ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

           Άλλο είχα καταχωρημένο για ανάρτηση κι άλλο πλέον βγαίνει. Σε μια εβδομάδα καταπληκτική, γεμάτη εκπλήξεις κι εξελίξεις, που θα κορυφωθεί με το πάρτυ του γνωστού για τα 30 χρόνια του γάμου του. Και τα πάρτυ πάντα κρύβουν εκπλήξεις, όχι ακόμα σε επίπεδο ανακοινώσεων. Αλλά με καλά δρομολόγια για το προσκήνιο.

          Που είναι πάντα πολιτικό, δηλαδή αρλούμπες. Ποτέ δεν διοικήθηκε μια χώρα απο πολιτικούς, ποτέ δεν υπήρχαν σημαίες και σύμβολα, και κυριότερα ποτέ δεν υπήρχαν ιδεολογίες. Όλα αυτά δημιουργήθηκαν για να κονομάνε κάποιοι όπισθεν απο το χρονικό σημείο και μετά, που πατενταρήσθηκε το σύστημα δημοκρατία σαν το καλύτερο που υπάρχει κι έγινε αρκούντως αποδεκτό απο τον κόσμο. Που χαίρεται που ψηφίζει σε τακτά διαστήματα και νομίζει οτι θριαμβεύει το προσκήνιο.
        Ενώ σε διαρκή κι αέναο νίκη είναι το παρασκήνιο κι απόλυτα λογικά. Πριν το big bang, τα πάντα ήταν στο σκοτάδι, που είναι μια μορφή ενέργειας. Κι είναι γνωστό οτι η ενέργεια δεν χάνεται ( με εξαίρεση την θερμότητα ). Απλά αλλάζει μορφές. Έτσι και το παρασκήνιο. Αλλάζει ρούχα, συνθήματα, πρόσωπα και συνεχίζει την πορεία του.
        Όταν λοιπόν βγαίνεις και το παίζεις κριτής των πάντων του προσκήνιου, είσαι υποχρεωμένος να συναλλαγείς με το παρασκήνιο και να συλλέξεις στοιχεία. Πώς να τα βρεις αλλοιώς; Όμως πια εκεί, βαδίζεις σε δρόμους με χαμηλό ή και καθόλου φωτισμό, και κάνεις κι εκεί τις συμμαχίες σου. Διότι για να πάρεις κάτι, πρέπει και να δώσεις ένα τίμημα. Και δημοσιογραφικά αυτό λέγεται κάπως διαφορετικά: Για να πιάσεις τον κέφαλο, πρέπει να λαδώσεις με σπαράκι. Και να καλύψεις άλλα συμφέροντα, εξ ίσου παράνομα, που όμως γι' αυτά δεν θέλεις να ασχοληθείς.
        Γενικά, όπως πολύ σωστά έγραψε ο Χρήστος, κάνεις μια συμφωνία με τον διάβολο, που όμως ποτέ δεν έχει αταλάντευτη στάση κι γι' αυτό εξ άλλου ονομάζεται έτσι. Κι επίσης δεν κινδυνεύεις μόνο απο αυτόν, αλλά κι απο τον ίδιο σου τον εαυτό. Που σε διχάζει διότι σε αναγκάζει να ζεις με μια βόμβα στοιχείων αγκαλιά και νάσαι μισός στο προσκήνιο και μισός στο παρασκήνιο. Κι εδώ είναι η μεγάλη λούμπα. Δεν μπορείς. Ή το ένα ή το άλλο. Για να ξέρουν όλοι αν είσαι υπάλληλος ή αφεντικό. Μπράβος ή υπέρμαχος του ανεμόμυλου.
     Κι υπάρχει κι ένας κανόνας: Το μικρό καρχαριάκι, είναι καρχαρίας σίγουρα σαν είδος, αλλά σαν προστασία μέχρι να αποκτήσει το κανονικό μέγεθος του, κινδυνεύει χοντρά ακόμα κι απο ένα πεινασμένο μπαρμπούνι. Στο κυνήγι δεν μπορεί να βγει μόνο του. Και ο κόσμος δεν μπορεί ιδιαίτερα να το βοηθήσει. Ποιό είναι το τελικό κέρδος; Οτι κάποιοι μεγαλοσχήμονες επιχειρηματίες, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, χέστηκαν πάνω τους. Διότι λεφτά μπορεί να παράξει και η καθαρή δουλειά ( ανέκδοτο ε; ). Κι οτι ο κόσμος μπορεί άνετα να βάλει το μυαλό του να δουλέψει και να μην παρασύρεται απο κορώνες για χτύπημα στην ελευθεροτυπία, στην καρδιά της δημοκρατίας, για τρομοκρατικό χτύπημα και τα λοιπά συναφή.
      ΥΓ1. Έχετε δει ποτέ την ελληνική αστυνομία, να ταυτοποιεί τόσο γρήγορα τους κάλυκες και την υπεύθυνη οργάνωση; Πάντως στα πλαίσια του ΔΝΤ γίνονται όλα, ΠΟΥ ΣΚΟΠΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΔΙΩΞΕΙ ΤΟΥΣ ΚΟΤΣΑΜΠΑΣΗΔΕΣ ΑΠΟ ΕΔΩ. Άρα, ΔΕΝ μιλάμε για πολιτικό χτύπημα. Και τα αγγελικά πρόσωπα ή οι αγιορείτες, να μην σας μπερδεύουν. Και να μην σας μπερδεύουν τα δίπολα.
     ΥΓ2. Ο Κωνσταντόπουλος πήγε στον ΠΑΟ. Η Ντόρα στον ΟΣΦΠ. Ε, και η ΑΕΚ θα πάει πολιτικά κάπου. Το ξαναλέω: Να πάρουμε κανά εισιτήριο. Σε κάθε οικογένεια, υπάρχει και μια ομερτά.
     ΥΓ3. Τα τσέκαρα όλα monegascos. Δεν ισχύει τίποτα και πάμε για πολύ κλειστό βιράζ. Αλλού είναι ο έλεγχος και πάνε όλοι προσκυνητικά. ΟΙ ΚΑΡΤΡΑΙΤ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ. Πρέπει να το κλείσω το ρημάδι.