ΠΡΑΣΙΝΗ ANAΠΤΥΞΗ

     Έχω μείνει άναυδος με την πράσινη ανάπτυξη του πρωθυπουργού μας. Τέτοιο χειρουργικό σχέδιο δεν πίστευα ποτέ ότι είχε συλληφθεί και εξαγγελθεί προεκλογικώς. Τα πάντα ήταν προγραμματισμένα κι έτοιμα, άκουγα. Υπήρχαν λεφτά, έλεγε. Όχι ότι πίστευα τίποτα, αλλά σκεφτόμουνα, «ξέρω κι εγώ;». Τα ίδια κατάπινε κι ο κοσμάκης, ο βαθύτατα αριστερός, ο κάτοικος της Κούβας της Ευρώπης. Εύρισκε οράματα με βάση τα λόγια και την δουλειά των επιτελείων της κυβέρνησης. Και βγήκαν τα πάντα. Βάζεις ένα συμπαθή ανίκανο να σου πάρει τα σώβρακα. Και να κάνει την πράσινη ανάπτυξη, πράσινα άλογα.

     Χάρηκα με όλους αυτού που σπεύσανε στις εφορίες να καταθέσουν τις πινακίδες των αυτοκινήτων τους. Που είναι εικοσαετίας όχι λόγω έρωτος, αλλά λόγω αδυναμίας να αλλαχτούν. Τι είναι αυτοί οι πολίτες; Δεξιοί του κερατά που λένε ψέματα. Λένε ότι δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν το χαράτσι των τελών κυκλοφορίας. Αυτά δεν περνούν εδώ μέσα. Την ξέρω την καπιταλιστική αντιπολίτευση. Φτηνιάρικα κόλπα ξεσηκωμένα από την αριστερά που άγχεται αλλά δεν θέλει ποτέ ευθύνες. Ο δεξιός θέλει να αποτύχει ο καλοσχεδιασμένο οικονομικός προϋπολογισμός της εθνοσωτηρίου σοσιαλιστικής κυβέρνησης και δεν θα ξαναπιάσει βολάν.

      Και η δεξιά δεν σταματιέται εύκολα. Θα κάνει κι άλλα. Θα κόψει το κάπνισμα και το ποτό. Τους σολομούς και τα χαβιάρια. Θα τρώει ρεβίθια. Και το κράτος θα χάσει προσδοκόμενα έσοδα. Έχει ήδη κάνει και προσφυγές για το χαράτσι των εισοδημάτων του 2008 που τις κερδίζει συνέχεια αφού ελέγχει και το παραδικαστικό κύκλωμα. Ετοιμάζεται να περιορίσει και τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ. Της πουτάνας θα γίνει. Θα διχάσει την χώρα. Μόνο οι αριστεροί κι οι σοσιαλιστές θα καίνε ρεύμα, θα οδηγούν, θα πίνουν και θα καπνίζουν μπας και στηρίξουν το κυβερνητικό έργο.

      Δεν πείθεται εύκολα η συντήρηση από τις συγνώμες του πρωθυπουργού ή την δήθεν διαφωνία των υπουργών. Αυτά είναι για τα μάτια του κόσμου και μέσα στο σχέδιο. Το ΠΑΣΟΚ είναι ενωμένο κι αραγές. Σαν θίασος θεάτρου που κόπτεται για το καλό μας. Όπως ο πρωθυπουργός που μόλις ανακοινώνει τα μέτρα, παίρνει το επιτελείο του και πηγαίνει σε σοβαρούς προορισμούς, όπως Πακιστάν, Κούβα, Βραζιλία – τι να πουλήσουμε εκεί, στρίνγκ; - για νέα έσοδα ή για να γεμίσει εμπειρίες και να μας τις φέρει εδώ.

      Κι άρχισαν κι άλλα. Όλοι οι βουλευτές ( δεξιοί σε σχέση με το λαό) δεν δέχθηκαν μείωση των εισοδημάτων τους αφού δεν θεωρούν την βουλευτική αποζημίωση μισθό. Οι δικαστικοί αρνούνται περικοπές των αποδοχών τους. Οι δικηγόροι απειλούν με διακοπή των δικών για να συμπαρασταθούν στους δικαστικούς κι οι μηχανικοί θεωρούν το σημερινό πλαίσιο δικαιότατο που δεν χρειάζεται αλλαγή. Σας λέω στρατεύθηκαν όλοι οι δεξιοί και περιμένουν την συμπαράσταση των γιατρών, των τελωνιακών και των εφοριακών. Δηλαδή των ακροδεξιών.

      Τι να πρωτοκάνει κι ο πρόεδρος της διεθνούς σοσιαλιστικής ( μ’ έπιασε διάρροια ) και το σχέδιο του; Χαμένα τα έχει κι ακόμα δεν έχουν αρχίσει και τα δύσκολα. Διότι ούτε ο Σαμαράς μπορεί να βοηθήσει αφού τα ίδια έχουν μάθει στο ίδιο πανεπιστήμιο που πηγαίνανε, ο Βενιζέλος δεν θέλει να είναι απλό αεροδρόμιο και τα γνήσια στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τι λόγο έχουν να κυβερνούν με άδεια ταμεία; Η πολιτική σαν επάγγελμα τα χρειάζεται γεμάτα για να μπουκώνει στόματα. Αν τα στόματα μιλάνε δηλαδή είναι αμπούκωτα, το επάγγελμα περνάει κρίση και γίνεται σαν την σημερινή ΑΕΚ.

     Και γίνονται κι άλλα που δεν φέρνουν έσοδα. Αυξάνεται η εμπιστοσύνη του πολίτη στην Ακαδημία, στην αστυνομία, στον στρατό, στο ΑΣΕΠ, στον πρόεδρο της δημοκρατίας και στην εθνική μετεωρολογική υπηρεσία. Δηλαδή σε ό,τι δεν δουλεύει. Άσε που μειώνεται η αντίστοιχη στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο. Πού διάολο να βγουν τα λεφτά; Διότι άντε και φορολογείς τα τελευταία. Με την μείωση της εμπιστοσύνης , θα πέσει η κατανάλωση. Τι θα γίνει λοιπόν;

     Δεν θα ήθελα να ήμουν πρωθυπουργός,. Διότι θα έπρεπε να πάρω γνήσια μέτρα. Ας πούμε να κυνηγήσω την φοροδιαφυγή και τους απατεώνες, που όπως λέει η έκθεση της ευρωπαϊκής ένωσης εκεί οφείλεται το πρόβλημα μας. Ναι, αλλά εκεί οφείλεται και η εκλογή μου. Δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό διότι θα έπρεπε να διαλύσω την ελληνική οικονομία ή να παραχωρήσω κανά δυο νησιά με κίνδυνο να στιγματισθώ στην ιστορία της Ελλάδας που ποτέ δεν πεθαίνει. Φτου κακά, τι στην ευχή μού ‘ρθε τώρα; Τίποτα μωρέ, λέμε και καμιά μαλακία για να περάσει η ώρα.

     Πράσινη ανάπτυξη. Που θα στηριχτεί ξανά στους μη ικανούς να κρύψουν κάτι. Σε αυτούς που σαν γνήσιοι γάιδαροι θα ξαναστηρίξουν ένα φαληρημένο πολιτικό σύστημα , άβουλο, άχρηστο κι αναξιοκρατικό, με αρχηγό ένα καραμπινάτο φελλό που έπρεπε να κάνει το χατήρι της μαμάς του και παρέσυρε με άλλα λόγια αλλά με την ίδια ουσία, σαν τους άμεσους συγγενείς του, το υγιές κομμάτι του ελληνικού λαού και θα το φτωχήνει κι άλλο. Θα το αποδιαλύσει ή θα το κάνει να έχει μεταναστευτικές τάσεις. Κύρια να το φοβίσει κι άλλο. Που πριν εφαρμοστούν τα μέτρα, έρχονται πρόσθετα. Τέτοια επίθεση βαρβαρότητας δεν έχει ξαναγίνει ποτέ.

     Κι ο κόσμος αυτήν την φορά έχει διάθεση να μιλήσει. Με τον Βάρναλη υπό μάλης: " Άντε θύμα, άντε ψώνιο , άντε σύμβολο αιώνιο, αν ξυπνήσεις, μονομιάς θάρθει ανάποδα ο ντουνιάς." Και να πάρει ο καθένας ό,τι αξίζει πραγματικά. Δηλαδή η πραγματική καταστροφή της Ελλάδας, η αριστερά, τον πούλο. Η μετεξέλιξη της, δηλαδή το σοσιαλιστικό κόμμα και ειδικότερα η οικογένεια Παπανδρέου την γνήσια ταφόπλακα στον δημόσιο βίο και η βουλή των φιλέλληνων πολιτικών την τύχη του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες.

     Αρκετά πια με τους μέτριους και με τις τρίχες για μια ανάπτυξη που έχει και χρώμα. Δηλαδή αν έχει, είναι κανονικό ροζ που καλύπτει όλους εκείνους τους χαραμοφάηδες πολιτικούς που πήραν τις θέσεις για να νομιμοποιήσουν το αυθαίρετο τους ή να καταληστέψουν το χρήμα, που όσο μας ζήτησαν το πήρανε και το φάγανε. Καιρός να τελειώνει το συνεχές δικαίωμα χωρίς καμία υποχρέωση. Που κάνατε το ποντίκι επίσημο αρουραίο και τίγρη της Βεγγάλης. Μας έφαγε πια, ποντικοειδή ζώα με γραβάτες.