Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

ΑΕΚ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

             Φίλοι και φίλες, μου λείψατε. Σαν συναγωνιστές, σαν συνομιλητές. Όσο κι αν υπήρχε η δυνατότητα να γράψω κάτι απο τη μονή Βατοπεδίου, προτίμησα κι εγώ να προσαρμοσθώ σε κάτι το οποίο χάνεται. Να το πω πρόχειρα, εξαγνισμό. Βλέπετε, το διαδίκτυο αλλά και οι συνοδοιπόροι κοσμικοί, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Άρα μια μέρα διαφορά, δεν είναι ικανή εκεί πάνω, στο Περιβόλι της Παναγιάς, να αλλάξει τα δεδομένα με τα οποία - συνειδητά ή ασυνείδητα - εμείς θα συνεχίσουμε.
              Με βασικό δεδομένο την ΑΕΚ αλλά και την φυσική και ψυχική ταλαιπωρία. Είμαστε ξύπνιοι, είμαστε κορόϊδα, είμαστε έρμαια; Κανείς δεν μπορεί να το απαντήσει, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΥΨΗΛΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΕΚΕΙ ΕΠΑΝΩ. Και γιατί ταλαιπωρία; Διότι σαν παλαβός έτρεχα να φτάσω επάνω μέσα στην ομίχλη της Βόλβης και την καταρρακτώδη βροχή  την Τετάρτη,  αλλά και σαν ηλίθιος γκάζωνα για να μην χάσω το σημερινό ματς. Με  μιά στάση στον Θανάση στο Αχλάδι - με διαβεβαίωνε για νίκη σήμερα - προσπαθούσα να αποφύγω ουρές διοδίων κι ορδές ανθρώπων που είπαν ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ.  Αφού έδωσα μάχη για να φύγω απο την Δάφνη, το λιμάνι του τρίτου ποδιού της Χαλκιδικής.
              Κι αφού έκανα ένα επτάωρο και μπαίνοντας στο σπίτι στο 10ο λεπτό του αγώνα πέταξα τα πανβρώμικα ρούχα, κάθισα να απολαύσω. Και πήρα τα ευλογημένα ( επάνω, αυτή είναι η χειρότερη κουβέντα ) τρία μου. Κι η ταλαιπωρία μου συνεχίστηκε.ΜΕ ΜΙΑ ΔΙΑΚΑΙΟΤΑΤΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΝΙΩΝΙΟΥ ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ, ΜΕ ΠΡΕΟΞΑΡΧΟΥΣΑ ΚΑΡΑ ΑΥΤΗ ΤΟΥ ΣΕΠΤΟΥ ΧΙΜΕΝΕΘ.
                Διότι παρά την μακαριότητα του χρόνου, που μου χάρισε η πρώτη και τελευταία επίσκεψη μου στα εδάφη των ασκητών, δεν μπόρεσα να μην εκνευρισθώ βλέποντας την εικόνα της Νέας Σμύρνης. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΙΣΩ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ  ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ. Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΚΙ ΑΡΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΩΡΩ. ΔΙΟΤΙ ΠΙΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΤΕΡΜΠΥ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ, ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΜΑΣ ( προσέχτε το αυτό το τελευταίο- έρχεται ).
              Και κουράστηκα αμέσως γρήγορα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ένα ΑΔΟΥΛΕΥΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΗΣ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ ΚΙ ΕΝΑ ΞΕΠΕΣΜΑ ΤΗΣ ΧΑΖΟΜΑΡΑΣ. " Ήμασταν σε δύσκολη θέση λόγω των αποβολών ", δήλωσε ο Μανόλο. ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΑΠΟΒΟΛΕΣ, ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΒΡΕ ΑΝΔΑΛΟΥΣΙΑΝΕ; ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΜΙΑ. ΤΑ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ( για να καταλάβετε την τρικυμία του πάγκου ), ΑΛΛΑ ΟΥΔΟΛΩΣ ΘΑ ΦΤΙΑΧΝΑΝΕ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΔΙΟΤΙ ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΛΑΝΟ.
               ΚΑΙ ΠΛΑΝΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΤΑΝ:
   -  Ο ΝΤΙΟΠ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΣ.
   -  Ο ΔΕΛΛΑΣ ΠΑΡΑΑΝΤΕΞΕ.
   -  Ο ΣΑΧΑ ΗΤΑΝ Ο Ο Ο Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΟΤΝΑ ΠΑΙΖΑΜΕ ΜΕ 11.
   - Ο ΤΖΙΜΠΟΥΡ ΓΑΜΗΘΗΚΕ ΜΕ 5 ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ.
   - Ο ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ, ΔΙΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΜΕ ΓΙΩΜΕΣ.
   - Ο ΝΑΣΟΥΤΙ ΠΩΣ ΔΙΕΜΟΡΦΩΘΗ ΣΕ ΜΠΑΛΑΝΤΕΡ;
             Και στο μπλοκάκι μου, πέραν του τεράστιου Σάχα, κατέγραψα σαν καλούς ( σε επίπεδο φιλοτιμίας ) τον Τζιμπούρ, τον Λαγό, τον Μανωλά και τον Γκέντζογλου. ΚΙ ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΕΧΕΙ 5 ΔΙΑΚΡΙΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ, σημαίνει οτι φταίει ο προπονητής. Ξαναλέω,  μιλάω αυστηρά για σήμερα. ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ "ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΟΛΟ", ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ  ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΩ. ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΤΖΙΜΠΟΥΡ ΚΑΙ ΘΑ ΔΩ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΑΥΡΙΟ.
        Και δεν δίνω καμία δικαιολογία για την αυστηρή αποβολή του Νταντόμο ή για τις απουσίες. Η ΑΕΚ ΗΤΑΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑ ΓΗΠΕΔΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΥΣΚΟΛΕΨΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΝΤΖΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΙΝΤΗ. ΔΗΛΑΔΗ ΧΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΚΟΡΠΟΧΩΡΙ, ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΞΑΝΑ ΜΑΝΟΛΟ.
       ΥΓ. Είναι πολύ  μικρός παίκτης ο Αργυρίου. ΦΑΝΗΚΕ. ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΟΜΩΣ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΥΛΟΓΗΘΕΙ ΚΙ Ο  ΜΠΛΑΝΚΟ. 

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

EΠΕΤΕΙΑΚΕΣ ΚΟΡΩΝΕΣ

      Άλλη μια επέτειος ήρθε, πέρασε και θα ξανάρθει. Γιατί όχι; Ο λαός να είναι καλά και να διαβάζει την ιστορία του. Να πιστεύει άρες μάρες κουκουνάρες και να βλέπει ηδονικά του μπογιατζή τον κόπανο. Να νομίζει ότι γνωρίζει και να τρώει κουτόχορτο από τα δήθεν έγκυρα κι επιστημονικά συγγράμματα . Που γράφτηκαν κι εξακολουθούν να γράφονται μόνο για την κολακία του.
Είναι απίστευτη η ιστορία της Ελλάδας με τις εθνικές γιορτές και επετείους. Να μην γιορτάζεται ποτέ το γεγονός κάποιας λύτρωσης και κάποιας απελευθέρωσης, ουσιαστικής για την χώρα, αλλά να πανηγυρίζεται κάτι άλλο που δήθεν έχει συμμετοχή ο λαός. Ρε με το ζόρι μέσα στο παιχνίδι και το ποίμνιον. Να μην τιμάται το αποτέλεσμα, αλλά η αφετηρία. Και τελικά να μην τιμάται το τέλος μιας τυραννίας, αλλά η αρχή της.
     Χονδρικά στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, έχουμε τρεις μεγάλες εθνικές γιορτές: Την 25η Μαρτίου, την 28η Οκτωβρίου και την 17η Νοέμβρη. Την πρώτη την έχουμε διότι ο λαός σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης εναντίον του Τούρκου, την δεύτερη διότι ο λαός βροντοφώναξε το <<όχι>> στους Γερμανούς εκπολιτιστές και την τρίτη διότι πάλι ο λαός πεθύμησε την δημοκρατία και μπουκάρησε για αντίσταση στο πολυτεχνείο. Καλά δεν τα λέω;
     Και μια χαρά τα λέει η ιστορία, που γράφεται για τον λαό. Τι να γράψει κι αυτή η κακομοίρα; Ότι καμιά σαρανταριά παλικάρια μαζεύτηκαν στην Αγία Λαύρα, ότι του Ιταλού πρέσβη του έδειξε τα αρχίδια του ο Μεταξάς κι ότι στην ανώτατη σχολή είχαν κλειστεί καμιά εκατοστή αγωνιστάδες κι ο λαός πέρναγε απέξω και τους ονόμαζε αλήτες; Ότι ο λαός ήταν χεσμένος και στις τρεις περιπτώσεις; Μακάρια κοιμώμενος κι αρκούντως βολεμένος; Ε, είπαμε να πουλήσουμε βιβλία όχι να μπατιρίσουμε τα τυπογραφεία.
     Και η ιστορία της ιστορίας να συνεχίζεται. Σιγά τώρα που πρέπει και να μπει στην ουσία. Σιγά μην μπει στον κόπο να αναφέρει ότι για να φύγει ο Τούρκος χρειάστηκαν τρεις ξένοι στόλοι, ότι το <<όχι>> έφερε μια πενταετή περίοδο φασισμού που έπεσε κι εδώ όταν κατέρρευσε παγκοσμίως, κι ότι τα γεγονότα στο πολυτεχνείο φέρανε μια καινούργια δεκάμηνη πολύ χειρότερη δικτατορία. Τα λέει βέβαια αλλά σαν ψιλά γράμματα ασφαλιστηρίου συμβολαίου. Σαν πικάντικα σχόλια που δεν απασχολούν τον πολύ κόσμο.
     Διότι συμφωνώ βέβαια με την καταγραφή των ημερομηνιών έναρξης κάποιας διάθεσης κινητοποίησης, αλλά ρε παιδί μου γουστάρω να γιορτάζω την πραγματικότητα: Ότι ο Τούρκος ξεκουμπίστηκε με την υπογραφή της συνθήκης της Ανδριανούπολης το 1829, ότι η Ελλάδα απελευθερώθηκε όταν τα γερμανικά στρατεύματα αποχώρησαν, κι ότι η χούντα έπεσε οριστικά τον Ιούλιο του 1974. Αυτά είναι τα χαρμόσυνα νέα κι αυτή η πραγματική λευθεριά.
     Γιατί δεν τα γιορτάζει αυτά ο Έλληνας; Διότι στα πραγματικά λυτρωτικά γεγονότα, απουσιάζει ο λαός. Ή η όποια συμμετοχή του είναι κάτι κόρνες στα χέρια για το θορυβώδες μπούγιο και κάτι παϊδάκια στις χασαποταβέρνες. Κι επειδή είμαστε υποχρεωμένοι να λαϊκίζουμε παντού και να χαϊδεύουμε αυτιά, προτιμάμε να γράφουμε ιστορικές φανφάρες και ξαφνικά να τσιμπιέται ο λαός και να νομίζει ότι πράγματι κάπου είχε κι αυτός την συμμετοχή του. Οπότε άνετα μετά, βγαίνουν όλοι με επίδομα εθνικής αντίστασης την περίοδο του 40 και κομουνιστές στην διάρκεια της επταετίας. Ή μετά το 1829 να είναι όλοι Τουρκοφάγοι. Άμα διαβάζεις μαλακίες, γιατί να μην τις πεις κιόλας; Ποιος να σε αμφισβητήσει; Κι ο διπλανός τα ίδια λέει.
     Κι αισθάνεται σαν τη μάνα του Κίτσου. Που η κακομοίρα δεν έκανε τίποτα. Απλώς καθόταν και ρέμβαζε. Και ξαφνικά την κάνανε τραγούδι : << Του Κίτσου η μάνα κάθονταν >>. Και που αν η γυναικούλα πράγματι είχε κάποια δράση για το οτιδήποτε, μιλάμε ότι θα είχε γίνει πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες της εποχής και για τόνους επίτομα πονήματα για τον ψυχισμό, τον ηρωισμό και το πνεύμα της, χώρια τα πολλαπλά αφιερώματα στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση και στο διαδίκτυο. Θα μου πείτε ότι δεν υπήρχαν αυτά τα μέσα τότε. Ευτυχώς λέω κι εγώ που την γλύτωσαν δένδρα κι εμείς σαν κουτάβια που μας πετάνε κάσες με κόκαλα.
     Κι η ιστορία επαναλαμβάνεται και σήμερα αλλά από την ανάποδη. Τι είπε ο λαός στην κατοχή του παγκόσμιου ΔΝΤ και της επαίσχυντης τοκογλυφίας της γερμανικής ευρωπαϊκής ένωσης; Εγώ λέω <<όχι>>. Τι είπε ο πρωθυπουργός ; Ένα χαμογελαστό << ναι >>. Και ξεκίνησε το γαμήσι. Ποιος λοιπόν γράφει την ιστορία μιας χώρας; Ο λαός, ή ο ηγέτης της; Στην απόφαση αυτή, ρώτησε κανείς τον λαό ή απλά τον κορόιδεψαν με την ήπια προσαρμογή, την πράσινη ανάπτυξη, την όχι αύξηση του ΦΠΑ και το περίφημο «λεφτά υπάρχουν»;
     Και δεν τα λέω τυχαία αυτά. Τα λέω διότι ακόμα η ιστορία βασανίζεται με το δυσεπίλυτο θέμα : Ποιος είπε το «όχι» το 1940; Ο κόσμος ή ο Μεταξάς; Κι απαντάνε οι πιο πονηρεμένοι, ότι ναι μεν το είπε ο φιλογερμανός δικτάτορας αλλά όμως κάτω από την πίεση του λαού. Που την μόνη πίεση που ένοιωθε ήταν το βάρος της κουβέρτας που ήταν σκεπασμένος όταν τον ξύπνησε μέσα στα ξημερώματα ο Μοροζίνι. Αλλά εκείνος τα είχε βαριά τα εργαλεία στο παντελόνι. Και φυσικά δεν ήταν ξεπουλημένος ανθέλληνας σαν τον σημερινό που ξεστόμισε το <<γιαβόλ λίμπλιχη Μέρκελ>>.
      Σε όλη όμως την σημερινή πραγματικότητα, υπάρχει και κάτι ευχάριστο, που λέει ο λόγος. Όταν τελειώσει αυτή η τυραννία, είτε με την έξοδο από αυτήν είτε με κρεμάλες στο Σύνταγμα για τους εθνικούς μειοδότες, τότε ο λαός πραγματικά θα μπορεί να πανηγυρίσει την ουσία αυτής της ιστορικής φάσης. Διότι είτε θα έχει πάρει το νόμο στα χέρια του, είτε θα έχει ματώσει για να αποπληρώσει τους κεφαλικούς φόρους. Και θα γιορτάζει το τέλος του βάσανου, που πραγματικά θα το έχει καταφέρει ο ίδιος και μόνον αυτός. Και τότε θα θυμάται πραγματικά την ιστορική μέρα που θα είναι ολοδικιά του. Και θα έχει μάθει επιτέλους να διαβάζει ιστορία και να μην βαυκαλίζεται με λαϊκίστικες κορώνες. Εκτός βέβαια από κάτι κρετίνους, που μπορεί να συγγράψουν για την ημερομηνία έναρξης του σημερινού ζυγού, οπότε η εθνική επέτειος να αποκτήσει τριπλή σημασία: Και λάβαρο φουστανελάτο και κρίνο στην Παναγία και μιγκέ στο λαό. Κι ότι ο πρωθυπουργός συμφώνησε με τους ξένους επιδρομείς « κάτω από την πίεση του λαού, ενώ ο ίδιος δεν ήθελε ». Τίποτα δεν αποκλείω. Μόνο του σπανού τα γένεια δεν γίνονται.  

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

ΕΤΣΙ ΕΓΙΝΕ ΤΟ 1843

            ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΑΥΤΟΥΣΙΟ. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΕΙΑΣΤΑ.


     Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει. Έχουμε και λέμε:

     Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. (Σας θυμίζει τίποτα;)
     Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό των συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Αυτό μήπως;)
  
      Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κάτι συμπτώσεις...)
      Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του. Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Πάμε πάλι απ' την αρχή. Σας θυμίζει τίποτα;)
      Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει...)
      Για να μην πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου. Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού:
1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν.
2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες.
3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ένστολων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.
4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της "δεκάτης", που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή.
5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.
6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα.
7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους.
8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου.
9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.
10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες "εθνικές γαίες" με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης.
11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού.
  
      Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες. Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε "τι πέτυχαν με όλα αυτά;", σας απαντώ: Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλίρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το "Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη το 1893. Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.
(Αναλυτικά η ιστορία του μνημονίου του 1843, στα άρθρα του Τάκη Κατσιμαρδου στην Ημερησία 18,23/9 και 2/10).


Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ;

           Είναι γεγονός; Είναι αλήθεια; Έτσι φαίνεται, κι έτσι ακούστηκε με την δήλωση του Μανόλο " γιατί όχι και τo πρωτάθλημα;" Κι εμείς μαζί λοιπόν, αλλά με μια απορία : Στην ΑΕΚ, εξακολουθεί ένας προπονητής να βάζει τους στόχους; Καλά πριν , αλλά και τώρα; Κι άραγε, το πρωτάθλημα είναι πιο εύκολο απο το κύπελλο; Στο οποίο κύπελλο, τα αποφασιστικά παιχνίδια μάλλον θα είναι αργότερα, που και η δουλειά του προπονητή θα έχει αρχίσει να φαίνεται, αλλά και πιθανόν να έχουν γίνει και κάποιες διορθωτικές κι ενισχυτικές κινήσεις τον Δεκέμβριο.
          Φυσικά σαν ΑΕΚ τα θέλεις όλα. Κι όχι μόνο διότι υπάρχει η χρόνια ανομβρία. Κυριότερα για νέους φιλάθλους. Ή και για προσέλκυση νέων χορηγών ή κι επενδυτών. Αλλά βέβαια απο κάπου πρέπει να ξεκινήσεις. Δεν μπορεί να είσαι χρόνια και σε οποιοδήποτε επίπεδο ανύπαρκτoς και της καρπαζιάς και ξαφνικά να γίνεις αυτοκράτορας. Και χωρίς να έχουν πέσει χρήματα, με συγκεκριμένες ελλείψεις σε καίριες θέσεις του ρόστερ και χωρίς παρασκήνιο. Μόνο και μόνο επειδή ήρθε ένας νέος προπονητής. Γνωρίζοντας αυτά, δεν είναι πιο εύκολο το κύπελλο;
           Τέλος πάντων , θα δούμε. Όπως είδαμε κι άλλη μια καινοτομία; Τον θεσμό της προαιρετικής προπόνησης εν όψει Πέμπτης. Δεν το κακίζω. Έτσι έκρινε ο νέος , έτσι αποφάσισε. Και πιστέυω κιόλας , οτι δεν θα λείψει πρακτικά κανένας παίκτης. Αλλά ρε παιδί μου, έχεις κι αυτήν την Θράκη μπροστά σου. Τι αφήνεις την κατάσταση λάσκα; Είναι κουρασμένοι θα πεις. Εντάξει, δεν είπα τίποτα. Αλλά μάζεψε τους και κάντους μια  πιο ελαφριά προπόνηση. Ή παίχτε φατούρο. Καθίστε μαζί και μιλείστε. Για μπάλα. Για τον επόμενο αντίπαλο.
                Που για την αλογοτροφή, είχε ο Μανόλο δει όλα τα ματς. Για την Κομοτηνή; Με μια προπόνηση μόνο; Και προβλέπεται κι άλλη καταπόνηση λόγω βροχοπτώσεων. Πλάνο; Η φανέλλα δεν κερδίζει πια απο μόνη της. Κι η ομάδα μας χρειάζεται μια λογική συνέχεια απο τον Κυριακάτικο θρίαμβο. Δεν μπορούμε να έχουμε πάλι τα περσινά με τους Θρασύβουλους.
                 Κι ούτε τους φανφαρονισμούς που διαβάζω τύπου " θεός ο Μανόλο". Είχαμε πολιτικόν αξίωμα κάποτε στον πάγκο μας , τώρα αποκτήσαμε θεοκρατικόν; Από αυτούς βέβαια που αργότερα θα πλακώσουν τις κωλοτούμπες. Τα ξέρουμε τα έργα αυτά κι όχι ειδικά απο τηνΑΕΚ. Γενικά απο την ελληνική πραγματικότητα.
              Για αυτό λίγη αυτοσυγκράτηση δεν βλάπτει. Και στον επαναπροσδιορισμό του budget των στόχων ( ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ) και στις δηλώσεις του προπονητή ( παρορμητικός μου φαίνεται λίγο ) και στην ήρεμη και μέσα σε λογικές απαιτήσεις φετεινή πορεία μας. Που είναι απόλυτα λογιοκό κι όχι κανένα σπουδαίο κατόρθωμα να προχωρήσπουμε στο κύπελλο. Διότι το " είναι θεός" αλλά " τι να κάνει κι αυτός, μόλις 10 μέρες είναι στην ομάδα", δεν συνάδουν μεταξύ τους. Και τα λέω απο τώρα.
              ΥΓ1. Όπως σας έχω πει, απο αύριο θα είμαι στοιν Άγιον όρος με επιστροφή την Κυριακή. Το blog όμως δεν θα μείνει κλειστό. Την Πέμπτη και την Παρασκευή θα αναρτήσω μέσω web master  δύο μηνύματα που έχω στο ταχυδρομείο για το μνημόνιο του 1843 και για το ΦΕΚ που νομιμοποιεί το υπογραφέν σημερινό μνημόνιο. Είναι πολύ ενδιαφέροντα και τα δυο και νομίζω οτι δίνουν τροφή στην σκέψη και στην κουβέντα του χώρου αυτουνού.
                    Το κινητό μου θα δουλέυει για όποιον θα ήθελε να επικοινωνήσει μαζί μου. Υπολογιστή φορητό απλά δεν παίρνω.
                   ΚΥΡΙΩΣ ΟΜΩΣ Ο ΧΩΡΟΣ ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΚΛΕΙΣΤΟΣ ΔΙΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΑΤΕ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟ. ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ, ΜΕ ΤΟ ΝΤΕΡΜΠΥ ΤΩΝ ΑΠΑΤΑΙΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΑΣ. Την Κυριακή θα βγω με ατμοπολοϊκό ταξί και θάμαι πίσω για την κριτικη του ματς με τον "γνήσιο".

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΙΜΕΝΕΘ

            Μια χαρά ξεκίνησαν και πολύ ορθολογικά. Οτι σε  2 μήνες θα δούμε κάποια διαφορά, οτι έχει μελετήσει την ομάδα και το υλικό της με τα dvd, κι οτι πρέπει να δουλέψει σκληρά. Ουδείς ζητούσε μαγικά ραβδιά, κι ουδείς βρισκόταν σε άλλη σφαίρα πραγματικότητας όσο αναφορά το κλίμα των αποδυτηρίων αλλά και την επιλογή των παιχνιδιών που κάνανε τα παιδόπουλα εδώ και κάμποσα χρόνια. Μιλάω πάντα για τους λογικούς οπαδούς.
          Κι η μοίρα τον ευνόησε να κάνει μια μεγάλη νίκη στην Θεσσαλονίκη. ΚΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΕΥΝΟΗΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΗΤΤΑ ΣΤΟ ΒΕΛΓΙΟ. Ε, οι δηλώσεις μετά το ματς αυτό με ενόχλησαν. Ήταν ένα unfair. Ένα φάουλ χοντροκομμένο. Κι όλοι ξέρετε οτι δεν υποστηρίζω πρόσωπα. Κρίνω μόνο καταστάσεις με πάθος αλλά χωρίς εμπάθεια.
          Διότι μετά την τριάρα, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ. Ενώ μετά τον Άρη, αλλά και σήμερα μετά τον θρίαμβο εναντίον της αλογοτροφής, να είναι όλα μέλι γάλα.  Ειδικά το ματς της Κυριακής, τον συμπαθή Μανόλο τον εξέθεσε. ΜΗΝ ΠΑΡΑΣΥΡΕΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Αλλού είναι η ουσία μου.
           Το πρώτο φάουλ του Ισπανού είναι στην διάρκεια του παιχνιδιού στο εξωτερικό, όταν τραυματίζεται ο Σκόκο. Λες κι έχασε τον πατέρα του έκανε. Λες και δεν υπάρχει αύριο, ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝ Ο ΠΑΙΚΤΗΣ ΔΕΝ ΑΝΑΝΕΩΣΕΙ. ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟΤΕ; Θα πέσει να καλωδιωθεί στον μηχανικό αναπνευστήρα; ΚΑΙ ΧΕΣΕ ΕΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΤΗΛΕΘΕΑΤΗΣ. ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΛΕΠΑΝΕ, ΤΙ ΣΟΪ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝΕ; ΠΩΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΚΑΤΙ; ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΕΙ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΙ Ο ΓΚΕΝΤΖΟΓΛΟΥ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΜΕ ΤΑ ΤΡΙΑ;
           Και μετά, στην συνέντευξη τύπου, ο χείμαρρος και το πέναλτυ στο κέντρο του γηπέδου. "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ". Βρε αγοράκι μου γλυκό, ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΕΧΝΙΚΗ, ΤΑΚΤΙΚΗ, ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΙΑΥΤΑ, ΕΣΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΦΕΡΑΜΕ; ΓΙΑ ΝΑ ΒΕΛΤΙΣΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟ; ΓΙΑ ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ; ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ ΕΠΩΝΥΜΟ; ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ, ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ; ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΔΙΟΤΙ ΕΝΩ ΣΑΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΑΡΩΝΟΥΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ; ΓΙΑΤΙ; ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΚΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ;
            Κι έρχεται αυτή η ονειρεμένη Κυριακή και οι εναπομείναντες αλλά και οι παραγκωνισμένοι, ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΓΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΠΕΛΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΝΟΥΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΟ, ΣΤΙΦΑΔΟ. ΠΟΙΟΣ ΣΚΟΚΟ ΚΥΡΙΕ ΜΑΝΟΛΟ; ΠΟΙΑ ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΛΙΚΑ Ή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ; ΓΙΑ ΠΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΒΙΘΟΥΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΞΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ;
          Ντάπα ντούπα πάμε λοιπόν. Και θέλει προσοχή μεγάλη, ΔΙΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΚΑΜΠΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ. Και λογικά θα έρθουν και στραβές. Ε, αυτές τις στραβές θέλουμε να διορθώνεις ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΊΖΕΣΑΙ ΣΩΣΤΑ. ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ ΠΑΝΙΚΟΣ. ΔΙΟΤΙ ΤΩΡΑ ΕΙΣΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΕΚ, ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, ΕΧΕΙ ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΟΝ ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΚΙ ΕΝΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΟ. ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΠΑΩ ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ, ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΑ,  ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΡΩΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΒΙΛΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΑΝΔΑΛΟΥΣΙΑΣ.ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΙΤΛΟΥΣ ΜΕ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ, μην κοιτάς τα πέτρινα χρόνια. Η ΣΕΒΙΛΛΗ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΝΑ ΚΟΚΑΛΟ ΜΕ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ. ΑΓΑΠΗΤΕ, ΔΕΝ ΣΕ ΦΕΡΑΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ.
        Και τα λέω τώρα, που η σχέση των αθλητών αλλά και του κόσμου με τον Χιμένεθ, περνάει τα μέλια. Και με δεδομένη την πίστωση χρόνου. Κι όλοι έχουμε δει τον επαγγελματισμό αλλά και το κοουτσάρισμα στον πάγκο. ΚΙ ΕΧΟΥΜΕ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ. Κι εχουμε καποια συμπεράσματα: ΜΑΝΟΛΟ, ΣΤΟ ΒΕΛΓΙΟ ΗΣΟΥΝ ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΑΥΤΟ.  Όλοι μας πήγαμε κάποτε απροετοίμαστοι στο σχολείο. Δεν άλλαξε η γενική εικόνα των δάσκαλων. Κι επίσης, όπως και οι ποδοσφαιστές διάλεγαν παιχνιδια, μπορεί να το κάνεις κι εσύ. ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΟ ΛΕΣ. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΥΣΤΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ "ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΘΡΑ", ΑΛΛΆ 3 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ "ΔΕΣΑΜΕ ΚΟΜΠΟ ΤΟΝ ΠΑΟ".  ΗΡΕΜΗΣΕ ΔΙΟΤΙ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΙΒΑΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΜΥΘΟΥΣ ΓΙΑ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣ, ΓΙΑ ΜΑΓΙΣΣΕΣ, ΓΙΑ ΜΟΥΡΙΝΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΙΑ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΘΑ ΞΑΝΑΖΩΝΤΑΝΕΨΟΥΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ. ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΚΑΙ ΠΑΡΕ ΤΟΝ ΠΑΝΙΩΝΙΟ, ΚΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ. ΚΙ ΟΧΗΜΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΕΚ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙΣ. ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΑΝΤΑ .
      

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

AEK - ΠΑΟ

           Ιδιαίτερα αισιόδοξος δεν πήγαινα. Διότι υπήρχαν οι απουσίες, οι αλλοπρόσαλλες δηλώσεις του Χιμένεθ και η σφεντόνα εναντίον της ρουκέτας. Που όλοι γνωρίζουν την κατάληξη αλλά πάντα σε εμπνέει ένας δικέφαλος αετός και βέβαια δεν είναι φόβητρο ένα φυτό που τρώνε τα άλογα κι οι αγελάδες, μιας ομάδας που τον ύμνο της τον λέει μια αδερφάρα του ελέους.

Κι υπήρχε και η εξαγγελία για γιορτινή ατμόσφαιρα, ΜΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΝΩΜΕΝΟ, κι αυτή η ρημάδα η ελπίδα. Είναι τρομερό να πηγαίνεις να συμμετάσχεις σε κάτι, να είσαι σχεδόν πεπεισμένος για το αποτέλεσμα και να εξακολουθείς να κοιτάς την στρατόσφαιρα και την σύνοδο των πλανητών.
     Και μετά, να γίνεσαι παιδί. Χρόνια είχα να τραγουδήσω, να χειροκροτήσω, να αγκαλιαστώ με κόσμο άγνωστο και να ξαναισθανθώ ΑΕΚΑΡΑ. ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΙΛΑΩ ΟΤΙ ΞΑΝΑΜΠΑΙΝΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΓΟΝΟ ΤΗΣ ΚΟΡΥΦΗΣ.
       Αυτά βέβαια είναι συναισθήματα και τίποτε το σπουδαίο. Τα σπουδαία εντοπίζονται στα πάναπλα που εμφάνισε ο προπονητής μέσα στο γήπεδο: Οι πολλές απουσίες να καλυφθούν με τις προφανείς αλλαγές θέσεων ΚΑΙ ο οποιοσδήποτε φόβος να αντικατασταθεί απο ένα τρομακτικό πρεσσάρισμα παντού με μια τετρακέφαλη καρδιά.
          Πλημμύριζες απο το πάθος, την διάθεση και την υγεία. Σαν το γήπεδο που γιόμισε με τα χαρτάκια, τα ωραία συνθήματα, τα τραγούδια, τις αγκαλιές όλων ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΟΥΠΕΡ ΦΑΝΕΛΛΑ ΠΟΥ ΓΕΜΙΣΕ ΤΗΝ ΘΥΡΑ 2. Και το πάθος μέσα στο γήπεδο ήταν ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΕΞΟΥΘΕΝΩΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΟΚΑΛΥΨΗ απέναντι, είναι γεγονός, σε μια ομάδα που είναι ένα βήμα πριν την διάλυση και την οριστική αποχώρηση των δήθεν νεοηγετών.
        Όμως απο τους σπουδαίους, υπάρχουν και κάποιοι βράχοι. Και δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω τον αγαπημένο μου σήμερα. Σαν να πέσανε όλοι μαζί στο φώτο φίνις. Τι να πεις για τον ΤΖΙΜΠΟΥΡ, τι να πεις για τον ΜΑΚΟ και τι για τον ΛΑΓΟ! ΦΟΒΕΡΟΙ. ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΙΕΙΣ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ. ΔΙΟΤΙ ΠΑΙΞΑΝΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΠΡΟΎΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΠΟΥΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΣΧΙΣΑΝΕ ΧΑΣΕΔΕΣ. Με αρωγούς τον Δέλλα αλλά και τον Νασούτι ( που για μένα είναι πολύ καλός παίκτης ). Και φυσικά τον Καφέ.
       Και ρωτάς φυσιολογικά: Είναι νίκη του Χιμένεθ ή των παικτών; ΚΙ ΑΠΑΝΤΑΩ ΞΕΚΑΘΑΡΑ: Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΑΔΙΚΗ ΚΙ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΕΚ. Ο καθένας απο τη μεριά του πληρώνεται να κάνει την δουλειά του. Και παίρνει το μερίδιο του. Διότι επιτέλους, κατάλαβε και κάποιος οτι ο Λαγός είναι χαφ κι όχι μπακ, οτι ο Γκερέϊρο μπορεί κάτι να δώσει κι οτι ο Νταντόμο πρέπει να εκτεθεί. Δηλαδή ο προπονητής κάνει το προφανές ή βάζει και κάποια έμπνευση του,  αλλά το ντέρμπυ δεν κερδίζεται αν και οι αθλητές δεν ιδρώσουν κι αν δεν βγάλουν και κάποια αρχίδια μέσα στο χόρτο. ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Ο ΤΡΑΜΠΑΚΟΥΛΑΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ, ΑΥΤΗ Η ΜΙΣΟΡΡΙΞΙΑ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΑΔΕΡΦΙΣΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΜΠΡΕΛΟΚ.
          Και δεν βγάζω κάποια κακία. Διότι η διαιτησία ήταν ακριβοδίκαιη αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί χαρίζεται στην συγκεκριμένη τάπα. Ή γιατί δεν δίνει το πέναλτυ στον Τζιμπούρ. Φυσικά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν βάλαμε κι άλλα γκολ, όπως ήμασταν τυχεροί στην φάση του Σίλβα.
         Αλλά γαμώτο, δεν το δικαιούτο η αλογοτροφή. Που κατέληξε να παίζει με τα δεύτερα μας και να μην μπορεί να περάσει αυτό το ασύλληπτο κέντρο μας, που βέβαια αδυνάτισε με την θλάση του Μάκου και την είσοδο του Γκέντζογλου ( τραγικός ) .Και μετά έγινε μια υποχώρηση και με τις άλλες δυο θλάσεις ( εύχομαι να κάνω λάθος ) ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΗ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ. ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ. ΑΜΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙΣ ΠΟΔΟΒΟΛΛΕΥ Ή ΤΙΣ ΠΙΤΣΙΚΟΥΛΙΕΣ, πώς να πας κάπου; Κι άμα δεν δίνεις ευκαιρίες στον Αργυρίου που ήταν οκ, μέχρι να του πέσουν οι ώμοι απο το στρεσάρισμα και να πλακωθεί σε αβίαστα λάθη.
          Χοντρικά ήταν μια αντρίκια νίκη. Και ο Χιμένεθ με την άνεση της μη κριτικής, να κάνει πειράματα και να φέρνει τους παίκτες προ των ευθυνών τους. Και τελικά να δικαιώνεται με ελάχιστη όμως τύχη. ΔΙΟΤΙ Η ΑΕΚ ΗΤΑΝ ΑΕΚ ΚΑΙ ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΚΑΙ ΒΓΑΛΜΕΝΗ ΜΕ ΜΕΤΑΛΛΟ ΑΠΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΧΥΤΕΙΟ. Που διέλυσε και τον δικό μου φόβο - δεν ντρέπομαι να πω σχεδόν σιγουριά μου για το αποτέλεσμα, μόλις βάλαμε το γκολ είπα στον γιο μου οτι θέλουμε ακόμα 86 λεπτά γαμώτο - και με έκανε να καθυστερήσω και τον Τάσο απο την Θεσσαλονίκη που με περίμενε ΔΙΟΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ.
           ΜΑΤΣ ΠΑΛΑΙΟΜΟΔΙΤΙΚΟ ΠΟΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΕ Η ΚΑΡΔΙΑ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ: ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ-ΠΑΙΚΤΕΣ-ΚΟΣΜΟ. ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ, ΔΙΚΑΙΟΥΜΕΘΑ ΝΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΟΥΜΕ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΤΑΧΤΕΙ Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ - ΥΠΟΔΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΙ ΟΤΙ ΜΙΚΡΑΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ. ΣΗΜΕΡΑ ΝΙΚΗΣΑΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ, εκτός απο την συνοικιακή ομαδίτσα του Γουδιού. Θέλουμε και λογική συνέχεια βέβαια. Δηλαδή να κερδίσουμε στον άλλο γύρο την Κέρκυρα και τον Βόλο. Για την δαφνοστεφανωμένη δεν πολυανησυχώ.

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΧΩΡΑ

      Ένας πρωθυπουργός εκ των δύο τελευταίων είπε πάλι αλήθεια : "Διοικώ μια διεφθαρμένη χώρα." Ποιος ; Δεν είμαστε σίγουροι ποιος είναι πιο φιλέλληνας. Αλλά πιο πριν δεν υπάρχει τέτοια δήλωση από κανέναν. Άρα λοιπόν πιο παλιά, ή ήμασταν αδιάφθοροι, ή οι προηγούμενοι δεν είχαν καταλάβει τι ακριβώς διοικούσαν.
     Είναι καλό αυτό σαν εξέλιξη. Να ανακαλύπτουν οι πολιτικοί τι είμαστε. Βελτιώνονται σαν επάγγελμα αυτοί, κι εμείς γνωριζόμαστε καλύτερα με την ηγεσία. Άμα δεν ξέρει ο ένας τον άλλον, πώς να γίνει καλό γαμήσι; Αν γίνεται γαμήσι άνευ γνωριμίας, μπορεί να θεωρηθεί βίζιτα και δεν τα θέλουμε αυτά στην Ελλάδα που είμαστε πολύ υπέρ της οικογένειας.
       Είμαστε λοιπόν διεφθαρμένοι; Βεβαίως. Όλοι έχουμε λαδώσει μια δημόσια υπηρεσία κι όλοι έχουμε γλύψει ένα πολιτικό για κάποιο ρουσφέτι. Όλοι έχουμε μπαζώσει ένα ρέμα κι έχουμε φτιάξει μια κατάσταση με τον γνωστό του γνωστού ή με όποια γνωριμία έχει ο καθένας εις βάρος του διπλανού συμπολίτη μας. Είμαστε σκατάδες, πώς να το κάνουμε. Την ψήφο δεν την είδαμε ποτέ σαν όπλο. Την βλέπαμε πάντα σαν παράπλευρο εισόδημα.
      Αλλά έχουμε δημοκρατία . Κι άρα πηγαίνουμε και ψηφίζουμε. Και φυσιολογικά βγάζουμε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν. Αναπαράγουμε συνεχώς τον εαυτό μας στην διακυβέρνηση. Κι άρα, λογικά έχουμε έναν αρχηγό που ο μπαμπάς του τα έπαιρνε σε κάτι κούτες από πάνες, και τα σημαντικά στελέχη του είτε πεθάνανε στην αίθουσα του ειδικού δικαστηρίου είτε εξαφανίσθηκαν από την πολιτική ζωή του τόπου. Όπως επίσης, λογικά είχαμε παλιότερα κι έναν συνωμότη που μαγείρευε τα λογιστικά στοιχεία και εξαπατούσε όλη την Ευρώπη. Κι επίσης λογικά είχαμε μετά κι έναν τεμπέλη που χωρίς να κάνει τίποτα, βρέθηκε μπλεγμένος με τα κομματικά στελέχη του. Το ένα με τους μοναχούς και το άλλο με κάτι συμβάσεις που τις θεμελίωνε η γυναίκα του. Η εποχή του μπιφτεκιού χωρίς το μπιφτέκι.
      Και πλέον μία είναι η λύση. Ο διεφθαρμένος λαός να εξαφανισθεί. Να καεί σε μια συμπαντική φωτιά Και μαζί με αυτόν, μέσα κι εγώ, να χαθεί η πολιτική επιλογή του. Δηλαδή οι τύποι που γεννιούνται από την κάλπη και τα ψεύτικα λόγια που ρίχνουν σαν ωάρια για την πολιτική εξωσωματική γονιμοποίηση.
       Αλλά αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει. Πάντα πρέπει να υπάρχουν κάτοικοι σε μια χώρα, για να πουλιούνται κι όπλα για την εδαφική κυριαρχία και για την σημαία της. Κι όπως όταν μια ποδοσφαιρική ομάδα δεν παράγει αποτελέσματα και χρειάζεται ένα σοκ για να συνέλθει φεύγει ο προπονητής διότι δεν μπορεί να αλλαχτεί όλο το ρόστερ, έτσι και σε μια χώρα, ή καταργείς την ψήφο από έναν διεφθαρμένο λαό και του τραβάς ένα ΔΝΤ, ή φεύγει ο τύπος που βγαίνει φόρα μόστρα και κατηγορεί για την πλάκα των αφεντικών του 15 εκατομμύρια κόσμο.
      Και τι πληθυσμό! Αυτόν που ενημερώνεται από ΜΜΕ που θα έπρεπε να έχουν κλείσει προ πολλού λόγω χρεών αλλά κυριότερα που μασκαρεύουν αυτήν την απίστευτη δήλωση. Και που σαν διεφθαρμένοι, λογικά έχουμε αυτήν την δημοσιογραφία και πιστεύουμε ότι υπογράφουμε συμβόλαια για αλλαγή από το 1981 και μετά νοιώθουμε εθνικά υπερήφανοι με την αντίσταση και τον διαρκή αγώνα για βελτίωση των υποδομών πάνω στις οποίες εναποθέτουμε την ασφάλεια των αρχιδιών μας.
      Που μας τα έχει κόψει ο κοινοβουλευτικός νταβατζισμός. Και πρακτικά αυτογαμιόμαστε και ζούμε μόνιμα σε έναν φαύλο κύκλο εκλογομαχίας για κάτι καλύτερο. Που το πληρώνουμε συνεχώς περισσότερο, σαν την πράσινη ανάπτυξη ή τα σχέδια για να πάμε να δούμε τι γίνεται στην σελήνη ή σε καμιά μαύρη τρύπα μακριά από εδώ. Μιλάμε για πολύ σοβαρά πράματα τώρα σαν την φοράδα που χέστηκε στο αλώνι κι έψαχνε ώρες ατέλειωτες να βρει χαρτί υγείας να σκουπίσει τον κώλο της. Για το μυαλό της δεν ανησυχούσε.
      Όχι κύριοι που πήρατε το πηδάλιο. Δεν είναι διεφθαρμένος ο λαός. Απλός μαλάκας είναι, που πιστεύει, που ελπίζει, που είναι υπομονετικός και ψύχραιμος. Και δεν έχει καμιά διαφορά από τους άλλους λαούς. Διότι όλοι ψάχνουν με λιγότερο κόπο να βγάλουν περισσότερα και να είναι καλοπερασάκηδες. Εξ άλλου, αν δεν ήταν όλοι οι λαοί ίδιοι, δεν θα προωθείτο το σχέδιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της παγκοσμιοποίησης. Δεν θα έβγαινε αυτό το σχέδιο από την γνωστή λέσχη Μπίλντελπμεργκ που γουστάρει για κάποιον ουτοπικό λόγο να επιβάλει τους όρους της.
      Φυσικά το ξέρετε κι αυτό βουλευτάκια και το φροντίζετε ιδιαιτέρως με τα συστήματα της συνεχούς μειούμενης παιδείας και της εξαφάνισης της ιστορίας. Φτωχά λεξιλόγια, ανακάτεμα ηθών κι εθίμων, διαγωνισμοί μουσικής σε μια μόνο γλώσσα κι έντυπα που πλέον πουλάνε πληροφόρηση λόγω των εσώκλειστων δώρων. Και βάλε μπάρμπα πουστρηλίκι και σκάνδαλα στο μίξερ να έχει κάτι να ασχολείται ο μαλάκας που δεν πρέπει να ακούσει αυτόν τον χαρακτηρισμό. Το "διεφθαρμένος" περνάει πιο εύκολα. Εξ άλλου οι μισοί δεν ξέρουν και τι σημαίνει η λέξη αυτή. Όλα νόμιμα τα κάνανε με βάση το υπάρχον σύστημα.
       Και δεν πάω να δικαιολογήσω τίποτα για τον λαό. Έχει τις ευθύνες του. Αλλά όταν σε κοιτάει ένα παιδί στα μάτια και σου λέει να του πεις κάτι για το μέλλον κι εναποθέτει τις ελπίδες του πάνω στον μεγαλύτερο, τον πιο έμπειρο και μορφωμένο, σημαίνει ότι περιμένει να το κατευθύνεις εσύ. Διότι αυτό είναι ο λαός. Ένα κακομαθημένο παιδί. Κι αν δεν το κατευθύνεις σωστά, τότε, ή είσαι ανίκανος, ή εκ του πονηρού εκπορευόμενος. Και πηγαίνω στο δεύτερο λόγω του βεβαρημένου παρελθόντος σου κύριε με την φαλάκρα και το μουστάκι και τον σοσιαλισμό του πούτσου που σε μάθανε να υποδεικνύεις για να κλέβεις ψήφους.
       Θέλεις ο λαός να είναι διεφθαρμένος; Είναι, στο λέω εγώ. Όμως ο αρχηγός του λαού έχει όλα τα ελαττώματα του πόπολου στο μάξιμουμ. Καλπογενετικά πάει αυτό. Άρα είναι το κορυφαίο σπόρι της σήψης και της διαφθοράς. Κι επειδή δεν μπορεί να φύγει ο αρχηγός με εκλογές που χαλιναγωγούνται από τα δημοσιογραφάκια τα πληρωμένα για την παραπληροφόρηση, πρέπει να φύγει με κλωτσιές. Διότι ποτέ των ποτών κανένας πούστης από την πολιτική συντεχνία που συντηρείς, δεν έβαλε τις δομές για να μην είναι αυτός ο λαός απλά μαλάκας, κι όχι συνέχεια μηχανορράφος μπας και κάνει την δουλειά του. Όποια κι αν είναι αυτή. Κεφάλι του ψαριού. Βρε εκλογές της κλωτσιάς έπρεπε να έχουμε, όχι της κάλπης. Κι αρχηγό αυτόν που σουτάρει δυνατότερα.

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ - ΑΕΚ

              Tώρα αν σας πω οτι είμαι ευτυχισμένος μέσα στήν δυστυχία μου, θα το πιστέψετε; Ναί, θα κερδίσουμε την αλογοτροφή την Κυριακή;  Το σκορ είναι  βαρύ, για τον προϋπολογισμό των βαθμών. Δεν ανατρέπεται με τίποτα.  Κι άντε γειά Ευρώπη. Και προσοχή την Κυριακή. Είναι της πλάκας η ομάδα μας. ΄Σαν την διοίκηση μας. Κι ο Νιόμπλιας, έχει κάνει λάθος προετοιμασία. Ναι; Μήπως οι Ρώσσοι πέφτουν πάντα, μετά το 70;
                Γιατί είμαι όμως ευχαριστημένος;  ΔΙΟΤΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΘΗΚΑΜΕ  . ΚΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΑ ΣΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ. ΑΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ, ΘΑΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ. ΑΝ ΧΑΣΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ, Ή ΡΟΣΤΕΡ. ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΦΑΝΕΛΛΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΟΥΤΑΝΙΑΣ.. ΘΑ ΣΟΥ ΓΑΜΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ Η  ΓΚΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕΣ.
               ΄΄Εγινε κι ένα παιχνίδι, όμως. Και φάνηκε τι είναι η ΑΕΚ γενικά. Δυστυχώς, ο Σκόκο. ΠΑΘΑΝΕ ΟΛΟΙ ΖΑΠΛΑΜΑ , μόλις χτύπησε. ΚΑΙ ΦΕΡΑΝΕ ΚΑΤΙ ΒΕΤΕΡΑΝΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. ΕΝΤΑΞΕΙ.
                 ΟΛΑ ΚΑΛΑ. ΤΟ ΓΚΟΛ, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΒΑΛΕΙ; Ο ΤΖΙΜΠΟΥΡ, Ο ΜΠΛΑΝΚΟ Ή Ο ΜΙΖΟΥΛΑΣ; . ΕΓΩ ΛΥΠΑΜΑΙ  ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ  ΑΚΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΝΟΡΜΑΛ ΠΟΡΕΙΑ. ΚΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΦΙΕΣΤΕΣ. ΜΙΛΑΜΕ , ΟΧΙ ΓΙΑ ΑΜΠΑΛΛΟΥΣ. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΟΥΣ  ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ, ΓΙΑ ΑΣΧΕΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΓΕΝΙΚΑ.
                  Τι έγινε σήμερα; Κοινωνικά, τίποτα. Ποδοσφαιρικά, επίσης τίποτα. Νομοτελειακά, θα χάσεις στην Ευρώπη. ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΔΡΑΓΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥ 1821, αν σε πάει καλά μια διατησία που σε βλέπει σαν κακομοίρη. ΚΑΙ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΩΝ. ΚΙ Ο ΝΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΟΣ.
              ΒΙΑΖΟΜΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΣΥΜΕΡΑΣΜΑΤΑ; ΟΧΙ. ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΣΑΝ ΜΑΛΑΚΑΣ, ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ ΣΤΑ ΙΔΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΚΗ ΔΥΝΑΜΗ. ΔΕΝ ΖΗΤΑΩ ΚΑΤΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ. ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ.
              Τι να κάνει ο κακοκοίρης; Σωστά  έβαλε τον Αργυρίου. Πήγε να ξεκουράει άλλους, που τελικά τους έβαλε. Στο σύστημα κανείς δεν ξέρει αν είδε κάτι, ή αν δεν έχω τους τραυματίες, κάνω το αυτονόητο. ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΜΠΑΛΑ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ Χ2. ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΜΠΑΛΛΟΥΣ.
             Η ΑΕΚ ήταν καλή για 30 λεπτά. Το πρώτο γκολ ήταν τυχαιο, κι όλοι ήταν φυσιολογικά αγωνιστες. ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ Ο ΝΤΙΟΠΠ και πολύ κοντά ο ΓΚΕΝΤΖΟΓΛΟΥ. και μακραν ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ Ο ΛΑΓΟΣ. ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
                ΓΕΛΑΩ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ, με μια πολύ μικρή μικρή ομάδα.                    

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

ΛΟΥΚΑΣ ΜΠΑΡΛΟΣ, Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ

           ΄Σχεδόν πάντα,  τα λόγια είναι αστεία μπροστά σε φωτογραφίες ή σε βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο κι ακόμα φανερώνουν την τεράστια ποδοσφαιρική ποιότητα της πενταετίας 1974 - 1979. Μιας πενταετίας χρυσής για την ΑΕΚ και φωλιασμένης μέσα στην οκταετία της προεδρίας του " θείου Λουκά ", ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ. Πριν προχωρήσω θέλω να κάνω δυο επισημάνσεις: Σαν άνθρωπος μισώ τα αφιερώματα. Η ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ. Κάνοντας ένα αφιέρωμα, είναι σαν να προσπαθώ να γεμίσω κάποιον χρόνο. ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΛΕΩ ΜΟΝΟ ΚΑΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Επίσης, για το σημερινό θέμα, να τονίσω οτι κι εγώ μικρός ήμουν ( 12 - 19 ) κι επαφή είχα τότε γηπεδικά απο την Θύρα 21, άρα δεν ήμουν κοντά του.
            Το ταξίδι λοιπόν με τον Αρειανό εκ των μεγαλομετόχων της Πεσινέ, ξεκίνησε το 1974. Ούτε το όνομα του ήξερα, κι ούτε και μ' ενδιέφερε. Στα 12, το μόνο που καίει ένα παιδί είναι να κερδίζει η ομάδα του. Κι είχαν ήδη συμπληρωθεί 2 χρόνια ανομβρίας απο το τεράστιο πρωτάθλημα του 1971-72 με την νίκη μας 1-2 στη λεωφόρο Αλεξάνδρας επι της ομάδας του Wembley. Πείναγα ήδη ( σκεφτείτε σήμερα τι γίνεται με τα παιδιά ).
               Όμως την Ολλανδία την λάτρευα για την μπαλάρα της και ξαφνικά στον πάγκο μας είδα τον Φάντροκ, τον βοηθό του Μίχελς. Και στην διετία 74-75, 75-76, είδαμε διαστημική μπάλα κι αυτό που λέγανε τότε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. Φυσικά με κάτι παικτάρες όπως τον Αρδίζογλου, τον Βάγκνερ, τον αγαπητό μου φίλο Τίμο Τσαντλάϊτερ, τον Στεριούδα και τον παμμέγιστο Θ(ε)ωμά Μαύρο παρέα με τον Γιώργαρο τον Σκρέκη και τον Μπάμπαρο τον Ιντζόγλου. Μιλάμε για τριάρες και τεσσάρες, με φοβερή κόντρα απο την διαιτησία που λόγω αυτής, αυτή η ομαδάρα δεν πήρε τίτλο.
          Κι ήρθε η σαιζόν 1976-77. Προσθήκες πλέον οι τιτάνες Νικολούδης, Χρηστίδης, η ουσιαστική επανενεργοποίηση  του Μίμη κι η φοβερή ενδυνάμωση του Τάσου. Στο τελευταίο φιλικό μας σκορπάμε την αλογοτροφή με 4-0. Στο ματς αυτό, αυτός ο αρχιαλήτης Κωνσταντίνου γρονθοκοπεί τον Φάντροκ. Και ξεκινάμε με ακόμη καλύτερη μπάλα. Και καλύτερο μέταλλο. ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΡΙΒΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ UEFA. Τα ξέρετε ήδη. Η Γιουβέντους που μας απέκλεισε στους 4, ήταν η εθνική Ιταλίας. Και πλέον το πρωτάθλημα φάνταζε σίγουρο. Απέναντι στους πράσινους του Βαρδινογιάννη.
         Και μέσα στο τίγκα γήπεδο μας, περιμέναμε να τους διαλύσουμε τον Απρίλη. ΚΙ ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΕΣΦΑΞΕ Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΚΟΥΤΡΗΣ, ένα χλωμό σουτ εκτός περιοχής του Βλάχου και μια μαλακία του Στεριούδα με την γλιστερή μπάλα, μας γκρέμισε. 0-1, 0-2  και τέλος και για φέτος. Δεν μιλάμε για πίκρα. Μιλάμε για σμπαράλιασμα. Και την ώρα που έξαλλος για τους πράσινους αλλά και διαλυμένος ψυχικά κατευθυνόμουνα απο το πέταλο για να πάρω τον πατέρα μου απο την 18, είδα την εικόνα που δεν θα την ξεχάσω ποτέ: ΟΛΗ Η ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ ΤΕΖΑΡΕΣΜΕΝΗ, ΝΑΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΣΩΜΑ. Ο ΘΕΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΣΗΚΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ, και κρατώντας την ομπρελίτσα του, ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ. ΣΑΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ. ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΚΛΕΨΕΙ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΚΙ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ. ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΕΙΧΑΜΕ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΒΡΟΧΕΡΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΙ Η ΑΕΚ ΠΑΝΤΑ ΠΕΤΑΓΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΛΑΣΠΗ.
          Την επόμενη χρονιά ( 1977-78 ) πλέον ήρθε και ο Μπάγιεβιτς. Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΠΑΙΚΤΑΡΑΣ. Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ, ΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΥΤ ΤΟΥ ( στην αποχώρηση του για το τηγάνι, ο θείος είχε δηλώσει οτι δεν ήθελε να τον ξαναδει). ΑΛΛΑ ΚΙ Ο ΜΙΛΤΟΝ ΒΙΕΡΑ. Μιλάμε για χειρουργικό αμυντικό χαφ.  Αυτός που είχε σβήσει τον Μπόμπυ Τσάρλτον στην Αγγλία στο παγκόσμιο κύπελλο. Πλέον η ομάδα είχε και βαρύ μέταλλο.  Όμως την δεύτερη αγωνιστική χάνουμε 1-0 στο τηγάνι. Ο Φάντροκ δεν μπορούσε να πάρει ντέρμπυ. Και μοιραία παραχώρησε την θέση του στην αλεπού Τσαϊκόφσκυ. Δεν απελύθη όμως, διότι το έργο του είχε αναγνωρισθεί. Πήγε λοιπόν στις ακαδημίες μας, που αργότερα και πάντα επι εποχής Λουκά, ξεπήδησαν οι Μανωλάς, Βλάχος και Γεωργαμλής.
        Και πλέον έγινε το νταμπλ. Σαρώσαμε τους πάντες και τα πάντα με μπαλάρα αλλά πλέον και τακτική. Δεν ήμασταν τα χάπατα που όλοι τρίβανε τα μάτια τους με το θέαμα αλλά στο τέλος μας την φέρνανε μπαμπέσικα. Ο Μπάρλος είχε τον σωματοφύλακα του στον πάγκο, τον Τσικ,  ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ ΝΤΕΡΜΠΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ. Κι αυτήν την χρόνιά είναι το περιβόητο 6-1 επι της δαφνοστεφανωμένης για το κύπελλο μια Τετάρτη μεσημέρι. Ο ΟΣΦΠ είχε προηγηθεί με τον Σπενς. Στο σχολείο τότε πήγαινα με τον Λεωνίδα, τον οδηγό του Γουλανδρή και με διαβεβαίωνε για την σίγουρη πρόκριση του ολυμπιακού του Βεσσελίνοβιτς.
        Και την επόμενη χρονιά ( 1978-79 ) με Τσικ, Πούσκας και τελικά Σταματιάδη και πλέον και με τον Μίμαρο τον Δομάζο άλλο ένα πρωτάθλημα κι ένας τελικός κυπέλλου που μαγικά μας κέρδισε ο Πανιώνιος. Ένα σιχαμερό παιχνίδι δηλαδή με φοβερό παρασκήνιο, που δεν θέλω να  μπω σε λεπτομέρειες που έχω μάθει χρόνια αργότερα. Να είναι η πλατεία για πεντάρα, να έχεις προηγηθεί και να χάνεις 3-1 στο ουδέτερο τηγάνι! Την χρονιά αυτή είναι που κερδίσαμε την Πόρτο 6-1 και σταματήσαμε στην Ευρώπη απο τη Νότιγχαμ των σερί ευρωπαίκών τίτλων του μεγάλου Μπράϊαν Κλαφ.
         Τα χρήματα του θείου τελείωναν σιγά σιγά. Η ποδοσφαιρική ομάδα μοιραία πέρναγε στην παρακμή , ο Δομάζος κι ο Βιέρα είχαν  φύγει κι ο Νικολούδης είχε εκδιωχθεί ( σε ματς με τον Πανσερραϊκό στο γήπεδο μας ο Λουκάς είχε κατέβει κι είχε ζητήσει προσωπικά την αλλαγή του - δεν θέλω τώρα λεπτομέρειες ). Οι απαιτήσεις όμως παρέμεναν μεγάλες. ΚΙ ΕΤΣΙ ΕΧΤΙΣΕ ΤΗΝ ΣΚΕΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΛΣΟΣ. Τα εγκαίνια το 79 της νέας θύρας συνοδεύτηκαν με το 0-1 απο την αλογοτροφή με γκολ του Όρε.
        Δεν θέλω να πω πιο πολλά. Γιατί όμως ήταν ο πρόεδρος των προέδρων;
             1. Για την πρόσληψη του Φάντροκ και του Τσικ.
             2. Για την μεταγραφή τόσων και τόσων αστεριών και φυσικά για την δημιουργία μιας ομάδας ΠΟΥ ΕΜΑΘΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΑΛΑ. Και χωρίς να μπαίνω σε υπερβολές, ΤΗΝ ΘΕΩΡΩ ΑΝΩΤΕΡΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ που όλοι πάλι παραλυρούσαμε. Γιατί ανώτερη; Λόγω τεχνικών μέσων, λόγω ανδρικού μέταλλου, σούπερ κόντρα διαιτησία ( σιγά να μην τόλμαγε άνθρωπος να πάει κόντρα στον Sugar ) και παικτών ανώτερων τεχνικά.
          3. Για την χωρίς καμία ανταποδοτικότητα παροχή χρημάτων.
          4. Για την συσπείρωση του Αεκτζή, την ευρωπαϊκή πορεία και τους τίτλους.
           Ο Λουκάς Μπάρλος πήρε το δάνειο για την σκεπαστή ( 8 μύρια ) με υποθήκη του σπιτιού του στο Ψυχικό. Το δάνειο κατέληξε στα 25 και το σπίτι σώθηκε απο ένα ανέλπιστο λαχείο. Φυσικά πουλήθηκε αργότερα μπιρ παρά, για να μετακομίσει κάπου αλλού και να ξεπληρώσει κι άλλα χρέη απο ένα ιταλικό εστιατόριο δίπλα στον Ευαγγελισμό ( Da bruno ) με το οποίο προσπάθησε κάπως να ρεφάρει.
           Ο θείος Λουκάς έχασε το σπίτι του, άλλοι κέρδισαν απο την μεταπώληση της ΑΕΚ, κι άλλοι έφτιαξαν σπίτι.
          Ο άνθρωπος μας πέθανε το 1999, ΤΥΧΕΡΟΣ ΔΙΟΤΙ  ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΡΥΣΕ ΤΟΝ ΓΕΛΟΙΟΤΕΡΟ ΤΩΝ ΓΕΛΟΙΟΤΕΡΩΝ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΓΡΑΝΙΤΣΑ, ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΣΚΕΠΑΣΤΗ . ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟ, ΟΛΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΜΑΣ. Που αν είχε μείνει μόνο η σκεπαστή ( ολόσωστα Τόλη και δεν το είχα σκεφτεί ) , ΘΑ ΧΤΙΖΑΜΕ ΠΑΠΑΔΕΣ ΜΕΤΑ.
        ΥΓ. Ένας άλλος λόγος που δεν γουστάρω τα αφιερώματα, είναι οτι πολλοί θα μπερδέψουν τα ΧΑΡΊΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ με τον "ΑΝΘΡΩΠΟ" ΛΟΥΚΑ. Ο ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ας πούμε, είναι τεράστιος συνθέτης. ΤΕΛΟΣ. Μέχρις εκεί.
*********************             ΣΠΟΤΑΚΙΑ        ****************************
1. " Είναι υποχρέωση μας να παλεύουμε ΜΕ ΤΙΜΗ για την φανέλλα της ΑΕΚ". ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ Η ΔΗΛΩΣΗ ΧΙΜΕΝΕΘ. Μια φορά απο έναν Αεκτζή, ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΔΗΛΩΣΗ, ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ.
2. Το ματς της Κυριακής πήγε στις 9. Ξέρετε γιατί; ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ. ΕΤΣΙ ΑΠΟ ΑΠΛΗ ΑΣΥΝΕΝΝΟΗΣΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΛΙΓΔΑΣ. ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΛΑΝΕ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ.
3. Ο διαιτητής Σιδηρόπουλος θεωρείται μια κανονική μετριότητα. Είναι αστυνομικός κι απο τα δημοσιογραφικά στέκια ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΤΙΜΙΟΤΑΤΟΣ.
4. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΙΣΗΤΗ ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ.
         
                              ΟΥΖΟ ΣΤΙΣ 24. ΠΕΡΙ ΤΙΣ 2. ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΜΟΥ. ΜΟΛΙΣ ΜΑΘΩ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΘΑ ΣΑΣ ΤΟΝ ΣΤΕΙΛΩ.

   ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΕΣ.

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

ΤΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΟΓΟΤΡΟΦΗ

             Φυσικά προέχει αυτό του Βελγίου, αλλά επειδή γνωριζόμαστε σαν Έλληνες ( δηλαδή οτι η Ευρώπη έχει ταβάνι ), όλοι μας ξέρουμε οτι πριν τρέχεις έξω, πρέπει να φροντίζεις τα του οίκου σου. Και να τα λες εγκαίρως κι όχι κατόπιν νυμφώνος. ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΒΙΚΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ της Κυριακής. Μπορεί να ακυρώσει την τεσσάρα στα κίτρινα σκουλήκια ή και να ανατρέψει όλα τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας. Όπως πήγαν να διαμορφωθούν με τις συνεχείς αποτυχίες μας με κάτι περιφερόμενους κομπάρσους που το παίζουν ομάδες με ιστορία και διακρίσεις εντός των συνόρων.
           Επίσης πρέπει να γίνει διαχείρηση του αγγουριού. ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΠΟΝΗΤΟΥ, ΛΕΓΑΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΧΑΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ. ΚΙ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΡΕΥΘΟΥΜΕ. ΑΛΛΟΙ ΓΥΡΙΣΑΝ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΝΤΑΜΠΛ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΠΛΙΑ ΤΟΝ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΜΕ ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΞΟΥΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟΙ ΜΕ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ. ΠΟΥ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΖΕΨΟΥΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΧΡΕΗ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΕΝΑΝ ΜΠΑΡΟΠΛΗΚΤΟ. ΑΛΛΑ TO ΑΓΓΟΥΡΙ ΑΓΑΠΗΤΟΙ, ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΑΝ ΚΥΝΗΓΑΜΕ ΚΑΤΙ. ΜΕ ΝΙΚΗ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ, ΕΝΩ Η ΑΛΟΓΟΤΡΟΦΗ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΞΑΝΑΜΑΖΕΥΕΤΑΙ. ΜΙΑ ΗΤΤΑ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΣΤΑ ΜΠΑΡΑΖ ΟΡΙΣΤΙΚΑ. Η ΝΙΚΗ ΜΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ.
           ΑΛΛΑ. ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΘΑΡΑ.  Το παιχνίδι είναι ντέρμπυ. Άρα είναι ανοιχτό. Ακόμα και με εικόνα διάλυσης να έρθει η πράσινη αδερφάρα στο ΟΑΚΑ λόγω Ευρώπης. Και χωρίς προπονητή και κουτρουβαλώντας. Είναι εύκολος στόχος η ΑΕΚ και καλό πάτημα για σωτηρία. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΧΙΔΑΤΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΚΙ ΑΚΡΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ.  ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΠΟΥ ΤΗΝ ΞΕΡΕΙ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΤΗΝ ΕΛΕΓΧΕΙ ΟΡΘΟΤΕΡΑ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΙ ΟΧΙ Η ΑΕΚ. Κι έχουν δει τα μάτια μου παιχνίδια με απόλυτα καταστραμμένο τον ΠΑΟ να τα  χάνουμε για πλάκα και μετά να έχουμε τα γνωστά αναθέματα για την διαιτησία ή για τον μαλάκα τον παίκτη που στραβοπάτησε. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΘΕΣΦΑΤΟ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ. ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΕΓΓΥΗΜΕΝΟ . 
         Τρόμαξε αλλά και θορυβήθηκε η αλογοτροφή. Η τεσσάρα ήρθε καλά για μας στο βαθμολογικό πλασάρισμα αλλά και καλά για την πρασινορόζ ομάδα που πλέον βλέπει τους παίκτες μας αλλά και τον κόσμο αφιονισμένους. Οπότε έρχεται συντονισμένος και προειδοποιημένος. Δεν έρχεται να παίξει με μια ομαδούλα που έχει παντού προβλήματα κι είναι σε μόνιμο λήθαργο. Έρχεται σφικτά μέχρι την τελική μάχη με  τον αντίπαλο του. ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟ. ΥΓΙΙΕΙΝΟ ΣΤΟ ΑΛΣΟΣ ΤΟΥ ΠΙΚΠΑ. ΚΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΘΕΩΡΕΙ ΤΗΝ ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΗ ΤΟΥ ΤΣΟΥΚΑΛΑ. ΟΧΙ ΕΜΑΣ ΛΟΓΩ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΜΑΣ, ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ. Δεν το πιάνω τώρα αυτό, διότι υπάρχουν κι άνθρωποι, φανατικοί Αεκτζήδες, που μιλάνε με καλά λόγια για τα πράσινα λαμόγια, που σουλατσάριζαν μέσα στο σπίτι μας. Και δεν θέλω διχασμό αυτήν την στιγμή.
         ΥΓ1.  α.  Είναι γρουσουζία το να κάνεις βραβεύσεις πριν το παιχνίδι.
                   β.  Ο πολύς κόσμος φέρνει και άγχος.
                   γ.  Ένα πουλάκι μου είπε οτι διαιτητής θα είναι ο Σπάθας. Γάμα τα.
        ΥΓ2.  ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΕΝΑΝ ΜΑΛΑΚΑ ΑΝΩΝΥΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΕΣΤΗΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ  "μικραίνουμε την ομάδα", ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΑΣΤΩΝ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ. ΕΧΟΝΤΑΣ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΠΙΑΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ, ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΨΥΧΡΑΙΜΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΓΕΙΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΤΑΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ. ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΜΠΕΙΤΕ ΣΕ ΑΛΛΑ SITES, BLOGS Ή ΠΑΡΕΤΕ ΟΠΑΔΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ, ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΕΙΤΕ ΜΕ ΟΣΑ ΔΕΙΤΕ. ΕΠΙΣΗΣ ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΞΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ, ΥΠΟΘΕΤΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΩΝ ΣΤΑΘΕΡΩΝ 5000 ΑΝΘΡΩΠΩΝ, ΛΟΓΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΣ.
          ΝΑΙ, ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΣΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΜΙΣΗΤΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΑΛΛΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΥΤΕ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΗΚΑΜΕ, ΟΥΤΕ ΓΕΜΙΣΕ ΕΝΑ ΛΕΙΨΟ ΡΟΣΤΕΡ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΙΣΠΑΝΟΣ ΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΣΑΝ ΗΜΙΚΥΚΛΙΟ. ΚΙ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ.

Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

TI ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΗ Η ΝΙΚΗ

           Πιστεύω οτι όλοι μας πάμε να τρελαθούμε λόγω της έκτασης του σκορ. Που ακόμα και με μισό μηδέν να ερχόταν η νίκη, όλοι θα είμασταν πάλι ευχαριστημένοι. Το πρώτο πράμα λοιπόν που πρέπει να κάνουμε είναι μια ωραία κι ευχάριστη προσγείωση. Στην πραγματικότητα. Δεν άλλαξε κάτι ουσιαστικό, ούτε ξαφνικά το ρόστερ μας πέταξε την παθογένεια. Απλά έβγαλε μια συνοχή και μια πειθαρχία, διότι η κουβέντα " το ξύλο είναι πολύ κοντά στην αποθέωση" ( Αδαμίδης ) ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΛΟΣΩΣΤΗ.ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΛΕΟΝ ΗΤΑΝ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙΡΑΖΕ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ Ή ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ.
           Σημαίνει επίσης, οτι στην διάρκεια της θητείας του προηγούμενου προπονητή, παρά τα όσα λέγονταν για οικογενειακό κλίμα, δεν υπήρχε τίποτα. Ένα μασκάρεμα ήταν κι ένα μπουκάλι με νιτρογλυκερίνη που ο ένας τον πέταγε στον άλλον. Κι όλοι περιμένανε τον κάποιο που τελικά θα του έπεφτε το μπουκάλι. Αυτά δεν τα βγάζω απο το μυαλό μου, ούτε κάνω τον πονηρό δήθεν γνώστη. ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΑΙΚΤΩΝ ΠΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ ( Καφές, Μάκος, Λεονάρντο αλλά κι άλλων θεωρητικά ουδέτερων, όπως Δέλλας, Μανωλάς ).
         Επίσης, όπως σωστά δήλωσε ο Χιμένεθ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΙ. ΥΠΗΡΞΕ ΜΙΑ ΟΜΟΝΟΙΑ, ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ, 3 ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΕΣ ΑΠΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΗ, ΜΙΑ ΤΙΜΙΑ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: ( Παρακαλώ προσέχτε το αυτό) ΤΡΕΞΙΜΟ, ΑΜΥΝΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Δηλαδή μπροστά, ΔΕΝ ΕΠΜΒΑΙΝΩ ΣΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΚΑΝΕΝΟΣ αλλά ΘΕΛΩ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΓΚΟΛ. Αυτά δούλευε στις τελευταίες δυο προπονήσεις συνέχεια.
         Και στο θέμα αυτό επιμένω διότι ο Σέρβος μας είχε ζαλίσει τον έρωτα με τον Σκόκο πάνω στην γραμμή, το πανγέλιστο 4-2-3-1 και με το καλούπωμα του ταλέντου μέσα σε κομουνιστική ποδοσφαιρική μπότα. Όπως επιμένω και σε κάτι ακόμα: ΣΤΟ ΚΟΟΥΤΣΑΡΙΣΜΑ. ΡΕ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΒΛΈΠΑΝΕ ΜΙΑ ΜΠΑΛΑΔΟΦΑΤΣΑ ΑΓΡΙΕΜΕΝΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΒΡΟΧΗ ΝΑ ΤΗΣ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΑΝΤΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑΝΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ. Δεν βλέπανε πλέον χασκογελάκια για τα γκολ που ρουφάγαμε ή τα γκολ που χάναμε. ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΧΙΜΕΝΕΘ ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΣΠΡΩΞΕ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΣΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ.
        Η αλήθεια είναι οτι ο Ισπανός - που απόλυτα φυσιολογικά θα κάνει και ήττες - έχοντας διαχειρισθεί στην χώρα του ΒΕΝΤΕΤΑΡΕΣ, άνετα μπορεί να κουλανδρίσει τα παικτάκια του Γιουνανιστάν. Κι ένα "30% της Σεβίλλης να αφήσει εδώ" ( το έχω ξαναγράψει ) , ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΙ.
        Θέλει όμως κι ο ενθουσιασμός, σωστή διαχείρηση. ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΣΠΡΑΤΤΩ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΙΘΕΡΟΒΑΤΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟ ΒΕΛΓΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΟΓΟΤΡΟΦΗ ΜΕ ΤΙΣ ΒΟΜΒΕΣ. ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΑΜΑ ΓΊΝΕΙ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΒΛΕΠΩ ΜΙΑ ΠΕΝΗΝΤΑΡΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ. Δηλαδή ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωση και κουφές αντιδράσεις, αν κάτι στραβώσει.
        Ψυχραιμία λοιπόν φίλοι και φίλες, με ένα πράμα στο μυαλό μας: ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΠΛΕΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ ΑΠΟ ΠΡΟΗΓΜΕΝΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΤΗΜ ΤΟΥ. ΟΧΙ ΑΝΕΜΟΜΑΖΩΜΑΤΑ ΤΥΠΟΥ ΚΟΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΦΤΙΖΟΥΜΕ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ.
      ΥΓ1. 3 ΧΡΟΝΙΑ ΧΑΜΕΝΑ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ.
      ΥΓ2. ΗΘΕΛΑ ΝΑΞΕΡΑ ΠΛΕΟΝ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ Η ΤΑΡΙΦΑ ΤΟΥ ΣΚΟΚΟ.
      ΥΓ3. ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΟΜΑΣΤΕ ΠΟΥ ΧΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΥΣ; ΟΨΟΜΕΘΑ.
      ΥΓ4. Ο ΚΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΜΑΝΤΙ. ΜΗΝ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΟΝΗΡΑ. ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ. ΦΥΣΙΚΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΗ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΑ. ΣΑΣ ΤΟ ΕΓΓΥΩΜΑΙ.
     ΥΓ5. Είμαι περίεργος να δω σε ποιανού θέση θα φυτευτεί ο Λυμπερόπουλος στο θεωρητικό 4-3-3.

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

ΑΡΗΣ - ΑΕΚ

             " Τις μάνες σας γαμάμε κάθε μέρα, πουτάνας γιοί σκουλήκια αρειανοί, τον Ξηροκώστα έχετε πατέρα και της μαμάς σας το μουνί " ( για να μην ξεχνιόμαστε ). Μαζί με ένα γήπεδο κόλαση στην πρώτη του Χιμένεθ απέναντι σε ένα δαίμονα των πάγκων. Και η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Τρομερή σημειολογία σαν αφετηρία. Κι απέναντι σε κίτρινα μεταμορφωμένα. Σε καλύτερο πάντα.
              Τίποτα το ιδιαίτερο και λογικά. Τι να γίνει σε 4 ημέρες; Αρκετό ήταν το νέο πρόγραμμα προπόνησης κι η καινούργια διάθεση. ΚΥΡΙΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΚΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΩΛΟΠΑΙΔΑ ΔΙΟΤΙ ΑΜΑ ΜΠΩ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΛΑΘΩΝ, ΓΑΜΑ ΤΑ. Και τα κεφαλαία δεν τα έχω τυχαία. Είχαμε όμως εδώ βροχή κι άρα λογικά θα πηγαίναμε καλύτερα. Τουλάχιστον στην διάθεση, διότι από όλα τα άλλα είδαμε ένα σύστημα ίδιο με πριν, και μια ενδεκάδα που δεν ενέπενεε και τόσο πολύ. ΚΑΙ ΜΑΤΣ ΣΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΟ ΚΑΝΑΛΙ ΠΟΥ ΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΖΗΤΗΜΑ ΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΚΠΕΜΨΕΙ. ΧΑΛΑΣΕ ΜΕ ΜΙΑ ΒΡΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ.
        Αλλά δεν χαλάσαμε εμείς. ΙΣΑ ΙΣΑ ΠΟΥ ΕΙΔΑΜΕ ΤΗΝ ΑΕΚ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΜΟΥ. ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙΣΕΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ. Και βέβαια, δεν στέκομαι στο σκορ. Διότι απο ένα σημείο και μετά, αισθάνονταν όλοι, μίνιμουμ Μέσι. ΕΝΩ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ. ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ , μια που τα έχουμε πει όλα ( έτσι Χρηστάρα; ).
      Αλλά γυρνώντας στο παιχνίδι, ΔΕΝ ΕΙΔΑ, ΚΑΜΙΑ ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑ. ΚΑΜΙΑ ΚΑΚΟΜΟΙΡΙΑ. ΕΙΔΑ ΚΑΤΟΧΗ 60-40 ΣΤΟ 0-0 ΚΑΙ 6-1 ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ. ΕΙΔΑ ΚΙ ΑΛΛΑ ΒΕΒΑΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΟΥΝ. ΑΣ ΠΑΝΕ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ. Δηλαδή μακάρι να βλέπω κορυφαίους παίκτες το κεντρικό δίδυμο και τον Ντιόπ. Φυσικά πιο χρήσιμο παίκτη  τον Σκόκο. Αυτό το κωλόπαιδο.
        Και βέβαια μνεία πρέπει να γίνει σ' αυτό το εξαιρετικό παιδί, που λέγεται Κάκος. Αυτόν τον αγιορείτη που είναι πραγματική εξασφάλιση για την διαιτητική διακιοσύνη. Όποιος δεν τον έχει γνωρίσει, χάνει και το λέω ειλικρινά. ΑΝΤΡΑΣ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ.
            Μια αγωνιστική παρουσία κάναμε με καινούργιο προπονητή νευρώδη κι όρθιο, ΣΑΝ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΑΥΤΟΣ. ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΨΕΙ ΤΑ 46 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΕΝΣΗΜΑ ΤΟΥ 60. ΡΕ ΦΙΛΕ. ΥΓΕΙΑ. ΜΠΑΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ. ΟΧΙ ΦΕΡΕΡ ΚΑΙ ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ. ΚΙ ΟΥΤΕ ΔΩΝΗΣ, που ούτε τον Βόλο δεν μπορεί να κερδίσει και φυσικά σε λίγο θα ετοιμάζει τα Άσπρα Χώματα. ΔΙΟΤΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΣΧΕΤΟ. Ο ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ. ΣΥΓΚΡΙΝΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ..
         ΥΓ1. Μην παρασύρεσθε απο το αποτέλεσμα. Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΟΓΟΤΡΟΦΗ.
         ΥΓ2. ΜΠΑΛΑΔΟΡΟΙ ΟΛΟΙ, ΘΑ ΠΕΙΤΕ ΤΟΝ ΓΙΑΧΙΤΣ ΓΙΑΧΙΤΣΑΚΟ.ΘΑ ΣΑΣ ΛΕΙΨΕΙ. ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΕΚ.
         ΥΓ3. Η ΑΕΚ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΜΥΝΑ. ΕΧΕΙ ΤΟ ΥΛΙΚΟ. ΜΠΡΟΣΤΑ ΥΣΤΕΡΟΥΜΕ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΙ ΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΛΛΑ.
          ΥΓ4. Η ΦΑΝΕΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΒΑΡΕΙΑ. ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ. ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, ΤΟΝ ΑΣΧΕΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΑΛΛΟΝ ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ Ο,ΤΙ ΣΤΗ ΡΕΑΛ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΠΑΡΤΣΑ. ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ, ΔΕΙΧΝΩ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΜΟΥ. ΤΟ ΕΧΩ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΡΥΒΩ! ΠΑΡΘΕΝΑ ΕΙΜΑΙ;  

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

ΤΟ ΑΤΙΘΑΣΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ

     Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα εξοχικό σπίτι. Που είχε κι ένα κοτέτσι. Με ό,τι αυτό φέρνει στο μυαλό του καθενός. Χαλικάκια, καλαμποκάκια, πετεινός, αυγά, κοτούλες κι ανακυκλούμενα σκατά για την διατροφή των πτηνών. Μια ωραία υγιεινή φύση, ή μια ωραία άρρωστη κοινωνία. Όλα καλά καμωμένα, μέχρι που από ένα αυγό, που το κλώσαγε μια χήνα σαν Φιλιππινέζα της μάνας κότας, ξεπήδησε ένα απίθανο παιδί: Το ατίθασο κοτόπουλο ( ΑΚ ).
     Στα πρώτα χρόνια της ζωής του ΑΚ, όλοι το βλέπανε με συμπάθεια. Παιδί ήταν, χαζοχαρούμενο, προκαλούσε το γέλιο με τις σαχλαμάρες ή τις αταξίες του. Και κανένα έμπειρο ή απλά πιο μεγάλο ζωντανό, δεν διαχώριζε το Α από το ΑΚ. Όλοι κοιτάγανε το Κ. Αυτό το γράμμα ήταν το οπτικό πεδίο αλλά και η βούληση για το μέλλον. Το Κ να παραμείνει έτσι κι όταν γινόταν κανονικό κοτόπουλο κάποια στιγμή, να μπορούσε να παρασημοφορηθεί είτε σαν βραστό, είτε σαν ψητό, είτε με χυλοπίτες, είτε με πατατούλες στον παραδοσιακό ξυλόφουρνο του κτήματος. Μέλλον λαμπρό, ειδικά όταν στους καλεσμένους θα μπορούσε να παρουσιασθεί σαν αλανιάρικο.
     Όμως ο ΑΚ τα έβλεπε αλλιώς. Καβγάδες με τους διπλανούς, πεταρίσματα και θόρυβος την ώρα της κοινής ησυχίας, παράξενες ερωτήσεις προς τον βασιλιά του κοτετσιού: "Τώρα εσύ γιατί πηδάς την μάνα μου; Κι άντε και την πηδάς. Κι η θεία μου σου αρέσει;" Τρύπαγε και τα αυγά που ήταν για να κάτσει πάνω η γιαγιά μπας και ζεστάνει τον κώλο της, έχεζε εκεί που πήγαιναν να φάνε οι άλλοι συνκοτετσίτες, διαμαρτυρόταν για το προσφερόμενο νερό της στέρνας του κοινόβιου. Κάποια στιγμή έγινε καθολική κοτίστικη διαμαρτυρία. Και μπήκε στο παραπέτασμα ο ΑΚ.
     Έχασε τις παρέες και τις τροφές. Έγινε φτεροδειχτούμενος. Το κοτέτσι πλέον είχε ηρεμήσει: Είχε βρει έναν οφθαλμοφανή εχθρό κι απόχτησε άλλον ένα λόγο για να υπερασπίσει απερίσπαστο την πορεία του προς το μαγείρεμα. Όλοι θέλανε να πνίξουν τον ΑΚ, αλλά επειδή οι κότες ασχέτως φύλου, είναι και βαθειά θρησκευάμενες, εφάρμοζαν τις επιταγές του κοινωνικού DNA τους, που τους είχε εμφυσήσει ο Δημιουργός: Η ζωή του κοτόπουλου ανήκει σε Άλλον. Στον ανώτερο μεσίτη μεταξύ κοτόπουλου και θεού: τον άνθρωπο. Τον καλλιεργητή κότας. Που τον κοίταζαν ικετευτικά, αλλά αυτός έσπαγε πλάκα με τον ΑΚ.
     Γούσταρε την τρέλα του απομονωμένου κι έκανε και συνειρμούς για τον εαυτό του. Πόσο θα ήθελε κι αυτός να είναι ΑΑ ( Ατίθασος Άνθρωπος ) και δεν τα κατάφερε. Πόσο θα ήθελε να είναι κοτόπουλο στην θέση του κοτόπουλου κι ας ήταν και μόνος. Σαν την αρχή και το τέλος. Αλλά και σε όλη την διάρκεια της ζωής. Φυσικά τίναζε τις μαλακισμένες σκέψεις αυτές κι έμπαινε στη λογική: Τι να μάθει από ένα πουλερικό μωρέ; Άλλο ανθρώπινη κοινωνία κι άλλο κοτέτσι. Άλλες οι ευθύνες και οι γνώσεις για τις υποχρεώσεις με κρυστάλλινους νόμους, πρόστιμα και φορολόγηση των αυγών. Κι ευτυχώς, σκεφτόταν, τελικά που υπάρχει ο ΑΚ και ξεσκάμε εδώ στην επαρχία και πήγαινε ήσυχος για ύπνο. Ήρεμος για την ανημποριά του να αλλάξει ή να ανταλλάξει τις συνομοταξίες των ζώων του πλανήτη. Παρηγορούσε ο μαλάκας ψυχισμός τον μαλάκα εγκέφαλο. Ή και το ανάποδο.
     Όμως ήρθε εκείνο το μοιραίο Σαββατόβραδο. Προς Κυριακή πήγαινε η σελήνη. Που μέχρι και οι κότες μίλησαν. Λες κι είχαν ανθρώπινη φωνή. Πετάχτηκε από το κρεβάτι του ο ιδιοκτήτης του κτήματος. Τέτοιον ορυμαγδό δεν είχε ματακούσει. Τι στην ευχή έγινε κάτω; Μην ήταν επανάσταση στο κοτέτσι; Μην ήταν επιδρομή αλεπής; Μην ήταν λαθρομετανάστευση άλλων ζωντανών; Ή μήπως ήταν τελικά πάλι αυτός ο ΑΚ; "Τι διάολο να έκανε;" βολεύτηκε με την αυτοερώτηση. Τόσα χρόνια μεγάλωνε κότες ο ίδιος, με αυτές έκανε έρωτα, τέτοιον ντόρο δεν μπορούσε να τον καταλάβει. Κι είχε και κλειστά τα παντζούρια για να μην βλέπει την κουκουβάγια που ερχόταν κάθε βράδυ και του δημιουργούσε και κακά προαισθήματα. Η σοφία πρέπει να είναι πάντα στο ξέφωτο φυλακισμένη. Όχι να μπει και μέσα.
     Βγήκε έξω. Ο ΑΚ ήταν ο υπεύθυνος. Θεωρώντας κατώτερο όλο το κοτέτσι, είχε ανέβει στο κεφάλι της Μάρως, της τετράπαχης γουρούνας και μίλαγε με τον γάιδαρο που ήταν ξαπλωμένος. Στο πλάι δε του ζωικού καναπέ, ήταν παρατεταγμένα όλα τα κουνέλια του κτήματος και χτύπαγαν παλαμάκια με τα αυτιά τους. Ρε τι είχε γίνει; Στον άνθρωπο δεν τα είχε δει αυτά. Σε μας μπαίνει η φωνή από το αυτί, πάει στον εγκέφαλο και αυτός δίνει την εντολή στα χέρια . Υπάρχει μια λογική χρονική καθυστέρηση. Τα κουνέλια δρουν πιο γρήγορα; Μάλλον επειδή δεν έχουν εγκέφαλο,σκέφτηκε.
     Όμως ήταν ξεκάθαρο το πολίτευμα του κοτετσιού: Κανονική στάση ανατροπής. Οι εχθροί του ΑΚ, οι κότες κι ο πετεινός, να ουρλιάζουνε με μια φωνή διαπεραστική, ακατανόητη στα τετράποδα τα μαγεμένα από τον ΑΚ. Αλλοπαρμένοι μοιάζανε οι λίγοι μπροστά στην πλειοψηφία. Μια πλειοψηφία που είχε χρόνια καταλάβει τον ΑΚ, αλλά δεν είχε εισακουστεί στον κτηματία. Που έβλεπε μέχρι και τον σκύλο καθισμένο στα τέσσερα να ακούει την ομιλία συμφιλιωμένος με την γάτα, παρόλο που του έκλεβε μερικές φορές την τροφή. Όλοι με τον ΑΚ που είχε μάθει ξένες γλώσσες τον καιρό της φυλάκισης του αλλά και πώς να πηδάς ένα συρματόπλεγμα. Οι μόνοι που ήταν πια με τον κτηνοτρόφο έμοιαζαν να είναι οι κλασσικές κότες. Αυτές με τις οποίες δεν έσπαγε πλάκα.
     Και πήγε να πιάσει τον ΑΚ. Να διορθώσει το παλιό λάθος. Αλλά δεν πιανόταν ο άτιμος. Εκτός του ότι είχε μάθει ακροβατικά στο κοτέτσι, είχε και την υποστήριξη του κοινού του. Ο σκύλος έδειχνε τα δόντια του, η γάτα τα νύχια της κι ο γάιδαρος τις οπλές του. Και τα κουνέλια φώναζαν κάτι συνθήματα εναντίον του στιφάδο. Το δε γουρούνι τιναζόταν και πέταγε λάσπες παντού.
     Όμως ο ΑΚ δεν ήταν αχάριστος κι αφιλότιμος. Αναγνώριζε την κυριαρχία του, αλλά ήξερε ότι ο λόγος της διαφορετικότητας του, οφειλόταν στην πλάκα που έσπαγε παλιότερα ο ιδιοκτήτης του κτήματος. Χωρίς αυτόν δεν θα είχε το Α μπροστά στο όνομα του. Θα ήταν ένα σκέτο Κ. Που θα γινόταν στην καλύτερη περίπτωση μερίδα με βύσσινο σε ένα καλό γαλλικό μπιστρό των Αθηνών. Κι όλη η ιστορία ήταν άλλη .
     Διεκδικούσε δικαίωμα στον θάνατο σαν γνήσιο κοτόπουλο. "Κοτόπουλο γεννήθηκα , κοτόπουλο χωρίς σάλτσες θε να πεθάνω", ήταν το μότο του. Αυτό είχε πείσει και τα κουνέλια αλλά και τα υπόλοιπα ζώα για τα πιθανά εδέσματα των θανάτων τους. Κι όλα τα ζωντανά συμφωνούσαν. Δικαίωμα στον θάνατο χωρίς μαγείρεμα.
Και πέθαναν αυτά καλύτερα κι εμείς καλυτερότερα. Και ο κτηνοτρόφος. Έγινε μια μεγάλη μάχη για την επικράτηση στο κτήμα και τελικά σώθηκαν κάποια κοτόπουλα που από την αρχή ήταν εναντίον του ΑΚ. Απλά, την επόμενη μέρα τα διασωθέντα, δεν είχαν τροφή να φάνε. Κι είδανε από μακριά κάτι τύπους να πλησιάζουν. Τους φάνηκαν λίγο εξαθλιωμένοι και κυρίως πεινασμένοι. Κι είπαν να μην φωνάξουν μπας και δεν τα δουν. Ωραία θα ήταν αν είχαμε έναν ΑΚ, σκέφτηκαν. Και μετά…
( Εκ του κοτετσίου μου)
ΥΓ. Μην είστε κότες.  

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΑΟ

            Πραγματικά είναι πολύ χαρμόσυνο το γεγονός οτι ο πρόεδρος μας κυνηγάει αυτό το θέμα. Που είναι πολύ πιο σημαντικό κι απο κούπες κι εφήμερες χαρές. Μιλάω για το γήπεδο της ΑΕΚ και την προσπάθεια που γίνεται να επιστρέψουμε στον φυσικό μας χώρο. Μια προσπάθεια που ενισχύεται κι απο την παρουσία του Παππά στην συνάντηση με τον νομάρχη.
            Όλα καλά μέχρι εδώ. Το ακατανόητο για μένα είναι άλλο: ΓΙΑΤΙ ΜΠΛΕΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ; ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΜΠΛΕΚΟΜΑΣΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ "ΘΑ", ΣΤΟ "ΒΕΒΑΙΩΣ" ΚΑΙ ΣΤΑ ΛΟΙΠΑ ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΙΜΑ ΣΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΟΧΙ; Μην τρελαθούμε και τελείως.
           Και συνεχίζω. Το οικόπεδο είναι δικό μας. Κι εκεί υπήρχε πάντα ένα γήπεδο κι ένα κλειστό απο πίσω. Επίσης υπάρχει και νομοθετικό πλαίσιο δόμησης στην περιοχή αυτή. ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΝΑ ΧΤΙΣΤΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ, ΣΥΝΝΟΜΟ ( δηλαδή όπως παλιά ) που απο κάτω να έχει κι ένα πάρκινγκ; ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ; ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΙΕΣΑΙ ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΧΡΗΜΑ, ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΤΥΠΟΥ αλογοτροφής. ΕΔΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. ΟΥΤΕ ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΗΜΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ.
           Είναι λοιπόν προφανές, οτι το σχέδιο που παρουσιάζεται, δεν είναι κι ακριβώς ΄μέσα στο πλαίσιο  δόμησης στην περιοχή. Μπορεί να μην είναι το θηρίο που είχε παρουσιάσει ο Γρανίτσας μεν, αλλά κάτι δεν στέκει και πολύ καλά δε. Κι άρα αρχίζουν αυτά τα σούρτα φέρτα με τους λιγδιάρηδες, που άνετα μπορούν να σε κρατάνε στο χέρι μεθαύριο ανάλογα με τα συμφέροντα που θα υπάρχουν και τα λοιπά γνωστά. Κι όταν ακούω για την βοήθεια της πολιτείας ( αυτή η ίδια είναι που έφερε το ΔΝΤ και που προτιμάει τον ακρωτηριασμό απο τα παπούτσια για τον διαβητικό ) , την άμεριστη συμπαράσταση και ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ, πραγματικά μου γυρνάνε τα άντερα.
          Κι υποτίθεται οτι εν δυνάμει χρηματοδότης υφίσταται στο εξωτερικό. Δηλαδή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ξένα με τα οποία έχει συνεργασθεί στο παρελθόν ο Σταύρος κι άρα του είναι γνωστά τα κόλπα άμεσης αλλά κυρίως έμμεσης χρηματοδότησης ( εκμετάλλευση των εμπορικών χρήσεων, επινοικίαση του ονόματος με αντίστοιχο τίτλο, ταμπέλες μέσα κλπ.). ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΕΛΑΙΝΕΣΑΙ. ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ, ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΝΟΜΟ , ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ( που λέει ο λόγος ) ΚΑΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ. ΗΜΑΡΤΟΝ ΡΕ ΠΡΟΕΔΡΕ. ΧΕΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΟΥ ΑΠΛΑ: ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΤΥΧΕΙΣ, ΕΤΣΙ ΚΙ ΕΠΙ ΘΗΤΕΙΑΣ ΣΟΥ ΜΠΟΥΝ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΜΟΝΟ, ΜΠΗΚΕΣ ΣΤΟ ΠΑΝΘΕΟΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΕΚ. Τι να σου πει ο Σγουρός τώρα; Ή ο δήμαρχος;΄ Ή ο υπουργός; ΑΦΟΥ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΑΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΑΥΡΙΟ Ή ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΗΝΕΣ.
         ΥΓ. Την πάτησες στο θέμα του συμβολαίου, αλλά δεν πειράζει. Πταίσμα το θεωρώ. Όχι κάτι μαλακίες που διαβάζω για τρικλοποδιές στον Χιμένεθ και τα τοιαύτα. Αλλά οι δημοσιογράφοι είναι δαίμονες και πρέπει να είσαι πιο προσεκτικός.
        YΓ. Μα μελίσσια εκεί που έτρεχε ο Νικολούδης; Ας το είχανε ισιώσει με χώμα και να πηγαίνανε τα παιδιά της περιοχής να κλωτσάνε μια μπάλα. Ή να κάνεις ένα περίπατο ή ένα τρέξιμο.Ας ήταν χωράφι ενεργό. Για την ΠΑΕ μιλάω.

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Ο Πέτρος, παπάς

           Το ξέρετε το παιχνίδι με τον παπά. Αναφέρομαι βέβαια σε νεότερους. Τρία χαρτία, ένα απο τα οποία είναι ρήγας. Κι ο σερβίρων, ταχυδακτυλουργός, περιστοιχισμένος απο αβανταδόρους που δήθεν κερδίζουν και κάποιους τσιλιαδόρους για την αστυνομία. Ο παίκτης πρέπει να βρει τον ρήγα. Την πρώτη φορά συνήθως κερδίζει. Μετά; Ο ΠΑΙΖΩΝ ΧΑΝΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ Ο ΠΙΝΩΝ ΜΕΘΑΕΙ. Μια παραλλαγή του παπά της Ομόνοιας, είναι κι αυτή που παίζεται στην περίφημη οδό Λας Ράμπλας της Βαρκελώνης. Εκεί είναι τρία σπιρτόκουτα, που καλύπτουν ένα μπαλάκι. Κι αυτό πρέπει να βρεις. Ακόμα πιο δύσκολο καθότι το μπαλάκι κυλάει συνέχεια κι η οφθαλμαπάτη είναι πολύ έντονη.
         Μια άλλη παραλλαγή του παπά όμως, είναι ο Πέτρος που έχουμε στην ΑΕΚ και που τον κρατάμε "σαν τα μάτια μας" κατά την προτροπή του ΔΧ. Τώρα βέβαια, δεν ξέρω ως τι άξιον όργανον του σώματος μας κρατάμε το Νοτιά, αλλά ας μην βιαζόμαστε. Θα μας κατατοπίσει ο αρχηγός μετά την χειρουργική επέμβαση επι του ετέρου εταίρου της εταιρείας μας.
        Τόσο καιρό λοιπόν ρωτάγαμε όλοι: Πού είναι ο Παπάς; Ρε πουθενά να μην τον βρίσκουμε. Σαν να τον είχε καταπιεί το έλος της Καλλιθέας. Ξέρετε αυτό, για το οποίο έχει γίνει πλήρης αναγνώριση και ταυτοποίηση των ταραξιών που ελάκτισαν τον προπονητή της Ομόνοιας ( να δω πώς θα καταλήξει το όνομα της στο τέλος ) αλλά τα έργα της αποξήρανσης του έλους κολλούν εις τας γραφειοκρατικάς καλένδας του βυρσοδέψη Νικητιάδη.
         ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΠΑΙΚΤΟΥΡΑ ΠΟΥ ΕΥΡΗΚΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ. ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΑ. ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΠΑΙΓΝΙΟΝ ΑΥΤΟ ΕΙΣ ΤΑΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ, ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΚΟΛΛΑΕΙ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΑ ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΠΑΡΕΙ Η ΚΑΤΗΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΑΓΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΑΘΗΣ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΑΙΚΤΟΥΡΑΣ: ΧΙΜΕΝΕΘ. Βέβαια κι ο Αδαμίδης τον είχε βρει τον Παπά ίνα προσληφθεί ο Μανόλο, αλλά άλλο πράμα η  τηλεφωνική εύρεσις κι άλλη η πραγματική. Όπως το σεξ. Άλλο το  κανονικό κι άλλο το  τηλεφωνικό.
        Κι ανέκραξε ο αγνοούμενος ευρεθείς ρήγας: ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΤΑΩ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΑΛΛΑ ΣΤΗΡΙΖΩ ΤΟΝ ΧΙΜΕΝΕΘ. Μπύρα ΚΑΪΖΕΡ : ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΠΥΡΑ. ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΙΒΑΡΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΑΝΔΡΟΣ.
         Και τελικά, δεν έχω καταλάβει κάτι: Ο ΧΙΜΕΝΕΘ ΕΙΔΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΜΠΗΚΕ; Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΕ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ; ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ "ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΩ"; ΕΠΑΙΞΕ ΘΕΜΑ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΚΙΟΛΑΣ; ΥΠΗΡΞΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΕ ΕΝΩ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΙΧΤΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ; ΕΚΤΟΣ ΠΑΛΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ.
           Και τα λέω αυτά διότι ο Παπάς είναι μπαλλαδόφατσα, μην τον βλέπετε σαν λουκουμά. Και δεν φτάνει που την ήξερε καλά, θήτευσε κιόλας δίπλα και στον κοντό, οπότε πια μπορεί να κρίνει τάχιστα κι απο μία μόνο προπόνηση. Τώρα αν δεν θέλει να ξαναπατήσει στο γήπεδο διότι κάπου υπάρχουν κι αλήτες ασύλληπτοι, ειλικρινά αυτό με στενοχωρεί τα μάλα. Αλλά δεν φταίει ο Αεκτζής. Φταίει η ελληνική πολιτεία που δεν συνέλαβε τους ενόχους. ΑΡΑ ΚΑΤ' ΕΠΕΚΤΑΣΙΝ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΤΑΕΙ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ. ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ΛΟΙΠΟΝ, ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, ΠΟΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ. ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΧΙΜΕΝΕΘ.
            Ρε κάτι νούμερα που μπλέξαμε. ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΟΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΜΟΥ, ΣΑΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩ ΟΤΙ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΩ, ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΤΑΩ. ΕΤΣΙ ΔΙΟΙΚΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ ΣΟΥ ΒΡΕ ΜΕΓΑΛΕ; ΕΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑ MANAGEMENT. ΤΗΛΕΔΙΟΙΚΗΣΗΣ. (  το τηλε σαν πρόθεμα σημαίνει εκ του μακρόθεν, π.χ Τηλέμαχος : ο μαχόμενος εξ αποστάσεως ). ΚΙ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΔΟΚΤΩΡ, με τα μεταπτυχιακά του Ντέμη που τον είχε και διευθύνοντα σύμβουλο,  ΜΕΤΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ : ΠΕΤΡΟΣ ΤΗΛΕΠΑΠΑΣ: ο λειτουργών εκτός εκκλησίας. Εντός του ναού θα υπάρχει special dj and his name is Adams with chief recorder Manolo the supported.
           -  ΜΑΜΑ ΟΥΑ ΟΥΑ ΟΥΑ. ΘΕΛΩ ΚΑΚΑ.
           -  Ε, αμάν Πετράκι. Πήγαινε μόνος πια. Και σταμάτα να με λες μαμά. Η γυναίκα σου είμαι.

         ΥΓ1. Σας είχα πει οτι ΔΕΝ θα πέσει η ποινή της αλογοτροφής. Διαιτησία εσύ με ΕΠΟ; Δικαιοσύνη εγώ με σούπερ λίγδα και Γκαγκάτση. Πυρηνικός πόλεμος, που τον παρεξηγήσατε. Το τριφύλι έχει τρία, ας πούμε,  κλαδάκια σαν σήμα. Να δείτε πού θα τα βρούμε. Για αρχή πάρτε τα 25 φέτος, που του χρόνου θάναι 40 και του παραχρόνου 65. Κι αριβεντέρτσι Τζίγγερ, που κατήγγειλε και την σύμβαση. Δηλαδή τα 140 για το γήπεδο. Ναι, μετράει μύρια ο κυρΑντρέας και ψάχνει την επόμενη έξοδο απο το ΧΑΑ μετά την Vivartia. ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΝΟΤΙΑΣ;
         ΥΓ2. Μιχάλη, το θέμα που μου έστειλες για το γήπεδο γιατί δεν το παρουσιάζεις στο blog; Αν θέλεις το κάνω κι εγώ. Έχουμε 5000 σίγουρους εδώ. Δεν μιλάω μέχρι να δώσεις το ελεύθερο.
         ΥΓ3. Τον πατέρα μου τον λάτρευα. ΠΕΘΑΝΕ; ΤΕΛΟΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΟΠΟΙΟΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΝΕΚΡΟ, ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΜΗ. Η ΤΙΜΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ. ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ. ΣΩΤΗΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΚΙ ΕΙΔΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ.

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

ΕΙΔΑΤΕ ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ;

           Μιλάω για τις πρωτοφανείς ενέργειες της αθλητικής δικαιοσύνης που έχουν γίνει μέχρι τώρα. Για να τις θυμηθούμε συνοπτικά: 1. ΑΜΕΣΗ ΚΛΗΣΗ ΟΣΩΝ ΜΙΛΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ  ( Αδαμίδης, Μαρινάκης, Πατέρας, Ζαγοράκης ) 2. ΑΜΕΣΗ ΚΛΗΣΗ ΟΣΩΝ ΕΒΓΑΛΑΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΛΛΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ( αλογοτροφή, δαφνοστεφανωμένη). 3. ΑΜΕΣΕΣ ΤΙΜΩΡΙΕΣ, που προκαλούν την απορία ( ας πούμε η τιμωρία της αλογοτροφής για το ματς με τον ΠΑΟΚ- αν μείνει βέβαια, που πιστεύω οτι θα μείνει).
           Θα πεταχτεί τώρα ο νομιμόφρων και θα μου πει οτι καλώς γίνονται αυτά κι έπρεπε επιτέλους να μπει μια τάξη σε όλη αυτήν την ατιμωρησία που βασίλευε τόσα χρόνια. ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕ Ο ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ; ΚΙ Ο ΜΠΙΤΣΑΞΗΣ που είναι για ξύσιμο; Όχι φίλες και φίλοι. Δεν άλλαξε τίποτα ΚΙ ΟΥΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΕΟΥΣΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΤΑ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ. ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ.
         Το θέμα είναι αλλού. Χτυπώντας ταυτόχρονα το τέως ΠΟΚ, ετοιμάζεται για εξοντώσεις μικρότερων ομάδων απο την μια, αλλά απο την άλλη βάζει σε θέσεις μάχης όλους τους φιλάθλους των μεγάλων ομάδων με τον εξής γνώμονα:  Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ, Ο ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, Η ΑΕΚ ΕΧΕΙ ΘΕΜΑ ΓΕΝΙΚΏΣ ΚΑΙ ΑΟΡΙΣΤΩΣ ( τα 176 μυρια κεντρικής διαχείρησης για τα τηλεοπτικά είναι προσωπική επιτυχία του Μαρινάκη και η ΑΕΚ ΔΕΝ πρόκειται να βρει καλύτερα λεφτά ). ΑΡΑ, πρέπει η κύρια μάζα των Ελλήνων φιλάθλων να έχει κάποιο θέμα να ασχολείται, κυρίως αλληλοκατηγορούμενη μεταξύ της. Κι εύκολα αντιλαμβάνεσθε τον μετέπειτα κοινωνικό και πολιτικό συνειρμό. Και το έχουμε ξαναπει: ΛΑΟΣ ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΣ, ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΣ.
          ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΒΕΒΑΙΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ, ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΑΛΛΑ ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ. ΚΙ ΕΚΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΤΙ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ. ΘΑ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕΤΕ: ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΣΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΚΟΛΠΟ; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ. ΑΥΤΗ ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΟ ΛΟΓΩ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ. Αν ένα σπίτι είναι ετοιμόρροπο, απλά πας και το σπρώχνεις , δεν παίρνεις ολόκληρα συνεργεία μαζί σου.
          Και θυμηθείτε με πόση σπουδή καλέσανε τον Αδαμίδη και τον Μαρινάκη για δηλώσεις αλλά και για τις ανακοινώσεις. ΔΗΛΑΔΗ ΕΛΕΟΣ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΜΙΛΕΙΝ ΠΛΕΟΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΝΩ ΚΑΤΕΧΕΙΣ ΘΕΣΜΙΚΗ ΘΕΣΗ; ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙΝ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΚΩΣ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΣΟΥ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ; ΘΕΣΦΑΤΟ ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΕΝΟΣ ΔΙΑΙΤΗΤΗ ΠΟΥ Ο ΜΕΝ ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ, Ο ΔΕ ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΤΑ ΠΑΡΑΔΕΧΘΗΚΕ ΚΙ Ο ΤΡΙΤΟΣ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΚΕΔ, ΘΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ;
         Επίσης θυμηθείτε την απαγόρευση μετακίνησης οπαδών ΟΣΦΠ και ΠΑΟ και δέστε ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΜΕ ΜΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ ( αλογοτροφή ) ΚΑΙ ΤΑ 4000 ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΑΣ ΣΕΡΡΑΣ ( δαφνοστεφανωμένη ). Και τώρα θα πει ο χλέμπουρας οτι στην Καβάλα ήταν κοντά στο γήπεδο αλλά στις Σέρρες ήταν στην πλατεία. ΝΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΖΟΥΡΕΣ ΝΑ ΜΕΤΡΑΜΕ ΒΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΕΛΑΡΓΟ. ΔΙΟΤΙ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ ΗΤΑΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ( προσέχτε ) ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ ΗΤΑΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΠΑΕ. ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΜΙΑ ΠΑΕ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΦΥΛΑΞΗΣ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ ΤΗΣ ΓΗΠΕΔΟΥΧΟΥ; ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΜΟΛΙΣ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΑ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΚΙ ΑΦΗΝΕΙ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΗ ΠΑΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΥΜΑΝΤΟ;
         Καταλαβαίνετε το γελοίον του πράγματος, την δήθεν αυστηρότητα και το πού θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια. Και κυριότερα τα λέω , όχι μόνο για να φωτίζω κάποια σκιερά σημεία, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΩ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ ΠΟΥ ΑΥΡΙΟ  ( γενικώς είναι το αύριο ) ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ . ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΚΛΗΘΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ.
          ΥΓ1. Ο Αδαμίδης την επόμενη φορά θα είναι υπότροπος. Ο Μαρινάκης φρόντισε και προσέλαβε τον Γκαγκάτση.
         ΥΓ2. Ο διάολος έχει πολλά ποδάρια, κι ένα απο αυτά είναι η χρονική συγκυρία των εκλογών με τα ντέρμπυ. ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ.
      

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ

           Με πολύ μεγάλη προσοχή άκουσα κι εγώ την πρώτη επίσημη συνέντευξη τύπου του νέου μας προπονητή. Πιστεύω οτι κι εσείς θα έχετε μάθει τι περίπου είπε, άρα δεν χρειάζονται πολλά λόγια απο μένα.΅Είναι αρκετή μια ωρίτσα για να βγουν συμπεράσματα; Όχι βέβαια, και γι' αυτό δεν μιλάω για τέτοια αλλά για απλές επισημάνσεις και παρατηρήσεις.
           Δεν έβγαλε κάποιαν μορφή αλαζονείας ή "κάντε πέρα να περάσω" ο Ισπανός. Έβγαλε μια σοβαρότητα, έναν επαγγελματισμό, μια ανθρωπιά και μια ταπεινότητα. Κι έναν αέρα του πολύ δουλευταρά. Το οτι την οικογένεια του θα την δει τα Χριστούγεννα, σημαίνει οτι ο άνθρωπος θέλει να κολυμπήσει στα βαθειά απερίσπαστος. Κι αυτό είναι άξιο προσοχής. Διότι αν μπορέσει και βάλει κάποιο σοβαρό θεμέλιο στο ξεχαρβαλωμένο κιτρινόμαυρο οικοδόμημα, ακόμα κι αν ΔΕΝ πετύχει τεχνικά και αγωνιστικά, θα έχει αφήσει μια παρακαταθήκη. Δεν είναι και λίγο πράμα να αποκτήσεις έστω και το 30% μιας Σεβίλλης.
           Επίσης έβγαλε και μια σωστή άποψη για το ποδόσφαιρο. Εκτός απο το οργανωμένο σύστημα της προπόνησης και την απαραίτητη πειθαρχία, έδειξε να προσαρμόζεται στις ελληνικές συνήθειες των παικτών ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΟΛΑ. Αυτό σημαίνει μια διάθεση, να δει πρώτα, να συμβουλεύσει, να ανεβάσει μετά από λίγο τον τόνο και στο τέλος να πάει στην ρίξη. Μου αρέσει αυτό. Διότι είναι πιο πιασάρικο και ωθεί το φιλότιμο του άλλου, όσο υπάρχει βέβαια. Θα μπορούσε άνετα να το παίξει γενικός δερβέναγας και τσαμπουκαλεμένος επιτυχημένος και πολύς κόσμος θα χαιρόταν. Αυτό όμως θα εσήμαινε ταυτόχρονα οτι θα ήταν δασκαλεμένος απο κάποιους για προγραφές. Και γρήγορα θα έχανε την μάχη των αποδυτηρίων. Το λάου-λάου, κι αφού δω θα μιλήσω, είναι πιο καλή τακτική.
            Η κορυφαία όμως ατάκα του ήταν : " Δεν είμαι εγώ δειλός, κι άρα ούτε η ομάδα μου πρόκειται να είναι".  Κι είναι μια θέση που πολύ με άγγιξε, διότι ειλικρινά ποτέ δεν κατάλαβα αυτήν την περίεργη μυρωδιά της ηττοπάθειας των αποδυτηρίων μας. Που χρόνια τώρα είναι εγκατεστημένη εκεί μέσα και δεν λέει να φύγει. Και κακά τα ψέματα, όλοι μας ξέρουμε οτι υστερούμε οικονομικά και ποιοτικά σε παίκτες απο τους αντιπάλους μας, αλλά όλοι θα χειροκροτήσουμε μια δίκαιη ήττα ΑΦΟΥ ΟΜΩΣ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΔΩΣΕΙ ΟΛΑ. ΟΧΙ ΝΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΧΕΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΟΥΡΗΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ.
       Η πρώτη λοιπόν εντύπωση είναι θετική και μακάρι να γίνει ακόμα καλύτερη. Μια εντύπωση που ενισχύεται κι απο την διάθεση του πρόεδρου, να τον χρήσει απόλυτο αφεντικό στα αποδυτήρια και να του παράσχει κάθε εχέγγυο. ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΣΧΕΙ ΠΡΙΝ. Κάτι σαν αυτοκριτική. Κι ενισχύεται ακόμα περισσότερο με τον Χιμένεθ να υπόσχεται την πλήρη ενασχόληση του ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΆΔΑ ΝΈΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ.
         Καλή αρχή λοιπόν αλλά κι εμείς με τις απαιτήσεις μας. Και μην το εκλάβετε σαν γκρίνεια. Διότι 700 χιλιάρικα σε τέτοιους καιρούς που ο κάθε ένας απο εμάς ξέρει καλά το εισόδημα του και τι έχει υποστεί, περιμένει κάτι απο τον οικονομικά καλύτερο στον τομέα της εξειδίκευσης του. Για λεφτά μιλάμε, όχι για στραγάλια. Πάμε λοιπόν , όλοι ενωμένοι για την πορεία του 2012 μια που εκεί είπε ο Μανόλο οτι θα φανεί η δουλειά του.
        ΥΓ1. Με το καλημέρα 4 παίκτες επάνω; Είπαμε βέβαια στους νέους, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας. Ήξερε οτι έλειπαν οι διεθνείς; Μάλλον αφού είχε δει τόσα DVD.
        YΓ2. Αδέρφια, καθαρογράφεται ο διαχειριστικός έλεγχος.

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Ο ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

           Ξαναλέω την κουβέντα της Αμερικής μετά την επίθεση στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης: ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΕΧΘΡΟΣ. Είναι η πρώτη φορά, που η Αμερική συμπεριφέρεται σαν αυτοκρατορία ( προσοχή στις λέξεις ). Άλλο πλανηταρχία κι άλλο αυτοκρατορία. Και τι πρέπει να κάνουν οι μικρές χώρες; Κάτι. Κυριότερα να φύγουν απο την ουδετερότητα.
         Κι έρχεται ο Μαρινάκης. Και ρωταω με τι κριτήρια ο πρόεδρος της ΑΕΚ τελικά, ρίχνει λευκή ψήφο δυό φορές ( και για τον Μαρινάκη και για τον Σπανό ); Εντάξει μέτοχοι-αμέτοχοι, αλλά στην ψηφοφορία γιατί πας; ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ; ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΕΧΕΙ, ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΣΤΙΣ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. Όχι αγόρια και κορίτσια μου. Τράβα μια εκδρομή στο Καρπενήσι ( και βουνό , και θάλασσα ! ). ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΘΕΣΜΙΚΟΣ. ΤΟ "ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ" ΤΟ ΣΕΒΟΜΑΙ. ΔΕΝ ΣΕΒΟΜΑΙ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΝΤΟΛΕΣ.
         Και κοντράρει συνέχεια σαν κομμένη κεφαλή : Ενώ συστήνω εγώ, ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ, συμπόρευση με την δαφνοστεφανωμένη, αυτός κάνει τα "δικά του". Δηλαδή της εκκλησίας. ΒΓΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ. Σωστό είναι αυτό, αλλά με τι δυναμική όσο αναφορά καταναλωτές;  ΔΕΣΤΕ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ, ΤΗΝ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ, ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΤΙ ΤΡΙΧΕΣ ΜΜΕ: Ο ΑΕΚΤΖΗΣ ΠΗΡΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΔΙΟΤΙ Η ΑΕΚ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΑΣ ΣΕΡΡΑΣ. ΚΑΙ ΘΥΜΙΣΕ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ 90. ΑΡΕ ΜΠΑΤΙΣΤΑ, ΤΟΣΑ ΣΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΠΗΔΗΞΕΙΣ;
           Κι ο Σκόκο ξαφνικά θέλει να υπογράψει. ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ. ΛΟΓΩ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΩΝ ΟΤΙ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΤΕΛΙΚΑ. ΕΔΩ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΠΙΑΝΕΙ  ΤΟΝ ΑΔΑΜΙΔΗ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΑΝ ΜΠΛΟΚ ΑΛΟΓΟΤΡΟΦΗΣ. ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΘΩΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ, ΠΟΥ ΕΝΩ ΤΟΥ ΧΑΡΙΖΟΥΝ ΤΟ 25%, ΔΕΝ ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙ. ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΙΟΛΑΣ. ΑΜΑ ΠΗΔΑΕΙ Ο ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ, ΠΗΔΑΕΙ. ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ.
          Κι έρχεται ο Μαρινάκης. Και λέει: " Σύνελθε". Και τον παίρνει τηλέφωνο πριν τον Αστέρα ΚΑΙ ΒΓΑΖΕΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΜΕΤΑ. ΑΥΤΟΣ, που ο Αδαμίδης έχει πει, " να μην μιλάνε κι αυτοί που προσέλαβαν τον Γκαγκάτση για την κάθαρση." ΜΙΛΑΜΕ, ΟΤΙ ΕΔΩ ΠΑΤΑΜΕ ΚΙ ΑΛΛΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ. Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΑΕΚ ΝΑ ΜΗΝ  ΞΕΡΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ, που λέει ο λόγος. ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΚΙ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ. ΓΙΑ ΓΚΟΜΕΝΕΣ Η ΤΣΙΜΕΝΤΩΜΑΤΑ, δεν μιλάω ακόμα. ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ.
        Φυσικά ο Γκαγκάτσης είναι καμένο χαρτί. ΚΙ Ο ΕΝΑΣ ( αλογοτροφή ) ΠΑΕΙ ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ( με την διαιτησία δήθεν- μια έγκυο που συνέχεια θέλει να τεκνοποιεί ) ΚΙ  Ο ΑΛΛΟΣ ΠΑΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ. ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΜΠΙΤΣΑΞΗ ( Αεκζτής, μέλος της σκεπαστής ) ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΦΙΛΑΘΛΟΥΣ  ΤΟΥ ΠΑΟ, ΑΛΛΑ ΑΛΛΑ ΑΛΛΑ , ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.  ΛΕΣ ΚΙ ΟΣΟΙ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ ΤΟΥΣ ΛΥΜΕΝΟ ΓΙΑ ΚΑΒΓΑ. Που δήθεν όλα. ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΠΡΩΞΟΥΝ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. ΦΥΣΙΚΑ ΜΕΤΑ ΔΙΟΡΘΩΘΗΚΕ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΕΣ, ΑΛΛΑ ΠΕΣΑΝΕ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΕΙΡΑ ΚΙ ΟΙ ΔΥΟ ΔΙΚΕΦΑΛΟΙ. ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ.
        Και παίξε Αδαμίδη με τις νάρκες. ΝΑ ΣΕ ΣΦΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΛΟΓΩ ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ. ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΕΚ. ΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ; ΜΕ 800 ΧΙΛΙΑΡΙΚΑ ΚΟΣΜΟ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΑΤΑΝΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΛΩΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ, που επειδή δεν έχει νταβατζή φέτος ακόμα, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΞΥΠΝΗΣΕΙ ( δήθεν ) θα την πάει πάσο, ΘΑ ΒΟΛΕΥΤΕΙ ΜΕ ΚΑΤΙ. ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ; ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΩΘΕΙΕΣ; ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΗΣΥΧΟΙ ΠΟΥ ΚΑΝΑΝΕ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥΣ.  ΚΑΙ ΜΕΤΑ, "ΡΕ ΛΕΣ;". ΚΙ Ο ΧΙΜΕΝΕΘ ΕΙΝΑΙ ΤΥΠΟΣ ΠΟΥ ΤΣΑΚΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ.
      ΟΧΙ, ΔΕΝ ΛΕΩ. ΑΜΑ ΠΕΣΕΙ Ο ΡΕΛΕΣ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΩΣ. Κι επειδή " όλοι θα κριθούμε στο τέλος", Ο ΠΑΠΑΣ ΛΕΕΙ "κάνει ό,τι θες", Ο ΑΔΑΜΙΔΗΣ ΤΑ ΡΙΧΝΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΙ ΟΧΙ ΣΕ ΠΑΙΚΤΕΣ, ΚΙ Ο ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΙΝ ΤΑ ΕΝΣΗΜΑ. ΑΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΑ, ΛΕΣ Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΚΑΤΕΒΕΙ. ΓΙΑ ΤΙΤΛΟ, ΓΙΑ ΘΕΑΜΑ Η ΓΙΑ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΗΝΕΙ. ΕΝΩ ΑΝ ΣΕ ΑΦΗΝΕ ΘΑ ΕΙΧΕΣ 400 ΠΕΝΑΛΤΥ ΜΕ ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΣΤΕΡΑ Η ΜΕ ΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ Η ΜΕ ΤΗΝ DUNDEE KAI ΤΗΝ ΧΑΪΝΤΟΥΚ. Ε, ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΙΣΑ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΖΕΝΙΤ ΕΔΩ , ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ.  ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ.
         ΔΙΟΤΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΓΩ ΒΛΕΠΩ ΕΡΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΕΖΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ:
                                 ... Κι αντί να φάει η γάτα το ψαράκι,
                                      το ψάρι τρώει τρώει την γατούλα, ΠΩΠΩΠΩ....
       ΥΓ1. ΠΟΙΟΝ ΒΟΛΕΥΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ; ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΟΘΙ ΑΥΡΙΟ; ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΡΙΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ;
       ΥΓ2. ΓΙΑΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΦΡΑΣΗ" ΥΠΟΜΟΝΗ, ΕΛΠΙΔΑ, ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ"; ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΛΕΞΕΙΣ.
       ΥΓ3. ΔΙΕΓΡΑΦΗΣΑΝ ΟΙ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ ¨Η ΘΑ ΔΩΣΟΥΝ ΒΑΘΜΟΥΣ ΟΤΑΝ ΕΠΑΝΕΡΘΟΥΝ;
       ΥΓ4. ΓΙΑΤΙ ΣΤΗ ΝΟΒΑ Ο ΠΑΟ ΚΙ Ο ΟΣΦΠ, ΠΑΙΖΟΥΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ; Η 30η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΧΕΙ ΑΛΛΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 4Η; Η ΑΕΚ ΓΙΑΤΙ ΠΑΙΖΕΙ ΑΛΛΗ ΩΡΑ;
               ΚΛΕΙΝΩ ΜΕ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ( στην κηδεία του θα γίνει η επανάσταση ):
                 " Κοιμήσου αγγελούδι μου, γλυκά με το τραγούδι μου....σαν μεγαλώσεις γρήγορα."..
          ΥΓ1.  ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΚΑΠΝΙΣΩ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ; ΜΟΝΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ. ΕΧΩ ΣΑΝ ΑΕΚ; ΝΑΙ, ΚΙ ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ.
             ***** ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΗ Η ΔΩΡΙΚΗ ΜΟΡΦΗ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΑΣ. *******    
          ΥΓ2. ΕΓΩ ΕΠΙΜΕΝΩ ΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑΚΗ. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΟΜΩΣ ΒΗΜΑ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ Ο ΑΔΑΜΙΔΗΣ. ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΒΟΛΤΑ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ.
           ΥΓ3. ΕΝΑ ΧΑΜΕΝΟ ΧΑΡΤΊ ΕΙΝΑΙ Ο Χ. ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΦΩΛΕΣ. ΚΡΙΜΑ.
           ΥΓ4. ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΠΙΑ ΟΛΟΙ ΟΤΙ Ο ΓΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΝΑΙ.