Μια άνιση μάχη έφτασε στο τέλος της. Σήμερα έχασα τον πατέρα μου. Έναν τεράστιο Μακεδόνα, έναν πολύ τίμιο, μέχρι παρεξηγήσεως, άνθρωπο κι ένα φιλόσοφο της ιατρικής. Έναν πολυγραφότατο συγγραφέα, ένα κινούμενο βιβλίο κι ένα ολοζώντανο μυαλό παρά τα 80 χρόνια που σκούριαζαν τους μύες και τα ζωτικά του όργανα.
Η στενοχώρια μου είναι μεγάλη, παρά την σχετική προετοιμασία που υπέβαλα καιρό τώρα τον εαυτό μου. Το τελευταίο διάστημα είχε ταλαιπωρηθεί πολύ, αλλά η τελευταία στιγμή ήταν σωτήρια. Στην διάρκεια της αιμοκάθαρσης, μια απότομη πτώση της πίεσης, προκάλεσε την ανακοπή, το άσπρο σύννεφο, το γάβγισμα του Κέρβερου και τον παφλασμό του Αχέρωντα.
Τα κολακευτικά λόγια, δεν τα λέω διότι έλαχε να είναι πατέρας μου ή επειδή συνηθίζονται σε τέτοια περιστατικά.ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ. Και πραγματικά πιστεύω οτι ξεκουράσθηκε από τη μιζέρια που του είχε επιβάλει η πραγματικότητα της ασθένειας του. Η η μιζέρια τότε παλιά στα Κοίλα της Κοζάνης που τον πετάγανε απο το παράθυρο για να μην τον βουτήξουν οι άντάρτες ή οι ταγματασφαλίτες. Κι αυτός κοιμόταν στο χωράφι παρέα με τους φίλους του τα φίδια που τελικά τον έπεισαν να γίνει γιατρός και κατόπιν συγγραφεύς σχετικού βιβλίου.
Λάτρευε την ζωή κι ας τον είχε καταδικάσει τα τελευταία πέντε χρόνια να υπομένει την σφαίρα της απλής ύπαρξης. Η κόλαση του ήταν οτι σαν επιστήμονας ήξερε την επόμενη στιγμή του, κάνοντας εξαιρετικά δύσκολη την ψυχολογική στήριξη που την παρείχαμε κάποιοι παλιοί φίλοι. Διότι ναι ρε παιδιά, πρακτικά έχασα έναν σπουδαίο φίλο.
Και έχασα κι έναν Τιτάνα Αεκτζή. Με τις συνεχείς νουθεσίες και παραινέσεις στα εγγόνια του, να καρτερούν και θα δουν κι αυτά τον δικέφαλο όπως τον πρόλαβε εκείνος. Σε δεκάδες γήπεδα που τον ύμνησε, τον τραγούδησε και τον λάτρεψε.
Δεν θέλω να γράψω κάτι άλλο. Θέλω να ετοιμάσω κάτι πιο πλήρες για την εφημερίδα του Σαββάτου, που θα το βάλω κι εδώ. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους και γνωστούς για τα τηλέφωνα , τα σχόλια και τα μηνύματα τους. Για τη μνήμη του, οφείλω να ζητήσω ένα συγνώμη από όσους έχω πικράνει κατά καιρούς σε αυτόν τον χώρο.
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΤΕΡΑ, ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΚΙΤΡΙΝΟΜΑΥΡΗ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ, ΚΑΙ ΦΤΙΑΞΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΔΥΝΑΤΗ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΑΕΚ.
Ευχομαι κουραγιο αδερφε Steven,σε σενα και την οικογενεια,για το αντιο του πατερα και παππου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανταζομαι στα παιδια θα λειψει πολυ.
Μακαρι να μπορει να βρει ξανα τις παλιες παρεες του εκει που παει.Για παντα.Γιατι εδω τα πραγματα ειναι συντομα.
Αυτη ειναι η ζωη.Τετοια και τοση.
Kαλό παράδεισο να έχει ο περήφανος Μακεδόνας και σε σας steven,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ζήσετε και να τον θυμόσαστε.
ta logia einai ftwxia se tetoies stigmes.
ΑπάντησηΔιαγραφήsigoura 8a sas-mas koitaei psila parea me toys aetous.
nasaste kala panta k na ton 8ymosaste
e.m
Κουράγιο αδερφέ. Καλό του ταξίδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πραγματικά πιστεύω οτι ξεκουράσθηκε ..auto apla..iremise..
ΑπάντησηΔιαγραφήna ziseis na ton thimasai kai na ton timas.kai osa s mathe na ta peraseis k sta paidia sou,eimai sigouros oti tha to kaneis..epsaksa na vrw to tilefwno sou mesa apo kapoia arthra pou(nomizw) to dines,pote gia mpinelikia,pote gia eksodous,alla den to vrika eilikrina.epsaksa sxedon ola ta sxolia ap ola ta arthra tou fevrouariou k tou martiou,alla tpt.apla na sou pw tilefwnikws k as mhn me ksereis ta sulipitiria mou.den ta katafera,sta lew apo edw..Suluphthria kai pali kai kouragio.
(na kseres ti fovo exw gia ton pappou mou kai gw..opws s mathe thn AEK k tosa spoudaia aprahgmata o pateras sou,emena to kane o pappous m..kai epeidi einai sta 80,ksereis,mou pernane asximes idees k frikarw mono k sthn skepsh.eytixws gia mena k gia keinon,kratietai kala,polu kala)
zamponotiropitas
Συλλυπητήρια Στήβεν, να ζήσετε να τον θυμόσαστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτήβεν,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς είναι αναπαυμένη η ψυχή του εκεί που πήγε και ήρεμες οι δικές σας ψυχές που μένετε εδώ. Θα δεις πώς σε ανύποπτες στιγμές θα αναγνωρίζεις πιο έντονα τα σημάδια του παππού τους στα αγόρια σου, τώρα που αυτός έφυγε.
Κουράγιο, αδελφέ μου.
Καλο κουραγιο στηβεν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ζησετε να τον θυμοσαστε.
KALH DYNAMH FILE...
ΑπάντησηΔιαγραφήNA SYNEXISEIS TO ERGO POU AFISE PISO TOU O PATERAS SOU.....
KAI NA DYNAMOSEIS KAI TA PAIDIA SOU, OSTE NA TOU MOIASOUNE STO MELLON..
H PAREA SOU EINAI EDO...
AEK FUTSAL.....
Σήμερα αποχαιρετίσαμε τον Ηρακλή Αβραμίδη. Ήταν ένας σπουδαίος επιστήμονας, ένα φιλοσοφημένο άτομο, ένας σκεπτόμενος άνθρωπος πολύ ενδιαφέρων ο ίδιος και με πλούσια ενδιαφέροντα. Διέθετε την απλότητα και τη σοφία που δίνουν η βαθειά γνώση και η εμπειρία. Το τελευταίο διάστημα ταλαιπωρήθηκε πολύ και έτσι η κατάληξη να ήταν ίσως και λύτρωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό όλα τα σημαντικά έργα της ζωής του – και είναι πολλά – τα πιο αξιόλογα είναι ο γιός του – ο αγαπητός φίλος μου Στήβεν - και τα δύο υπέροχα εγγόνια του.
Φίλτατε Στήβεν καλό ταξίδι στον αγαπημένο σου πατέρα. Να’ στε καλά να τον θυμόσαστε και καλή δύναμη για τη συνέχεια.
Καλέ μου φίλε Στίβεν, ζωή σε σας, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάζει τον μπάρμπα Ηρακλή. Χάθηκα, γιατί κάνω ένα νέο επαγγελματικό ξεκίνημα και δουλεύω νυχθημερόν χωρίς πλέον να...ξενυχτώ. Όταν πάντως καταλαγιάσει η θλίψη σου, μόνο με τον καιρό, θα δεις ότι ο Μπάρμπα Ηρακλής ζει στο πρόσωπο το δικό σου και των εγγονιών του. Είναι ξεκάθαρο φερ'ειπείν ότι έχεις πάρει από αυτόν το ταλέντο στο γράψιμο. Και βέβαια έχουμε όλοι χρέος στο blog, κι ας μην τον γνωρίσαμε, να μην τον ξεχνάμε και να παλεύουμε για το καλό της Βασίλισσας μην αφήνοντας τις διαφωνίες μας να μας χωρίζουν, όπως δυστυχώς τον τελευταίο καιρό. Και ο πατέρας σου θα μας βλέπει από ψηλά όταν πίνουμε ουζάκι και θα χαμογελά. Κι όταν έρθει η ώρα για τον καθένα μας, θα γνωριστούμε όλοι μας σε έναν ελπίζω καλύτερο και δικαιότερο κόσμο.Και πάλι συλληπητήρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα συλλυπητήριά μου, Στήβεν. Ζωή σε λόγου σας και να ζήσετε να τον θυμάστε όλη η οικογένεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτηβεν,τα θερμα μου συλλυπητηρια για τον πατερα σου.Κουραγιο φιλε σε σενα και τα εγγονια του.Δεν χωραει αντιο....
ΑπάντησηΔιαγραφή