ΒΟΛΤΑ

     Πλατεία Συντάγματος. Περπατάω αμέριμνος. Ανηφορίζω την Όθωνος. Παράξενο πράμα. Της πουτάνας έγινε παλιά για να μας δώσει Σύνταγμα δικαιωμάτων κι ονομάσαμε δρόμο με το όνομα του. Τελικά, ήταν καλός ή κακός; Τρώω κι ένα καλαμπόκι. Κάνω διατροφικό τσιμπούκι.

     Σηκώνω το βλέμμα. Βαρέθηκα να προσπαθώ σε κάθε μου βήμα να βάζω τα παπούτσια μου μεταξύ των ορίων των πλακών του πεζοδρόμιου. Χιλιάδες περιστέρια μαζί με δυο εύζωνους με μίνι, για να καυλώνει κι η επισκέπτρια, φυλάνε το κοινοβούλιο. Τα περιστέρια πετάνε σαν τις Στυμφαλίδες όρνιθες κι οι τσολιάδες είναι ακίνητοι. Ήθελα να ήξερα μέχρι πού φτάνουν οι εντολές. Αν κάνω επίθεση με λεμόνια στην βουλή, θα αντιδράσει κανείς;

      Τι να γίνεται μέσα στο διευθυντήριο; Έχω μια περιέργεια. Θα μιλάνε, μου απαντώ. Ησυχάζω. Πιάνουν τόπο τα λεφτά μου. «Εν αρχή ην ο λόγος», κι ευτυχώς παρέμεινε. Θα πρέπει να γίνεται κομματικός πόλεμος για το καλό μου. Αυτό το πούστικο το καλό μου. Που προσεγγίζεται τόσο διαφορετικά, ιδεολογικά και κομματικά, και πάντα καταλήγει σε υδροκεφαλισμό του δημόσιου τομέα που εξακολουθεί να παράγει όλα τα δεινά του τόπου βάσει των εκθέσεων της ευρωπαϊκής ένωσης. Ρε να μην έχει έρθει μια έκθεση που να καταδικάζει τον ιδιώτη;

     Κοιτάω το κτίριο που παλιά ήταν παλάτι. Ακόμα μου μοιάζει αρχοντικό. Σκέφτομαι ποιοι είναι μέσα και παράγουν διακυβέρνηση. Μούρχονται στο μυαλό τα λόγια του Beverly Baxter :<< Πολλοί άνθρωποι μπορούν να γίνουν μέλη της βουλής χωρίς να χάσουν την ασημαντότητα τους.>>. Σκέφτομαι ότι τόσοι αστυνομικοί φυλάνε κάποιους, που ο λαός, αν δεν τους είχε εκλέξει, πιθανώς και να μην τους λέγαμε και καλημέρα. Τι φταίει κι ο λαός; Από συγκεκριμένο ελεγχόμενο δείγμα είναι υποχρεωμένος να υπερασπίσει τα αυθαίρετα του. Και πού να τρέχει με τόσες δουλειές εν μέσω κρίσης και γρίπης;

     Έχω σταματήσει πια, κι έχω μπει βαθιά στην ιστορία. Καλά, σ’ όλο αυτό το σπίτι ζούσε παλιά ο Όθων; Ρε μπας και τόχτισε μεγάλο διότι είχε προβλήματα

σχέσεως με την Αμαλία; Όπως και να το κάνεις, αν έχεις θέματα με την σύζυγο, ένα μεγάλο σπίτι είναι σωτήριο. Πιάνεις τις δυο άκρες του και μέχρι να φτάσεις στον άλλον, στα ιδιαίτερα του, αποφασισμένος να του κάνεις σκηνές, αν τον βρεις βέβαια, έχεις ξεθυμάνει.. Γι’ αυτό μάλλον λένε οι γιατροί ότι κάνει καλό το περπάτημα.

     Πάντως είμαι ανενημέρωτος περί των σχέσεων του ζευγαριού. Πρέπει να ρωτήσω κάποιον που ξέρει ιστορία. Κυρίως να τον ρωτήσω γιατί την έμαθε. George Bernard Shaw: « Αν η ιστορία επαναλαμβάνεται και το απροσδόκητο πάντα συμβαίνει, πόσο ανεπίδεκτος μάθησης από την εμπειρία είναι ο άνθρωπος;»

     Τέλος πάντων, τώρα με αυτά θ’ ασχοληθώ; Κουνάω το κεφάλι μου κι αγοράζω κι ένα λαχείο. Τι έκανα ο πούστης. Και βοήθησα έναν φτωχό άνθρωπο, ΚΑΙ το κράτος, αλλά ΚΑΙ εμένα. Άνοιξα την πόρτα στην τύχη μου. Μόνο από τύχη μπορεί και να σταματήσεις να άγχεσαι στην Ελλάδα. Ειδικά αν σου έρθουν τα εκατομμύρια ουρανοκατέβατα.

     Βέβαια, και τα χρήματα δημιουργούν θέματα. Δεν θα πάω να πάρω την επιταγή. Θα στείλω τον πληρεξούσιο δικηγόρο μου. Τον εμπιστεύομαι όμως οτι δεν θα μιλήσει; Όχι. Μπορεί να με ζηλεύει. Σε όρκο θα βασισθώ; Κοιτάω γύρω μου, Κοίτα πώς με κοιτάνε. Σαν κοράκια. Μαύρισε η πλατεία από ανθρώπους που νομίζουν ότι κέρδισα το λαχείο και τους ροφάω το αίμα. Ησυχάζω ακαριαία. Ακόμα δεν έχω κερδίσει. Αν κερδίσω, θα το σκεφτώ τότε. Άσε που μπορεί να είμαι κι άλλο τυχερός. Μπαίνοντας στο σπίτι, να κοιμάται η γυναίκα μου, και τρέχοντας να την ξυπνήσω για να της πω ότι κερδίσαμε, να πάθει έμφραγμα. Άμα σε θέλει το πούστικο, σε θέλει.

     Ξαναηρεμώ. Αλλά πλούσιος πια, θέλω να συντρίψω την κοινωνική αδικία. Δεν αλλάζω τάξη. Παραμένω αγωνιστικά αριστερός με κεντρώες προεκτάσεις και δεξιός με καταθέσεις, που όποιος αρνηθεί το έργο που γουστάρω να κάνω, θα με κάνει ακροδεξιό δίπλα στον ακροαριστερό που δεν γουστάρει και λόγια.

     Την αδικία ξέρω πώς θα την λύσω. Θα ξεκινήσω από το κεφάλι. Βλέπω πια πολύ καχύποπτα την βουλή. Θυμάμαι την ατάκα του Ρούσβελτ : «Όποτε ζητούν παρουσίες στην βουλή, οι βουλευτές δεν ξέρουν αν πρέπει να απαντήσουν παρών ή αθώος». Και το σκέφτομαι λογικά. Πρώτα πρέπει να είσαι παρών. Μετά θα δούμε για το αθώος. Αν είσαι απών, εκτός του ότι σε πληρώνω άνευ λόγου, μου δημιουργείς αποχρώσες ενδείξεις ότι πλησιάζεις σε κάποια ενοχή. Τι, υπάρχει βουλευτική ασυλία; Ρε τα χρήματα αλλάξανε χέρια. Ήρθαν σε μένα πια. Που είμαι τέως κομουνιστής, τέως σοσιαλιστής και τέως καπιταλιστής. Τώρα είμαι πλούσιος, άβαφτος και θα κάνω και ίδρυμα για να παρέχω αγαθοεργίες. Όταν έχεις λεφτά, είσαι απολιτίκ και γουστάρεις να μπεις στον έλεγχο του κρατικού μηχανισμού.

     Πάρα πολύ αποφασιστικά αγοράζω λιόσπορο. Περνάω τον δρόμο σαν επαναστάτης που πάει να ζητήσει το λόγο από τους τριακόσιους που θα έπρεπε να είναι μέσα. Ακόμα απολαμβάνω τα χρήματα μου χωρίς μπράβους. Ακόμα δεν έχω γίνει γνωστός για να με φυλάνε. Και πλούσιος, και ελεύθερος. Δυο σε ένα. Ούτε σαμπουάν εναντίον της πιτυρίδας να ήμουν. Αλλά κοντοστέκομαι. Αν πάω να κάνω καβγά, μόνος μου δεν θα προκαλέσω την δημοσιότητα; Τι μαλακίες πάω να κάνω; Να με μάθουν όλοι, από δική μου πρωτοβουλία;

     Αφού έχω λεφτά, γιατί να προκαλέσω; Να μην γνωρίζει η δεξιά σου τι ποιεί η αριστερά σου, μου έλεγε παλιά η γιαγιά. Σταματώ. Η γιαγιά είχε δίκιο παρόλο που ήταν απολιτίκ κι αυτή, ενώ δεν είχε λεφτά. Βρε δεν πάει να γαμηθεί η κοινωνική παρέμβαση μου.

     Αποφασιστικά ανοίγω το φακελάκι με τους λιόσπορους και ταΐζω τα περιστέρια της πλατείας. Χοντρά τα βλέπω τα πουλιά βέβαια, αλλά τι να κάνω; Να τους κάνω Gili Diet; Ζώα είναι. Όσο τους δίνεις τρώνε. Ψάχνω να βρω τι διαφορές έχουν με τον άνθρωπο. Τα ίδια δεν κάνει κι αυτός;

Ρε παιδιά, όσο βλέπεις την βουλή προβληματίζεσαι. Μόνο πέριξ της παχαίνουν τα περιστέρια; Εντός της, τι γίνεται; Τι με νοιάζει; Όλα εγώ θα τα λύσω;

     Πετάω την χαρτοσακούλα κάτω. Γιατί το κάνω; Έτσι γουστάρω . Τον δήμο γιατί τον πληρώνω; Για να κάθεται; Ας κάτσει. Όλο και κάποιο ποντίκι θα περάσει και θα καθαρίσει την πλατεία. Με κοιτάει ένας τουρίστας. Να πάει να γαμηθεί ο μαλάκας. Αν δεν του αρέσει το πώς φέρομαι, να μην ξανάρθει. Εγώ έχω λεφτά, τι με νοιάζει η χώρα;.

     Κάνω μεταβολή. Φεύγω αμέριμνος. Όπως όταν ξεκίνησα την βόλτα. Με τα πόδια μου φυσικά διότι έχω κι οικολογική συνείδηση. Ώπα, στο αριστερό χέρι κρατούσα ώρα τώρα, ένα μπιτόνι. Θυμήθηκα. Πεζός: ο άνθρωπος που νόμιζε ότι είχε ακόμα λίγα λίτρα βενζίνης στο ντεπόζιτο του. Στην Ελλάδα και πεζός; Είμαστε σοβαροί; Μπα, μαλάκες. Γιατί μας βρίζω; Για να με βρίσετε.