O ΑΓΩΝΑΣ

     Κάποια στιγμή, χρόνια πριν, η ελληνική ομοσπονδία κωπηλασίας πρότεινε στην αντίστοιχη γιαπωνέζικη να κάνουν έναν σχετικό αγώνα. Η κάθε βάρκα θα είχε οκταμελές πλήρωμα και η μάχη θα γινόταν σε ένα τρίμηνο.

     Ξεκίνησε λοιπόν η σκληρή προετοιμασία των αθλητών καθώς και η χορηγική υποστήριξη του γεγονότος. Η Ελλάδα κατέβηκε με σπόνσορα την Εθνική τράπεζα, τα φιστίκια Γορτυνίας και τα σουβλάκια "ο Μπάμπης ". Η Ιαπωνία με τη National bank of Japan, την Toyota και την Sony. Ακόμα και οικονομικά ο αγώνας προμηνιόταν αμφίρροπος. Και τελικά, παρότι η φυσική κατάσταση των δυο ομάδων καταγράφηκε σε παρόμοια επίπεδα, η ελληνική ομάδα έχασε με ένα χιλιόμετρο διαφορά.

     Όμως ο Έλληνας, που δεν το βάζει ποτέ κάτω, πρότεινε να γίνει ρεβάνς την επόμενη χρονιά. Η κωπηλατική ομοσπονδία αποφασισμένη να πάρει το αίμα μας πίσω, που το είχε πάρει προσωρινά, παλιά σύμμαχος του Άξονα, προσέλαβε μια ομάδα αναλυτών και συμβούλων για να προτείνουν μια κατάλληλη λύση.

     Μετά από δυο μήνες, βγήκε το πόρισμα των ειδικών: Ο προηγούμενος αγώνας χάθηκε διότι η γιαπωνέζικη ομάδα είχε επτά κωπηλάτες κι έναν καπετάνιο, ενώ η ελληνική τα είχε εντελώς ανάποδα. Η διοίκηση κατάλαβε το πρόβλημα και με μια απέραντη ψύχραιμη σοφία αποφάσισε την αναδιοργάνωση της ελληνικής ατράκτου. Έβαλε λοιπόν στην βάρκα μας 4 αντί για 7 καπετάνιους που θα κατεύθυναν 2 προϊσταμένους που θα έδιναν τις εντολές τους σε 1 τμηματάρχη ο οποίος με την σειρά του θα καθοδηγούσε τον εξακολουθούντα 1 κωπηλάτη της βάρκας. Επίσης απεφασίσθη να βελτιωθεί το περιβάλλον εργασίας του αθλητού και να δοθεί bonus ανταγωνισμού μεταξύ των καπετάνιων και των προϊσταμένων του σκάφους.

     Ο αγώνας πλέον από τα ελληνικά ΜΜΕ παρουσιαζόταν πάλι αμφίρροπος, ενώ τα αντίστοιχα γιαπωνέζικα τον παρουσίαζαν σε δυο αράδες κάτω από τις κηδείες και δίπλα από τις προβλέψεις για τον αυριανό σεισμό τους. Η ελληνική ομάδα έχασε αυτήν την φορά με 2 χιλιόμετρα διαφορά.

     Η ομοσπονδία μας αντέδρασε ακαριαία. Ο κωπηλάτης απελύθη λόγω τής απαράδεκτης απόδοσης του. Όμως το κράτος έδωσε ένα χρηματικό ποσό σαν επιβράβευση στην ομοσπονδία που, κρατώντας τα απαραίτητα, πλήρωσε τα boni στα στελέχη της βάρκας. Φυσικά αμέσως προσέλαβε καινούργια ομάδα συμβούλων για να διορθώσουν τα κακώς κείμενα. Μετά από ένα εξάμηνο οι ειδικοί απεφάνθησαν: Για την ήττα δεν φταίει κανένας. Διότι τα κίνητρα υπήρχαν, η διάθεση περίσσευε αλλά υπήρχε πρόβλημα στο μέσον. Το οποίο έπρεπε αυθωρεί και παραχρήμα να αλλάξει. Έτσι αυτήν την στιγμή, η κωπηλατική ομοσπονδία έχει προσλάβει ειδικούς για να σχεδιάσουν νέα βάρκα που θα αποτινάξει τον γιαπωνέζικο ζυγό.

     Ακριβώς όπως η κυβέρνηση μας και οι προεκλογικές εξαγγελίες της. Με την πράσινη ανάπτυξη κι όλες τις λύσεις που μέχρι κι ο Ομπάμα είχε μείνει κάγκελο και γι αυτό τηλεφώνησε τότε πρώτος στον φελλό μπας κι ακούσει κανά μυστικό: Πώς από ένα ξερό δένδρο, ξαφνικά θα γεύεσαι τον χυμό των καρπών του. Τόσο μαλάκας ήταν ο Καραμανλής. Να σκάσει στα χέρια του η βόμβα σαν τον Σάββα Ξηρό. Πέταξε τη μπάλα του American football στον καταλληλότερο, που μαζί με τον Πάγκαλο και καμιά δεκαριά ακόμα ταγάρια σαν αυτήν με τα αθλητικά παπούτσια, θα πάνε στην συνδιάσκεψη των βησιγότθων και θα τους χρειαστεί ο αθλητισμός αφού θα αρχίσει το κυνήγι.

     Απίθανα πράματα στην οικονομία. Κι άλλα: Λιμάνι Σκόσκο κι επαναδιαπραγμάτευση; Λιγότερα βάρη για τους δηλώνοντες τα πάντα; Διαδίκτυο για κάθε ενδιαφερόμενο που θέλει να προσληφθεί σαν γενικός γραμματέας στο δημόσιο; Σκοπιανό; Γκρίζα ζώνη το Αιγαίο; Ισχυροποίηση της Τουρκίας που έρχεται στη μέση του μήνα; Ποινικό αδίκημα η κατάληψη στα σχολεία; Stage; Άρση μονιμότητας στο δημόσιο; Για όλα έχουμε λύσεις. Θέλετε κι άλλα ανέκδοτα ή σας αρκεί ότι ο πρωθυπουργός έχει καράφλα αλλά και μουστάκι; Κι έχει το ίδιο όνομα με τον μαπμπάκα του που πραγματικά άλλαξε τον Έλληνα; Ή τον άλλον , τον προκάτοχο σοσιαλιστή του, που μαγείρεψε τα στοιχεία κι έφερε την τεχνητή ευημερία και την χρηματιστηριακή κλοπή ενός λαού που ποτέ δεν έμαθε να σκέφτεται αλλά μόνο να κομπάζει για την εξυπνάδα του.

     Τι φταίει ο λαός, θα πει κάποιος. Ε, ποιος φταίει επιτέλους; Τώρα περνάει κι αυτή η καραμέλα ήρεμα. Ακούγεται πια. Εντάξει φταίει, αλλά ποιος πούστης τον διοίκησε τόσα χρόνια; Ανέθεσε ο λαός καλώς κακώς σε πιο ειδικούς. Έτσι κάνω κι εγώ για την εγχείρηση μου. Εγώ διαλέγω τον γιατρό που θα μου την κάνει, αλλά αν γίνει μπάχαλο θα φταίω εγώ ο ασθενής για την επιλογή του επιστήμονα; Είπαμε να καταλογίσουμε ευθύνες, όχι να παίξουμε με τα νεύρα μας.

     Τα οποία είναι απόλυτα συνεδεδεμένα με την τσέπη μας που είναι το κυριότερο όργανο του ανθρώπου. Δεν πάει καλά η τσέπη; Καπνίζεις , πίνεις, χαλάει το συκώτι, ο πνεύμονας, το πουλί δεν σου σηκώνεται, επηρεάζεται η καρδιά που με την σειρά της επιβαρύνει τα νεφρά λόγω αρρυθμίας, βλάπτει την αντοχή των μυών και τέλος τον τρόπο που σκέφτεται κάποιος. Ναι, πάει και στον εγκέφαλο η τσέπη. Κι είναι λογικό. Αφού τα λεφτά βρίσκονται δίπλα στον αυθεντικό ανδρικό εγκέφαλο, να μην πάει και στον άλλον; Μεγάλο πράμα η τσέπη που χρόνια τώρα φούσκωνε χωρίς ανάπτυξη, χωρίς προσπάθεια και χωρίς παραγωγή. Αριστεροί ναι, αλλά χωρίς Αλβανό; Τι είμεθα τελικά; Τόσο αριστεροί σαν τους τροτσκιστές για να πάμε να δουλέψουμε στα χωράφια ή στα μπαρ σαν γκαρσόνια;

     Όχι κύριοι. Είμεθα η κωπηλατική ομοσπονδία που βρήκε τη ρίζα του κακού, κράτησε τους τμηματάρχες που πάντα ήταν κομματόσκυλα και πηδάγανε τον εργαζόμενο και τον μισθωτό, αυτόν το μαλάκα που δεν μπορεί να κρύψει τίποτα κι ακόμα αντιμετωπίζει το οικονομικό ζήτημα σαν εθνικό κι αρνείται να κλέψει λόγω συνείδησης.

     Διότι υπάρχει κι αυτό το είδος στην Ελλάδα, αλλά δεν διαθέτουμε εθνικό δρυμό για την σωτηρία του αλλά μόνο πεδίο βολής για την οριστική εξαφάνιση του. Διότι έτσι θα γίνει και σωστά. Έτσι δεν είναι κύριε φελλέ, που η ιστορία καταγράφει την θλιβερή πραγματικότητα σου την ώρα που κάνεις το Μαγγελάνο από Αμερική μέχρι Καστελλόριζο κι από το « υπάρχουν χρήματα» μέχρι ΔΝΤ. Και κινδυνεύουμε σήμερα να μας πάρουν οι Γιαπωνέζοι όχι έναν αγώνα, αλλά και τα κουπιά. Διότι πείσανε όλοι τον Έλληνα ότι τα ξέρει όλα, κι ο μόνος καλύτερος που ξέρει περισσότερα είναι ένας άλλος Έλληνας. Τι σχέση έχει αυτό; Καμία . Μπερδεύτηκα κι εγώ μια που σαν Έλληνας Θεός έφτιαξα και φιλοσοφία και ομοσπονδία. Σύστημα δεν μπόρεσα να φτιάξω. Γιατί; Διότι είμαι ανίκανος απλά ρεαλιστικά και βάσει της χειρότερης υποτέλειας που υφίσταμαι και που δεν γεννάω παιδιά πια, αλλά όμηρους όλων αυτών που κανείς δεν τιμωρείται ενώ φάγανε τα λεφτά που όσα ζήταγαν τα δίναμε. Καλημέρα σας, ξυπνείστε, πέρασε η ώρα αλαφροΐσκιωτοι.