Η ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

          Δεν ήταν δυνατόν να παραστώ λόγω υποχρεώσεων. Υπήρχε όμως εκεί δικός μου άνθρωπος, πολύ φίλος, πολύ κοντά στα ερασιτεχνικά μοντέλα και στα σχήματα λαϊκών βάσεων, φύσει και θέσει εναντίον των υπερπαραγόντων ιδιοκτητών ομάδων και του αντίστοιχου λαμογισμού με την κρατική εξουσία, όποια κι αν είναι αυτή. Αυτός λοιπόν, μου μετέφερε το κλίμα. Ας είμαστε λίγο επιφυλακτικοί με τα νούμερα.

         Τα μέλη του ερασιτεχνικού σωματείου αναφέρονται σαν 4000 εκ των οποίων τα 800 είναι ταμειακώς εντάξει. Στην συνέλευση βρέθηκαν 136. Άντε να ήταν 180, όπως λέει ο Μιχάλης, που όμως δεν αλλάζει την ουσία του κείμενου. Και η πρώτη ουσία είναι οτι το κλίμα ήταν πολύ καλό σε σχέση με παλιότερες συνελεύσεις, που πραγματικά γινόταν της πουτάνας. Φυσικά σε κάποιες στιγμές δημιουργήθηκε και κάποια πιο υψηλών τόνων κριτική χωρίς όμως κάποια συγκεκριμένη αξία. Η οργάνωση μερικές φορές γίνεται και βασιλικότερη του βασιλέως.
        Η δεύτερη ουσία είναι οτι πραγματικά υπάρχει ένας οικονομικός μαρασμός στα τμήματα, που συνοδεύεται κι απο ένα τρομερό χάσιμο χρόνου απο τους ανθρώπους που μάχονται να τα κρατήσουν όσο πιο ενεργά και ζωντανά γίνεται. Επομένως υπάρχει η έκκληση του ΔΧ για νέους ανθρώπους, άφθαρτους, όχι υποχρεωτικά οικονομικούς κολοσσούς, που θα μπορούσαν ανάλογα με την επαγγελματική τους κατάσταση και τις γνώσεις τους να στελεχώσουν την διοίκηση της μάνας ΑΕΚ.
       Τώρα κάποιες φωνές που πήραν το λόγο, δέχτηκαν κάποια ειρωνικά σχολιάκια για τις προτάσεις τους. Επαναλαμβάνω οτι δεν είμαι σε θέση να έχω προσωπική άποψη. Στο πηγαδάκι λοιπόν που σχηματίστηκε μετά και στο οποίο συμμετείχε και ο ΔΧ και ο άνθρωπος μου, επισημάνθηκε μια αντίφαση μεταξύ των επίσημων λόγων και επιδιώξεων και της πρακτικής αυτοακύρωσης των πραγματικών στόχων. Γεγονός που παραδέχτηκε προς τιμήν του ο ΔΧ, που εμφανίσθηκε και λίγο μπαϊλντισμένος  , για να μην πω και λίγο κουρασμένος.
      Τα βρίσκω όλα φυσιολογικά. Η προσπάθεια τόσων χρόνων - και δεν κάνω καμία πλάκα - μετράει μόνο στα ταμειακά τακτοποιημένα μέλη. Το 4000 δεν λέει τίποτα διότι είναι γνωστό το φρου φρου κι αρώματα του Έλληνα. Το "ναι" στην αρχή και τα "ελαφριά πηδηματάκια" στην συνέχεια. Αυτά είναι πασίγνωστα και τα είδατε και πρόσφατα ακόμα και στην αλογοτροφή.
       Και πλέον τα λάθη είναι και παραδεκτά απο τον ίδιο τον ΔΧ μαζί με την παραδοχή οτι με το σχήμα αυτό δεν πάμε πουθενά. Διότι δεν εμπνέει ούτε τον κόσμο τον απλό αλλά ούτε και πιθανό επενδυτή ή έστω σπόνσορα. Θα μου πείτε τελικά, τι πρέπει να γίνει; Και να σας απαντήσω ξεκάθαρα: Τίποτα. Αυτή είναι η αλήθεια.
       Ο ερασιτεχνισμός δυστυχώς ή ευτυχώς έχει πεθάνει. Ο αθλητισμός , ειδικότερα στην Ελλάδα, είναι άντρον πιθανής διαπλοκής για άλλα συμφέροντα, ξεπλύματος χρημάτων ή πολιτικών εκμεταλλεύσεων. Κι αυτά είναι οφθαλμοφανέστατα ακόμα και στο ποδόσφαιρο και ειδικά στην ομάδα μας. Φανταστείτε τι γίνεται στο ψέμα ερασιτεχνικών τμημάτων που όμως δουλεύουν και συμπεριφέρονται σαν επαγγελματικά. Και σε πολύ δύσκολη  περίοδο οικονομικά που δίκαια επικρατεί η νοοτροπία του πελάτη: Πρώτα βλέπω και μετά αγοράζω κάτι . Οι λίμνες μικραίνουν και πρακτικά θα μεταμορφωθούν σε κάτι μουχλιασμένες στέρνες, στις οποίες θα βρουν και καταφύγιο με την επερχόμενη κοινωνική αναταραχή, εντελώς κακοποιά στοιχεία.
            Είπανε να τα ξαναπούν σύντομα για να δημιουργηθεί ένα καινούργιο μοντέλο που θα μπορούσε τουλάχιστον να δώσει μια μεγαλύτερη δυναμική σ' αυτό το 10% ή το 23% πλέον της ερασιτεχνικής , για καλύτερο έλεγχο στην ΠΑΕ. Κι ορθότατα. Μόνο που κι εδώ χρειάζεται πάλι άλλο πρόσωπο.
      ΥΓ. Την δήλωση για τον Μελισσανίδη, την θεωρώ άστοχη. Δεν θα μπορούσε να δράσει πλέον παλαιοκομματικά. Η ανάγκη υπάρχει για τα λεφτά του και την συσπείρωση λόγω ονόματος. Και φυσικά για το επιτελείο που θα δημιουργείτο και που θα ήταν τεχνοκρατικό χειρουργείο. Εδώ απεδείχθη οτι ο ΔΧ είναι ξεπερασμένης κοπής. Χρήσιμος για πιο περιορισμένο ρόλο.