Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

KAPABAKI

     « Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό; Ανέμοι σφυρίζουν και πέφτει νερό…». Τι άλλο έλεγε το ποιηματάκι του κακομοίρη δεν θυμάμαι αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία. Η ουσία είναι ότι ο καραγκιόζης μαγείρεψε τα στοιχεία και μπήκε στα σαλόνια. Μπήκε στην ευρωπαϊκή ένωση ο ξυπόλητος και πήδηξε και μερικές. Αυτές που είχαν βαρεθεί να δίνουν το όργανο τους σε τακτό οργανωμένο ωράριο. Είχε καταντήσει το μουνί και η ορμονική διαταραχή μέσω της οποίας έρχεται η καύλα, σαν προκαθορισμένη εκτόξευση πυραύλου στο ακρωτήριο Κανάβεραλ. Αλλά τον πήρανε είδηση οι φραγκόκοτες και του ζητάνε πλέον πίσω τα χρήματα ακόμα και για τις καπότες που κι αυτές τις αγοράζανε εκείνες.
      Δηλαδή τα χρήματα που δίνονταν στους Έλληνες για να κρατήσουν τις γυναίκες του Ευρωπαίου ακόμα μέσα στην οικογένεια τους. Που φυσιολογικά τις είχε βαρεθεί κι αυτός. Και τις έστελνε εδώ κάτω, σε πλήρη αυτογνωσία, στον τελευταίο άγνωστο χλιμίτζουρα, μπας και τον απαλλάξει από το πήδημα. Κι ο εδώ , έχοντας βαρεθεί να τον παίζει συνέχεια ή να πηδάει την κατσίκα ή την ξαδέρφη του, πίστεψε ότι γαμεί το σύμπαν κι ότι έχει κάτσει στην κορυφή των Άλπεων σαν δέκατος τρίτος θεός. Ο θεός του πούτσου.
      Άλλο αστείο κι αυτό. Να έχουν βρει οι αρχαίοι τα πάντα , επί παντός επιστητού, και να μην έχουν έναν τέτοιο θεό. Που να πηδάει νομίμως, να ξενοπηδάει, να βιάζει ή να πεοκρούει ή να κάνει ένα 69 ρε αδερφέ. Θα μου πείτε ότι το κάνανε όλοι οι θεοί αυτό. Εντάξει , το κάνανε, αλλά η κινητήριος δύναμη, να μην έχει έναν αρχηγό; Κάποιον με τα δικά του σύμβολα που όλοι την ημέρα και τη νύχτα να ασχολείται με αυτό το θέμα; Και για την αναπαραγωγή, αλλά και για τόσα χιλιάδες χαμένα σπερματοζωάρια αλλά και ωάρια. Να μην υπάρχει ειδικός προστάτης; Να γι ‘ αυτό δεν μου κάνουν οι αρχαίοι. Διότι ήταν κι αυτοί πουριτανοί τελικά που υμνήσανε τα πάντα κι όχι τον βασικό κάβο που σέρνει μέχρι κι αντιτορπιλικό.
      Όμως, τι να κάνει κι άλλο ο καραγκιόζης; Πόσες να πηδήξει και πόσες ακόμα να παραμυθιάσει; Ωραία είναι η παράγκα κι όλες θέλαν να την δουν. Και φυσικά δεν το είχαν ξανακάνει και σε τέτοιο βουκολικό μέρος. Ακούγανε και κάτι αλλόκοτα λόγια , μυρίζανε και την βαρβατίλα, τρώγανε και την απλυσιά – στην τελευταία αίσθηση, την αφή, δεν είχαν θέμα, την βρίσκαν και στο κωλοχώρι της Ουνίας- , το είπαν , το διέδωσαν και φέραν κι άλλες. Κι ήρθανε όλες.
      Τρελάθηκε ο ήρωας Έλληνας που τον απασχολούν κι άλλα πράματα πιο ανώτερα. Και πόσο να του είναι σηκωμένο συνέχεια με την φασολάδα και το σκουμπρί που δεν αναφέρονται και σαν αφροδισιακά; Άμα στην πέφτουν συνεχώς ορδές αρπακτικών αμαζόνων κι ανοιχτόμουνα θηλυκά , κουράζεσαι κι εσύ. Δεν είσαι μηχανή, χώρια που εσύ δουλεύεις εδώ, ενώ αυτά αναπαύονται και δεν έχουν το παραμικρό άγχος.
      Και καλά αυτό. Ο Έλληνας όμως έγινε Ευρωπαίος. Το σουβλατζήδικο έγινε φαστφουντάδικο κι η παράγκα βίλα. Καθάρισε το πετσί κι έμαθε το κινητό και ξένες γλώσσες. Τι να έρθει να κάνει εδώ η Γαλλίδα; Χάθηκε το ζώο που σκεφτόταν μόνο το πήδημα. Τώρα έμαθε κι άλλα. Τι να κάνει κι η βησιγότθισσα; Κέρατο, μόνο για το κέρατο ;
       Χώρια που άνοιξε και το μουσείο της Ακρόπολης. Φυσικά και δεν πήγα σαν γνήσιος βάρβαρος κι εντός της εποχής μου. Αλλά είχε πάει η σύζυγος και για να δείξω κι εγώ κάποιο ενδιαφέρον μπας και κοιμηθούμε ήσυχοι, ρώτησα τι έγινε στον τόπο του πεθαμένου πολιτισμού. Κι έμαθα τρομερά πράματα. Κυριότερα όταν ρώτησε η ξεναγός το κοινό, αν τους δημιουργεί περιέργεια που τα ανδρικά μόρια είναι τόσο μικρά στα αγάλματα και στους αμφορείς. Ε, ολόκληρη Ακρόπολη να μην μείνεις και με απορίες.
      Στην ξενάγηση ήταν κι άνδρες. Αυτοί δεν είχαν γνώμη, τουλάχιστον φανερά. Οι γυναίκες όμως που πάντα έχουν μια γνώμη, από φασολάκι μέχρι πέος κι από ποδόσφαιρο μέχρι πώς πήρε την γυναίκα αυτήν ο Σαρκοζί, έμειναν άφωνες. Σε αρχαιολογικό χώρο , να γίνει ερώτηση για τον πούτσο; Την ώρα που οι βακέτες θαυμάζανε τις πτυχές των χλαμύδων ή το πόση ανατομία ήξερε από τότε ο γλύπτης; Τι να απαντήσουν; Και δεν είχαν προσέξει κι αυτήν την γυμνή λεπτομέρεια. Όλες ήταν στραμμένες στην τέχνη. Τελικά ήταν μικρά τα όργανα διότι έτσι επέβαλε η καλαισθησία εκείνη την εποχή , πήρα την απάντηση, για να μην μείνω εντελώς αμόρφωτος. Ακρόπολη, ο τόπος που μαθαίνεις το παλαιό μέγεθος της φαντασίωσης της αδερφής καλιτέχνισσας. Αυτά νάρθουν να ακούν οι ξένοι, και μάλιστα κι αν βρουν και το μουσείο ανοιχτό;
      Ό μύθος κατέρρευσε. Ο καραγκιόζης δεν πηδάει πια και η φήμη δεν ταξιδεύει. Γιατί να στείλει την γυναίκα του ο Οστρογότθος; Για να του γυρίσει πίσω με καινούργια απωθημένα; Χώρια που μας έχει και στην μπούκα που τόσα χρόνια πηδάγαμε με δανεικά. Τα κόψανε όλα αυτά κι έρχονται με οργανωμένο, everything included, τουρισμό και ζουν την χαρά της οικογενείας. Λίγα ψυχοφάρμακα παραπάνω βέβαια, αλλά ο καραγκιόζης σερβιτόρος αυστηρά και το αφεντικό αυτός που πληρώνει τις δομές.
      Και το καραβάκι να νομίζει ότι προχωράει. Μοράβια από κάτω, όλα ίδια με τα όμοια άγχη πάνω, εκπολιτισμός κι αλλοίωση κι εξέλιξη και πανακότα τυλιγμένη σε διπλή πίτα a lorange. Και χάσαμε και τον καραγκιόζη που περιμένει κι αυτός σε άλλα εδάφη τις γυναίκες να δείξει τα προσόντα του μέχρι να γδύσει η Ευρώπη τους επόμενους. Διότι μην αυταπατάσθε. Η κρίση που περνάει ο πλανήτης είναι κρίση του πούτσου. Όποιος γαμεί δεν χάνεται. Ή μήπως κάνω λάθος; Αν κάνω, θα πάω σε ένα ΚΑ.ΠΗ ( ΚΑποτε Πηδούσα, σημαίνει αυτό).
      Όποιος βάζει μπροστά την Ακρόπολη και δεν προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, τι να τον κάνουν; Άντε ιστορικό και ξεναγό, δηλαδή αναβαθμισμένο γκαρσόνι στα μνημεία που θέλει να δει ο μη μπορών να πηδάει συνεχώς. Και να ακούει μαλακίες για τους νεκρούς. Κάποια διάθεση για το τι κάνει ο ζωντανός υπάρχει; Γιατί να υπάρχει; Αφού δεν κάνει τίποτα και ζει με την κληρονομιά ή τα δανεικά; Κι αν τα δανεικά τα δίνει άλλος, τι να έρθει να δει εδώ; Αν πιάσανε τόπο; “ Πού πας καραβάκι; “ Έλα μωρέ, στόχους θα βάλουμε; Αφού έχουμε τις Καυλοκολώνες στο Σούνιο. Και τον Ποσειδώνα και τον σάτυρο στην φωτογραφία. Μόνο που τώρα του έχει πέσει η μαλαπέρδα διότι χρωστάει.

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

O ΠΡΩΤΟΣ ΤΙΤΛΟΣ

            Ναι αδέρφια. Είναι γεγονός. Το τουρνουά στην Αυστραλία το κατακτήσαμε και απο την άλλη εβδομάδα θα κοσμεί την τροπαιοθήκη μας το κύπελλο σε σχήμα κοάλα. Είμαστε η  πρώτη ομάδα που φέρνει τίτλο απο τόσο μακριά και με ένα σύστημα βαθμολογίας που δεν μας ήταν γνωστό. Βαθμοί για τη νίκη και βαθμοί και για τα γκολ. Αυτό σημαίνε οτι η ομάδα δεν σταμάταγε μόνο στο τρίποντο αλλά κυνήγαγε μέχρι εσχάτων τα πάντα. Και τα πάντα είναι πλέον γεγονός: 400 χιλιάρικα όλα μαζί και άπειρο υλικό της μπουτίκ πουλημένο. Κάτι σαν αρπαχτή στα ντάλαρς.
          Και προσέχτε και κάτι άλλο: Η ομάδα κένταγε κάτω απο απάνθρωπες συνθήκες. Στο πρώτο παιχνίδι, μας βρέξανε το γήπεδο. Στο δεύτερο έβρεχε καταρρακτωδώς. Πάλι καλά που δεν το στεγβώσανε. Στο τρίτο μήπως ρίξουν και χιόνι για να μας αναχαιτήσουν. Μακάρι ο χειμώνας να είναι βροχερός φέτος. Πρώτον για την ομάδα που κατά πως φαίνεται βρήκε το κλίμα της και δεύτερον για μένα που τα εισιτήρια τα πήρα στο σκεπαστό κομμάτι της θύρας 7 ( πιστεύω να έχετε δει τον συμβολισμό που επιχειρώ, Αεκτζής και θα κάθομαι στην συγκεκριμένη γαβροκερκίδα ).
          Το παιχνίδι δεν το είδα βέβαια αλλά διάβασα τα ρεπορτάζ τα οποία είναι εγκυρότατα όσο μεγαλώνει η απόσταση και χάνεται και η οπτική επαφή. Ο Ντούσαν έδεσε τον αντίπαλο προπονητή χρησιμοποιώντας Δέλλα και Σουηδό ταυτόχρονα μια ποι οι Κέλτες αρέσκονται σε σέντρες. Ο Γεωργέας τουρμποκίνητος κι ο Λαγός μέχρι να χτυπήσει, αναχαίτιστος. Ο Καφές πανταχού παρών ( αυτό τρόμαξε και εμένα ) κι όλοι οι λοιποί πέταγαν φωτιές που δεν μπορούσε να σβήσει ούτε η υγρή λαίλαπα που έριχνε μετά μανίας ο ουρανός. Μια λαίλαπα που έσπρωχνε τον παικταρά Μπέρνς προς τον κολοφώνα της καταξίωσης ( τώρα γιατί ο Σέρβος δήλωσε μετά τον αγώνα " θα δούμε αν τελικά παραμείνει στην ομάδα", μάλλον οφείλεται οτι θα θέλει να τον κρατήσει προσγειωμένο). Τα δε πράματα έγιναν απροσπέλαστα για την αγγλική ομάδα όταν στο 68 εισήλθε το θηρίο μας. Το οτι δεχθήκαμε γκολ στα λεπτά συμμετοχής του θηρίου, είναι διότι κατέτρωγε ετέραν μπάλα βοηθητικήν που την είχαν λακτίσει Άγγλοι για καθυστέρηση μπας και γλυτώσουν κι άλλα τεμάχια. Άγγλοι που μάλιστα είναι πολύ πιο έτοιμοι εξ ημών που θα προετοιμαζόμαστε για ακόμη ένα μήνα, θα παίξουμε το πρώτο παιχνίδι στην κακοτράχαλη Κέρκυρα και μετά θα ξαναπροετοιμασθούμε για άλλες τρεις εβδομάδες ίνα είμεθα πάνοπολοι εναντίον των φιλοδόξων Σερρών.
      Ο δε αντίπαλος προπονητής μίλησε για υπέρμετρα σκληρό παιχνίδι εκ μέρους μας με την ανοχή του διαιτητή. Τι λέει ρε ο βλάχος;  Πότε είχε η ΑΕΚ την διαιτησία στην Ελλάδα, για να την έχει και στην Αυστραλία; Τι, επειδή την κάλεσε το Σίδνεϋ που ο πρόεδρος της ήθελε να την αγοράσει τότε απο τον Ψωμιάδη; Συνειρμοί κύριε μαλάκα, απαγορεύονται και η κούπα θα έρθει καθαρή χωρίς ίχνος στάχτης. Άντε μην παίξουμε στο πρωτάθλημα Αγγλίας και σας υποβιβάσουμε σίγουρα, διότι μέχρι τώρα το παλεύετε.
         " Και στην Αυστραλία τα κουρέλια τραγουδούν ακόμα
           κι οι ομάδες προσκυνούν στο χώμα
           τρομάξαν οι ομογενείς στην Αδελαϊδα
           κι οι αντίπαλοι ετοιμάζονται να πάρουν μια αρχίδα."  ( Λαϊκόν, σύγχρονον πλέον της Ωκεανίας )

      ΥΓ1. Για μένα ο ΠΑΟΚ ήταν μαγική εικόνα. Θα ΄πρεπε να έχει φάει μια τεσσάρα, αλλά την κρίσιμη στιγμή βγήκε ο Χαλκιάς. Πάντως συγχαρητήρια. Φάνηκε η δουλειά του Δερμιτζάκη ή του Βιτόλο ή του Γκαρσία. Συγνώμη έχω μπερδευτεί ποιός είναι ο προπονητής. Για τον πρόεδρο είμαι σίγουρος πάντως. Γκαρσία γκαραντί.
      ΥΓ2. Μια ανταλλαγή Μπλάνκο, Τζιμπούρ, Σκόκο ταυτόχρονα με τον Σοάρες δεν θα με χάλαγε.
      ΥΓ3. Διάβασα οτι ο Ντιοπ και ο Τζιμπούρ είναι κολλητοί. Τόσο πολύ δυνάμωσε ο Σκόκο ή πάνε να δείρουν άλλον τελικά; Ψήλωσε η ομάδα και θα έχουμε ντράβαλα στις παρατηρήσεις.
     

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

H ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΚΟΝΤΡΑ

          Ρε παιδί μου ορισμένοι άνθρωποι πραγματικά δεν έχουν μυαλό. Και δεν θέλουν και να βάλουν κιόλας. Αλλά ούτε και να καλυφθούν ή να κρυφθούν μέσα στην κληρονομική δόξα τους και στο καβουκάκι που το βρήκαν έτοιμο με μόνη υποχρέωση να το συντηρήσουν. Κι άντε να το δεχθώ κι αυτό. Θέλουν όμως και να με τσιγκλάνε.
          Αναδημοσιεύω λοιπόν κι εγώ αυτό που ίσως να μην ξέρετε ακόμα: Η προηγούμενη διοίκηση της Μπαρτσελόνα, η διοίκηση Λαπόρτα- που τώρα έχει φάει πόρτα- μίλησε για έσοδα 477 μύριων κι έξοδα 465. Κέρδος λοιπόν 12. Η σημερινή όμως διοίκηση μίλησε για άλλα ποσά: Έσοδα 406 κι έξοδα 480. Άρα ζημιά. Και να σημειώσω εδώ, οτι ακόμα και με κατάκτηση του champions league, πάλι δεν θα ισοσκελίζονταν τα νούμερα καθότι η Ίντερ στο ταμείο της απο την κατάκτηση έβαλε 44 μύρια.
        Θα μου πείτε , τι μας ενδιαφέρουν όλα αυτά. Μας παραενδιαφέρουν διότι παρακολουθούμε τα πάντα σφαιρικά, βγάζουμε τις απόψεις μας και προχωράμε τις σκέψεις μας. ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΤΥΠΟΣ ΜΕ ΤΗ ΛΑΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΘΑΡΟΑΙΜΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ( ΜΠΑΡΤΣΑ ) , Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΗΣ ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ Ή ΤΟΥ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟΣ. ΚΙ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑ, ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΖΗΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΛΑΜΟΓΙΑΡΙΣΜΑ.
       Ή η μια διοίκηση έχει δίκιο ή η άλλη. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑΡΑ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΣ ΜΟΝΤΕΛΟ ΜΙΑ ΒΟΥΛΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ. ΜΑ ΤΟΣΗ ΓΛΥΚΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑΣ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ; ΚΑΛΑ ΑΜΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ Ο ΘΥΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΟΙΣΤΡΟΣ ΝΑ ΕΠΕΜΒΕΙΣ. ΑΛΛΑ ΑΜΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΚΑΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΟΥΡΛΑΙΝΕΣΑΙ; ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ; ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΕΙ; ΣΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ;
      Η ΜΗΠΩΣ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΚΙ ΕΔΩ ΜΕΛΙ ΑΓΝΟΝ ΜΕ ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΠΑΡΑΠΟΙΗΜΕΝΑ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ, ΜΑΥΡΑ ΕΥΡΟΥΔΑΚΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΕ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ, ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ, ΠΑΙΚΤΕΣ, ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑΤΖΗΔΕΣ ( bookmakers ) KAI ΛΟΙΠΑ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΘΛΗΤΙΚΑ ΙΔΕΩΔΗ. Να πω προχείρως, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ , ΤΑ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ , ΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ( SIC ) ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΟΝΔΥΛΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΟΜΑΔΑ.
      Άρα, δεν είναι το μοντέλο που επιτυγχάνει μια χρηστή διοίκηση. Τα μοντέλα όλα καλά είναι κι ειδικά όταν εμπεριέχουν και κοινωνικά συνθήματα κι άρα έχουν κι εύκολη εξασφαλισμένη πελατεία. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΑΛΑΝΕ ΤΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΟΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ, ΚΑΙ  ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΟΜΑΔΩΝ ΠΟΥ ΤΙΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΑ ΧΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΠΑΙΚΤΗ ΣΟΥ Η ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΣΑΡΟΥΝ ΕΝΑ ΣΑΠΑΚΙ, ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΦΩΝΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΣΟΥ ( κι αυτός μια αρπαχτή θέλει να κάνει ).
      Απευθύνομαι βέβαια σε συγκεκριμένο άνθρωπο που γουστάρει πλέον να μιλάει, όχι δημόσια. Και μου δίνει την αφορμή να απαντήσω έτσι, κι εκεί που πιθανώς κάνω λάθος, να ακουστούν όλες οι απόψεις στον χώρο αυτό. Και του αρέσει να με τσιγκλάει, όπως μάλλον τον τσίγκλισα κι εγώ με το να παρατήσω την άνεση της συγκεκριμένης θύρας  αλλά και το " στάτους μου που δεν πήρα την θέση που ήθελα ". Επίσης το να τον διαβεβαιώσω για την ευρωστία την οικονομική μου και εταιρικά και προσωπικά, είναι μάλλον περιττό καθότι είμεθα εντός της ίδιας κλάκας. Όπως και οτι παραμείνω αγωνιστής ακόμα και στα 48 μου, ενώ εκείνος λαπάς στα 50 του δεν είναι απορίας άξιον. ΔΙΟΤΙ ΛΑΠΑΣ ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙΟΘΕΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ. ΚΙ ΕΧΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΟΛΗ Η ΠΑΡΕΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ 2004 ΜΕ ΤΟΝ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ.
      ΥΓ. ΑΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΘΑ ΣΤΑ ΔΕΙΧΝΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΠΑΡΕ ΚΥΑΛΙΑ ΔΙΟΤΙ ΠΕΡΣΙ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΖΕΣ ΠΙΣΩ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΟΛΥ ΜΠΡΟΣΤΑ.

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΟΥ

           - Καλημέρα σας, για εισιτήρια ήρθα.
           - Ελάτε σε μένα. Καθείστε. Είχατε πέρσι;
           - Μάλιστα.
           - Α, ωραία, άρα δεν θα δυσκολευθούμε. Βλέπω είχατε τρία. Τα ίδια θέλετε;
           - Όχι μετακομίζω απέναντι στην 9 ή στην 7. Επίσης το ένα παιδικό γίνεται νεανικό, ενώ διατηρώ το οικογενειακό. Ορίστε οι τρείς ταυτότητες.
           - Ελάτε να δούμε το πλάνο του γηπέδου. Όπως βλέπετε η μισή 9Β προς τα πάνω είναι δοσμένη σε χορηγούς και προσκλήσεις. Η υπόλοιπη θύρα όπως και η 9Α απο την σειρά 17 και πάνω είναι πλέον μη διαθέσιμες.
           - Καλά τι έγινε; Διάβαζα οτι υπάρχει ύφεση.
           - Ναι, αλλά μετακινήθηκε κόσμος απο την 7 και την 11.
           - Δεν μπορώ χαμηλά. Και δεν θέλω και την βροχή.
           - Εντάξει. Προσέχτε. Το σκέπαστρο αρχίζει απο την σειρά 21 , αλλά αν φυσάει βρέχονται και μερικές ακόμα σειρές. Προτείνω αυτές τις θέσεις στην 22 που είναι και ψιλοκεντρικές.
          - Άστο, πάμε στην 7. Λατρεύω την βροχή αλλά για ποδόσφαιρο έρχομαι, όχι να κάνω το αλεξικέραυνο. Απο 9 χρονών έχω φάει αρκετό νερό. Μεγάλωσα πια.
         - Άρα τελικά, εσάς ενοχλεί η βροχή. Και νόμιζα οτι φοβόσασταν για τα παιδιά. Αφείστε δε που πέρσι μόλις σε δυο παιχνίδια έβρεξε όλο κι όλο.
        - Ναι, εμένα ενοχλεί. Τα παιδιά μάλλον δεν θα κάθονται μαζί μου.Έχουν πει οτι θα πηγαίνουν με τα εισιτήρια τους στην Original . Τα ίδια έκανα κι εγώ παλιά στην Φιλαδέλφεια με την 21.
        - Πώς τα βλέπετε τα πράματα φέτος;
        - Κάπως μυωπικά, αλλά τι, να κόψουμε κάθε επαφή;
        - Σωστά, αλλά κι εγώ διαβάζω οτι παίζουν κάπως καλύτερα φέτος, είναι πιο μονιασμένοι, υπάρχει λίγη παραπάνω εμπειρία...
       - Εντάξει αλλά εμείς με σφεντόνες κι οι άλλοι με πυρηνικά όπλα...
      -  Ωραία, ποιές θέσεις να βάλω; Εδώ υπάρχει άπλα, απο εκεί είναι μπλέξιμο.
      -  Βάλε όποια θέλεις. Σου έχω εμπιστοσύνη. Τα ίδια είναι.
      - Δεν μπορώ να πάρω τέτοια ευθύνη. Εσείς θα διαλέξετε κι αν δεν σας αρέσει θα σας μεταφέρουμε σε κάποια εβδομάδα που δεν θα υπάρχει εντός έδρας παιχνίδι. Θα ρθείτε σε μένα.
      - ΟΚ, αυτές.
              Αυτά γίνανε και δεν θα είχαν κανένα ενδιαφέρον, αν ο απέναντι μου εργαζόμενος ήταν κάποιος τυχαίος κι όχι ο ευγενέστατος Νίκος Ξηροκώστας. Που τον γνώρισα σήμερα, δηλαδή είχα την τύχη να συνεργασθώ με μια απο τις καρδιές της ομάδας μας κι έναν οπαδό σαν εμένα. Σε ένα χαρτάκι του έδωσα και την διεύθυνση του blog κι όταν σφίξαμε τα χέρια για το αντίο, αλληλοευχηθήκαμε την καλή επιτυχία του δικέφαλου μας. Ελπίζω σε σχόλια του στον χώρο αυτόν.
    
  

      

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΕΡΙΦΘΗ

           Ο πρόεδρος λοιπόν κάθισε στο δείπνο εργασίας με τον προπονητή κι αφού συνομίλησαν στο καλό κλίμα που περιγράφεται απο τις εφημερίδες, στοχοποίησαν την φετεινή σαιζόν. ΑΡΑ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ. Και ο στόχος όπως ανακοινώθηκε είναι: ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, ΚΥΠΕΛΛΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ. Προσέξτε, μπήκε ο στόχος βάσει του οποίου θα γίνεται η κριτική προς όλους χωρίς εμπάθεια και υστεροβουλία. Και φυσικά θα δοθούν και τα εύσημα εφόσον υλοποιηθεί το budget.
         Όλα καλά μέχρις εδώ και τα πρώτα συγχαρητήρια τα δίνω. Διότι μιλάμε για χειροπιαστό πράμα, κι όχι γερά κι όπου βγούμε, και μάλιστα για πράμα που μόνο αυτό ταιριάζει στην ΑΕΚ κατ' αρχάς αλλά και στην δίψα όλων μας. Και πάμε και στην κριτική μας τώρα θεωρώντας οτι μιλάνε σοβαρά οι ηγέτες και δεν κάνουν επικοινωνιακή πολιτική μπας και τα διαρκείας απο 7600 γίνουν λίγα παραπάνω.
Στο σημείο αυτό, απλά να σημειώσω οτι αύριο θα αγοράσω τα τρια εισιτήρια μου κάπου στην 7 ή στην 9 διότι γουστάρω τον στόχο και ακολουθώντας την σφιχτή οικονομική πολιτική της ομάδας, την εφαρμόζω και στον εαυτό μου.       
        Ο προπονητής λοιπόν εγγυάται για το ανταγωνιστικόν του υλικού που έχει προετοιμάσει σε σχέση με τα αντίπαλα. Επίσης εγγυάται και για την δουλειά του. Ο πρόεδρος εγγυάται για την στήριξη του προπονητή σε επίπεδο θεμάτων πειθαρχίας και κανονικής μισθοδοσίας των υπαλλήλων. Άρα το εσωτερικό είναι εντάξει και ο στόχος κινδυνεύει μόνο απο εξωτερικούς παράγοντες. Ας πούμε διαιτησία, τραυματισμοί κι επιλεκτική εφαρμογή δικαιοσύνης ή φασαρίες οπαδών. Ας τα αφήσουμε αυτά προς το παρόν.
       Αγωνιστικά δεν έχω πεισθεί. Βλέπω ένα Σίδνεϋ να μου ρίχνει τρια γκολ. Βλέπω την ομάδα χωρίς πλάγια μπακ, βλέπω ακόμα τον Καφέ για οργανωτή, ακούω οτι ο Νταντόμο κι ο Ντιοπ θέλουν πολύ δουλειά, βλέπω κορυφαίο τον Λυμπερόπουλο, δεν βλέπω ένα βαρύ σέντερ φορ κι ακούω οτι ναι μεν θα γίνουν ανανεώσεις συμβολαίων στους τρεις περίεργους αλλά ταυτόχρονα είναι και στην λίστα προς πώληση. Όμως αυτά μπορεί απλώς να είναι φοβίες μου κι οι υπεύθυνοι να ξέρουν πολύ παραπάνω μπάλα απο εμένα και μακάρι κάθε μέρα να βγαίνω εγώ ο μαλάκας κι όχι η ΑΕΚ. Διότι όπως και να το κάνουμε εγώ θα παραμείνω, ενώ νομοτελειακά και οι δυο ηγέτες θα φύγουν κάποια στιγμή.
         Να συνεχίσουμε δίκαια όμως. Ας πούμε οτι ο στόχος ΔΕΝ επιτυγχάνεται. Θα πάρουμε τα τσεκούρια για να τους φάμε; Όχι βέβαια. Θα κοιτάξουμε το γιατί. Κι ο Αεκτζής έχει αρκετή κρίση. Άλλο δεν βγήκα πρώτος όμως κι ήρθα δεύτερος με ένα δυό πόντους διαφορά, κι άλλο ήρθα πέμπτος με 20 πόντους διαφορά και θα παίξω μπαράζ. Άλλο οτι δεν πήρα το πρωτάθλημα κι άλλο οτι το έχασα και αυτό αλλά έχασα και το κύπελλο. Άλλο οτι διεκδικω μέχρι τέλους κι άλλο οτι έγινε της πουτάνας κι είμαι στην απ' έξω απο τον Δεκέμβριο. Η ΑΕΚ οφείλει να κερδίζει και τους εξωγενείς παράγοντες ( διαιτησία ) τουλάχιστον σε κάτι παιχνιδάκια με τον πανιώνιο ή την Ξάνθη. Τα ντέρμπυ δεν μας πειράζουν αφού και τότε στο πρώτο πρωτάθλημα δεν είχαμε πάρει κανένα. Όπως επίσης οι τραυματισμοί δεν θα είναι δικαιολογία αφού το ρόστερ υποτίθεται έχει βάθος.
        Σε οποιαδήποτε παρέκλιση θα πέπει να είμαστε πολύ αυστηροί όλοι μας με όλους. Απο τον τελευταίο σκάουτερ που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑ ΔΕΞΙ Ή ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΠΑΚ μέχρι τον κορυφαίο παίκτη μας. Κι απο τον οπαδό που θα θελήσει ( αν ) να βάλει επίτηδες εγκάθετα εμπόδια που θα επιφέρουν τιμωρίες της ομάδας μας μέχρι τον λογιστή που θα δηλώσει καθυστέρηση των δεδουλευμένων. Απο τον στημένο διαιατητή μέχρι τον στημένο δικαστή και μέχρι τον ιδιοκτήτη που δεν θα ακολουθήσει την εισήγηση του τεχνικού επιτελείου τον Δεκέμβριο για κάποιο βήμα παραπάνω.
       Τα είπανε λοιπόν οι ηγέτες απο τώρα, τα λέω κι εγώ λοιπόν εγκαίρως διότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν και τους καλούς φίλους. ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΑΕΤΟ ΜΑΣ ΠΟΥ ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΕΧΕΙ ΠΕΤΥΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ 2011. ΠΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ, ΤΟ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΚΟ.
       ΥΓ. Είναι η τελευταία χρονιά πολλών παικτών και του προπονητή. Τους δίνω την ευκαιρία τους και με κρατώ ακόμα δεμένο με τη μόνη γυναίκα που δεν απάτησα ποτέ.

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

ΤΟ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ

           Όπως και να το κάνουμε είναι το αγαπητό σπορ των πάντων. Είναι η δήθεν γνώση της απόρρητης πληροφορίας, που θα ήθελες να την ξέρεις και να την μοιραστείς επίσης εμπιστευτικά με τον κολλητό σου ή την κολλητή σου. Εξασθενίζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο ΚΑΙ την ομερτά αλλά ΚΑΙ  την σχέση με τον διπλανό σου αφού τον κάνεις κοινωνό , ας πούμε μιας παρασκηνιακής βόμβας.
          Ο Έλληνας είναι ιδιαίτερα καχύποπτος και σαν αποτέλεσμα είναι και δύσπιστος. Σε σημείο που και αλήθεια να του λες, να την καίει μαζί με τα ξερά. Και να την πατάει πανεύκολα κυριότερα σπαταλώντας ώρες για να βάζει τον εγκεφαλο του να δουλεύει ανάστροφα. Και να μπερδεύει το προφανές και το πολύ απλοϊκό κατά βάση με συνωμοσιολογία πασπαλισμένη με χρυσόσκονη. ΑΣ ΠΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΑ STRETCH TESTS, ΝΑ ΜΗΝ ΓΊΝΕΤΑΙ ΕΎΚΟΛΑ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΤΗ Η ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ HAIR CUT ΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ.
         Δεν είναι εκεί όμως το θέμα μου. Το θέμα μου είναι η σούπερ λίγδα. Ο Ψωμιάδης είπε αλήθειες. ΝΑΙ; ENAΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΙ ΚΡΗΤΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΕΣ.  Βούτηξε τον Πηλαδάκη, τον Μελισσανίδη, τον Πατέρα και τον Πανόπουλο παρέα με τον Μπέο, και τους αποκάλυψε οτι συνεργάστηκαν εις βάρος του Σπανού. Βλάπτοντας στην ουσία την διαφάνεια και το καλό του ποδοσφαίρου, που το υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια ο ίδιος. ΟΠΩΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΚΕ ΠΑΛΙΑ ΤΗΝ ΜΠΑΣΚΕΤΙΚΗ ΑΕΚ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΒΡΕΙΝΣ Ή ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΑΓΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΕΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΑΜΥΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΕΡΟΥ Η ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΠΙΕ ΤΑ 19 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΕΚ.
      Και καλά όλα αυτά, που πρακτικά δεν απασχολούν κανεναν επίσημο πια. Τώρα , ως τι μιλάει και μάλιστα προκαλεί με την φράση: Αν ο Μελισσανίδης θέλει να εμπλακεί με το ποδόσφαιρο, τότε ας έρθει να αγοράσει την Καβάλα; ΣΙΓΑ ΡΕ ΜΑΓΚΑ, ΠΑΠΑΔΟΠΑΙΔΟ ΜΗ ΜΑΣ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΓΑΝΙΑ. ΕΠΕΙΔΗ ΣΕ ΦΟΒΟΤΑΝ Η ORIGINAL, ΤΑΚΑΝΕΣ ΟΛΑ ΙΔΙΑ;
        Αλλά αφού τον παίρνει γιατί να μην τα κάνει; Υπάρχει κάτι που τον ελέγχει; Σε τι; Στις σακούλες με τις οποίες πληρώνει τα πριμ ή στο ποινικό μητρώο που τον καθιστά ιδοκτήτη μέτοχο ή συμμετέχοντα σε εκλογική διαδικασία. Ή ακόμα και στα λόγια που τη μια θα ψήφιζε τον Τσακίρη και την άλλη τον Σπανό. Όλοι οι εκπρόσωποι του Βαρδινογιάννη του κάνουν τελικά. Ίσως μάλιστα στις επόμενες εκλογές να ψηφίσει και συνασπισμό λόγω του παρελθόντος του νέου προέδρου της αλογοτροφής.
        Να μην λέμε όπως πολλά. Ο πόλεμος είναι στην αλογοτροφή κι επεκτείνεται όπως ο παγκόσμιος που ξεκίνησε απο την μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων. Και οι γνωριμίες χρησιμοποιούνται κυρίως για λόγους εντυπώσεων αλλά και λόγους υποχρεώσεων. Για πληρωμή άλλων γραμματίων που όμως έλαχε τώρα να περνούν απο τον χώρο του ποδοσφαίρου.ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΑΥΤΟ. Απλά σκεφθείτε τα απλά: Πας να κλείσεις μια δουλειά στην Καρδίτσα και κάποιος γνωστός σου ξέρει τον τάδε που μπορεί να επηρεάσει την κατάσταση. Δεν θα σηκώσεις το τηλέφωνο; ΔΕΝ ΛΕΩ ΝΑ ΛΑΔΩΣΕΙΣ. ΛΕΩ ΝΑ ΠΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ. ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ Η ΑΠΛΑ ΛΕΕΙ ΨΕΜΑΤΑ. ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
        Το παιχνίδι βέβαια επικοινωνιακά, βολεύει την ΑΕΚ. Που δήθεν πλέον έχει τον Μελισσανίδη εξωδιοικητικό παράγοντα. Μιλάμε για τα μεγαλύτερα ανέκδοτα που ούτε ο Σπαθάρης δεν τα έχει πει. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΑΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΡΕΧΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥΔΕ. Συγκοινωνούντα δοχεία υπάρχουν βεβαίως αλλά για άλλα πολύ μεγαλύτερα συμφέροντα απο ένα κωλοπρωτάθλημα ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΕΝΗ ΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ Η ΤΟ ΑΔΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΘΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΠΕΛΑΤΕΣ ΣΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΑ ΕΥΑΛΩΤΟ ΑΠΟ ΤΑ ΜΥΡΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ.
       Αφείστε το κουτσομπολιό και δείτε μέσα στο γήπεδο. Αυτός είναι ο καθρέφτης και τίποτε άλλο. ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗ ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ, ΛΕΤΕ ΝΑ ΑΥΤΗ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΤΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΗ ΣΕΝΤΡΑ; ΚΑΙ ΔΕΣΤΕ ΚΑΤΑ ΕΛΑΣΣΟΝΑ ΛΟΓΟ ΤΟ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟ ΘΕΣΜΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΟΣ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ. ΦΥΣΙΚΑ ΤΑ ΠΛΥΝΤΗΡΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ.( ο νοών νοείτω ). ΚΙ ΕΔΩ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ.
       Και στο φινάλε, αν όλα είναι σχεδιασμένα, ΓΙΑΤΙ ΑΣΧΟΛΟΥΜΕΘΑ; ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΕΙΧΑΜΕ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ Η ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΟΧΙΣΤΕΣ; ΑΛΛΑ ΚΙ ΑΝ ΤΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΙ ΟΛΑ ΒΑΣΕΙ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΟΝΤΑΡΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΝΟΜΗΣΟΥΜΕ; ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΣΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΟΠΩΣ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ WRESTLING. ΚΑΙ ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΕΑΜΑ. ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΙ ΟΧΙ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΟ ΣΚΑΚΙ . Ο ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΕΚ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΤΑΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΙ, ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΧΑΡΤΟΠΕΤΣΕΤΕΣ. ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ ΠΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΘΑΡΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΞΥΠΝΑΔΑ ΤΟΥ. ( κρατείστε αυτό το κείμενο όταν θα γίνουν οι σφαγές ).
             ΚΑΙ ΚΡΑΤΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΨΩΜΙΑΔΗ ΕΞΩ, ΠΟΥ ΑΝΕΤΑ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΒΑΘΡΟ ΝΑ ΒΑΡΑΤΕ, ΘΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΣΑΝ ΜΑΡΤΥΡΑ. ΤΟΥ ΙΑΧΩΒΑ ΒΕΒΑΙΩΣ ΒΕΒΑΙΩΣ. ΡΕ ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΝΑ ΓΑΜΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ; ΟΧΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΓΝΩΜΕΣ. ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΙΣΜΕΝΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΠΡΟΣΤΑ Ο ΔΙΑΚΟΝΟΣ; ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΤΕ ΚΙΟΛΑΣ.
      ΚΙ ΟΤΑΝ Ο ΨΩΜΙΑΔΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΚ, ΝΑ ΠΛΕΝΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ. ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΑΔΑΜΙΔΗ; Η ΦΟΒΑΣΑΙ; ΤΟΝ ΚΥΝΗΓΑΣ Η ΣΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ; Η ΚΑΝΕΙΣ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ;        

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ

     Ορισμένα πράματα, πραγματικά με βγάζουν έξω από τα ρούχα μου. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος ανεκτικός, αλλά όχι και να μου πάρει η UNESCO την καταγωγή, την ιθαγένεια και την ταυτότητα του καραγκιόζη. Αυτό δεν το ανέχομαι. Και καλά, άντε και μου τα πήρε. Να δώσω λίγο τόπο στην οργή, αλλά να δώσει όλα αυτά στους Τούρκους; Πόσα να αντέξω σαν Έλληνας; Βράχος είσαι και στύβεσαι. Πέφτεις από το ύψος και γίνεσαι ύφαλος. Κι ας λένε οι επιστήμονες για κατολισθήσεις. Αυτοκτονία βράχου ήταν, που για όσους δεν ξέρουν, κι αυτοί έχουν ψυχή.
     Μιλάμε ότι με ξεσκίσανε σαν πεζοπόρο της χώρας αυτής. Αντί να μου πάρουν την Σαμοθράκη, τη Λήμνο, τα πετρέλαια του Αιγαίου, τον χρυσό και το κοβάλτιο της Μακεδονίας, να μου παίρνουν τον καραγκιόζη; Πόση αντοχή να διαθέτω για να υφίσταμαι τέτοιον πολιτιστικό εξευτελισμό; Να μου πάρουν τον Χατζηαβάτη, το Νιόνιο και τον μπαρμπα-Γιώργο που γαλούχησαν τόσες και τόσες γενιές στα διαλείμματα των στρατιωτικών εκπομπών της ΥΕΝΕΔ;
Ξέρεις τι είναι να πορεύεσαι με το χιούμορ του Σπαθάρη, να είσαι ταυτισμένος με τον λαμογισμό και την αιώνια τεμπελιά, να σε σώζει ένας κωλόβλαχος, και να στα παίρνει όλα αυτά ο αιώνιος εχθρός δια χειρός παγκόσμιας οργάνωσης; Χίλιες φορές να παίρνανε εμάς ή ακόμα και τα παιδιά μας. Θα μπορούσαμε να το αντέξουμε.
     Κι ας τα κάνανε γενίτσαρους ή υπουργούς στο διπλανό κωλοκράτος. Τι να τα κάνουμε εμείς τα παιδιά στο φινάλε; Ούτως ή άλλως θα μεγαλώσουν και θα φύγουν. Και θα μας φέρουν τα εγγόνια μας αργότερα. Τι θα τα διδάξουμε γαμώτο τώρα που δεν έχουμε πια καραγκιόζη; Τι να τους δείχνουμε; Αμερικάνικα καρτούν; Όχι ποτέ δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό.
     Είναι πολύ σοβαρό το θέμα και πρέπει να αγωνισθούμε. Είναι θέμα όρασης, διόρασης, ενόρασης και τηλεόρασης. Και ιδέας και αντίληψης των πραγμάτων. Καλά να δούμε το τουρκικό σήριαλ που απευθύνεται σε ολοκληρωμένες προσωπικότητες θεατών με κατασταλαγμένο το εθνικό προέρχεσθαι και πορεύεσθαι. Στα παιδιά τι να μάθω; Ιστορίες τούρκικες πια , που όμως ήταν ελληνικές; Τι θα κάνουμε χωρίς θέατρο σκιών; Θα τρελάνουμε τα παιδιά με την Ακρόπολη, τον Περικλή , τον Αισχύλο, τον Πλάτωνα και τον Αριστοφάνη; Μα δεν τα ξέρουμε αυτά κι ούτε καταλαβαίνουμε και τι λέγανε τα λόγια τους. Πώς θα κρατήσουμε τα παιδιά ήσυχα με αυτές τις παπαριές ; Θα πάμε ξανά στα θρανία να μαθαίνουμε αρχαία ελληνική ιστορία; Τώρα στα γεράματα; Πώς να μάθεις γέρο γράμματα; Παρακολουθώντας καραγκιόζη είχαμε μια ηρεμία. Και γνώμη και άποψη. Και κάναμε και τα παιδιά κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση. Ξέραμε ότι η μαλακία έχει μια λογική συνέχεια.
     Βέβαια, υπάρχει και κάτι θετικό. Ελπιδοφόρο. Ο πρωθυπουργός από την Σύμη, εξήλθε του υδατολούτρου ( πισίνα ελληνιστί ) κι αντιλαμβανόμενος την ληστρική επιδρομή του διεθνούς συνωμοτισμού του κεκαλυμμένου όπισθεν της UNESCO, με καθησύχασε με την αποφασιστική δήλωση του: « Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΤΟΥ.» Αυτό θα πει να έχεις προσωπικότητες στην διακυβέρνηση σου, που αμέσως παρατάνε τα ηλεκτρονικά παιχνίδια του playstation με τους λοιπούς φελλούς της τρόικας ή της σοσιαλιστικής διεθνούς, και σκύβουν πάνω στα αυθεντικά προβλήματα του λαού.
     Διότι η δήλωση του πρωθυπουργού, δεν είναι μια απλή δήλωση. Είναι μια δήλωση κατ’ αρχάς ηρεμίας, μια δήλωση κατόπιν ωρίμου σκέψεως που αναπτύσσεται συνήθως κατά την διάρκεια του υπτίου στυλ κολυμβήσεως, μια δήλωση συμβολαίου με τον ταλαιπωρημένο λαό και μια δήλωση προοπτικής. Και με έπιασε πραγματικά σε όλα τα σημεία της.
     Στην αρχή, με την τροπή του υψίστου θέματος, οφείλω να ομολογήσω ότι ήμουν σε πανικό. Διότι όπως και να το κάνουμε , εγώ σαν Έλληνας ήθελα να έχω τον αυθεντικό καραγκιόζη κι όχι κάποιον ψεύτικο και πλαστικό του γενικού συστήματος. Αλλά κάθισα, σκέφτηκα, κι εξήγησα στα παιδιά, που με βλέπανε ράκος, για το νόημα των λόγων του αρχηγού μας. Ναι μεν πήραν τον εθνικό ήρωα μας, αλλά άνετα κι αυτά σαν μετέπειτα γενιές, για την ανάπτυξη και την έξοδο μας από την κρίση , μπορούν να δημιουργήσουν έναν καινούργιο γελοίο ήρωα, αυθεντικό δικό μας. Και να τον πατεντάρουν άμεσα διεθνώς, οπότε στο μέλλον να μην κινδυνέψουν ποτέ να τον χάσουν από κακόβουλες ενέργειες ζηλόφθονων λαών και περίεργων οργανώσεων. Ή μιλάμε σοβαρά ή δεν μιλάμε.
     Και βγαίνουν κι άλλα. Θέλει η UNESCO, να είναι ο καραγκιόζης Τούρκος κι όχι Ινδός ή Ινδονήσιος ή ευρύτερο στοιχείο της ανατολικής Μεσογείους; Ας είναι. Εμείς θα πάμε σαν Έλληνες να χαλάσουμε τις καρδιές μας με τους Τούρκους για το πού ανήκει ο Βεληγκέκας; Θα κάνουμε διαγωνισμό για τον καραγκιοζισμό; Αλλά άντε και τον κάνουμε. Μας πειράζει τόσο πολύ να ηττηθούμε; Θα χάσουμε συνάλλαγμα, ήλιο, παραλίες ή γκόμενες; Ρε αφήστε τους να τον πάρουν μπας κι αναδειχθεί το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και του ολυμπισμού ο πατέρας. Άσε το καραγκιόζη να πάει απέναντι, εκεί που ανήκει και βάσει ονόματος, να κάνει παρέα με τους φερετζέδες και να πέφτει στα τέσσερα κάθε μια ώρα που χύνει λεκτικά ο ιμάμης κι ο τελάλης κι ο μωρόχαβλος ο ισλαμιστής με τα ατζαίμ πιλάφια στους ουρανούς μετά θάνατον.
     Και τώρα μπορεί και να μου την πέσουν και τίποτα πολιτιστικές οργανώσεις και να με ρωτήσουν αν έβλεπα καραγκιόζη . Και θα απαντήσω ευθαρσώς ότι έβλεπα, όπως έβλεπα και τσόντες και ελληνική δημοκρατία και σοσιαλιστική δεξιά και καπιταλιστική αριστερά. Όλα τα έβλεπα, και βεβαίως δεν θα μου λείψει ο καραγκιόζης διότι σαν έθνος έχω πολύ πλούσιες εφεδρείες σαν μαλακία για την τέρψη μου.
     Κι ελπίζω να μην γίνουν και τίποτε ενστάσεις για την διεκδίκηση του καραγκιόζη. Αρκετά λεφτά έχουμε φάει σε τρόμπες. Και η UNESCO μην ξεχνάτε ότι πάνω από όλα είναι φιλανθρωπική οργάνωση. Και πρακτικά είπε να μας βοηθήσει σαν Έλληνες. Διότι μπορεί εμείς να αντιδρούμε και να θέλουμε να αποδείξουμε ότι η μαλακία είναι γηγενής κι αυτοφυούσα παρέα με την τεμπελιά και την αμορφωσιά, κι ότι ο καραγκιοζισμός είναι διαχρονικό ελληνικό φαινόμενο κι ότι δεν πρέπει με τίποτα να τον χάσουμε, αλλά σαν διεθνής οργανισμός είπε να μας απαλλάξει από αυτήν την κατάρα που μόνο αλλοίωση προκαλεί στην αυθεντική ιστορία μας.
     Ρε αντί να ασχοληθείτε με τα αρχαία μνημεία του τόπου μας και την ανάδειξη τους. Αντί να κρατάτε ανοιχτή την Ακρόπολη κι όλα τα μουσεία των νησιών μας και των βουνοκορφών μας. Αντί να κάνετε διαβήματα που όλα τα επιτεύγματα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην Τουρκία βαφτίζονται ντόπια, ετοιμάζεστε να χαλάσετε τον κόσμο για τον καραγκιόζη ; Πόσοι καραγκιόζηδες δουλεύουν στο υπουργείο πολιτισμού που φοβούνται ότι θα χάσουν την θεσούλα τους αν δεν κάνουν τρίχες ενστάσεις; Ρε τον καραγκιόζη πήραν, όχι εσάς. Πάλι λάθος έγινε και θα διατηρήσετε την αργομισθία σας.

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Η ΝΕΑ ΑΕΚ

           Κάθε χρόνο παλιά, κάτι βελτιωνόταν. Υπήρχε η μεταγραφολογία, το διόρθωμα των περσινών λαθών και τελικά κάποια προσθήκη που δημιουργούσε μια προσδοκία. Τσίμπαγε κι ο κόσμος αλλά πραγματικά οι παλιοί παράγοντες προσπαθούσαν να κάνουν κάτι για την ενίσχυση του ρόστερ. Άλλοτε πετυχαίνανε κι άλλοτε φυσικά κάνανε μια τρύπα στο νερό. Λογικά μέχρις εδώ.
          H νέα ΑΕΚ μας λοιπόν, είναι πρακτικά η περσινή εμπλουτισμένη με κάποια εμπειρία που μπορεί να βοηθήσει σε παιχνίδια που δεν θα απαιτήσουν ιδιαίτερο τρέξιμο και φυσική προσπάθεια. Άμα στον αγωνιστικό χώρο βγουν τα εκατομμύρια των παικτών που δαπανούν οι αντίπαλοι παρέα με τα τεχνικά χαραακτηριστικά τους , ζήτω που καήκαμε. Και το λέω αυτό, διότι οπωσδήποτε η αλογοτροφή δεν θα έχει μαζί της την διαιτησία κι άρα πρέπει να είναι αρματωμενη με παιχταράδες για να ξορκιστεί το φάντασμα Πατέρα, αλλά η δαφνοστεφανωμένη και θα έχει σφυρίγματα αλλά κι αυτή μεγάλα ονόματα εξ άλλου.
        Υπάρχει όμως μια αισιοδοξία που θα προσπαθήσω να την εξηγήσω. Η διαιτησία ανήκει αλλού πλέον κι ελέγχεται απο κιτρινόμαυρο παράκεντρο. Ναι μεν θα χτυπήσει τον Τζίγγερ, αλλά τα σπόρια μετά, πρόκειται να τα μοιράσει. Η δαφνοστεφανωμένη είναι υποχρεωμένη να περάσει τον νόμο του ποδοσφαίρου, οτι ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ. Διότι κάποιες μεταγραφές δεν θα πιάσουν κι είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν οι βεντέτες να έχουν συνεργασία μεταξύ τους αλλά και με τον Λίνεν, που είναι ούτως ή άλλως υπ' ατμόν. Χώρια η έλλειψη προγραμματισμού.
       Τι αντιπαρατάσσει η ΑΕΚ; Παικτικά κι ονοματικά, τα αρχίδια μου. Το καλό κλίμα, την γροθιά, έναν πεισματάρη Σέρβο ( μην κάνετε πλάκαα σ' αυτό ) και κάποιους ηλίθιους που κατάλαβαν οτι δεν αξιζουν τίποτα παραπάνω απο την ΑΕΚ και γι' αυτό και ξέμειναν . Άρα είναι υποχρεωμένοι πια , όχι να αφήσουν λεφτά στα ταμεία της ομάδας αλλά να σκύψουν και υπερασπίσουν το επάγγελμα που μονο αυτό θα μπορούσαν να κάνουν μπας και πάρουν ένα αυξημένο μεροκάματο αύριο που θα είναι ελέυθεροι ή θα αναγκασθούν να ανανεώσουν. Αυτό σε μια ομάδα λέγεται ( sic ) οικογένεια. Φυσικά αυτά τα λέω τώρα, που είναι ξεκάθαρο οτι δεν πρέπει να γίνουν προσθαφαιρέσεις της τελευταίας στιγμής.
       Και υπάρχει τύχη με βάση την εκτίμηση των δεδομένων. Άλλο όμως η τύχη για μια χρονιά κι άλλο το μέλλον. Διότι όλα τελειώνουν φέτος. Τα συμβόλαια του Μπάγιεβιτς, του Σουηδού, του Σκόκο, του Δέλλα, του Λυμπερόπουλου και του Καφέ. Τα λεφτά του Παπά και η υπομονή του κόσμου, στοιχείο που δεν έχει να κάνει μόνο με την ομάδα αλλά και την γενικότερη τραγική κατάσταση στην οποία θα καταλήξει η χώρα. ΚΙ ΟΛΟΙ ΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΑΛΛΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΑΛΛΑ Ο ΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΘΕΙ. ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΤΟΙΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
       Πρακτικά όμως, και κοιτώντας το παρόν, η ομάδα θα παίξει ένα σύστημα που μπάζει απο παντού. Δεξί κι αριστερό μπακ δεν υπάρχουν. Λείπουν δυο χαφάρες κι ένας επιθετικός βαρύς για να τελειώνει το παιχνίδι απο τα άκρα. Οι πλαϊνοί είναι λίγοι σαν μέσοι, αλλά η ομάδα θυμίζει λίγο την εποχή του Οκόνσκι και την τορπίλη απόκρουση του Μανωλά πάνω στην γραμμή στην κεφαλιά του Ντέταρι, τότε στο ΟΑΚΑ που ο Γιδόπουλος που ήλεγχε την διαιτησία είχε φροντίσει να χάσουμε απο το απολλωνάκι. Και φυσικά καταλαβαίνετε τι πρόκειται να γίνει του χρόνου με τις λήξεις των συμβολαίων και χωρίς παρουσία του Sugar. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΙΤΛΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΕΙ. ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΤΟ 2004.
        Προτείνω να πάμε στο γήπεδο και να δώσουμε στους εαυτού μας άλλη μια χρονιά με συναισθήματα. Στο φινάλε και με τη Ρεάλ βάσει ύμνου, καταδικασμένοι ήμασταν. Εδώ δεν υπάρχουν τέτοιες ομάδες παρά μόνο πράσινα πουλιά και Βασσάρες. Ας οπλισθούμε ξανά με το γνωστό κιτρινόμαυρο άλλο τρόπο ζωής και σκέψης. ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΕΞ ΑΛΛΟΥ. ΖΗΤΩ Η ΑΕΚ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΖΙΜΠΟΥΡ ΚΑΙ ΣΚΟΚΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ ΣΕΡΒΟΥ. Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΕΡΧΕΤΑΙ.
        ΥΓ. Οι κόντρες μεταξύ μας τόσο πρόωρα δεν χρειάζονται. Την κριτική θα την κάνουμε άφοβα κι αφού δούμε. Και στο φινάλε εμείς οι οπαδοί δεν έχουμε κάτι να χωρίσουμε μεταξύ μας. Κάποιοι θα φύγουν αλλά εμείς θα μείνουμε. Και καλό είναι να μας ενώνει η ΑΕΚ και να μην μας χωρίζουν τρίχες καβγάδες.

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

ΤΑ ΝΕΑ ΚΟΖΑ

           Της πουτάνας έγινε για την πιο διακοσμητική θέση στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα τηλέφωνα ανάψανε χθες, οπότε σήμερα προβλέπεται μια ήσυχη νύχτα που θα φέρει και μια ήρεμη συνεδρίαση για την εκλογή προέδρου της σούπερ λίγδας. Υπάρχουν χαμένοι και κερδισμένοι; Όχι βέβαια. Τα μπλοκ δεν αλλάζουν, άσχετα αν θα ηρεμήσουν ή θα αποκοιμήσουν τον Βαρδινογιάννη. Μιλάω για την ουσία κι όχι για το θεαθήναι.
          Στο θεαθήναι, ο Τζίγγερ πέτυχε την μεγάλη ανατροπή κι έριξε στο καναβάτσο τον υποψήφιο του Μπέου, δηλαδή τον Κανελλόπουλο. Αν είναι δυνατόν, μια οργάνωση ποδοσφαίρου και να άγεται και να φέρεται απο τον κατηγορούμενο για στημένα παιχνίδια, κι απο την ΟΥΕΦΑ μάλιστα, και ταυτόχρονα να το παίζει προστάτης του αθλήματος. Είμαστε τουλάχιστον για τα μπάζα και μάλλον χρειάζεται κι εδώ ένα ΔΝΤ μπας κι απαλλαγούμε απο έναν ακόμα κοτσαμπασάκο.
          Πρακτικά ο Τζίγγερ πέτυχε ένα knock-down στην ομάδα Πατέρα-Βγενόπουλου, που είναι αφηνιασμένοι. Και μπορεί βέβαια να γίνει ένα μικροκαβγαδάκι γύρω απο την ορθότατη πρόταση της Ξάνθης: Ο πρόεδρος οφείλει να είναι ιδιοκτήτης ομάδας που συμμετέχει στο πρωτάθλημα για ττουλάχιστον 2 σερί σαιζόν, όσες ομάδες έχουν εκπροσωπηθεί ήδη να μην έχουν υποψήφιο κι απο εδώ και πέρα ο πρόεδρος να βγαίνει με ψηφοφορία ή αλφαβητικά ( εδώ είναι το καβγαδάκι για να δείξουν οι χαμένοι οτι ακόμα έχουν σοβαρές θέσεις ).
          Και το πορτάκι της κατάρρευσης του μετώπου, το άνοιξε ο Πανόπουλος. ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΗΝ ΛΑΙΛΑΠΑ ΚΑΙ ΤΗ ΝΕΑ ΧΟΥΝΤΑ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΗΣ ΑΡΜΑΔΑΣ. ΜΕ ΤΟ ΑΣΥΛΟΓΙΣΤΟ ΧΡΗΜΑ , ΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ FFP ΚΑΘΟΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΡΕΜΟΥΛΑΣ.
         Και πλέον ο Σπανός έχει σίγουρες 11 ψήφους. Ο Σπύρος ( Κέρκυρα ) κι ο Πέτρος ( Σέρρες ) παραμένουν στην ουδετερότητα ακόμα ( 11:30 ) καθότι έμπειροι παράγοντες που ξέρουν οτι τα πάντα είναι προσωρινά σ'αυτόν τον υπόνομο κι οτι οι σημερινοί φίλοι, αύριο θα σφαχτούν ( ας πούμε πρόχειρα ο Πατέρας κι ο Μπέος ). Τελικά όμως πιστεύω οτι θα συνταχθούν κι αυτοί με τον Σπανό. Κι απομένει ο ΟΣΦΠ, ο αντίστοιχος του Βόλου με μια ανακοίνωση υπο μάλης και και και , ναι σωστά το πάτε, η ενόραση της ΑΕΚ. Θέλουν Κανελλόπουλο Θανάση. Κατά προτροπή Μελισσανίδη, ακόμα περιμένοντας την πρόταση Πατέρα για πούλημα του Σκόκο και φυσικά τρώγοντας την στον κώλο με ΤΙΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΠΟΥ ΣΦΡΑΓΙΣΕ Ο ΤΣΑΚΙΡΗΣ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑΞΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ. ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΕ ΑΔΑΜΙΔΗ;
       Τελικά πιστεύω οτι ο Κανελλόπουλος θα αποσυρθεί κι όλοι θα πάνε στην ομόφωνη απόφαση με κάποια λευκά. ΠΟΛΥ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΜΕΤΑ ΘΑ ΞΑΝΑΠΛΑΚΩΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ, που είναι κι η ουσία των χρημάτων της κορυφής αλλά ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΝΟΜΗΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΣΠΙΤΩΣΟΥΝ ΣΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΑΓΚΑ ΑΣΧΕΤΩΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΟΜΑΔΑΣ. Η ΟΜΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ, Η ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΖΟΥΜΙ. ΚΙ Ο ΤΖΙΓΓΕΡ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΚΙ Ο ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ. ΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΠΙΑ. ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΠΟΣΟΣΤΑ. Ο ΧΩΡΟΣ ΔΕΝ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΠΛΗΡΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ.
         ΥΓ. Το οτι σφραγίσθηκαν οι επιταγές, δεν σημαίνει τίποτα. Ο Τειρεσίας είναι για τον απλό κοσμάκη. Μπλοκάκι επιταγών θα πάρουμε. Το μηνυματάκι όμως εστάλη. Αλλά είναι αστείο, ένας δικηγόρος να ζητάει προθεσμία δυο ημερών, μετά να λέει οτι έχει περιθώριο κι άλλων οκτώ ημερών και να δηλώνει ΟΤΙ ΟΙ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΣΦΡΑΓΙΣΘΗΚΑΝ  ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ. ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, ΠΕΣΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΤΡΕΛΑΔΙΚΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ. ΠΟΥ ΕΚΕΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΟΥΝ ΑΠΛΑ ΤΡΕΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΡΑΓΚΟΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ. 

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

ΤΟ MUNDIAL ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

           Είμαι απο τους ανθρώπους που δεν πιστεύω οτι μια εκδήλωση γίνεται απλά και μόνο για την τέρψη του κοινού. Πάντα εξυπηρετείται κάτι άλλο, που δεν είναι ορατό άμεσα. Το άμεσο είναι να στραφεί η προσοχή του κόσμου στο θέαμα και να αποχτήσει δικαίωμα ομιλίας για κάτι που μπορεί εύκολα να το αντιληφθεί ή και να το σχολιάσει. Να ξεφύγει ρε παιδί μου απο την προβιά του μουγκού και την υποχρεωτική ισοπέδωση του απο μια παρέα που τον έχει για να συμπληρώνει τον αριθμό ή να βγάζει μια κοινωνική υποχρέωση.
           Το τουρνουά αυτό, πρέπει με χαώδη διαφορά, να είναι το χειρότερο που έχω δει. Οι ομάδες είναι πια σκοτωμένες απο τα συνεχή παιχνίδια και τίγκα απο παίκτες που είναι στην πλειοψηφία τους αποκαταστημένοι. Αφ ενός οικονομικά κι αφετέρου σε ξένες χώρες που δρουν σαν μίξερ στην όποια λατρεία είχαν για την πατρίδα τους και την σημαία τους. Συμπαίκτες σε συλλογικό επίπεδο με τους αντιπάλους τους, που σκέφτονται τον αυριανό αντίκτυπο ( θυμηθείτε το τουρνουά που ο Μαραντόνα είχε πάει κόντρα στην Ιταλία, την επόμενη μέρα είχε αποδειχθεί ναρκομανής ). ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ.
          Το θέαμα ενοποιείται, γίνεται μονότονο και κάνει ένα κλικ προς τα κάτω ποιοτικά αφού πηγαίνει προς την Ευρώπη που αυτήν την στιγμή κρατάει το χρήμα. Είναι το Κολωνάκι του ποδοσφαίρου με τα μοντέλα και τα λαμόγια κοσμικούς, ενώ όλοι ξέρετε οτι οι πιο ωραίες γκόμενες είναι στα δυτικά προάστεια κι άρχοντας είναι κάτι που το έχεις μέσα σου και τα λεφτά είναι απλά για να καλύπτεις την γύμνια σου. Κι αυτό το θέλει η παγκόσμια νέα αρχή, που δεν στηρίζεται στους παλιότερους αλλά στις καινούργιες γενιές που δεν πρέπει να έχουν απαιτήσεις και διαφοροποιήσεις και γνώμες. ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΛΑ  ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ.
        Η μαλακία αυτή κυρίως είχε σύμμαχο την βουβουζέλα, που ήταν τεράστιος σταρ και σε κάθε καλή φάση αποσπούσε την προσοχή των πάντων. Και φυσικά θα δείτε πόσες βουβουζέλες θα κορνάρουν φέτος στα γήπεδα μας, αφού η πραγματική μαλακία όχι μόνο εξάγεται αλλά και πουλιέται κιόλας. ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΔΗΘΕΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΛΑΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΗΡΩΕΣ ΣΤΟ ΜΠΟΥΛΟΥΚΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΑΕΙ, ΘΑ ΓΕΛΑΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΝΟΜΙΖΟΥΝ KI ΑΥΤΟΙ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΚΑΝΟΥΝ. ΚΥΡΙΑ ΘΑ ΑΠΟΣΠΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΜΑ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ ΑΝΕΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΑΝΤΑΖΗ ΣΕ ΚΟΡΥΦΑΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ.
       Σύμμαχος επίσης ήταν και η διαιτησία, δηλαδή η τοπική δικαιοσύνη. Που πλέον αναδεικνύεται σε πρωταγωνιστή με συγκεκριμένο σκοπό: Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ. ΟΧΙ ΚΑΤΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ. ΔΙΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑ. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ, ΕΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΔΕΚΤΟ, ΚΡΕΜΑΛΕΣ ΕΤΟΙΜΕΣ ΚΙ ΟΛΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ.
       Σαν την μπάλα, που πλέον απο ανδρικό παιχνίδι γίνεται παιδικό. Με την πλαστική καραμούζα και το μπαλόνι που μπερδεύει επιθετικούς, σέντερ χαφ μπαλαδόρους και τερματοφύλακες. ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ ΠΟΥ ΔΗΘΕΝ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΟ ΓΕΜΑΤΟ ΜΕ ΤΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΕΝΕΣΕΙΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.  ΑΛΛΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΙ ΑΛΛΟ ΖΩΗ. Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΗΣ.
        Το τουρνουά αυτό όμως είχε την καλύτερη κάλυψη των φάσεων. Τι οξύμωρο ε; Οι αφρικάνοι πιάνανε τα πάντα και με πολλαπλή λεπτομέρεια. Αυτό σημαίνει οτι έρχεται το βίντεο της αποκατάστασης της αλήθειας και η ηλεκτρονική τεχνολογία, ΠΟΥ ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΑ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΝΕΚΡΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΕΝΕΡΓΟΤΑΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΜΙΑ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ. ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΘΕΛΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΥΣ; ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ , ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΕΠΙΤΟΠΟΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΙ ΟΛΟΙ ΠΛΕΟΝ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΘΕΑΤΕΣ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΘΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΔΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΚΗ. ΕΙΔΑΤΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ;
        Εδώ θα ολοκληρώσω το τουρνουά και τις προσωπικές μου σκέψεις. Που δεν είναι στην καταστροφολογία αλλά προς το μέλλον. Και θα μείνω στην κουβέντα του Σαμαρά που μάλλον του ξέφυγε: Κοινωνικά πτωχεύσαμε. Κοινωνία , το αποτέλεσμα πλέον μετά την οικονομία. Και κοινωνία πια είναι όλος ο πλανήτης κι όχι η απομόνωση. Φυσικά αποτέλεσμα του οτι οι προοδευμένες κοινωνίες αγόραζαν προϊόντα που έταζαν και δεν πλήρωναν. Κι αγρίεψαν που κάποιοι ζητάνε τα λεφτά τους πίσω. Απο τους υπαλλήλους τους, που τώρα πια δεν τους χρειάζονται. Τους τα δώσανε για κάποια χρόνια για να παίξουν, να δουν αντιδράσεις και μετά να γίνει η χειρότερη χούντα πριν την ολοκληρωτική καταστροφή. Φυσικά ο λαός θα είναι η παράπλευρη απώλεια.

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

           Άλλο είχα καταχωρημένο για ανάρτηση κι άλλο πλέον βγαίνει. Σε μια εβδομάδα καταπληκτική, γεμάτη εκπλήξεις κι εξελίξεις, που θα κορυφωθεί με το πάρτυ του γνωστού για τα 30 χρόνια του γάμου του. Και τα πάρτυ πάντα κρύβουν εκπλήξεις, όχι ακόμα σε επίπεδο ανακοινώσεων. Αλλά με καλά δρομολόγια για το προσκήνιο.
          Που είναι πάντα πολιτικό, δηλαδή αρλούμπες. Ποτέ δεν διοικήθηκε μια χώρα απο πολιτικούς, ποτέ δεν υπήρχαν σημαίες και σύμβολα, και κυριότερα ποτέ δεν υπήρχαν ιδεολογίες. Όλα αυτά δημιουργήθηκαν για να κονομάνε κάποιοι όπισθεν απο το χρονικό σημείο και μετά, που πατενταρήσθηκε το σύστημα δημοκρατία σαν το καλύτερο που υπάρχει κι έγινε αρκούντως αποδεκτό απο τον κόσμο. Που χαίρεται που ψηφίζει σε τακτά διαστήματα και νομίζει οτι θριαμβεύει το προσκήνιο.
        Ενώ σε διαρκή κι αέναο νίκη είναι το παρασκήνιο κι απόλυτα λογικά. Πριν το big bang, τα πάντα ήταν στο σκοτάδι, που είναι μια μορφή ενέργειας. Κι είναι γνωστό οτι η ενέργεια δεν χάνεται ( με εξαίρεση την θερμότητα ). Απλά αλλάζει μορφές. Έτσι και το παρασκήνιο. Αλλάζει ρούχα, συνθήματα, πρόσωπα και συνεχίζει την πορεία του.
        Όταν λοιπόν βγαίνεις και το παίζεις κριτής των πάντων του προσκήνιου, είσαι υποχρεωμένος να συναλλαγείς με το παρασκήνιο και να συλλέξεις στοιχεία. Πώς να τα βρεις αλλοιώς; Όμως πια εκεί, βαδίζεις σε δρόμους με χαμηλό ή και καθόλου φωτισμό, και κάνεις κι εκεί τις συμμαχίες σου. Διότι για να πάρεις κάτι, πρέπει και να δώσεις ένα τίμημα. Και δημοσιογραφικά αυτό λέγεται κάπως διαφορετικά: Για να πιάσεις τον κέφαλο, πρέπει να λαδώσεις με σπαράκι. Και να καλύψεις άλλα συμφέροντα, εξ ίσου παράνομα, που όμως γι' αυτά δεν θέλεις να ασχοληθείς.
        Γενικά, όπως πολύ σωστά έγραψε ο Χρήστος, κάνεις μια συμφωνία με τον διάβολο, που όμως ποτέ δεν έχει αταλάντευτη στάση κι γι' αυτό εξ άλλου ονομάζεται έτσι. Κι επίσης δεν κινδυνεύεις μόνο απο αυτόν, αλλά κι απο τον ίδιο σου τον εαυτό. Που σε διχάζει διότι σε αναγκάζει να ζεις με μια βόμβα στοιχείων αγκαλιά και νάσαι μισός στο προσκήνιο και μισός στο παρασκήνιο. Κι εδώ είναι η μεγάλη λούμπα. Δεν μπορείς. Ή το ένα ή το άλλο. Για να ξέρουν όλοι αν είσαι υπάλληλος ή αφεντικό. Μπράβος ή υπέρμαχος του ανεμόμυλου.
     Κι υπάρχει κι ένας κανόνας: Το μικρό καρχαριάκι, είναι καρχαρίας σίγουρα σαν είδος, αλλά σαν προστασία μέχρι να αποκτήσει το κανονικό μέγεθος του, κινδυνεύει χοντρά ακόμα κι απο ένα πεινασμένο μπαρμπούνι. Στο κυνήγι δεν μπορεί να βγει μόνο του. Και ο κόσμος δεν μπορεί ιδιαίτερα να το βοηθήσει. Ποιό είναι το τελικό κέρδος; Οτι κάποιοι μεγαλοσχήμονες επιχειρηματίες, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, χέστηκαν πάνω τους. Διότι λεφτά μπορεί να παράξει και η καθαρή δουλειά ( ανέκδοτο ε; ). Κι οτι ο κόσμος μπορεί άνετα να βάλει το μυαλό του να δουλέψει και να μην παρασύρεται απο κορώνες για χτύπημα στην ελευθεροτυπία, στην καρδιά της δημοκρατίας, για τρομοκρατικό χτύπημα και τα λοιπά συναφή.
      ΥΓ1. Έχετε δει ποτέ την ελληνική αστυνομία, να ταυτοποιεί τόσο γρήγορα τους κάλυκες και την υπεύθυνη οργάνωση; Πάντως στα πλαίσια του ΔΝΤ γίνονται όλα, ΠΟΥ ΣΚΟΠΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΔΙΩΞΕΙ ΤΟΥΣ ΚΟΤΣΑΜΠΑΣΗΔΕΣ ΑΠΟ ΕΔΩ. Άρα, ΔΕΝ μιλάμε για πολιτικό χτύπημα. Και τα αγγελικά πρόσωπα ή οι αγιορείτες, να μην σας μπερδεύουν. Και να μην σας μπερδεύουν τα δίπολα.
     ΥΓ2. Ο Κωνσταντόπουλος πήγε στον ΠΑΟ. Η Ντόρα στον ΟΣΦΠ. Ε, και η ΑΕΚ θα πάει πολιτικά κάπου. Το ξαναλέω: Να πάρουμε κανά εισιτήριο. Σε κάθε οικογένεια, υπάρχει και μια ομερτά.
     ΥΓ3. Τα τσέκαρα όλα monegascos. Δεν ισχύει τίποτα και πάμε για πολύ κλειστό βιράζ. Αλλού είναι ο έλεγχος και πάνε όλοι προσκυνητικά. ΟΙ ΚΑΡΤΡΑΙΤ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ. Πρέπει να το κλείσω το ρημάδι.
 

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

ΤΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ

               Η απάντηση, που αναδημοσιεύω ολόκληρη και αυτούσια, αφορά το κείμενο μου του Σαββάτου. Για την ανάθεση ή την πρόσληψη, ό,τι προτιμάτε, της προεδρίας της πιο μισητής ομάδας του πλανήτη απο κάποιον που το έπαιξε αριστερός και φυσικά υπήρχαν και κάποιοι που τον θεώρησαν οτι ήταν κάτι τέτοιο. Και ειδικά κάποιοι που ήταν και πιο ψαγμένοι πνευματικά. Ήταν πιο κουλτουριάρηδες , ας πούμε. ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ  ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΚΙ ΟΧΙ ΝΑ ΞΥΝΟΥΝ ΤΑ ΑΧΑΜΝΑ ΤΟΥΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΤΡΑΒΕΣΤΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ( να μην λέω και ονόματα ). [ Βλέπετε χρησιμοποιώ γλώσσα έντεχνη, κι όχι του αυθεντικού ΚΚ που πρέπει να γράφεται μόνο με κονσερβοκούτια ].
          Σας καλώ να ταιριάξετε τα κείμενα και να βρείτε την πουτάνα την αλήθεια, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΟΝΟ ΜΙΑ. Η ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΠΙΔΟΤΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΤΟ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΠΑΝΤΑ Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΘΕΛΕΙ ΕΧΘΡΟΥΣ. ΟΠΟΤΕ ΤΟΤΕ, Η ΡΩΣΙΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ. ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΓΝΗΣΙΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΘΑΡΟΤΑΤΟΙ.
        ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ, ΑΠΛΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ Η ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΤΑΙΟ ΑΓΩΝΑ , ΤΟΝ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, ΚΙ Ο ΔΕΞΙΟΣ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΤΙΣ ΜΙΖΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΥΡΙΝΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΗ. ΔΗΛΑΔΗ ΜΠΑΡΜΠΟΥΤΣΑΛΑ Η ΠΙΟ ΑΠΛΑ: ΑΦΟΥ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΡΩ ΟΛΑ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ ΟΠΟΤΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΓΟΝΟΜΕΤΡΟ. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΖΗΜΙΩΤΟ.



        Το ερώτημα που -ήδη από την αρχή του βίου της πρώτης ολοκληρωμένης προσπάθειας για εφαρμογή της μαρξιστικής θεωρίας στην κοινωνία- είχε γίνει στόχος και αντικείμενο τόσων και τόσων διαφορετικών προσεγγίσεων, ερμηνειών και συμπερασμάτων, δηλαδή: τι είναι (πράγματι) κομμουνισμός, τι είναι αριστερά και τι είναι αριστερός, αποκτά από το '89 και μετά (εποχή κατάρρευσης των πρώην, των "ηττημένων") -και ακόμη πιο έντονα στις μέρες μας (εποχή κατάρρευσης και των νυν, των "νικητών")- δραματικό χαρακτήρα.
     Το "δραματικό" απορρέει από την ιστορική -διαχρονική- πραγματικότητα, η οποία διδάσκει ότι όποτε η έκβαση του (αδιάκοπου) κοινωνικού πολέμου ανεδείκνυε μόνον ένα νικητή, η κοινωνία επανερχόταν σε εποχές βαρβαρότητας (στο συνημμένο, θα έχεις την ευκαρία να δεις ορισμένες "εικόνες" οι οποίες, ενώ δείχνουν τη ζωή του ανθρώπου στον ...21ο αιώνα, μοιάζουν περισσότερο με οπτικοποίηση των κειμένων "Η εργατική τάξη στην Αγγλία" του Έγκελς ή "Οι Άθλιοι" του Ουγκώ, του 19ου αιώνα, ή με εικόνες απ' το μέλλον, απ' τις καταστάσεις που θα δούμε στις ευρώπες απ' την ενεργοποίηση των μνημονίων).

     Σε κάθε περίπτωση, η εξομοίωση των κομμουνιστών με τους "κομμμουνιστές" και των αριστερών με τους "αριστερούς", δεν βοηθά στη ζύμωση για τη διαμόρφωση μιας ανώτερης συνείδησης στον κόσμο. Σ' αυτό το "σύντομο πέρασμα απ' τη ζωή", είναι πολλοί αυτοί που σκύβουν και πολύ λίγοι αυτοί που δεν σκύβουν. Η εξομοίωση των μεν με τους δε αδικεί όλους όσους έδωσαν ακόμη και τη ζωή τους για ένα όραμα, για έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς ποτέ να σκεφτούν ότι υπήρχε και η δυνατότητα να σκύψουν, να υπογράψουν, να δώσουν και να "απολαύσουν". Όλα χωράνε στο χοντροστόμαχο της ιστορίας. Αλλά και όλα καταγράφονται.

     Τα φιλοσοφικά προτάγματα διατυπώνονται και υπάρχουν και θα διατυπώνονται και θα υπάρχουν για όσο υπάρχει ζωή πάνω στον πλανήτη. Δεν ξεμπέρδεψε έτσι εύκολα η οικονομία της αγοράς (καπιταλισμός) επειδή ξεπάστρεψε τον "αντίπαλο" ή επειδή κατέστειλε τους "αμφισβητίες" της μοιράζοντάς τους οφίτσια και υλικές εξασφαλίσεις. Το "φάντασμα που πλανιέται πάνω απ' τον κόσμο" θα είναι πάντα εδώ. Όσο υπάρχει άνιση κατανομή, βιασμός των αρχέγονων εννοιών του δικαίου, βαρβαρότητα. Θάναι πάντα εδώ για να επιχειρεί την αντικατάσταση της βαρβαρότητας με την αρμονία. Όχι βέβαια όπως την επιχείρησαν οι λενινιστές, εφαρμόζοντας αυθαίρετα μια δική τους εκδοχή (αυθαίρετα, διότι ο Μαρξ είχε αναλύσει και περιγράψει μόνο τον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής και διανομής, και πουθενά το μοντέλο μετάβασης).


        ΥΓ. Μην γελιέστε. Ο αριστερός έχει μια γνησιότητα σαν απλή σκέψη. Σαν κοινός νους. Και ζητάει ένα πράμα: ΤΗΝ ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΧΩΡΙΟΥ Η ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. ΑΥΤΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕΙ ΤΟ " ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ" ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ  ΑΥΤΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. ΓΙΑΥΤΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΑΕΚΖΤΗΔΕΣ. ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ ΘΑ ΠΑΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. ΟΙ ΔΑΦΝΕΣ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΤΥΛΙΓΟΥΝ ΤΟΥΣ ΨΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΕΙΤΟΝΤΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΛΟΓΟΤΡΟΦΕΣ. ΚΑΙ ΘΑ ΓΕΛΑΝΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥΛΙΑ, ΤΗΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΕΚΜΗΡΙΟ.

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

ΑΛΟΓΟΤΡΟΦΗ- ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ


     Το ότι η ομάδα του παλατιού έχει παραχαράξει την ιστορία με την δήθεν ίδρυση της το 1908, είναι σε όλους γνωστό. Όπως επίσης είναι γνωστό και το χρώμα της πρώτης φανέλας που προσέλκυσε κάτι παραπλεύρως βοσκούντα ταυράκια. Όμως όλα αυτά είναι συγχωρεμένα μπροστά στην ιστορική απόφαση του μεγαλομέτοχου Βαρδινογιάννη, να αποκαταστήσει την σημερινή πολιτική πραγματικότητα της χώρας. Με τον διορισμό του τέως αρχηγού του Συνασπισμού της αριστεράς και της προόδου, στο ύπατο αξίωμα της ομάδας που έχει έμβλημα την αλογοτροφή.
     Ρίγη συγκίνησης με πιάσανε για την στροφή του ηγέτη του τεράστιου συλλογου, για την Ευρώπη κυρίως: Το παλάτι που σήκωσε το γουδοχέρι και πολτοποίησε την Άμυνα Αμπελοκήπων μέσα στο Γουδί. Που πολύ λογικά ο δήμαρχος Αθηναίων, το έχει κάνει πιο θελκτικό στις ταμπέλες που κοσμούν τη λεωφόρο Αλεξάνδρας και το ονομάζει « η Γουδή ». Πρέπει να τιμούμε και να μνημονεύουμε την καταγωγή μας. Κάποιοι προπάπποι μας ήταν αριστεροί.
Και τα ρίγη των ακραίων συναισθημάτων μου κορυφώθηκαν στο πρόσωπο του νέου προέδρου. Που έλεγε, έλεγε και ξαναέλεγε παλιά, χιλιάδες μπαλκονάτες μπαρούφες για να πιάσει το τεράστιο ποσοστό του 4% και να υπερασπίσει το δικαίωμα του εργαζόμενου. « Οι μαρξιστές του εργατικού κόμματος βλέπουν τα αποτελέσματα της δικής τους λανθασμένης πολιτικής και τα αποκαλούν κατάρρευση του καπιταλισμού.» ( Jon Akass ).
     Kι όπως είπε ο ιδιοκτήτης της ομάδας, « το πρόσωπο, που θα είναι ο νέος πρόεδρος, θα είναι της απολύτου κοινωνικής αποδοχής». Και πραγματικά μπορεί και να είναι, διότι άλλο ο στίβος της πολιτικής με τα στυγνά συμφέροντα μας κι άλλο ο θώκος της αλογοτροφής. Στην αρχή είμαστε δύσπιστοι με τον καινοτόμο πολιτικό και δεν τον ψηφίζουμε. Μετά ωριμάζουμε και τον θεωρούμε ικανότατο άρχοντα , ό,τι και να αναλάβει. Τα ίδια είχαμε πάθει και με τον Στεφανόπουλο και τη ΔΗΑΝΑ, που όμως το αποκαταστήσαμε με την προεδρία της δημοκρατίας. Ένα λάθος κάνουμε σαν λαός κι αμέσως το διορθώνουμε. Τα σωστά να λέγονται και να προβάλλονται.
     Και το κυριότερο από όλα, είναι ότι τιμήθηκε ο άνδρας Κωνσταντόπουλος. Που θα δικαιώσει την κουβέντα του Leroi Jones : «Αριστερός είναι κάποιος που λέει στους άλλους, τι να κάνουν τα λεφτά τους.» Κι άρα, ο μεγαλομέτοχος της αλογοτροφής θα έχει καλό συμβουλάτορα, τον οποίο όμως θα πρέπει να εκμεταλλευθούν και οι λοιποί μέτοχοι της πολυμετοχικής κατάστασης στις προσωπικές τους εταιρείες. Τέτοιο εργαλείο δεν το αφήνεις να περιορισθεί μόνο σε ποδοσφαιρικές ευθύνες.
     Που θα μιλήσει στα παιδιά που κλωτσούν το τόπι για την αξία της συμμετοχικής πάλης ενάντια στα καπιταλιστικά συμφέροντα της δαφνοστεφανωμένης ομάδας του λιμανιού αλλά και στις λοιπές επιδιώξεις των επαρχιακών ομάδων που θέλουν να κερδίσουν διότι κινούνται με ιμπεριαλιστικές διαθέσεις. Επίσης να προτείνει και την εξίσωση μισθών των ποδοσφαιριστών στην εταιρεία για το καλό του κομουνιστικού μοντέλου και της δημοκρατίας των αποδυτηρίων, που αυτή την στιγμή λόγω καπιταλιστικής διαχείρισης του προκατόχου του, έχει καταντήσει χούντα των δήθεν καλύτερων παικτών. Ενώ όλοι ξέρουμε ότι την δουλειά και την στήριξη του πλούτου, την πετυχαίνουν αυτοί που αμείβονται λιγότερο. Τοιουτοτρόπως, θα επέλθει κοινωνική ποδοσφαιρική ισονομία και πιθανή οικονομική κλίμακα για την εταιρεία, διότι πιστεύω ο ιδιοκτήτης να προσαρμόσει τους μισθούς προς τα κάτω κι όχι προς τα πάνω εκτινάσσοντας και τον πληθωρισμό.
     Φυσικά το έργο του νέου προέδρου, καθώς προείπα, θα μπορούσε και να επεκταθεί και εις τας ναυτιλιακάς επιχειρήσεις άλλων μετόχων καθώς και σε τραπεζικές δραστηριότητες τέως ξιφομάχων όπως και σε φαρμακοβιομηχανίας. Ο νέος πρόεδρος πρέπει να μην περιορισθεί σε ανάλυση περί του τάκλιν του αριστερού μπακ ή την εισήγηση του τεχνικού διευθυντή. Πρέπει να αποδείξει ότι ηδικήθη παλαιότερα από το πολιτικό σύστημα, ενώ ήξερε τα πάντα για την ευημερία του λαού. Κι έχει κι αυτός χρυσή ευκαιρία, να πάρει το αίμα του πίσω. Τι είναι ο ΠΑΟ; Είκοσι συνασπισμοί μαζί. Τότε, στην αριστερά, προσπαθούσε να βρει πελάτες. Τώρα τους πήρε έτοιμους κι είναι στο χέρι του να περάσει την πολιτική που πάντα ονειρευόταν για το καλό τους, αλλά και το δικό μας. Των παντρεμένων εννοώ.
     Και δεν νομίζω ότι είναι πολύ δύσκολο. Διότι, κατά Daniel Bell, « Καπιταλισμός είναι το σύστημα που ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο. Κομουνισμός είναι ακριβώς το αντίστροφο.» Άρα ο νέος πρόεδρος, το μόνο που έχει να κάνει είναι να αλλάξει τους πόλους της μπαταρίας. Πιστεύω αυτό να το μπορεί. Και να καταλάβει επίσης ότι η αξία του αναγνωρίσθηκε ακόμα κι από το κεφάλαιο κι από τον καπιταλιστή ιδιοκτήτη του, που εκτός από τα καύσιμα που θέλει να δίνει στον ελληνικό στρατό, θέλει να επικρατήσει ποδοσφαιρικός κομουνισμός. Και πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι « ο αγών τώρα δικαιώνεται.»
Αυτό ήταν πάντα το σύνθημα της αριστεράς κι άρα φτάνει στο τέλος του . Για να ησυχάσουμε κι εμείς. Που πάντα βλέπαμε αριστερά όταν οδηγούσαμε στην εθνική οδό κι είχε κλειστές στροφές με ανάποδες κλίσεις ή όταν καταλαβαίναμε την διαφορά του να διαβάζεις Λένιν ή να τον καταλαβαίνεις απλώς. Κι ότι αριστερός στην Ελλάδα, σημαίνει να ξεστομίσω τρίχες μπας και με προσλάβει το σύστημα. Κι αφού βολευτώ και κονομήσω και λύσω το ταξικό μου πρόβλημα, να δείξω την κοινωνική μου δικαιοσύνη, όπως το κάνανε οι σοσιαλιστές που είναι αριστεροί με περισσότερο χιούμορ απλώς. Και προσελήφθης κύριε αριστερέ και εύχομαι καλή επιτυχία στο ψέμα των τόσων χρόνων που κάτι χάπατα σε πίστευαν και σε ψήφιζαν και σε θεωρούσαν κι επαναστάτη.
     Ωραιότατη κίνηση δεν μπορούσε να κάνει ο όμιλος Βαρδινογιάννη. Όχι για την αλογοτροφή. Αυτή είναι τροφή των ζώων. Για το λαό, μπας και ξεστραβωθεί. Έστω κι αυτό το 4% που δήθεν κουβαλάει ιδεολογία και κατηγορούσε σαν ανεγκέφαλους όλους τους υπόλοιπους. Που δεν ψηφίζαμε την προσωπικότητα που θα πήγαινε κόντρα στα «οργανωμένα συμφέροντα».
     Φάτε μαζί με το σήμα σας αλογοτραφείς και μια αριστερά. Μόνο πέστε μου: Πάνω το τριφύλλι κι από κάτω το δρεπάνι, ή ανάποδα; Διότι πρέπει και να γίνει μια μείξη στα πλαστικά λάβαρα. Εκτός αν βγούμε όλοι στους δρόμους και διαμαρτυρηθούμε υπέρ του τραπεζίτη και του εφοπλιστή κι ενάντια στον κόκκινο καπιταλιστή πρόεδρο. Κι αν αποτύχει ο συνασπισμός, πάντα υπάρχει και το ΚΚΕ, για άλλο πρόεδρο. Δόξα τω θεώ, φάνηκε ότι η πολιτική είναι ποδόσφαιρο, διότι κάποιοι την είχαν πάρει και σοβαρά κι εξακολουθούν να είναι κάτω από σημαίες. Και πάντα υπάρχει και η Κανέλλη σαν εναλλακτική λύση. Πιστεύω σαν αριστερή να θέλει κάποια στιγμή να προεδρεύσει σε πολυμετοχικό μοντέλο.
      « ΠΑΟυ ξεκίνημα, νέοι αγώνες. Οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι οπαδοί. ΠΑΟυ ξεκίνημα…». Ο νέος ύμνος της αλογοτροφής του συνασπισμού και της προόδου.

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

ΤΟ MUNDIAL ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ

           Κάθε εκδήλωση έχει και έναν απόηχο. Καθαρό, τωρινό σαν την φύση της εκδήλωσης ( κινηματογράφος, θέατρο, μουσική, χορός, ποδόσσφαιρο κλπ ), ή μελλοντικό, πιο πολύ κοινωνικό, για νέα ρεύματα και τάσεις που υποχρεωτικά θέλει να περιμένει ο μαλάκας που λέγεται διαπλανητικός λάος. Που νομίζει οτι είδε κάτι κι όλα τελείωσαν σε αυτήν την αίσθηση. Ενώ στην ουσία συμμετείχε σε ενα πείραμα που τεστάρει αντιδράσεις κύρια συναισθηματικές και φυσικά το επόμενο πιάτο θα σερβιρισθεί με σκοπό να αυξηθεί η πελατειακή χρηματική απόσπαση. Αλλά με αυτό θα ασχοληθώ σε άλλη ανάρτηση. Τώρα μόνο για τις ομάδες.
         Οι οποίες δεν είναι ομάδες. Κάτι σκόρπιοι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα είναι, που μαζεύονται αραιά και που καταταλαιπωρημένοι απο τα αεροπορικά ταξίδια για να παίξουν προκριματικά και στο τέλος στα τελικά είναι και τελείως ξεζουμισμένοι. Κυρίως αλλοιωμένοι και αποκομμένοι απο την μπάλα που μάθανε στην πατρίδα τους και στιχισμένοι σε ένα σύστημα που τους το υποδεικνύει ο προπονητής της ομάδας που αγωνίζονται και που δεν έχει καμία σχέση με την "σχολή" απο την οποία προέρχονται. Στην οποία δεν είναι δυνατόν να επανέλθουν με μια δεκαήμερη προετοιμασία. ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΥΠΟΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΙ ΟΧΙ ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ, ΤΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ, ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΕΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ. Και η παρατήρηση αυτή είναι πιο εύκολα αντιληπτή στις λατινικές ομάδες. Οι ευρωπαϊκές, ΚΑΙ λιγότεερη ταλαιπωρία έχουν, αλλά ΚΑΙ παραμένουν άμπαλλες μιας και είναι γρανάζια μιας μηχανής που κιμαδοποιεί το άτομο.
        Μην ξεφεύγω όμως κι άλλο, που δεν θέλω και πολύ. Η πιο χαζή ομάδα του τουρνουά ήταν η Σερβία. Με το πίστευτο ταλέντο και την κάκιστη νοοτροπία του παραδόπιστου νταβατζή. Χαρακτηριστικό του λαού είναι αυτό. Μιλάω για χαζούς σε πρακτική κι όχι για την άμυαλη Αργεντινή. Άλλο χαζός ή έξυπνος ( εξ-ύπνος= αυτός που εξήλθε απο τον ύπνο ) κι άλλο δεν έχω τίποτα στο κεφάλι μου. Που πολύ κοντά είναι και η Ακτή Ελαφαντοστούν παρέα με την Πορτογαλλία. Που μπορούσαν να δώσουν κάτι αλλά περιορίσθηκαν στην μοίρα τους.
         Την Βραζιλία δεν την κρίνω διότι είναι πλέον τμήμα του παγκόσμιου κατεστημένου, άρα πολύ μέσα στα στησίματα με την σιγουριά του επόμενου τουρνουά. Η Γαλλία θα έχει την ευκαιρία στο επερχόμενο ευρωπαϊκό - το ταλέντο περισσεύει- και η Ιταλία στο επόμενο σκάανδαλο του πρωταθλήματος της που χρονικά έχει μια διαφορά κατά μια δεκαετία περιπου. Άρα δεν κρίνονται  αυτές οι ομάδες.
         Εντύπωση μου έκανε η Αμερική, που είναι θέμα χρόνου να μπει στις αγορές και να αφανήσει τον κόσμο. Προσπαθούν ακόμα να βρουν πώς να βολέψουν τους διαφημιστές, ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΦΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥΣ. Στην ίδια καλή εντύπωση παραμένω για την Παραγουάη και το Μεξικό. Μιλάμε για καντάρια μπάλα σαν αυτά που εμφάνισε η πάντα λιγόψυχη Ισπανία, που πραγματικά έκανε την υπέρβαση. Κι ήταν ομάδες πραγματικές. Το ακριβώς αντίθετο της Ουρουγουάης με το αστείρευτο ταλέντο που ποτέ δεν θα γίνει ομάδα. Γι αυτό και την υποστηρίζω. Διότι γουστάρω το άτομο να καπελλώνει την κοινωνία κι όχι το ανάποδο. Θα μου πείτε οτι δεν θα υπάρχει κοινωνία. Και λοιπόν; Κι επίσης όλοι είδατε τους παιχταράδες που δεν γίνεται να ενοποιηθούν. Διότι με τέτοια φτώχεια και τέτοιο μέγεθος, ο καθένας αναπτύσσει τα προσόντα του για να την βγάλει. ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΔΩ, ΚΑΤΑΛΟΙΠΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΣΤΗΡΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ.
         Η Γερμανία φάνηκε φρέσκια κι έχει μέλλον ξανά για ημιτελικό. Δεν είναι εύκολο να σηκωθεί το βάρος της νοοτροπίας και του πάντσερ απο κάτι λοιμά, που τα έχει πατήσει στο παρελθόν η ίδια. Τα ίδια και η Ολλανδία, το αδερφάκι της, που έχασε την ευκαιρία το 1974, που παραμίλαγε ο πλανήτης. Οι υπόλοιπες ομάδες που δεν ανέφερα, ήταν οι κομπάρσοι για να γίνει το τουρνουά. Ομάδες χωρίς ταυτότητα. Θα σταθώ μόνο στους Αφρικάνους, που αν δεν αναδείξουν την φυσική ζουγκλοειδή φύση τους και επιλέγουν προπονητές Ευρωπαίους, πάντα θα είναι σκλάβοι ( συγνώμη για την βαρειά έκφραση). Θα σταθώ  και στην Αγγλία που πλήρωσε το πιο σκληρό πρωτάθλημα του κόσμου κι οι αθλητές της πια είναι σφαιριστές χωρίς ποδο μπροστά, ακριβώς σαν τα λεμονια που εξακολουθούν να μοιρίζουν και να είναι συμπαθητικά σκουπίδια ακόμα και σαν λεμονόκουπες. Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Η ΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ

           Δηλαδή, κάτι σαν κλήρωση. Καθότι υπάρχουν κλειδάριθμοι για ΑΕΚ και ΠΑΟ, για κάποιους Θεσσαλονικείς να μην πέφτουν ταυτόχρονα γηπεδούχοι και τρέχει η αστυνομία σαν τα στρουμφάκια, να μην υπάρχουν ντέρμπυ πριν τις ευρωπαϊκές αναμετρήσεις των εκπροσώπων μας και να μην πέσει και ντέρμπυ των αιώνιων τις πρώτες αγωνιστικές που είναι τιμωρημένοι κεκλεισμένων των θυρών. Παρεπιπτόντως θυμηθείτε οτι για τα αίσχη του τελικού κυπέλλου, ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΟΙΝΗ.
          Πάντως έγινε κλήρωση. Και γι' αυτήν θα μιλήσουμε. Για την ομάδα μας δηλαδή. Και μην ακούσω καμιά μπαρούφα τύπου, " έλα μωρέ, όλοι θα παίξουν με όλους." Αυτό ισχύει για κάποια άλλα κράτη, π.χ Αγγλία, Γερμανία, Ισπανία, Ολλανδία, Δανία κλπ κι όχι για την χώρα που τώρα θα κάνει θέμα για να διεκδικήσει πίσω τον Καραγκιόζη. Έχει τεράστια σημασία η κλήρωση- μισός ορισμός για την ομάδα που προσπαθεί να ξαναβγεί στον αφρό. Ή να αποφύγει τον υποβιβασμό.
           Και πάμε να δούμε τα θεωρητικά πρώτα: Το πρώτο που κοιτάς είναι την πρεμιέρα και το τελευταίο παιχνίδι του δεύτερου γύρου. Η αρχή πρέπει να είναι μέσα και το τέλος έξω. Να ξεκινήσεις με νίκη και να τελειώσεις με κάποιον αδιάφορο αν γίνεται, ή αν δεν γίνεται, να δουλέψει " η ομορφιά του ποδοσφαίρου" για τους πιο έμπειρους. Έχοντας γλυτώσει κατ' αυτόν τον τρόπο κι ένα εκτός έδρας ματς στην κανονική περίοδο, που μπορεί να σου πέσει με βροχές και λάσπες και με αυξημένη λίμπιντο των τοπικών οπαδών, που στο τέλος έχουν αποδεχτεί την μοίρα τους σαν γνήσιοι Έλληνες.
          Το δεύτερο που κοιτάς είναι πώς παίζεις τα ντέρμπυ και πώς τις Θεσσαλονίκες. Που καλό είναι να είναι όλα μοιρασμένα. Για ψυχολογικούς λόγους αλλά και για λόγους αλληλουχίας παιχνιδιών σε επίπεδο τραυματισμών. Και τέλος το τρίτο που κοιτάς, είναι αν το budget  το βαθμολογικό συμπίπτει με το οικονομικό μια που φέτος υπάρχει τρομερή εξαγγελία του προέδρου μας για τετράδες αγώνων  και τα συναυτά μπαρουφολογήματα.
        Επί του πρακτικού λοιπόν: Η ΑΕΚ ξεκινάει στην Κέρκυρα και τελειώνει μέσα με τον Ηρακλή. Και τα δύο άτυχα. Μέσα έπρεπε να αρχίσει με την ομάδα που θα παίξει την έδρα της για να μην ξαναπέσει και μέχρι τη ρεβάνς βλέπουμε, και έξω  έπρεπε να τελεειώσει με τον Θεσσαλονικιό που, ή θα έχει σωθεί ή θα έχει πέσει και φυσικά δεν θα ποντάρει να κόψει πρωτάθλημα απο την ΑΕΚ τότε ( πού έφτασα; ) , καθότι και παιδί μικρό νηπιαγωγείου γνωρίζει την πόρτα της συγκεκριμένης ομάδας. Στη μέση του πρταθλήματος η ομάδα αυτή είναι επικίνδυνη, στο τέλος δεν υπάρχει.
        Επίσης η ΑΕΚ στον πρώτο γύρο παίζει 8 εκτός κι 7 εντός, εκ των οποίων 6 επαρχίες στο πρώτο μισό και 5 στο δεύτερο. Μοιρασμένα θα πείτε και περίπου έτσι είναι, με την παρατήρηση οτι όλες οι Θεσσαλονίκες είναι έξω και τα ντέρμπυ μέσα στην αρχή, κι ανάποδα μετά. Σας φαίνονται ακόμα μοιρασμένα τα πράματα; Μπορεί.
        Πάμε σε 2 λεπτομέρειες: 6-7-8, Στον Άρη, με την αλογοτροφή και στον Πανιώνιο. 10,11,12, στον ΠΑΟΚ , στην Καβάλα και με την δαφνοστεφανωμένη. Τρομερή αλληλουχία, που προστίθεται στις αγωνιστικές 2,3 που με βάση την πρεμιέρα τις ήθελα ανάποδα. Μέσα με την Κέρκυρα, έξω με τις Σέρρες κι έξω με τον Αστέρα. Οι δύο νεοφώτιστοι κι ένας παλιός, που δεν σου προσφέρουν κανένα άλλοθι για την ομάδα σου, και σε ρολάρουν. Σε συνδυασμό, μετά την πρεμιέρα, των 3 εβδομάδων διακοπής για την εθνική. Ενώ τώρα, μπορεί και να σε παραμυθιάσουν.
         Και το λέω αυτό, διότι όλο το σύστημα παίζεται για την ΑΕΚ τις πρώτες 5 αγωνιστικές. Που το 5 Χ 3 είναι πλέον επιβεβλημένο και το μαχαίρι στο λαιμό. Εκεί θα έχουν φανεί τα πάντα, για όλους και για το μέλλον. Οποιαδήποτε απώλεια, σημαίνει και την οριστική θέση στην τελειωτική κατάληξη. Η απόλυτη συγκομιδή βαθμών, καταλαβαίνετε τι θα φτιάξει για την συνέχεια. Που πολλά θα συγχωρεθούν αφού θα βρίσκεσαι πάνω στο άρμα.
      Μιλάω ωμά. Στο παιχνίδι δεν παίζει η διαιτησία ακόμα με τα χειρουργεία υπέρ των άλλων. Η ΑΕΚ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ 5 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ. ΜΕΤΑ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΙΑ. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΠΑΡΑ ΚΑΘΑΡΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ. ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ: ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΧΕΙ ΝΟΡΜΑΛ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΟΜΑΔΑ ΚΙ ΟΧΙ ΜΠΑΡΜΠΟΥΤΣΑΛΑ. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΜΑΣ.
      ΥΓ1. Μην ασχολείσθε με φιλικά και την επικοινωνία των ρεπόρτερς. Είναι βλήματα αυτά. ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΤΟΙΜΟΙ, ΠΑΝΤΑ ΠΕΤΑΕΙ ΦΩΤΙΕΣ Ο ΜΑΛΑΔΕΝΗΣ ( είδατε τι θυμάμαι ) ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ Η ΑΕΚ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΙ ΑΣ ΠΑΙΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΝΤΙΟΠ. Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, Η ΣΕΡΒΙΑ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΑΡΑ Η ΣΕΡΒΙΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΤΣΕΠΑΚΙ ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ. ΣΟΒΑΡΑ; ΦΙΛΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΗΝ ΤΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΕ ΠΟΤΕ.    
      ΥΓ2. Λέτε να πάρουμε εισιτήρια; Προβλέπω χαμό. Όποιος θέλει να πηγαίναμε παρέα, ας μιλήσουμε. Μιλάω για οποιαδήποτε θύρα.
                  

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Η ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΜΟΥ

           Με το παγκόσμιο τουρνουά, γνωριστήκαμε και λίγο παραπάνω. Ο καθένας απο τους επισκέπτες κατάλαβε αρκετά πράματα για τους συστηματικούς γραφιάδες αυτού του χώρου. Θα μου πείτε , είναι σημαντικό; Βεβαιότατα διότι η παρέα πρέπει να μεγαλώνει κι αύριο να μπορούν να εκφράζονται όλοι χωρίς φόβο αλλά κυρίως χωρίς να αντιμετωπίζπυν άγνωστους μέσω του διαδίκτυου με καχυποψία. Διότι τα δύσκολα είναι μπροστά και στην ΑΕΚ αλλά και στην Ελλάδα. ΠΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΑΝ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΜΙΚΡΟΚΟΙΝΩΝΙΑ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΠΟΛΛΑ, ΑΝ ΟΧΙ ΚΙ ΟΛΑ, ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΝΑ PROJECTION ( προβολή ελληνιστί ).
         Εγώ το είχα απο μικρό παιδί. Είμαι πάντα κόντρα στα φαβορί και κόντρα στη μάζα. Και κόντρα στις εφημερίδες και κόντρα στην παγκοσμιοποιημένη τηλεπαθητική ζεύξη των δήθεν που το παίζουν γνώστες του ποδόσφαιρου. Που δεν υπάρχουν και τόσοι πολλοί κι ασφαλώς το έχετε διαπιστώσει μέσα στα γήπεδα με μια απλή συζήτηση ακόμα και με ομοϊδεάτες οπαδικά. Είναι οι στιγμές που χάνονται οι αισθήσεις και δουλεύει μόνο το αίσθημα της αυτοσυντήρησης. Κοινώς, ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ.
         Αυτό είναι ένα τεράστιο λάθος, που εξαφανίζει την ηρεμία του νου αλλά και την τεράστια δυσκολία της απλοϊκής σκέψης, βάσει της οποίας κινείται η μπάλα στο χορτάρι και τρέχει ένας στοιχειωδώς σοβαρός παράγων την ομάδα του. ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΣΤΟΧΟΥΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΑΘΟΣ, ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ : Θα βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Ακούγεται σαν φιλοσοφημένη κουβέντα, αλλά είναι μια μπούρδα και μισή. ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΜΑΡΑΝΤΟΝΙΑΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ΠΟΥ ΕΙΔΑΤΕ ΟΛΟΙ. ΔΙΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΚΟΥΠΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙ, που δεν αναμενόταν, ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2004. ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ. ΔΙΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ.
      Να μην ξεφύγω όμως κι άλλο. Πολύ λίγες φορές τα φαβορί ήταν και αξία. Είχαν την διαιτησία, τα λεφτά, τον απατεώνα πρόεδρο που χρωστούσε της Μιχαλούς, τον μπαμπούλα των ΜΜΕ, την αλωμένη δικαιοσύνη και πάντα έναν κόσμο, που όπως προείπα, ΗΡΕΜΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ ΠΑΩ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΝΙΚΑ. Απο τον κανόνα αυτόν, δεν ξεφεύγουν και χιλιάδες Αεκτζήδες ( κάποια στιγμή για να γελάσουμε θα σας πω μια ιστορία με τον Ντόμπος  και έναν μπροστινό μου ).
      Στο τουρνουά λοιπόν που είδαμε, όπως και στα προηγούμενα, τάχθηκα με τα μικρότερα μεγέθη, τους "στερημένους και πεινασμένους", μπας και μπορέσω να δω μια υγεία ποδοσφαιρικά κι όχι πάλι τα ίδια και τα ίδια. Φυσικά στο σπίτι γινόταν Τέξας με τα παιδιά μου, ΔΙΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΕΦΗΒΕΙΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΚΑΙ Η ΣΙΓΟΥΡΙΑ, ΚΙ ΟΤΙ " ΜΠΑΜΠΑ ΣΤΟ ΕΙΧΑ ΠΕΙ, ΝΑ ΧΑΡΩ ΤΗ ΜΠΑΛΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ". ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ Ή ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΜΠΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΠΟΤΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ. ( Αίρεση = Θρησκεία χωρίς πολιτική δύναμη, Tom Wolfe ). Δικαιώθηκα; Για μένα ναι ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΑ ΤΟ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΚΑΙ Η ΚΩΛΟΜΠΑΛΑ. ΤΥΧΑΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΜΠΛΑΤΕΡ;
      YΓ1. Σαν Αεκτζής πιστεύω τα εξής: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ. ΚΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ. ΕΙΔΑΤΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΥΠΟΤΑΞΩ ΤΟ ΘΥΜΟΕΙΔΕΣ ΣΤΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΝ ( ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ); ΤΗΝ ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΦΡΟΝΗΣΗ( ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ);  ΚΑΚΩΣ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΕΛΙΚΑ Η ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝΑ.
    ΥΓ2. Το ποδοσφαιρικό budget ( στυγνά )  θα το επιχειρήσω κατά Πέμπτη, με αφορμή την κλήρωση. Μάλλον θα μου πάρει κι άλλη ανάρτηση.  Ίσως κι αργότερα διότι υπάρχουν και τα συμπεράσματα του τουρνουά που πρέπει να τα συζητήσουμε.

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

H ΣΟΥΠΕΡ ΛΙΓΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ ΤΗΣ

          Είχε σήμερα εκλογές, αυτό μάλλον το ξέρετε, οι οποίες ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΑΝΑΒΛΗΘΗΚΑΝ. Θυμάμαι την χθεσινή κουβέντα μου με τον Μπάμπη τον Κατσούλη ( τεράστιος ), που μου ανέλυε τα άρματα και τα κουκιά. Τίποτα εγώ. Κουφός. " Οι παράγοντες δεν τα έχουν βρει ακόμα και μην ξεχνάς οτι υπάρχει κρίση", του έλεγα. " Και στην κρίση, ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΝΤΡΑΡΙΣΤΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ", συμπλήρωνα.
         Ας θυμηθούμε τα κουκιά όμως: Με τον Τσακίρη, που πρακτικά ήταν πρόταση του Βαρδινογιάννη, ήταν : ΠΑΟ, ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ, ΚΑΒΑΛΑ ( Μάκης σημαίνει την μήνυση με το Λαλιώτη κατά πληροφορία του ομίλου), ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ και ΗΡΑΚΛΗΣ. Προσέχτε κάτι επίσης. Με εξαίρεση το Μάκη, οι ομάδες αυτές έχουν σοβαρούς επιχειρηματίες σαν ιδιοκτήτες. Σύνολο 5.
         Με τον Κανελλόπουλο, που ήταν ιδέα του Μπέου, θα τασσόντουσαν: ΟΣΦΠ ΒΟΛΟΥ, ΟΣΦΠ ( δεν ασχολήθηκε αλλά πάντα είναι κόντρα στον Παο), ΞΑΝΘΗ ( άρμα του Πειραιά ), ΚΕΡΚΥΡΑ ( ο φίλος μου ο Σπύρος είναι παλαιοκομματικός ), και όλες οι ομάδες που πέρσι ήλεγξε έτσι ή αλλοιώς ο Πατέρας και αυτές που έχει λόγο ο Βγενόπουλος, δηλαδή ΛΑΡΙΣΑ, ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ, ΠΑΟΚ, ΑΡΗΣ. Σύνολο 8.
       Και μας έμεναν άλλα 4 κουκιά. Η ΕΠΟ που δεν ψηφίζει, ο Πανσερραϊκός του τεράστιου Πέτρου που ακολουθεί το λευκό μέχρι την τελική συνομιλία, ο Αστέρας Τρίπολης που θα ψήφιζε τον Γιώργο Μποροβήλο για να πάρει τουλάχιστον την θέση του αντιπροέδρου και η ΑΕΚ. Την άφησα τελευταία διότι τέτοια είναι τιρβάζουσα οτι μένει μακριά απο το παρασκήνιο, ενώ πρακτικά είναι ανίκανη διότι κανείς δεν ξεχνάει οτι ο Θανόπουλος διετέλεσε πρόεδρος της λίγδας. ΚΑΙ ΕΠΕΛΕΞΕ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ, ΔΙΟΤΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΕΙ, ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΤΟΝ ΣΚΟΚΟ ΚΙ ΕΧΕΙ  ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΤΣΑΚΙΡΗ. Προς το παρόν δεν επεκτείνομαι άλλο, με την επισήμανση οτι ο ΔΜ γουστάρει τον Αχιλλέα ( νονός άλλου Αχιλλέα ) κι όλα θα φανούν στην ψήφο την επόμενη. [ στο σημείο αυτό ο νοών νοείτω και απαιτείται κατανόηση ].
         Πρακτικά μαίνεται ο πόλεμος Βγενόπουλου, Βαρδινογιάννη για τον υποψήφιο πρόεδρο. ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ( όπως σας έχω ξαναπεί ) έγινε κι άλλο λάθος απο τη μεριά του κυρ Ανδρέα, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΑΣΣΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΣΦΠ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΡΑΣ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΣΟΥ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΟΝ ΤΖΙΓΓΕΡ. ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΙ ΘΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΕΔΩ ΚΙ ΑΡΑ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΝΤΑΜΠΛ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΗΚΑΝ.
         Φυσικά ο Βαρδινογιάννης, που δεν είναι και κανένα χάπατο ( θα μάθατε το τι έγινε στο Ρέθυμνο ), πρότεινε πρόεεδρος της λίγδας να είναι μόνο μεγαλομέτοχος κι εκεί έγινε το τουρλουμπούκι κι αρχίζουν τα άγρια ξενύχτια και ο πλουτισμός της κινητής τηλεφωνίας. ΔΙΟΤΙ ΑΚΥΡΩΣΕ ΤΟΝ ΜΠΟΡΟΒΗΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΕ ΟΤΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΚΥΡΙΩΣ ΜΠΛΟΚ, ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ. Κι εκεί μπερδεύτηκαν κάποιοι , άσχετα αν ο ξιφομάχος είχε εναλλακτική  ανταπάντηση, τη Λάρισα και τον Πηλαδάκη.
       Κλείνοντας, για να μην σας κουράζω άλλο, τονίζω οτι ο πρόεδρος της λίγδας είναι ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ. Για να καταλάβετε τι γίνεται απο πίσω . Και το πίσω είναι η ΕΠΟ που ελέγχει την ΚΕΔ( διαιτησία ) και η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Και να αντιληφθείτε ξανά τι σόϊ πρωτάθλημα θα γίνει και ΠΟΣΕΣ ΧΑΜΕΝΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΧΑΝΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ Η ΑΕΚ, που δήθεν το παίζει καθαρή. Αλλά πάντα υπάρχει η δυνατότητα να κάνει ο Αδαμίδης και μερικές αγωγές.
     ΥΓ. Για το Mundial δεν τελείωσα, αλλά δεν μπορώ να αφήνω την επικαιρότητα. Πιστεύω να μην φανούν τα σχόλια μου για το παγκόσμιο τουρνουά, άκαιρα. ΔΙΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ.    

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Ο ΤΕΛΙΚΟΣ

           Δεν θέλω μανούρες και δάκρυα. Το τέλος είναι τέλος κι ευτυχώς έφτασε, για το χειρότερο τουρνουά ποδοσφαίρου σε επίπεδο θεάματος. Αύριο θα έχουμε ηρεμήσει κι ίσως να ασχοληθούμε με τα θέματα μας, μακριά απο τις βουβουζέλες και την προσωρινή επίπλαστη ευτυχία του θεάματος, που όσο πιο πολύ μεγαλώνει τόσο θα μικραίνει τον άρτο. Κλασσικά δίπολα.
          Τι να κάνει κι ο διαιτητής; Όσο μπορούσε σφύραγε να διατηρήσει την Ολλανδία μέσα στο παιχνίδι. Να γράψει στα παλιά του υποδήματα τους κανονισμούς και να μην αφήσει την άμπαλλη Ολλανδία με 7 κατσέρ στο γήπεδο αντί για 11, να προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο οτι κι αυτή παίζει ακόμα αυτό το σπορ.
           Την φάση που απόλαυσα ήταν το γύρισμα των Ολλανδών για την τήρηση του fair play. Ήθελα να έμπαινε γκολ και μετά να τρέχανε για εσωτερική σύσκεψη, αν θα το κρατήσουν σαν αποτέλεσμα ή αν θα βάλουν ένα αυτογκόλ για να γελοιοποιηθούνε πλήρως. Κι αυτοί που πίστεψαν οτι θα μπορούσαν να ξεπεράσουν την ομάδα του μεγάλου Γιόχαν. Με το 14 στην πλάτη, που ως γνωστόν εκεί σταματάνε τα πάντα στο 31.
         Ή ξεκινάει η Ισπανία, που πήρε δικαιότατα το τουρνουά σε εκείνο το λεπτό της παράτασης με σταματημένη την μπάγκα και περιμένοντας το μοιραίο χαρτί. Τράβηγμα μιας διαδικασίας, που σαν μνήμη ποδοσφαιρική δεν θα αφήσει τίποτα, παρά μόνο οτι οι λατίνοι σώσανε τα προσχήματα για την μπάλα ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΑΛΕΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΕΣΤΙΚΑ ΜΗΝ ΔΙΝΕΤΕ.
        Πολύ καλή ομάδα η Ισπανία κι ίσως τελικά να απονέμεται κάποια δικαιοσύνη, αφού πρέπει να ξεχνάμε τα παλιότερα. Αφού το ποδόσφαιρο πρέπει με το ζόρι να αλλάξει πατρίδα, ας την έχει ακόμα η τεχνική κατάρτιση κι όχι η μαζική άμυνα, η κόντρα επίθεση και η προπαγάνδα οτι οι κεντροευρωπαίοι μάθανε κι αυτόν τον τομέα. Νομίζω οτι μπορούν άνετα να τηλεφωνήσουν στους Γερμανούς και να ανταλλάξουν βουρστ για τα κωλομελογλυφάτα τους, τα Οστρογοτθικά.
         Και να λύσουν ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. ΠΩΣ ΘΑ ΒΑΛΟΥΝ ΓΚΟΛ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΟΝΟ ΑΜΥΝΑ. ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΟΣ Η ΤΟΥ ΦΟΥΡΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΑΣ ΟΨΕΤΑΙ ΤΟ ΔΟΚΑΡΙ ΒΕΒΑΙΑ ΧΤΕΣ ΚΙ Ο ΠΩΛ, ΤΟ ΧΤΑΠΟΔΙ, ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ ΚΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΟΓΙΚΑ. ΧΤΑΠΟΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥΣ.
        Συμπερασματικά κέρδισε η ομάδα που μπόρεσε να κρατήσει σε εθνικό επίπεδο μια συνοχή συλλογικού επιπέδου. Της Μπαρτσελόνα. ΔΙΟΤΙ ΚΑΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΣΥΛΛΟΓΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΗΣ. ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ,  ΓΙΑ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑ ΟΠΛΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΕΝΗ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ  ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ  ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ. Βάλτε την Ισπανία να παίξει εναντίον της Μπάρτσα (  χωρίς τους παίκτες της Μπάρτσα ) και θα δείτε τι θα γίνει. Ίσα που το mundial θα το πάρει μέχρι και το Λουξεμβούργο, που μπορεί να έχει και κάποια συνοχή μια που κανείς δεν ασχολείται με τους παίκτες του, ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΥΣ.
         Καλά πήγαμε και τώρα θα έρθουμε στην πραγματικότητα. ΤΗΣ ΑΕΚ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ MUNDIAL της καρδιάς μας και εσαεί. Δεν αλλάζουμε κάθε 4 χρόνια φανέλλα, ανάλογα με την μπάλα που βλέπουμε. Εμείς εκεί παραμένουμε ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΟΡΛΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΑΕΤΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ. ΑΚΟΜΑ ΝΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ. ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ ΟΡΟΥ , ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ. ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΟΜΩΣ, ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ; ΚΑΙ ΠΩΣ ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ; ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ ΣΕΛΕΣΤΕ. ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΛΠΗΖΟΥΜΕ; ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΟ ΛΑΘΟΣ. ΦΟΥΡΙΑΣ ΡΟΧΑΣ ΚΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ PIGS, βγηκε πιο πετυχημένο. Πού; ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΤΑ ΔΝΤ, ΕΕ ή ΜΑΤΙ ΤΟΥ BIG BROTHER.
     
       

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

ΜΑΥΡΙΛΑ

     Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σα καλιακούδα. Δηλαδή όχι κι ακριβώς. Κι είναι λογικό. Μπροστά μας είχαμε τις τριάντα ημέρες του μουντιάλ και μετά από δέκα μέρες κλείνουν τα πάντα εποχιακά και ξεκινούν τα μπάνια του λαού. Όπου μπορεί ο καθένας διότι "εχει ο θεός" και "θα δούμε".
      Και πραγματικά θα δούμε το μαύρο Σεπτέμβρη. Παλιά ήταν μια τρομοκρατική οργάνωση που έβαζε βόμβες. Τώρα είναι οικονομική, που αρπάζει κατοχυρωμένες συντάξεις, ύψος αποζημιώσεων για απολύσεις, εργατικά δικαιώματα και συλλογικές συμβάσεις. Όλα αυτά κατοχυρωμένα εδώ και έναν αιώνα. Είδατε τι μεταλλάξεις συμβαίνουν? ‘Έτσι είναι το χρηματιστηριακό κεφάλαιο που έταζε φούσκες αλλά άνετα μαζεύει το πραγματικό μια που είχε την εμπιστοσύνη του. Πουλάς αέρα κοπανιστό αλλά όποιος είναι μαλάκας τον πληρώνει.
      Και να πεις ότι με κάποια υπομονή και με κάποιο φάγωμα του λίπους, θα φανεί φως στο τούνελ? Άντε και το λες. Πάντα βέβαια με την αμφιβολία αν το φως στην άκρη της σήραγγας είναι πραγματικά τέτοιο κι όχι ο προβολέας του τρένου που εισέρχεται από εκείνη τη μεριά και μάλλον επίκειται μετωπική σύγκρουση με στάνταρ νικητή το βαρύ όχημα.
      Διότι έρχεται και ο Μάρτιος που πρέπει να γίνει η επόμενη αποπληρωμή των δανεικών. Και με βάση όλα τα οικονομικά στοιχεία αλλά και τα μέτρα για την απαραίτητη ανάπτυξη, η χρεοκοπία είναι σίγουρη με τα αντίστοιχα επακόλουθά της: Για καμιά εικοσαετία νέκρα σε επενδύσεις, τέρμα το ξένο δανεικό χρήμα και μια ασύλληπτη κοινωνική αναταραχή που θα κάνει την Αργεντινή να μοιάζει συγκρουόμενο αυτοκινητάκι του λούνα παρκ σε σχέση με εμάς που θα το παίζουμε φορτηγό με σπασμένα φρένα σε κάθετη κατηφόρα.
      Διότι για άλλη μια φορά, αυτοί οι τύποι που ψηφίστηκαν και το παίζουν κυβέρνηση και βουλή, είναι απλά ανίκανοι. Για να μην πω και τίποτα χειρότερο. Άσχετοι παρόλες που τρέξανε σαν τα ποντίκια στην ευρωπαϊκή ένωση για βοήθεια. Και μπήκε μπροστά το πιο αποτυχημένο κοινωνικό αλλά και οικονομικό μοντέλο για να σώσει ένα νόμισμα που ούτως η άλλως σε μια πενταετία θα καταρρεύσει. Αν είναι τόσο δυνατό που φοβάται το 2% που αντιπροσωπεύει η Ελλάδα στο σύστημα, τότε δεν ξέρω τι είναι το αδύνατο. Μιλάμε για καραφουσκάρα. Ευρωφουσκάρα που εξίσωσε Ελληναράδες και Βισηγότθους.
      Με τρελαίνει αυτή η βουλή, που αύριο βέβαια θα πάρει τα ελικόπτερα και θα εξαφανιστεί σε ό,τι ζούγκλα βρει διαθέσιμη. Αντί να πάει και να κάνει αναδιάρθρωση του χρέους, να υπόσχεται αποπληρωμή 100% και να έχει αποθηκεύσει όλη τη δημόσια περιουσία για εγγύηση. Αντί να σηκώσει τα μανίκια για δουλειά με στόχο το τέλος του κρατισμού, της γραφειοκρατίας και της ενδημικής διαφθοράς, να γαμεί τον συνταξιούχο, τον απλό εργαζόμενο, να εξαφανίζει την μεσαία τάξη και το μέλλον των νέων. Δηλαδή το μέλλον των παιδιών μας που θα ξεκινήσουν σαν τα ζώα, χωρίς ωράρια, με 590 ευρώ μισθό το μήνα και χωρίς να πάρουν ποτέ σύνταξη.
      Δηλαδή αυτοί εκεί κάτω στο Ντουμπάι, ήταν μαλάκες που φώναξαν τους τοκογλύφους και κάνανε κούρεμα (haircut) των δανείων κατά 39%? Ο Ερντογάν ήτανε βλάκας που πήγε κόντρα στις οδηγίες του διεθνούς απατεωνισμού εξασφαλίζοντας για τον τουρκικό λαό, βασικά ανθρώπινα δίκαια για μια περιορισμένη οικονομικά αλλά αξιοπρεπή ζωή? Εντάξει φιλέλληνες και όχι έλληνες πολιτικούς έχουμε. Αλλά να μην έχουμε ούτε καν φιλοτομαριστές? Τόσο πολύ είναι εντολοδόχοι μιας βαρβαρικής ανεδαφικής πολιτικής της Ευρώπης? Μου θυμίζουν γυναίκες που ούτε καν για το πήδημα τους δεν ενδιαφέρονται.
      Και τα σκατά είναι ότι έχουμε μπλέξει με λογιστάκους που κατευθύνονται από κάποιον που είναι πολιτικός πράκτορας. Και που το παίζει ότι δεν έχει ιδέα από πολιτική χωρίς εκμετάλλευση της γεωφυσικής στρατηγικής μας θέσης για τον ανεφοδιασμό του αμερικάνικου στόλου στη ρότα του επερχόμενου πολέμου με το Ιράν στην αρχή και με την Κίνα μετά. Ανθρωπόμορφα που ικανοποιούνται με την επίδειξη ψυχρών αριθμών, με τον κόσμο να ψυχορραγεί σαν το σκυλί το χτυπημένο από το αυτοκίνητο στο δρόμο και έναν αρχηγό που δεν ξέρει τι σόι συμμαχίες να κάνει. Και λογικά. Εδώ δεν μπορεί να βουτήξει ένα καρακλέφτη μέσα από το κόμμα του, θα μπορεί να αντιληφθεί πώς να διαπραγματευτεί μια περιοχή για βάση?
Και καθόμαστε μέσα σε ένα τρομερά ευμετάβλητο περιβάλλον με οικονομική καταρράκωση, να παρακολουθούμε τις παγκόσμιες τεράστιες οικολογικές καταστροφές και τη μια χώρα να κατηγορεί την άλλη, πρακτικά φωτίζοντας το μέλλον, και βαυκαλιζόμαστε με τον τάδε που βρήκαν η με τον άλλον που θα πάει στην εξεταστική επιτροπή και το θέμα θα το λύσει η δικαιοσύνη μετά από καμία δεκαετία. Μπούρδες του βλάκα λαού, κατευθυνόμενες από τα πληρωμένα ΜΜΕ.
     Μπούρδες δηλαδή επίτηδες, διότι λαός διχασμένος και κάτω από διαφορετικές χρωματιστές ταμπέλες, είναι λαός άβουλος και απόλυτα ελεγχόμενος. Μόνο η ενότητα του λαού τρομάζει κι όσο παίζει και κάποια τέτοια πιθανότητα, τόσο θα ανεβαίνουν και οι κορόνες στην βουλή των 300 συνεννοημένων. Άσε το λαό να υποτάσσεται σε κάποιο κόμμα, άστον να σπάσει και τίποτα, ρίξτου και καμιά προβοκάτσια. Άστον να νομίζει ότι έχει ακόμα ελευθερία και διαμαρτύρεται και αγωνίζεται. Η παγκόσμια απάτη δεν έχει ανάγκη των λαό, έχει ανάγκη τους αρχηγούς του. Πάντα εκλεγμένους δημοκρατικά. Δηλαδή χωρίς αδιέξοδα. Συγγνώμη με έπιασε μια φαγούρα, ξέρετε που.
      Τι θα γίνει λοιπόν? Τι μπορεί να γίνει δηλαδή? Το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό και ούτε Ουγγρικό. Ούτε μεθαύριο Ισπανικό, Ιταλικό η Πορτογαλλέζικο. Ούτε Αμερικάνικο που πήρε τη μηχανή και τυπώνει χρήμα χωρίς αντίκρισμα σε χρυσό. Πήραν φόρα και τα παράγωγα και πουλάνε λεφτά που δεν υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι παγκόσμιο με την υπερπαραγωγή που όμως πια δεν μπορεί να καλυφθεί από την κατανάλωση.
     Η υπερκατανάλωση τελείωσε και άρα καταργώντας το "υπέρ" πας στην υποχρεωτική ανεργία. Κρατώντας βέβαια τις τιμές στα ίδια επίπεδα διατηρείς και τον πληθωρισμό ταυτόχρονα. Έχεις λοιπόν τον περίφημο στασιμοπληθωρισμό, που οικονομικά σημαίνει κατάρρευση των χρηματιστηρίων, αύξηση των τιμών των μετάλλων, και παγκόσμια κοινωνική ανέχεια. Δηλαδή όλα τα συμπτώματα για την εκπλήρωση της προφητείας των Μάγια: τον αφανισμό των παραγωγικών δυνάμεων, δηλαδή του υπερπληθυσμού. Δηλαδή ένα παγκόσμιο πόλεμο που όμως δεν θα φέρει ανάπτυξη και ηρεμία παρά μόνο τον Mad Max να ψάχνει βενζίνη στον έρημο πλανήτη.