KΛΕΨΙΕΛΑ (klebsiella)

     Η γρίπη των αυθεντικών γουρουνιών είναι προ των πυλών. Έχουμε λίγο καιρό ακόμα. Τα κατάλληλα εμβόλια δεν λήγουν σύντομα για να δημιουργηθεί δημοσιογραφικός πανικός για πανδημία. Οι φαρμακοβιομηχανίες, τα χαρτζιλίκια θα τα ρίξουν μετά τον Οκτώβριο για την πρόληψη της νόσου και την αύξηση των πωλήσεων.

     Όμως έχουμε εχθρό εντός των πυλών. Ποιος είναι αυτός; Ένα μικρόβιο με το όνομα «κλεψιέλα» πνευμονίας. Άκου τώρα όνομα κι αυτό. Στην Ελλάδα, κλέψι και έλα! Μέχρι και τα μικρόβια μας πήρανε χαμπάρι. Τέλος πάντων.
     Το μικρόβιο αυτό, εντοπίζεται κυρίως στις μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) των νοσοκομείων με θνησιμότητα που αγγίζει το 44% των προσβληθέντων νοσηλευόμενων ασθενών. Δηλαδή, μπορεί να είσαι στη ΜΕΘ για έμφραγμα και να πας από κλεψιέλα.
    Το πιο ανησυχητικό είναι ότι το 42% των κρουσμάτων του μικροβίου παγκοσμίως, καταγράφεται στις ΜΕΘ των ελληνικών νοσοκομείων! Οι Έλληνες γιατροί προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν όπως μπορούν. Ανταλλάσσουν στοιχεία με αμερικανούς συναδέλφους τους, οι οποίοι τους προειδοποιούν ότι αν δεν λάβουν άμεσα μέτρα, κάθε χρόνο θα πεθαίνουν 1800 Έλληνες.
    Υπάρχουν και καλά νέα. Η κλεψιέλα δεν είναι κάποιο σπάνιο ή ανίατο μικρόβιο. Έχει αντιμετωπισθεί παντού επιτυχώς, ενώ οι χώρες με τον υψηλότερο δείκτη επικινδυνότητας είναι τρεις: η Έλλαδα, η Ισπανία και το Ισραήλ. Μη μου πείτε ότι δεν ψιλομοιάζουμε. Κατά διαβολική σύμπτωση, στις χώρες αυτές οι υπουργοί υγείας έχουν δηλώσει ότι έχουν ολοκληρωμένο έργο στον τομέα δράσης τους.
     Τα καλά νέα συνεχίζονται. Είναι να μη με πιάσει το καλό μου. Αν λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα , σε έξι μήνες ο οποιοσδήποτε κίνδυνος μπορεί να εξαλειφθεί. Η εξάπλωση της κλεψιέλας δεν οφείλεται στην έλλειψη κάποιου φαρμάκου, στην απουσία κάποιου ακριβού μηχανήματος, ή στην ανυπαρξία κάποιου διαγνωστικού τεστ. Τα έχουμε όλα.
    Τα καλά νέα διακόπτονται. Τι τελικά δεν έχουμε και η κλεψιέλα θεριεύει; Τρία πράματα: Πρώτον: Επαρκές νοσηλευτικό προσωπικό στις ΜΕΘ. Αντί να έχουμε ένα νοσηλευτή για κάθε ασθενή, έχουμε έναν για τρεις. Δεύτερον : Ο νοσηλευτής αυτός, καθώς τρέχει πανικόβλητος από κρεβάτι σε κρεβάτι , ξεχνάει ή δεν προλαβαίνει να πλύνει και να απολυμάνει τα χέρια του, μεταδίδοντας το μικρόβιο . Τρίτον: Φαρμακολαγνία. Υπάρχει η τάση να χορηγούνται υπερβολικές ποσότητες αντιβιοτικών στις ΜΕΘ που βοηθούν το μικρόβιο να μεταλλάσσεται και να ισχυροποιείται. Και πάντα οι πιο δύσκολα αντιμετωπίσιμες λοιμώξεις ήσαν και είναι οι ενδονοσοκομειακές. Στην δε Ελλάδα, θεραπεύονται δυσκολότερα από ότι σε όλη την Ευρώπη.
     Ο κύριος Καραμπίνης, εντατικολόγος και διευθυντής της ΜΕΘ του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αθηνών, έχει πολλές φορές καταγγείλει to πρόβλημα της υγιεινής στις εντατικές μονάδες σαν ένα γενικότερο σύμπτωμα εγκατάλειψης της δημόσιας υγείας. Συγκεκριμένα λέει: « Είμαστε ξέφραγο τα τελευταία 25 χρόνια. Είναι αδύνατον να δίνουμε τόσα χρήματα στην υγεία και να μην γίνεται σχεδόν τίποτα».
     Προσέχτε. 25 χρόνια λέει, δεν λέει 5. Άρα δεν πάει να κάνει μια χαζή αντιπολίτευση. Όμως στα τελευταία 5, και πιο συγκεκριμένα το 2008, σημειώθηκαν 800 περιστατικά σηψαιμίας στις εντατικές από μικρόβια και τα μισά (400) ταυτοποιήθηκαν σαν κλεψιέλα. Αυτά είναι επίσημα στοιχεία από το Ελληνικό Δίκτυο Μελέτης της Μικροβιακής Αντοχής.
     Τα ακούς υπουργέ; Μπορείς να κάνεις πολλά. Να επανδρώσεις τις ΜΕΘ με το απαραίτητο, αριθμητικά και μορφωτικά, προσωπικό που θα σου υποδείξουν οι ειδικοί γιατροί. Αν δεν επαρκούν τα λεφτά για προσλήψεις, να κάνεις σεμινάρια πρόσθετης επιμόρφωσης για ενεργητική και παθητική προστασία στο ολιγομελές υπάρχον προσωπικό που μεταδίδει την κλεψιέλα στον κάθε ασθενή λόγω φιλοτιμίας να τον περιποιηθεί. Να μαζέψεις γιατρούς και αντιβιοτάδες και να τους επιβάλεις ορθολογικούς κανόνες χορήγησης φαρμάκων. Κι αυτά να τα κάνεις με δημόσια προβολή. Και να σε παραδεχτώ. Διότι όταν κάνεις αιφνίδιες επισκέψεις στα νοσοκομεία, μου κάνει εντύπωση που δεν αιφνιδιάζεται κανείς και υπάρχει πάντα και μια τηλεοπτική κάμερα που θέλει να αιφνιδιάσει εμάς, πείθοντας μας ότι το « ξέφραγο αμπέλι» είναι ένας παράδεισος.
     Η κατάσταση είναι σοβαρότατη. Πριν το 2007, το μικρόβιο στα νοσοκομεία της Ευρώπης ήταν ανύπαρκτο. Εκεί είχαν ληφθεί τα σωστά μέτρα. Μετά το 2007, σύμφωνα με το μικροβιολόγο καθηγητή της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας , κύριο Βατόπουλο, ένα νέο είδος κλεψιέλας εμφανίστηκε με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ότι είναι μονοκλωνική . Αυτό σημαίνει ότι, ενώ μερικά χρόνια πριν η κλεψιέλα εθεωρείτο ένα απλό παρασιτικό μικρόβιο που δεν του έδινε και ιδιαίτερη σημασία κάποιος και μάλιστα με τον πολλαπλασιασμό του έχανε σε δύναμη μοιράζοντας τα χαρακτηριστικά του, σήμερα από τη μάνα του κληρονόμησε την ισχυρή τοξική της πλευρά. Κι εμφανίστηκε το ίδιο το μικρόβιο όπως ήταν πρωτογενώς, απαράλλαχτο σαν ταυτοποίηση και θηριώδες απέναντι στα σύγχρονα αντιβιοτικά στις περισσότερες ΜΕΘ της Ελλάδας . Και μεταδίδεται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και από ασθενή σε ασθενή.
     Μέτρα υπουργέ πρέπει να πάρεις. Κύρια συμβουλές που μπορούν να ιεραρχήσουν τα προβλήματα, να σε καθοδηγήσουν προς την κατεύθυνση της θεραπείας των ανθρώπων, και μετά να τα εκμεταλλευτείς σαν πολιτικά ατού για την πάρτη σου. Φιλικά το λέω , διότι μου αρέσει να λέω το σωστό δωρεάν. Να μην το πουλάω πανάκριβα σαν εξειδικευμένη γνώση δήθεν. Και η κλεψιέλα είναι εδώ και θερίζει. Κι είναι πιο σημαντική από τον κάθε εσωκομματικό ή εξωκομματικό αντίπαλο.
     Δεν είναι μια επιδημία ή μια πανδημία που θα έρθει, κι όταν έρθει θα δούμε τι θα κάνουμε. Είναι κρίμα να χάνουμε κόσμο μέσα στα νοσοκομεία από αβλεψία και αδιαφορία ενώ έχουμε τα μέσα να περιορίζουμε τους εχθρούς που γιγαντώνονται λόγω ευθυνών μας. Στο νοσοκομείο μπαίνεις για να γίνεις καλά κι όχι για να πεθάνεις από άλλη αιτία . Επίσης η κλεψιέλα, με το τόσο ωραίο πρώτο συνθετικό (κλεψι), ταιριάζει τόσο πολύ να σε αναδείξει και εμπράκτως σαν εξυγιαντή, έστω κάποιου χώρου της Ελλάδας , που όλοι υποχρεωτικά περνάμε από εκεί: της Υγείας.