ΑΛΗΘΕΙΑ

            Είμαι απο τους ανθρώπους που δεν γουστάρω το ψέμα. Το ουσιαστικό ψέμα, όχι εκείνο που είσαι υποχρεωμένος να πεις διότι πιέζεσαι κοινωνικά, επαγγελματικά ή ψυχικά. Να μην παρεξηγηθούμε και να μην πάρει διαστάσεις η διαχείρηση του ψέματος . Έχεις άρρωστο τον πατέρα σου, τι να του πεις; Μαλακίες θα πεις. Έχεις ένα ανήλικο παιδί και τραβάει μια παντιέρα εις βάρος του σύμπαντος. Εις βάρος του προστατευτισμού, που καλώς ή κακώς, το βοηθάει μέχρι την ενηλικίωση του. Τι να κάνεις; Να μην παίξεις τον καραγκιόζη;  Έχεις μια άποψη για την ηθική. Είναι δυνατόν να μπουρλοτιάσεις, όποτε σου κατέβει, μια οικογένεια;

            Είναι σαν τις βρισιές. Τις λες διότι δεν έχεις λεξιλόγιο ή σου βγαίνουν για να δείξεις μια οργή; Έχεις μαζί με τα μπινελίκια και κακές σκέψεις, ή είσαι απλά τρελαμένος με τη μαλακία που σε περιτρυγυρίζει και μέσα σε αυτήν την μούρλια, θέλεις να σπάσεις τα πάντα και να ξαναβρείς τα ένστικτα που στα περιθωροποίησε το στάτους των γνώσεων ή του κοινωνικού περίγυρου. Τα πάντα. Μέχρι εδώ. Κι όχι τα "πάντα όλα" που είπε ο αγράμματος κι ο κάφρος και κινδυνεύει να γράψει και λεξικό ο απόλυτος ανίκανος κι εκβιαστής.
             Μιλώντας όμως για το ψέμα, καταλαβαίνω οτι πρέπει να υπάρχει σοβαρή ικανότητα για την διαχείρηση του. Δηλαδή τελικά για την εικονική αλήθεια που πρέπει να παρουσιασθεί ή για την μασκαροφορεσιά της. Πρέπει να υπάρχει αυτό; πιστεύω ναι, διότι ο άνθρωπος σήμερα ένα πράμα φοβάται: Την αλήθεια κατάματα και την διαχείρηση της ελευθερίας του. Δεν ξέρει τι να την κάνει. Είναι εξ άλλου η τέταρτη ομάδα ψυχοθεραπείας του Γιάλομ. Κάποιοι τρελαίνονται κανονικά αν δεν βρίσκονται σε ένα κοπάδι. Κάποιοι πάνε στα ανεξέλεγκτα ψυχοφάρμακα αν ξυπνάνε υγιείς ή αν τον χρόνο τους πρέπει να τον διαχειριστούν σε κάτι για ατομική βελτίωση.
             Και η αλήθεια είναι πάντα μόνο ΜΙΑ. Και δεν είναι υποκειμενική. Είναι αντικειμενική. Υποκειμενική είναι μόνο η οπτική γωνία που ο καθένας γουστάρει να νομίζει οτι είδε το γεγονός, απόλυτα ταιριαστή με τα συναισθήματα του, δηλαδή τις ανασφάλειες του, και φυσικά αν είναι και θύτης του γεγονότος, να παρουσιάσει την εκούσια ψευδαίσθηση του με την υποστήριξη κάποιου δικηγόρου.Κι όλα αυτά διότι ποτέ δεν έμαθε να αναλαμβάνει κάποια ευθύνη και να είναι κύριος υπεύθυνος των πράξεων του.
             Δηλαδή προτιμάει να κολλάει σφραγίδες στο ταχυδρομείο απο τα να είναι στέλεχος με δυνατότητα απόφασης. Και φυσικά δεν είναι κακό αυτό. Κάποιος πρέπει να το κάνει. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ, ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΝΩΜΗ ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΕΠΙΣΤΗΤΟΥ, ΝΑ ΘΕΩΡΕΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΤΟΥΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ, ΝΑ ΘΕΩΡΕΙ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΠΛΟΥΤΙΣΑΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΦΤΕΣ, ΚΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝ Η ΠΟΥΤΑΝΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ.
            Επιτέλους πια με την αναξιοκρατία της Ελλάδας, την δήθεν μόνιμη αδικία και τον ατομικισμό. Η αλήθεια υπάρχει απο την αρχή και δεν βρίσκεται στην πορεία όταν το όνειρο του να προσληφθείς στο δημόσιο γίνεται εφιάλτης και η ζήλεια για τον διπλανό προϊόν διεκδίκησης και διάθεσης κατάρρευσης ενός στοιχειώδους πολιτισμού.Διότι γουστάρεις να δεις την αλήθεια όχι κατάματα, αλλά με μια γυναικουλίστικη , για να μην πω πούστικη, ματιά.
          Και μόνιμα δικαιολογίες. Και μόνιμα διαμαρτυρίες. Και μόνιμα ευθυνοφοβία, ξενοφοβία, εσωστρέφεια, απομόνωση και κρυφτούλι πίσω απο το μικρό δάχτυλο του χεριού. Κι απειλή και συνδικαλισμός και δημοκρατία κι αρχίδια καλαβρέζικα. Και κουτσαβακισμός και μαγκιά ναφθαλινάτη και καταστροφή. Και μόνιμα φταίει ο διπλανός. ΟΧΙ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΕΛΛΗΝΑ. ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΙΣ. ΞΥΠΝΗΣΑΝΕ ΟΙ ΚΟΥΤΟΦΡΑΓΚΟΙ ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΩ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΒΙΑΓΚΡΑ.
          ΕΤΣΙ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΑΕΚ. ΝΟΤΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΟΥΣ. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ.