ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΧΑΜΟΣ

          Μια βδομάδα τώρα, κάθε βράδυ φώναζε : Ηρακλή, έλα κοντά μου.
            Πήγαινε η κοπέλλα που την φρόντιζε και της έλεγε: Έχει πεθάνει.
           Κι υπήρχε η ανταπάντηση : Ψέμματα μου λες.
                Ρε μάνα, έλεγα εγώ, είσαι καλά; Να φέρω ένα γιατρό να μας πει κάτι.
           ΚΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΛΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΑ ΣΤΙΣ 3 ΣΗΜΕΡΑ. ΚΑΙ ΣΤΙΣ 4 ΠΑΡΑ ΤΕΤΑΡΤΟ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΟΥ, ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ : Αγόρι μου δεν είμαι καλά, δεν με νοιάζει τι λέει ο γιατρός. ΚΙ ΕΙΠΑ: Τι να κάνω ρε μάνα; Κι ήρθε η απάντηση: ΤΙΠΟΤΑ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ. ΑΠΛΩΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ.
              ΣΤΙΣ 5 ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕ Η ΡΩΣΣΙΔΑ   ΚΟΠΕΛΛΑ ( μάλαμα ) ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΥΡΙΣΚΕ ΣΦΥΓΜΟ. ΤΟ 166 ΠΗΓΕ ΚΙ ΑΠΛΩΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΕΙΔΟΠΟΙΕΊΣΩ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΕΛΕΤΩΝ.
                ΜΕ ΠΟΝΕΣΕ ΠΟΛΥ. ΟΧΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ. Ή  ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΗΨΙΑ ΤΗΣ, ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΛΑΡΑ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΜΗ. Ή ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑΡΑ, ΤΗΝ ΑΔΕΡΦΉ ΤΗΣ. ΠΟΝΕΣΑ ΜΕ ΤΟ ΞΑΦΝΙΚΟ. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΙ ΕΓΩ; ΕΝΑ ΞΑΦΝΙΚΟ ΠΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΣΑΝ ΕΠΙΣΤΕΓΑΣΜΑ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ. ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΧΕ ΜΑΝΤΕΨΕΙ: ΣΕ ΕΝΑ ΕΞΑΜΗΝΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ ΚΙ ΑΥΤΗ.
     Κι έπρεπε να φύγει. Διότι δεν είναι ανάγκη να σέρνεσαι στα νοσοκομεία ή να πονάς σαν τον πατέρα μου. ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑΚΕΙΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΑΣΧΕΤΩΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ( 97% ΚΟΡΕΣΜΟΣ ΣΤΟ ΟΞΥΓΟΝΟ ΜΕ 5 ΠΑΚΕΤΑ ΤΗΝΝ ΗΜΕΡΑ ),  ΟΥΤΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΣΩΣΕΙ. ΟΥΤΕ ΓΙΟΣ ΟΥΤΕ ΕΓΓΟΝΙΑ. ΣΕ ΣΩΖΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΧΑΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ:
       ΦΕΥΓΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΝΟΧΛΗΣΩ
       ΦΕΥΓΩ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΗΜΠΟΡΙΑ ΜΟΥ.
       ΦΕΥΓΩ ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΡΙΟ.
               Και πρακτικά αυτοκτονώντας με το τοστ μέσα στο στόμα κατά την διάγνωση του ΕΚΑΒ. Και με την ερώτηση του γιατρού,  αν θέλω να γίνει νεκροτομή, για να βρούμε το λόγο του θανάτου: ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ;  ΒΛΕΠΕΤΡΕ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΕΤΑΞΑ ΣΕ ΕΝΑ ΑΣΥΛΟ. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΑΡΤΙΜΕΛΗΣ ΘΑ ΕΙΧΕ  ΤΑΦΕΙ ΚΙ ΟΧΙ ΚΟΜΜΕΝΗ ΦΕΤΕΣ. ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΑΝ Ο ΠΝΙΓΜΟΣ ΗΤΑΝ ΤΥΧΑΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ Ή ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟ.
         Όμως, εγώ λέω μαγκιά. ΑΥΤΗ ΜΕ ΕΚΕΝΑ ΜΑΓΚΑ. ΚΑΙ  ΠΑΝΤΑ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟΝ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ.  ΣΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟΤΕ ΠΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ. ¨Η ΣΤΟΝ ΙΔΕΑΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΕΊΧΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΤΙΣ  ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ. ΔΕΝ ΤΡΕΛΑΙΝΕΣΑΙ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ.
              ΠΑΝΤΩΣ ΑΠΑΛΛΑΧΤΗΚΕ ΚΑΙ  ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ. ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ. ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ. ΜΑΓΚΑΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΓΕΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΑΝ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΕΚΡΟΥΣ.
      ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΡΟΦΗ ¨΄: Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΠΝΙΓΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΨΑΧΝΩ ΑΝ ΗΤΑΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΗ. ΠΑΝΤΩΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΗΤΑΝ, ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΛΑΘΩ.
             ΥΓ. ΠΟΥΣΤΗ ΑΝΩΝΥΜΕ ΣΕ ΕΧΩ ΒΡΕΙ. ΓΡΑΨΕ ΤΩΡΑ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ.