ΛΟΥΚΑΣ ΜΠΑΡΛΟΣ, Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ

           ΄Σχεδόν πάντα,  τα λόγια είναι αστεία μπροστά σε φωτογραφίες ή σε βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο κι ακόμα φανερώνουν την τεράστια ποδοσφαιρική ποιότητα της πενταετίας 1974 - 1979. Μιας πενταετίας χρυσής για την ΑΕΚ και φωλιασμένης μέσα στην οκταετία της προεδρίας του " θείου Λουκά ", ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ. Πριν προχωρήσω θέλω να κάνω δυο επισημάνσεις: Σαν άνθρωπος μισώ τα αφιερώματα. Η ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ. Κάνοντας ένα αφιέρωμα, είναι σαν να προσπαθώ να γεμίσω κάποιον χρόνο. ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΛΕΩ ΜΟΝΟ ΚΑΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Επίσης, για το σημερινό θέμα, να τονίσω οτι κι εγώ μικρός ήμουν ( 12 - 19 ) κι επαφή είχα τότε γηπεδικά απο την Θύρα 21, άρα δεν ήμουν κοντά του.

            Το ταξίδι λοιπόν με τον Αρειανό εκ των μεγαλομετόχων της Πεσινέ, ξεκίνησε το 1974. Ούτε το όνομα του ήξερα, κι ούτε και μ' ενδιέφερε. Στα 12, το μόνο που καίει ένα παιδί είναι να κερδίζει η ομάδα του. Κι είχαν ήδη συμπληρωθεί 2 χρόνια ανομβρίας απο το τεράστιο πρωτάθλημα του 1971-72 με την νίκη μας 1-2 στη λεωφόρο Αλεξάνδρας επι της ομάδας του Wembley. Πείναγα ήδη ( σκεφτείτε σήμερα τι γίνεται με τα παιδιά ).
               Όμως την Ολλανδία την λάτρευα για την μπαλάρα της και ξαφνικά στον πάγκο μας είδα τον Φάντροκ, τον βοηθό του Μίχελς. Και στην διετία 74-75, 75-76, είδαμε διαστημική μπάλα κι αυτό που λέγανε τότε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. Φυσικά με κάτι παικτάρες όπως τον Αρδίζογλου, τον Βάγκνερ, τον αγαπητό μου φίλο Τίμο Τσαντλάϊτερ, τον Στεριούδα και τον παμμέγιστο Θ(ε)ωμά Μαύρο παρέα με τον Γιώργαρο τον Σκρέκη και τον Μπάμπαρο τον Ιντζόγλου. Μιλάμε για τριάρες και τεσσάρες, με φοβερή κόντρα απο την διαιτησία που λόγω αυτής, αυτή η ομαδάρα δεν πήρε τίτλο.
          Κι ήρθε η σαιζόν 1976-77. Προσθήκες πλέον οι τιτάνες Νικολούδης, Χρηστίδης, η ουσιαστική επανενεργοποίηση  του Μίμη κι η φοβερή ενδυνάμωση του Τάσου. Στο τελευταίο φιλικό μας σκορπάμε την αλογοτροφή με 4-0. Στο ματς αυτό, αυτός ο αρχιαλήτης Κωνσταντίνου γρονθοκοπεί τον Φάντροκ. Και ξεκινάμε με ακόμη καλύτερη μπάλα. Και καλύτερο μέταλλο. ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΡΙΒΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ UEFA. Τα ξέρετε ήδη. Η Γιουβέντους που μας απέκλεισε στους 4, ήταν η εθνική Ιταλίας. Και πλέον το πρωτάθλημα φάνταζε σίγουρο. Απέναντι στους πράσινους του Βαρδινογιάννη.
         Και μέσα στο τίγκα γήπεδο μας, περιμέναμε να τους διαλύσουμε τον Απρίλη. ΚΙ ΑΦΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΕΣΦΑΞΕ Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΚΟΥΤΡΗΣ, ένα χλωμό σουτ εκτός περιοχής του Βλάχου και μια μαλακία του Στεριούδα με την γλιστερή μπάλα, μας γκρέμισε. 0-1, 0-2  και τέλος και για φέτος. Δεν μιλάμε για πίκρα. Μιλάμε για σμπαράλιασμα. Και την ώρα που έξαλλος για τους πράσινους αλλά και διαλυμένος ψυχικά κατευθυνόμουνα απο το πέταλο για να πάρω τον πατέρα μου απο την 18, είδα την εικόνα που δεν θα την ξεχάσω ποτέ: ΟΛΗ Η ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ ΤΕΖΑΡΕΣΜΕΝΗ, ΝΑΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΣΩΜΑ. Ο ΘΕΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΣΗΚΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ, και κρατώντας την ομπρελίτσα του, ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ. ΣΑΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ. ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΚΛΕΨΕΙ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΚΙ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ. ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΕΙΧΑΜΕ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΒΡΟΧΕΡΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΙ Η ΑΕΚ ΠΑΝΤΑ ΠΕΤΑΓΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΛΑΣΠΗ.
          Την επόμενη χρονιά ( 1977-78 ) πλέον ήρθε και ο Μπάγιεβιτς. Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΠΑΙΚΤΑΡΑΣ. Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ, ΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΥΤ ΤΟΥ ( στην αποχώρηση του για το τηγάνι, ο θείος είχε δηλώσει οτι δεν ήθελε να τον ξαναδει). ΑΛΛΑ ΚΙ Ο ΜΙΛΤΟΝ ΒΙΕΡΑ. Μιλάμε για χειρουργικό αμυντικό χαφ.  Αυτός που είχε σβήσει τον Μπόμπυ Τσάρλτον στην Αγγλία στο παγκόσμιο κύπελλο. Πλέον η ομάδα είχε και βαρύ μέταλλο.  Όμως την δεύτερη αγωνιστική χάνουμε 1-0 στο τηγάνι. Ο Φάντροκ δεν μπορούσε να πάρει ντέρμπυ. Και μοιραία παραχώρησε την θέση του στην αλεπού Τσαϊκόφσκυ. Δεν απελύθη όμως, διότι το έργο του είχε αναγνωρισθεί. Πήγε λοιπόν στις ακαδημίες μας, που αργότερα και πάντα επι εποχής Λουκά, ξεπήδησαν οι Μανωλάς, Βλάχος και Γεωργαμλής.
        Και πλέον έγινε το νταμπλ. Σαρώσαμε τους πάντες και τα πάντα με μπαλάρα αλλά πλέον και τακτική. Δεν ήμασταν τα χάπατα που όλοι τρίβανε τα μάτια τους με το θέαμα αλλά στο τέλος μας την φέρνανε μπαμπέσικα. Ο Μπάρλος είχε τον σωματοφύλακα του στον πάγκο, τον Τσικ,  ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ ΝΤΕΡΜΠΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ. Κι αυτήν την χρόνιά είναι το περιβόητο 6-1 επι της δαφνοστεφανωμένης για το κύπελλο μια Τετάρτη μεσημέρι. Ο ΟΣΦΠ είχε προηγηθεί με τον Σπενς. Στο σχολείο τότε πήγαινα με τον Λεωνίδα, τον οδηγό του Γουλανδρή και με διαβεβαίωνε για την σίγουρη πρόκριση του ολυμπιακού του Βεσσελίνοβιτς.
        Και την επόμενη χρονιά ( 1978-79 ) με Τσικ, Πούσκας και τελικά Σταματιάδη και πλέον και με τον Μίμαρο τον Δομάζο άλλο ένα πρωτάθλημα κι ένας τελικός κυπέλλου που μαγικά μας κέρδισε ο Πανιώνιος. Ένα σιχαμερό παιχνίδι δηλαδή με φοβερό παρασκήνιο, που δεν θέλω να  μπω σε λεπτομέρειες που έχω μάθει χρόνια αργότερα. Να είναι η πλατεία για πεντάρα, να έχεις προηγηθεί και να χάνεις 3-1 στο ουδέτερο τηγάνι! Την χρονιά αυτή είναι που κερδίσαμε την Πόρτο 6-1 και σταματήσαμε στην Ευρώπη απο τη Νότιγχαμ των σερί ευρωπαίκών τίτλων του μεγάλου Μπράϊαν Κλαφ.
         Τα χρήματα του θείου τελείωναν σιγά σιγά. Η ποδοσφαιρική ομάδα μοιραία πέρναγε στην παρακμή , ο Δομάζος κι ο Βιέρα είχαν  φύγει κι ο Νικολούδης είχε εκδιωχθεί ( σε ματς με τον Πανσερραϊκό στο γήπεδο μας ο Λουκάς είχε κατέβει κι είχε ζητήσει προσωπικά την αλλαγή του - δεν θέλω τώρα λεπτομέρειες ). Οι απαιτήσεις όμως παρέμεναν μεγάλες. ΚΙ ΕΤΣΙ ΕΧΤΙΣΕ ΤΗΝ ΣΚΕΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΛΣΟΣ. Τα εγκαίνια το 79 της νέας θύρας συνοδεύτηκαν με το 0-1 απο την αλογοτροφή με γκολ του Όρε.
        Δεν θέλω να πω πιο πολλά. Γιατί όμως ήταν ο πρόεδρος των προέδρων;
             1. Για την πρόσληψη του Φάντροκ και του Τσικ.
             2. Για την μεταγραφή τόσων και τόσων αστεριών και φυσικά για την δημιουργία μιας ομάδας ΠΟΥ ΕΜΑΘΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΑΛΑ. Και χωρίς να μπαίνω σε υπερβολές, ΤΗΝ ΘΕΩΡΩ ΑΝΩΤΕΡΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΠΑΓΙΕΒΙΤΣ που όλοι πάλι παραλυρούσαμε. Γιατί ανώτερη; Λόγω τεχνικών μέσων, λόγω ανδρικού μέταλλου, σούπερ κόντρα διαιτησία ( σιγά να μην τόλμαγε άνθρωπος να πάει κόντρα στον Sugar ) και παικτών ανώτερων τεχνικά.
          3. Για την χωρίς καμία ανταποδοτικότητα παροχή χρημάτων.
          4. Για την συσπείρωση του Αεκτζή, την ευρωπαϊκή πορεία και τους τίτλους.
           Ο Λουκάς Μπάρλος πήρε το δάνειο για την σκεπαστή ( 8 μύρια ) με υποθήκη του σπιτιού του στο Ψυχικό. Το δάνειο κατέληξε στα 25 και το σπίτι σώθηκε απο ένα ανέλπιστο λαχείο. Φυσικά πουλήθηκε αργότερα μπιρ παρά, για να μετακομίσει κάπου αλλού και να ξεπληρώσει κι άλλα χρέη απο ένα ιταλικό εστιατόριο δίπλα στον Ευαγγελισμό ( Da bruno ) με το οποίο προσπάθησε κάπως να ρεφάρει.
           Ο θείος Λουκάς έχασε το σπίτι του, άλλοι κέρδισαν απο την μεταπώληση της ΑΕΚ, κι άλλοι έφτιαξαν σπίτι.
          Ο άνθρωπος μας πέθανε το 1999, ΤΥΧΕΡΟΣ ΔΙΟΤΙ  ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΡΥΣΕ ΤΟΝ ΓΕΛΟΙΟΤΕΡΟ ΤΩΝ ΓΕΛΟΙΟΤΕΡΩΝ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΓΡΑΝΙΤΣΑ, ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΣΚΕΠΑΣΤΗ . ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΥΤΟ, ΟΛΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΜΑΣ. Που αν είχε μείνει μόνο η σκεπαστή ( ολόσωστα Τόλη και δεν το είχα σκεφτεί ) , ΘΑ ΧΤΙΖΑΜΕ ΠΑΠΑΔΕΣ ΜΕΤΑ.
        ΥΓ. Ένας άλλος λόγος που δεν γουστάρω τα αφιερώματα, είναι οτι πολλοί θα μπερδέψουν τα ΧΑΡΊΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ με τον "ΑΝΘΡΩΠΟ" ΛΟΥΚΑ. Ο ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, ας πούμε, είναι τεράστιος συνθέτης. ΤΕΛΟΣ. Μέχρις εκεί.
*********************             ΣΠΟΤΑΚΙΑ        ****************************
1. " Είναι υποχρέωση μας να παλεύουμε ΜΕ ΤΙΜΗ για την φανέλλα της ΑΕΚ". ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ Η ΔΗΛΩΣΗ ΧΙΜΕΝΕΘ. Μια φορά απο έναν Αεκτζή, ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΔΗΛΩΣΗ, ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ.
2. Το ματς της Κυριακής πήγε στις 9. Ξέρετε γιατί; ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ. ΕΤΣΙ ΑΠΟ ΑΠΛΗ ΑΣΥΝΕΝΝΟΗΣΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΛΙΓΔΑΣ. ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΛΑΝΕ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ.
3. Ο διαιτητής Σιδηρόπουλος θεωρείται μια κανονική μετριότητα. Είναι αστυνομικός κι απο τα δημοσιογραφικά στέκια ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΤΙΜΙΟΤΑΤΟΣ.
4. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΙΣΗΤΗ ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ.
         
                              ΟΥΖΟ ΣΤΙΣ 24. ΠΕΡΙ ΤΙΣ 2. ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΤΕΙΛΕΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΜΟΥ. ΜΟΛΙΣ ΜΑΘΩ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΘΑ ΣΑΣ ΤΟΝ ΣΤΕΙΛΩ.

   ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΕΣ.