ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

          Μπήκαμε σιγά - σιγά στα 38άρια. Ζέστη αδερφάκι μου και πεσμένη διάθεση. Ποτέ δεν συμπάθησα το καλοκαίρι. Μου θύμιζε μια οσμή νεκροθαλάμου κι έναν εντελώς φανερωμένο λεχριτισμό. Και καλά αυτά. Τις εποχές δεν μπορείς να τις αλλάξεις. Αλλά τα κοινωνικά; Ρε σεις απο τότε που μπήκε το ΔΝΤ, δεν έχουμε σταματήσει να βγαίνουμε και να γυρνάμε σαν τις άδικες κατάρες.

        Γάμοι, βαφτίσια, παιδικά πάρτυ. Έρχεται το Σαββατοκύριακο και τρέμω τι θα μου ξημερώσει. Πόσο πανηγυρτζήδες είμαστε τελικά. Γνήσιοι Αεκτζήδες παράγοντες. Που φαντάζονται και σχεδιάζουν και λένε και όλο κλείνουν και συνέχεια τα αυγά βγαίνουν βραστά διότι η κότα έχει πυρετό.
       Ακούστε και τα τελευταία: Παράγων της ομάδας μας ( προς το παρόν το όνομα δεν έχει σημασία ) με συνάντησε το Σάββατο σε φιλικό σπίτι που έκανε μια μεταβαφτίσια εκδήλωση. Γνωριστήκαμε εκεί μέσω του οικοδεσπότη - μάλιστα εκείνος επεδίωξε να μου μιλήσει - κι αφού με ρώτησε για το τι σκοπεύω να κάνω με τα εισιτήρια της νέας περιόδου, μη μένοντας ικανοποιημένος με τις απαντήσεις μου, ξεκίνησε το πίτσι πίτσι. Κι επιθετικά μάλιστα.
       Δεν φτάνει που μου χάλαγε την οπτική για τις γκόμενες, έπρεπε και να συναινέσω. Για τον σοβαρότατο προγραμματισμό, το οικονομικό μάζεμα, την στοχοποίηση των πριμ και το μακρόπνοο σχέδιο. Άκουγα σαν χαμένος λες κι είχα κατέβει απο τον Άρη. Σε κάποια φάση τον διέκοψα και τον ρώτησα τι ακριβώς σχέση έχει με τον Αυνάν. Δεν το κατάλαβε ακαριαία, οπότε είπα και το ρητό του Oscar Wilde : Η μαλακία και η ομορφιά μου αρέσουν πολύ, διότι είναι αυταπόδεικτα πράματα. Περιέργως για τη μαλακία δεν έδωσε σημασία, με ρώτησε για ποιά ομορφιά μιλούσα.
        Την ομορφιά της αποκάλυψης. Το βαθύ μέλλον με το Νικόλα και τον κολοσσό. Που παρέα με τον Καφέ και τον Σουηδό , θα φέρει την ανάγκη για τουλάχιστον 4 μεταγραφές κορμού του χρόνου. Πρακτικά λοιπόν θα πάμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση χτίζοντας μπετά αποδυτηρίων με τον Σάχα να αποχωρεί κι αυτός και με τον Σέρβο να μην χρειάζεται πλέον αποζημίωση.
        Επίσης έκανα και μια παρατήρηση που σας την καταθέτω. Ψάχνουμε παίκτες λογικά. Η δημοσιοποίηση των ονομάτων σε τι πράμα βοηθάει; Εγώ τα πράματα τα ξέρω διαφορετικά. Κινείσαι με μυστικότητα κι ανακοινώνεις αφού έχουν πέσει τουλάχιστον οι οριστικές συμφωνίες, ας είναι και προφορικές. Η πρεμούρα να γράφεις ή να διαρρέεις ονόματα και μετά να τα παίρνεις πίσω, σε τι βοηθάει; Διότι όλα αυτά τα δημοσιεύματα μπορεί να διοχετεύονται στον τύπο για να έχεις καλές σχέσεις αλλά το μόνο που προσθέτουν σε έναν που θέλει να πιστεύει οτι είναι σοβαρός, είναι ένα πετραδάκι ακόμα στα " θα αναλάβω μόλις γίνει διακανονισμός με τη Morgan Stanley " ή " Μπάγιεβιτς, όλοι στο τέλος θα κριθούμε ". Άσε δε που τα ονόματα των παικτών αυτών είναι αλλοπρόσαλλα  αφού είναι απο διαφορετικές σχολές κι αταίριαστα ηλικιακά. Εκτός αν ο Μπάγιεβιτς δεν παρέδωσε λίστα, αλλά τη λάμψη του Φώσκολου και του κάνουν όλοι.
         Ή αν αλληλοδουλευόμαστε. Ή αν είναι τσακωμένοι εκεί πέρα μέσα κι ο καθένας λέει τα δικά του για να αλληλοκατηγορηθούν αργότερα όσο αναφορά ποιανού είναι τελικά οι επιλογές. Και να βγάλει ο κόσμος τα συμπεράσματα του ανάλογα με την συναισθηματική του θέση.Οπότε με το "διαίρει και βασίλευε", ο κόσμος ψιλοελέγχεται αφού θα παραμείνει να ασχολείται με λεπτομέρειες κι όχι με την ουσία. Και η ουσία είναι μία: Ότι όλοι θα κριθείτε στο τέλος φυσικά, αλλά μέχρι το τέλος θα υπάρχει μια κρίση συνεχώς - ανά παιχνίδι - διότι θα μάθετε να λειτουργείτε υπό πίεση. Ακριβώς σαν τις πολυεθνικές που δουλεύατε και τις αφήσατε για να έρθετε εδώ. Για να δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκκος. Και πώς θα ισοσκελισθεί το οικονομικό χαρτί έχοντας ευνοϊκά νούμερα, αλλά δυστυχία μάζας.  Δεν βιάζομαι εγώ. Εσείς βιάζεσθε για να δείξετε το έργο. Εγώ το πολύ πολύ να πηγαίνω μια ώρα νωρίτερα στο γήπεδο για να βγάζω το εισιτήριο μου και να παραδέχομαι οτι μου αρέσει η ταλαιπωρία μπροστά στον τόσο σαφή σχεδιασμό που δεν τον είδα εγκαίρως.
        Και περιμένω αδιάφορα ψύχραιμος ή ψύχραιμα αδιάφορος. Διότι αυτή είναι η λύση στο θερμό καλοκαίρι που μας είχαν τάξει κάποιοι μεγαλομέτοχοι για να μας εκδικηθούν που τους υποχρεώσαμε να μπουν πίσω απο τον κοντό και δεν αγοράσθηκαν για το πάρτυ 70000 διαρκείας αλλά μόνο 30000. Κι ευτυχώς διότι πλέον θα μιλάγαμε όχι μόνο για 2 εταιρείες αλλά και για καμιά δεκαριά off-shore και για προπονητήριο που θα γινόταν στην σκεπή της Μεγάλης Βρεττανίας μια που είναι και της μόδας οι ταρατσόκηποι. Τους μετόχους δεν τους κατηγορώ. Τα λεφτά τους βάλανε για το καλό της ΑΕΚ.Που έλαχε να μην πιάσουν τόπο. Τους κατηγορώ διότι ανάγκασαν τον Μελισσανίδη στον βρώμικο πόλεμο αυτό κι ενώ θα είχαν κονομήσει κιόλας. Τώρα βέβαια είναι αργά " για δάκρυα Στέλλα ".
       ΥΓ1. Θυμάστε στις εκλογές της ερασιτεχνικής ποιός ήταν ο νικητής;  ΙΣΟΥΨΗΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.
       ΥΓ2. Η πολύ ειρωνεία εκ μέρους κάποιου blog δεν βοηθάει ιδιαίτερα την ΑΕΚ. Η κριτική θέλει συγκεριμένη θέση και πρόταση κυρίως. Αλλοιώς καταντάει μια κοινή κωλοτρυπίδα που τρώει φασολάδα στη μέση του καλοκαιριού και βρωμάει υποχρεωτικά μετά.