Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

25 MAPTIOY 2010

     Mε τον προσήκοντα σεβασμό, οι Έλληνες παρακολούθησαν την εορταστική εκδήλωση για την χαρά του σηκώματος της σημαίας εναντίον του Τούρκου. Και ξεκαύλωτα. Την παραμονή είχαν καυλώσει όλοι στην μαθητιώσα παρέλαση με το σήκωμα του μίνι ή το κατέβασμα του μπούστου, που οπωσδήποτε είναι μια κίνηση προς την ελευθερία του οργάνου που δεν είχε διακρίνει τότε ο Σολωμός και γι αυτό εξ άλλου έγινε και ψάρι. Αν δεν ήταν με το καλημέρα. Όλοι όμως περιμέναμε την επόμενη μέρα. Να δούμε την τσόντα χωρίς πουλί. Light γαμήσι. Τζούλια χωρίς Ian Scot.
     Και την είδαμε. Παρέλασαν τα έφεδρα παιδάκια με τα ξύλινα σπαθιά, τι να κάνουν κι αυτά, και τα υπόλοιπα χάπατα που τα πληρώνουμε για την υπεράσπιση των συνόρων μας. Με βήμα πρόσφορο και σε μια λεωφόρο από φόσφωρο. Λαμπιρίζανε τα γαλόνια, οι μπότες και οι ξιφολόγχες. Φουσκώνανε σαν παγώνια κάτι γριές και κάτι κωλόγεροι γύρω από την αλυσίδα και κρατάγανε τα εγγονάκια που με το ζόρι να μπουν στη μαλακία των προηγούμενων χαμένων.
     Μας θαύμασα πάλι. Είμαστε λαός, δεν είμαστε αστεία. Βέβαια δεν μπορώ ακόμα να προσδιορίσω τι σόϊ λαός είμαστε. Επιθετικός ή αμυντικός; Το σκέφθηκα πολύ. Επιθετικός δεν είμαστε διότι μάλλον δεν μπορούμε. Άρα το παίζουμε φιλειρηνικοί. Αμυντικοί πάλι, μάλλον δεν μπορούμε να είμαστε, διότι έχει να κάνει με τον αντίπαλο. Άρα μάλλον είμαστε δυνατοί στον κεντρώο χώρο. Στον έλεγχο της κυκλοφορίας των λαθρομεταναστών, των όπλων και των ναρκωτικών.
Θυμήθηκα την Μικρά Ασία τότε, την Κύπρο μεταγενέστερα, την σημερινή κατάσταση, και μπερδεύτηκα χειρότερα. Τελικά στην τουρκοκρατία επαναστατήσαμε επιθετικά αμυνόμενοι ή αμυντικά επιτιθέμενοι; Πάνω που πήγαν να με καταλάβουν μαύρες σκέψεις, κάθισα παρέα με την ταβανόβουρτσα να δω την νέα κατάσταση.
     Τι ωραία παρέλαση. Τα όπλα ήταν άρτια κατά πως μας βεβαιώνουν τα λεφτά που δώσαμε αντί για δημόσια υγεία. Τέλεια τα όπλα όπως μαρτυρούν και τα προσπέκτους τους . Που τα έχουν συμβουλευθεί οι μόνιμοι ειδικοί. Που τους στέλνουμε και για εκπαίδευση. Για να ξέρουν να τα χειρισθούν. Ενώ ούτε επίθεση πρόκειται να κάνουμε, αλλά ούτε και άμυνα. Δεν διεκδικούμε τίποτα αλλά και κανείς γείτονας δεν διεκδικεί κάτι από εμάς, αφού όλοι είναι σύμμαχοι μας στο ΝΑΤΟ ή στην Ευρώπη.
     Αλλά και να επιτεθεί κάποιος, με την ουσιαστική δύναμη όπλων που έχουμε, τι να κάνουμε; Μια αντίσταση λίγων ημερών και κανά ποίημα για τους επόμενους που θα το τραγουδούν για τους ήρωες που πέσανε ηρωικά μαχόμενοι στα Starbucks, στα Pizza Hut , στο Golden Hall ή στην Shell της γειτονιάς τους. Μαχόμενοι για το κινητό τηλέφωνο της Vodafone ή το μπουκάλι του ουϊσκι που ελεύθερα είχε επιλέξει ο κάθε πεσών.
     Λογικά πράματα. Όπως βλέπει ο καθένας την ελευθερία των αγαθών του. Παλιά ήταν τα χώματα, σήμερα είναι προϊόντα από την Σκωτία ή την Γροιλανδία. Αλλάζουν οι αρχές της ελευθερίας κι εμείς δεν μπορούμε να λέμε τα ίδια κάθε χρόνο σαν τον commentator της τηλεόρασης. Διότι η ελευθερία είναι πνεύμα. Και το πνεύμα είναι άπιαστο το πούστικο και έχει την δυνατότητα να προσαρμοσθεί στις απαιτήσεις των καιρών. Γι ‘αυτό και μερικές φορές λέγεται και άγιο. Και δίνει τον δικό του τόνο.
     Κι ευτυχώς που φέτος η παρέλαση πήρε άλλο τόνο. Ήταν πλουσιότερη σε κορμιά. Φτωχότερη όμως σε άρματα. Κι εμείς άναυδοι. Διότι όλοι συμφωνήσαμε στο συγκεκριμένο σημείο: Τα άρματα τα πληρώνουμε αγοράζοντας τα. Άρα τα έχουμε. Δεν τα χρησιμοποιούμε βέβαια διότι είμαστε με την ειρήνη. Να μην τα βλέπουμε σε χρήση λοιπόν πάει καλά. Να μην τα βλέπουμε ούτε και σε αχρηστία; Δηλαδή ούτε καν σε παρέλαση; Τι επειδή υπάρχει κρίση, μερικές σταγόνες βενζίνης θα μας χάλαγαν;
     Και πάντα θα βρεθεί κι ο πονηρός καχύποπτος, που θα ρωτήσει: Και που ξέρω εγώ ότι τα αγοράσαμε; Και θάχει και δίκιο. Θα νομίσει ότι τα άρματα γίνανε σαν τις μετοχές. : Άυλα. Και βεβαίως αυτού του είδους τα άρματα, είναι σαφέστατα οικολογικά , αλλά δεν είναι εύκολο και να γίνουν και πιστευτά ότι υπάρχουν. Διότι και το χρηματιστήριο άυλα κινείται και κάποιοι βγάζουν ή χάνουν υλικά τελικά. Εδώ με τα αόρατα άρματα, που οδεύει η πατρίς; Και πού οδεύει και η παγκόσμια απάτη; Διότι αν δεν τα βλέπω, πού ξέρω ότι τα παράγουν οι πολυεθνικές; Μπορεί να είναι άυλα τα εργοστάσια τους, να μην κάνουν τίποτε, κι απλώς να απειλούν.
     Και το χρηματιστήριο είναι τζόγος και συγχωρούνται όλοι οι φτωχοπλούσιοι. Εδώ είναι άρματα του φορολογούμενου λαού που κάνει τόσες θυσίες, χάνει επιδόματα και δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων για να βγει από την κρίση αλλά χωρίς να στερείται της εθνικής αμύνης. Δίνει ο σοσιαλιστής τον οβολό του κι ο καπιταλιστής το αυτοκίνητο του. Ο κεντρώος την σύνταξη του κι ο αριστερός τα νιάτα του. Ο ακροδεξιός τα τιμαλφή του, η εκκλησία το χωράφι της κι ο βουλευτής την αποζημίωση του για την συμμετοχή στην εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή. Όλοι στρατευμένοι σε κοινό αγώνα. Μια γροθιά. Να μην βλέπουν και άρματα;
     Ναι, να μην βλέπουν. Και κυρίως να μην τα βλέπω εγώ. Που δεν βλέπω καμία απειλή. Όπως και στην τουρκοκρατία, που πρακτικά επαναστάτησε ο Έλληνας εναντίον του Έλληνα που τον εκμεταλλευόταν. Αλλά και λάθος να κάνω, και τι έγινε; Έχω τυφλή εμπιστοσύνη στην αγέρωχη Μάνη που είναι γερμανική. Στη μισή Πελοπόννησο και στα Επτάνησα που είναι ιταλικά. Και πόσα άλλα. Και γουστάρω κι όλα τα υπόλοιπα να τα πάρουν ξένοι για να είμαι ήσυχος. Τι με νοιάζει αν τα νοσοκομεία γίνουν αγγλικά ή οι δημόσιες υπηρεσίες αμερικάνικες. Αν τα σχολεία γίνουν γαλλικά. Χειρότερα από ότι είμαι αποκλείεται να είμαι. Και να γίνουν και τα καφενεία αυστριακά. Ποιόν πειράζει; Σάμπως πίνει κανείς ελληνικό καφέ; Μόνο σε κηδείες. Όλοι στον καφέ Βιενουά είναι και στο φρεντοτσίνο. Να αναλάβουν οι ξένοι, να γλυτώσουμε από τους εξοπλισμούς, να ανέβει η ποιότητα των προϊόντων και να πέσουν και οι τιμές.
     Και να καταλάβει έστω και τώρα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ( αι Νέαι Πάτραι ποιες είναι; ) ότι μια χαρά ήμασταν. Τι να σε διοικεί Γερμανός, τι Τούρκος; Ο νεοέλληνας δεν είναι ρατσιστής σαν τον πρόγονο του. Είναι φιλελεύθερος. Διότι από τότε που γίναμε κράτος ναι μεν όλο δάνεια παίρναμε, αλλά κάτι φτιάχτηκε υπό την ευθύνη των ξένων. Σήμερα όλο δάνεια παίρνουμε αλλά τίποτα δεν καταφέρνουμε υπό την ευθύνη μας. Άρα; Δεν έχει άρα. Άμα δεν μπορείς να διαχειριστείς την ανεξαρτησία σου καλύτερα και με την βούλα προτεκτοράτο για να ησυχάσουμε κι όλοι εμείς που τις σημαίες τις θεωρούμε αφορμή πλουτισμού στρατιωτικών βιομηχανιών. Διότι δεν ζούμε σε χώρες, αλλά στον πλανήτη.
     Βέβαια κάποιος θα μου πει ότι παραβιάζω τον Θούριο του Ρήγα. Σωστά αλλά τι να κάνω; Να ζω ακόμα με αυτά; Τίγκα στους ήρωες και στα μνήματα; Αλλού βρίσκομαι: "Kάθε έθνος ξεφτiλιζει άλλα έθνη, κι όλα πράττουν το σωστό" ( Arthur Schopenhauer). Βέβαια καταλαβαίνω και τον διπλανό μου που θέλει να βλέπει παρελάσεις με άρματα. Γουστάρει το οφθαλμόλουτρο. Δικαίωμα του. Και δικό μου, να θέλω να τις καταργήσω.

12 σχόλια:

  1. Την μονοημερη αργια την εκαναν τετραημερη.Οταν κολλαει κοντα σε Σαββ/κο και με καλο καιρο,ειναι ευλογια .Πως να αρνηθεις; Πως να πεις οχι σε τετραημερα εκδηλωσεων για τα φεσια και τα τουφεκλικια των προγονων; Μονο που μερικες χρονιες δεν πεφτει κοντα σε Σαββ/κο αλλα σε ξεκαρφωτες μερες μεσοβδομαδιατικες. Γιατι ρε κεραταδες προγονοι δεν κανονισατε και την ημερα αλλα μονο την ημερομηνια; Ο Χριστος δηλαδη γιατι πεθανε και αναστηθηκε πανω σε Σαββατοκυριακο;Το οποιο μεταφερεται εδω και κει και ετσι καθε χρονο εχουμε στανταρ τις ημερες του καθησιου; Εσεις βρε ρεμαλια γιατι ξεσηκωθηκατε -πιθανον- καθημερινη και τωρα εμεις δεν ξερουμε ποσες εκ'των προτερον μερες να σας γιορτασουμε;
    Προτεινω να γινει αιτημα προσ συζητηση και να παρθει αποφαση για μεταφορα ολων των εορτων-αργιων κατα το δοκουν. Θελεις ας πουμε μεσα στις αλκυονιδες,για να μη πανε χαμενες να φυγεις για το χωριο; Κολλησε Πασχα,Ευαγγελισμο και Δεκαπενταυγουστο μεσα στο Γεναρι, και 10 με 20 Γεναρι να την κανεις.Την Ανοιξη ΄λεπουμε. Μια λυση ειναι να μεταφερονται ολες οι αργιες του καλοκαιριου και του Φθινωπορου και μαζι με την Πρωτομαγια να αναχρουμε για την επαρχια για αλλες δεκα μερες. Θα υπαρχει ενα κενο το καλοκαιρι βεβαια,αφου τις πηραμε ολες και τις γιορτασαμε ρευομενοι κρεατα,σκορδαλιες,μπακαλιαρους μαγειριτσες και γαλοπουλες ανακατα,αλλα δεν υπαρχει προβλημα.
    Ενα προβλημα ειναι βεβαια τι θα πουν οι εορταζομενοι. Να σηκωθει δηλαδη ο Λαζαρος και ο Χριστος να ειναι ακομα νεκρος; Να τρεχουν για τον Μαη και να τρεχει ξωπισω τους και η παναγια εγγυμονουσα και να φωναζει: " εγω ποτε θα γεννησω ρε ρεμαλια"; Η,ο Π. Πατρων Γερμανος να σηκωνει την σημαια και απο απεναντι να βλεπει το "Ελλη" να τον σημαδευει με τα κανονια του και να ακουει απ'τα μεγαφωνα: "δικη μας ειναι η μερα ρε παλιοτραγο. Κατεβασε τη σημαια μη στη βαλουμε εκει που ξερεις." Μυλος ,αλλα θα βρεθει λυση.
    Στην Ενωμενη Ευρωπη ειμαστε.Αρα μπορουμε να παρουμε καμια Ισπανικη,Ιταλικη,η Γαλικη γιορτη και να την γιορτασουμε εμεις εδω.Μπορει εκει που θα πρεπει να γινει να εχει παλιοκαιρο.Η να δουλευουν οι ανθρωποι.Φερτε τις εδω ρε παιδια. Εισαγωγη επετειων.Τοσα εισαγουμε.Ας φερουμε και γιορτες.Εφ'οσον ειμαστε για τα καρναβαλια και τα πανιγυρια,να διοργανωνουμε αναπαραστασεις,παρελασεις και εκδηλωσεις διαφορες επι παραγγελια καθε χωρας. Να μη μπλεκομαστε και εμεις στα ποδια τους με Δ.Ν.Τ. spreeds δανεια, Ε.Κ.Τ. και τα ρεστα. Να κανουν την δουλεια τους αυτοι και ας βγαλουν οσα θελουν και ας δουλευουν 25 ωρες την ημερα. Εδω θα ειμαστε αραχτοι και θα περιμενουμε παραγγελιες.
    Και επιτελους,ας βρει με αυτο τον τροπο το πραγματικο εαυτο του και την πραγματικη του ενασχοληση ο επετοελληνας που ειναι μονο επαιτοελληνας.
    Εκαστος στο ειδος του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προς Χρήστο: Φίλε, έτσι όπως πάμε για μόνιμη αργία οδεύουμε. Και καλά εμείς την κουτσοβγάλαμε. Να δω τα παιδιά τι θα κάνουν με την καλοπέραση που φτιάξαμε αλλά και τα μυαλά που κουβαλάνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εμένα πάντος μου σηκώθηκε... το ηθικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τελικά είναι παράξενο ον ο άνθρωπος. Τρία μόνο σχόλια στο καλύτερο, ευστοχότερο και καυστικότερο κείμενο.
    Τι να πω.
    Στήβεν συγχαρητήρια. Πίκρα και σάτυρα στην αποθέωσή τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κωστας-Φλωρινα28 Μαρτίου, 2010 01:47

    Ανωνυμε...οντως παραξενο ον ο ανθρωπος.Το κειμενο ευστοχο.Μην παραβλεπεις ομως οτι καποιοι εχουμε βαρεθει να ασχολουμαστε πραγματικα.Που θα οδηγησει δηλαδη η περεταιρω αναλυση-διαλογος?
    Να λεμε για να λεμε δηλαδη, για μια κατασταση που την γνωριζουμε,ειναι συνεχης, και μη αναστρεψιμη?
    Προσωπικα βαρεθηκα,και απολαμβανω μια καλη alt bier διαβαζοντας την αναρτηση αμετοχος.Καλημερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Προς Ανώνυμο: Το ωραιότερο απο όλα, είναι οτι πια γράφω και στο περιοδικό για την διαιτησία. ΤΟΣΟ ΜΑΛΑΚΑΣ ΕΙΜΑΙ.
    Ευχαριστώ για τα σχόλια σου , κάντα επώνυμα όμως, έστω και ψεύτικα.
    Πήρα και το δισκάκι του Βασίλη με τον Οδυσσέα. Πού είναι τελικά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Προς Κώστα-Φλώρινα: ¨εχω φτιάξει τη μπύρα του σπιτιού. 12% Βέλγικη τούρμπο και χαμός. Δεν την πίνω τώρα βέβαια, διότι η γκράπα μου παέι πιο πολύ, αλλά ΠΠΟΧΩΡΑΜΕ ΚΑΛΑ. ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. ΤΗΝ ΑΜΕΤΟΧΙΚΗ ΑΕΚ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τι σημασια εχει αν υπογραφω ως ανωνυμος.Θα μπορουσα να υπογραψω ως Μητσος, Βαγγος,Ρουλα,Σουλα...Μαρτης, Σεπτεμβρης,γηπεδο, κερκιδα...
    Αλλωστε οταν αναφερεις το CD Παπακωνσταντινου-Ιωαννου, η υπογραφη "ανωνυμος" ειναι η αρμοζουσα για μενα.
    Στο συγκεκριμενο χωρο της μουσικης και της τεχνης γενικοτερα,δεν μετραει παντα η ποιοτητα περισσοτερο απο το ονομα.
    Ο Ιωαννου στο παρελθον εχει γραψει αριστουργηματα και δικαιως ειναι στην κορυφη.Τωρα μπορει να γραψει ο,τι μετριοτητα γουσταρει και να θεωρειται παντα αριστουργημα, ιδιαιτερα οταν ερμηνευεται απο την τεραστια φωνη του Βασιλη. Ειναι σαν τον Πικασο, τον Τσαρουχη, τον Μοραλη. Στην αρχη εκπληκτικοι,μετα πουλουσαν γραμμες,τετραγωνακια και ονομα.
    Πες μου, αν το "μαμα" το ειχε γραψει ο Κορκολης ας πουμε, η ο Ροβωσης η ο Τρεχαγυρευοπουλος θα ασχολιοταν κανεις;
    Ελπιζω πως σου απαντησα.
    (Αν η αξια επικρατουσε,εσυ θα εγραφες τις κεντρικες στηλες των μεγαλυτερων εφημεριδων και θα ειχες δικη σου εκπομπη στην τηλεοραση που θα εσβηνε τον Λακη, τον Αντωνη, κλπ.)
    Και παλι συγχαρητηρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιώργης ο Γαρατζέος28 Μαρτίου, 2010 11:17

    Η 25η δεν είναι αργία, είναι ΑΠ-εργία., Έτσι θα λέμε συντόμως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ...κανείς δεν παίρνει την ευθύνη
    κανείς μια φωτιά δεν δίνει....

    Αυτη είναι η καλύτερη στροφή του δίσκου.
    Δεν συμφωνείς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Προς Ανώνυμο: Φίλε, είσαι λίγο υπερβολικός για μένα. Τον δίσκο ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΓΟΡΑΣΑ. Απλά περνάω και ρωτάω αν βγήκε κάτι συγκεκριμένο που έχω στο μυαλό μου. Ποτέ δεν με δουλεύουν τα βαποράκια ή τα πρεζάκια, που κάποτε τόλμησαν να σηκώσουν χέρι. Αγοράζω αφού ακούσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Προς Ανώνυμο: Και για να το κάνω πιο πλήρες το σχόλιο, μιλάω όχι για χέρι πάνω μου. Αυτό θέλει πολύ τόλμη κι έχει και μετέπειτα. Χέρι σε δικό μου άνθρωπο , που όμως πίστεψε τους τίποτες. Εγώ ξέρω Λόρκα, Ελύτη, Γκάτσο κλπ. Ιωάννου και λοιπά τσουτσέκια δεν υφίστανται. Ούτε κι οτι ο ΠΑΠ έγινε Πάριος και λέει διασκευές ΜΕ ΕΤΟΙΜΗ ΜΟΥΣΙΚΗ. ΕΝΑΣ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΙΚΗΣ. ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΔΟΝΤΟΚΡΕΜΕΣ. ΜΗΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΔΙΟΤΙ ΖΩ ΜΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΗ ΣΕ ΜΕΝΑ. ΑΔΕΙΑ ΜΥΔΙΑ ΓΙΑ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ κέφαλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή