ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΧΩΡΑ

      Ένας πρωθυπουργός εκ των δύο τελευταίων είπε πάλι αλήθεια : "Διοικώ μια διεφθαρμένη χώρα." Ποιος ; Δεν είμαστε σίγουροι ποιος είναι πιο φιλέλληνας. Αλλά πιο πριν δεν υπάρχει τέτοια δήλωση από κανέναν. Άρα λοιπόν πιο παλιά, ή ήμασταν αδιάφθοροι, ή οι προηγούμενοι δεν είχαν καταλάβει τι ακριβώς διοικούσαν.

     Είναι καλό αυτό σαν εξέλιξη. Να ανακαλύπτουν οι πολιτικοί τι είμαστε. Βελτιώνονται σαν επάγγελμα αυτοί, κι εμείς γνωριζόμαστε καλύτερα με την ηγεσία. Άμα δεν ξέρει ο ένας τον άλλον, πώς να γίνει καλό γαμήσι; Αν γίνεται γαμήσι άνευ γνωριμίας, μπορεί να θεωρηθεί βίζιτα και δεν τα θέλουμε αυτά στην Ελλάδα που είμαστε πολύ υπέρ της οικογένειας.
       Είμαστε λοιπόν διεφθαρμένοι; Βεβαίως. Όλοι έχουμε λαδώσει μια δημόσια υπηρεσία κι όλοι έχουμε γλύψει ένα πολιτικό για κάποιο ρουσφέτι. Όλοι έχουμε μπαζώσει ένα ρέμα κι έχουμε φτιάξει μια κατάσταση με τον γνωστό του γνωστού ή με όποια γνωριμία έχει ο καθένας εις βάρος του διπλανού συμπολίτη μας. Είμαστε σκατάδες, πώς να το κάνουμε. Την ψήφο δεν την είδαμε ποτέ σαν όπλο. Την βλέπαμε πάντα σαν παράπλευρο εισόδημα.

      Αλλά έχουμε δημοκρατία . Κι άρα πηγαίνουμε και ψηφίζουμε. Και φυσιολογικά βγάζουμε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν. Αναπαράγουμε συνεχώς τον εαυτό μας στην διακυβέρνηση. Κι άρα, λογικά έχουμε έναν αρχηγό που ο μπαμπάς του τα έπαιρνε σε κάτι κούτες από πάνες, και τα σημαντικά στελέχη του είτε πεθάνανε στην αίθουσα του ειδικού δικαστηρίου είτε εξαφανίσθηκαν από την πολιτική ζωή του τόπου. Όπως επίσης, λογικά είχαμε παλιότερα κι έναν συνωμότη που μαγείρευε τα λογιστικά στοιχεία και εξαπατούσε όλη την Ευρώπη. Κι επίσης λογικά είχαμε μετά κι έναν τεμπέλη που χωρίς να κάνει τίποτα, βρέθηκε μπλεγμένος με τα κομματικά στελέχη του. Το ένα με τους μοναχούς και το άλλο με κάτι συμβάσεις που τις θεμελίωνε η γυναίκα του. Η εποχή του μπιφτεκιού χωρίς το μπιφτέκι.

      Και πλέον μία είναι η λύση. Ο διεφθαρμένος λαός να εξαφανισθεί. Να καεί σε μια συμπαντική φωτιά Και μαζί με αυτόν, μέσα κι εγώ, να χαθεί η πολιτική επιλογή του. Δηλαδή οι τύποι που γεννιούνται από την κάλπη και τα ψεύτικα λόγια που ρίχνουν σαν ωάρια για την πολιτική εξωσωματική γονιμοποίηση.

       Αλλά αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει. Πάντα πρέπει να υπάρχουν κάτοικοι σε μια χώρα, για να πουλιούνται κι όπλα για την εδαφική κυριαρχία και για την σημαία της. Κι όπως όταν μια ποδοσφαιρική ομάδα δεν παράγει αποτελέσματα και χρειάζεται ένα σοκ για να συνέλθει φεύγει ο προπονητής διότι δεν μπορεί να αλλαχτεί όλο το ρόστερ, έτσι και σε μια χώρα, ή καταργείς την ψήφο από έναν διεφθαρμένο λαό και του τραβάς ένα ΔΝΤ, ή φεύγει ο τύπος που βγαίνει φόρα μόστρα και κατηγορεί για την πλάκα των αφεντικών του 15 εκατομμύρια κόσμο.

      Και τι πληθυσμό! Αυτόν που ενημερώνεται από ΜΜΕ που θα έπρεπε να έχουν κλείσει προ πολλού λόγω χρεών αλλά κυριότερα που μασκαρεύουν αυτήν την απίστευτη δήλωση. Και που σαν διεφθαρμένοι, λογικά έχουμε αυτήν την δημοσιογραφία και πιστεύουμε ότι υπογράφουμε συμβόλαια για αλλαγή από το 1981 και μετά νοιώθουμε εθνικά υπερήφανοι με την αντίσταση και τον διαρκή αγώνα για βελτίωση των υποδομών πάνω στις οποίες εναποθέτουμε την ασφάλεια των αρχιδιών μας.

      Που μας τα έχει κόψει ο κοινοβουλευτικός νταβατζισμός. Και πρακτικά αυτογαμιόμαστε και ζούμε μόνιμα σε έναν φαύλο κύκλο εκλογομαχίας για κάτι καλύτερο. Που το πληρώνουμε συνεχώς περισσότερο, σαν την πράσινη ανάπτυξη ή τα σχέδια για να πάμε να δούμε τι γίνεται στην σελήνη ή σε καμιά μαύρη τρύπα μακριά από εδώ. Μιλάμε για πολύ σοβαρά πράματα τώρα σαν την φοράδα που χέστηκε στο αλώνι κι έψαχνε ώρες ατέλειωτες να βρει χαρτί υγείας να σκουπίσει τον κώλο της. Για το μυαλό της δεν ανησυχούσε.

      Όχι κύριοι που πήρατε το πηδάλιο. Δεν είναι διεφθαρμένος ο λαός. Απλός μαλάκας είναι, που πιστεύει, που ελπίζει, που είναι υπομονετικός και ψύχραιμος. Και δεν έχει καμιά διαφορά από τους άλλους λαούς. Διότι όλοι ψάχνουν με λιγότερο κόπο να βγάλουν περισσότερα και να είναι καλοπερασάκηδες. Εξ άλλου, αν δεν ήταν όλοι οι λαοί ίδιοι, δεν θα προωθείτο το σχέδιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της παγκοσμιοποίησης. Δεν θα έβγαινε αυτό το σχέδιο από την γνωστή λέσχη Μπίλντελπμεργκ που γουστάρει για κάποιον ουτοπικό λόγο να επιβάλει τους όρους της.

      Φυσικά το ξέρετε κι αυτό βουλευτάκια και το φροντίζετε ιδιαιτέρως με τα συστήματα της συνεχούς μειούμενης παιδείας και της εξαφάνισης της ιστορίας. Φτωχά λεξιλόγια, ανακάτεμα ηθών κι εθίμων, διαγωνισμοί μουσικής σε μια μόνο γλώσσα κι έντυπα που πλέον πουλάνε πληροφόρηση λόγω των εσώκλειστων δώρων. Και βάλε μπάρμπα πουστρηλίκι και σκάνδαλα στο μίξερ να έχει κάτι να ασχολείται ο μαλάκας που δεν πρέπει να ακούσει αυτόν τον χαρακτηρισμό. Το "διεφθαρμένος" περνάει πιο εύκολα. Εξ άλλου οι μισοί δεν ξέρουν και τι σημαίνει η λέξη αυτή. Όλα νόμιμα τα κάνανε με βάση το υπάρχον σύστημα.

       Και δεν πάω να δικαιολογήσω τίποτα για τον λαό. Έχει τις ευθύνες του. Αλλά όταν σε κοιτάει ένα παιδί στα μάτια και σου λέει να του πεις κάτι για το μέλλον κι εναποθέτει τις ελπίδες του πάνω στον μεγαλύτερο, τον πιο έμπειρο και μορφωμένο, σημαίνει ότι περιμένει να το κατευθύνεις εσύ. Διότι αυτό είναι ο λαός. Ένα κακομαθημένο παιδί. Κι αν δεν το κατευθύνεις σωστά, τότε, ή είσαι ανίκανος, ή εκ του πονηρού εκπορευόμενος. Και πηγαίνω στο δεύτερο λόγω του βεβαρημένου παρελθόντος σου κύριε με την φαλάκρα και το μουστάκι και τον σοσιαλισμό του πούτσου που σε μάθανε να υποδεικνύεις για να κλέβεις ψήφους.

       Θέλεις ο λαός να είναι διεφθαρμένος; Είναι, στο λέω εγώ. Όμως ο αρχηγός του λαού έχει όλα τα ελαττώματα του πόπολου στο μάξιμουμ. Καλπογενετικά πάει αυτό. Άρα είναι το κορυφαίο σπόρι της σήψης και της διαφθοράς. Κι επειδή δεν μπορεί να φύγει ο αρχηγός με εκλογές που χαλιναγωγούνται από τα δημοσιογραφάκια τα πληρωμένα για την παραπληροφόρηση, πρέπει να φύγει με κλωτσιές. Διότι ποτέ των ποτών κανένας πούστης από την πολιτική συντεχνία που συντηρείς, δεν έβαλε τις δομές για να μην είναι αυτός ο λαός απλά μαλάκας, κι όχι συνέχεια μηχανορράφος μπας και κάνει την δουλειά του. Όποια κι αν είναι αυτή. Κεφάλι του ψαριού. Βρε εκλογές της κλωτσιάς έπρεπε να έχουμε, όχι της κάλπης. Κι αρχηγό αυτόν που σουτάρει δυνατότερα.