γιατί να μην φεύγανε δηλαδή; Στον πόλεμο όταν σου έρθει μια χειροβομβίδα στο κεφάλι κάθεσαι και περιμένεις να σε τινάξει; Πιο χρήσιμος είσαι για την πατρίδα ζωντανός.

     Το χτύπημα βέβαια ήταν συμβολικό. Αυτό δεν μου το είπε ο τρομοκράτης αλλά τα υπεύθυνα χείλη. Αυτό με ανησυχεί κάπως για να πω και τον καημό μου. Για την δημοκρατία πάει το μυαλό μου. Ρε μπας κι είναι συμβολική κι αυτή και δεν χρειαζόταν κανονικό αποτέλεσμα; Δηλαδή να σκάσει μέσα στην βουλή; Και μετά δίπλα στον άγνωστο στρατιώτη να γίνει και το μνημείο του γνωστού πολιτικού που έπεσε στον βωμό της ελευθερίας μας; Μπα, πολλά ζητάω από την ελληνική τρομοκρατία.

     Για άλλη μια φορά έδειξε το ανθρώπινο πρόσωπο της. Έσκασε ένας κάδος από την βόμβα. Δεν γεμίσανε όλους τους κάδους της πλατείας Συντάγματος, της λεωφόρου Αμαλίας , της Πανεπιστημίου και της Σταδίου που θα ήταν και πιο εύκολο καθότι όλα αυτά αφύλαχτα . Προτίμησαν να κινδυνέψουν να συλληφθούν κατά την τοποθέτηση του αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού μπροστά στον τσολιά παρά να ταλαιπωρήσουν τον κόσμο. Πού θα πέταγαν όλοι οι κάτοικοι της περιοχής τα σκουπίδια τους; Σε ποιόν κάδο; Κάτω θα τα άφηναν; Είναι και τουριστική περιοχή και δεν χρειαζόμαστε να μας λένε και οι ξένοι ότι ζούμε σε βρώμικη πόλη. Όλα τα έχουμε, άλλη μια κατηγορία μας έλειπε.

     Εν τω μεταξύ, ό,τι και να έχει γίνει, αξιοπρόσεκτη αναφορά πρέπει να γίνει στο ότι ο επιλεγμένος κάδος ήταν μπλέ της ανακύκλωσης. Δεν ήταν όποιος κι όποιος. Ένας κοινός κουβάς, ας πούμε. Διότι επειδή το θέμα θα τονιζόταν στα ΜΜΕ, παρά τον κίνδυνο για την δημοκρατία, η οικολογική συνείδηση πρέπει να παραμείνει ψηλά στις σκέψεις προφύλαξης της. Όλα τα σκέφτεται η ελληνική τρομοκρατία , όπως εξ άλλου κι ο τύπος που δεν είπε τίποτα στους τσολιάδες, διότι προφανώς ήξερε ότι ήταν ένα βεγγαλικό του Πάσχα.

     Και μιλάμε για χειρουργικό χτύπημα. Η βουλή, το σύμβολο, δεν έπαθε τίποτα. Το σύμβολο δηλαδή που το ίδιο χρησιμοποιούσε και η δικτατορία, κι εκεί μέσα έχεζε παλιότερα κι ο Όθων. Μιλάμε για σύμβολο ανεξαρτήτως πολιτεύματος.

     Τέσσερα τζάμια σπάσανε κι έπρεπε να ανησυχήσουμε όλοι οι δημοκράτες. Όχι κύριοι πολιτικοί δεν ανησυχούμε. Εσείς που πάτε μέσα πρέπει να ανησυχήσετε διότι την άλλη φορά μπορεί και να έρθει ο λύκος. Προς το παρόν μπορείτε να περνάτε τα μέτρα σας, να πετάτε ένα συγνώμη και να παίζετε μπιρίμπα άφοβα με τους αστυνομικούς των 16 μισθών, με το τεράστιο βίσμα να είναι εκεί και να μην κάνουν τίποτα, και με τις πολιτειακές μαλακίες που πετάτε για να σας ακούν οι ξένοι. Και να ακούτε και τον Κλουζωχοϊδη να βγάζει ανακοινώσεις για το έργο του. Εμείς δεν ακούμε τίποτα. Και ξέρουμε ότι η Αθήνα είναι η πρώτη σε εγκληματικότητα πόλη του πλανήτη.

     Ο συμβολισμός για μένα είναι άλλος. Ότι η στρακαστρούκα μπήκε σε κουβά. Δηλαδή έχουμε δημοκρατία του κάδου. Και λόγων ανακυκλώσιμων και καμιάς θετικής προοπτικής κι ουσιαστικής καλυτέρευσης για την ζωή μας. Τα λοιπά κουραφέξαλα είναι για να επιστραφούν στους πολιτικούς. Διότι εκείνοι θα χάσουν την θεσούλα τους αν κινδυνεύσει το πολίτευμα. Δικό σας είναι το πρόβλημα αλλά και δική σας η ευθύνη να κουμαντάρετε την αστυνομία και να πιάσετε τους τρομοκράτες. Μαλάκες, η δημόσια ασφάλεια είναι στον χώρο ευθύνης σας. Οι πολίτες θα συλλάβουν τους τρομοκράτες; Έχετε καταλάβει ότι είστε διοικητές; Αν όχι , παραιτηθείτε. Πού να το κάνετε αυτό βέβαια; Να καταλυθεί η δημοκρατική τσέπη σας;