ΛΑΡΙΣΑ - ΑΕΚ

           Είναι μερικές φορές που ευχαριστείς την τύχη που δεν πήγες στο γήπεδο και κάθισες στην τηλεόραση . Όχι λόγω κρύου τόσο πολύ, αλλά λόγω απόδοσης. Να βλέπω το πρώτο ημίχρονο και να νομίζω οτι παίζει η Μποταφόγκο με τα πράσινα πουλιά. Να μουρλαίνεσαι με το σύστημα, τις απανωτές ευκαιρίες και την χοντρή αδιαφορία όλων των παικτών μας. Ποιών παικτών μας δηλαδή; Έπαιζε η Λάρισα εναντίον του Σάχα και του Μαϊστόροβιτς. Κι ευτυχώς που ήταν ανίκανη.

          Όταν είπε ο Καραλής οτι " ο Μπάγιεβιτς ανακουφίστηκε που έγινε καλά ο Μάκος ", δεν ξέρω γιατί με έπιασε μια ανησυχία. Μάλλον διότι δεν είχα ιδέα για τα λάθη του Καράμπελα και για την ανυπαρξία όλων των άλλων. Που δεν καταλαβαίνω τι διάολο δουλεύουν στις προπονήσεις. Έχουν κάποιο πλάνο ανάπτυξης, κάποιο σχέδιο άμυνας ή μαζεύονται όλοι στους Θρακομακεδόνες κι επειδή ο χώρος είναι ακατάλληλος, λύνουν τίποτε σταυρόλεξα και μετά "ό,τι βρέξει ας κατεβάσει". Κι ο Αδαμίδης νάναι καλά που του χρόνου θα πάει για πρωτάθλημα.
         Υπήρχε η λύση να κλείσω την τηλεόραση και να σηκωθώ να πάω μια βόλτα. Δεν το έκανα διότι είμαι τελικά μαζοχιστής ή περίμενα μια κάποια βελτίωση. Είναι αυτό που λένε, όσο ζεις ελπίζεις. Κι Αεκτζής σημαίνει δεν απογοητεύομαι. Έμεινα λοιπόν, να δω και το δεύτερο ημίχρονο ελπίζοντας σε κάποιο θαύμα ή στο νόμο του ποδοσφαίρου: όταν χάνει η μια ομάδα γκολ, μάλλον θα το βάλει η άλλη. Κοίτα να δεις τώρα διάθεση για μπάλα. Τέλος πάντων.
        Και ξανά τα ίδια χάλια. Ξανά η βιασύνη, η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης, η αδιαφορία του Σκόκο,  το με το ζόρι κλείσιμο σε μικρούς χώρους, το κλωτσοσκούφι ( γι αυτό φταίει κυρίως η πτώση της απόδοσης της ΑΕΛ ) και το ξυλίκι. Τι να κάνεις μόνο με την φιλοτιμία του Μπλάνκο, σε λάθος θέση ή με τον εκνευριστικότατο Τζιμπούρ που είναι παίκτης για μικρή ομάδα και θέλει χώρους για την κόντρα και μόνο. Άγιος Σάχα και τέλος.
           Δεν είναι άμοιρος ευθυνών ο προπονητής τόσο για το σύστημα, όσο και για τις αλλαγές. Δεν είναι δυνατόν να παίζει εκεί πίσω ο Γιάχιτς, επειδή είναι πολυεργαλείο. Επιτέλους πια με τις επιλογές, που ο κάθε αδαής, βλέπει πότε η ΑΕΚ κρατάει το κέντρο. Κι επιτέλους πια με τα πειράματα τύπου Αλέφαντου, που να μην βλέπει τα πέντε χαφ της Λάρισας κι αυτός να παίζει με δύο.  Εν πάσει περιπτώσει δεν θα τον πυροβολήσω κι εντελώς, διότι οι παίκτες κάνουν τον προπονητή και σήμερα ήταν όλοι για τα μπάζα.
         Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Δίνω συγχαρητήρια στη Λάρισα, που έπρεπε να έχει κερδίσει με μεγαλύτερο σκορ. Δίνω συγχαρητήρια στον Πανθρακικό που την κέρδισε εκεί μέσα.  Δίνω φάσκελα σε μένα που ήλπιζα, ενώ πρακτικά ΕΛΠΗΖΑ. Δίνω κουράγιο και σε σας που καρτερούσατε μέχρι το τέλος για κάτι διαφορετικό και δεν το έχετε γυρίσει σε προγραμματισμό χειμερινών διακοπών για του χρόνου, που θα χτυπάμε το πρωτάθλημα με τον Ενσαλίβα, που πλέον κρίθηκε απαραίτητος. Άμα υπάρχει έκρηξη στο κρανίο του διευθυντή, τι να περιμένει κι ο υπάλληλος; Διαχείρηση κρίσεων; Μπα, μόνο κριτική διαχειριστών.
        Πάμε γι' άλλα λοιπόν. Καμιά παρέα για το βραδάκι και χαμόγελο οτι το παιχνίδι το είχαμε συμφωνήσει με τον Πηλαδάκη για να αποσπάσουμε τον Παπακώστα του χρόνου. όχι τον προπονητή της ΑΕΛ, αλλά τον υπεύθυνο της ενορίας για κανά ευχέλαιο. Πρώτη φορά βλέπω ένα αλογάκι να πηδάει ένα δικέφαλο. Τόχο χαμηλά πέταξε όμως σήμερα, κι άνετα τον πήδαγε κι ένα ποντίκι. Σαν αυτό που πήγε να δει και το ματς σήμερα ευχαριστημένος για τον επαναπατρισμό. Ρε δεν γαμιόμαστε λέω εγώ να πιάσουμε και ράτσα.
       Δεν έχω παράπονο απο τον διαιτητή. Δεν μου έφταιξε σε τίποτα. Άλλοι θέλουν τις φάπες. Αν κι είναι τόσο ηλίθιοι που δεν περιμένω σημαντική βελτίωση. Πόσο να συνέλθει ο βλάκας; ( Αυτή είναι βρισιά, το μαλάκας είναι ελληνική καλημέρα ).