ΑΥΝΑΝ

Η κυρία Ana Catarina Bezzera Silvares, βραζιλιάνα ετών 36, πάσχει από μια τρομερή ασθένεια : Τον ψυχαναγκαστικό οργασμό. Είναι μια ύπουλη νόσος, που σε κάνει να θέλεις να χύνεις συνέχεια. Υπάρχει κάτι κακό σε αυτό; Δεν ξέρω πώς το βλέπετε εσείς, αλλά η εταιρεία που την είχε προσλάβει στο λογιστήριο της, την απέλυσε για πλημμελή άσκηση των καθηκόντων της.

Η γυναίκα συνέχεια βρισκόταν στην τουαλέτα και μακριά από την θέση απασχόλησης της. Την θεώρησαν λοιπόν τεμπέλα και της δώσανε το πασαπόρτι. Δεν ήξεραν ότι η γυναίκα ήταν άνθρωπος με ειδικές ανάγκες. Που βέβαια, δεν θα άλλαζε και κάτι για την προσφερόμενη παραγωγικότητα , αλλά αν η εταιρεία το γνώριζε, ίσως και να μπορούσε να είχε βρει μια άλλη λύση. Μια μετάταξη ας πούμε σε άλλη θέση, στην οποία, και η ίδια θα μπορούσε να έχει την απόλαυση του οργασμού της αλλά και μην τον απολαμβάνει μόνη. Να ικανοποιεί και τον ανδρικό πληθυσμό της εταιρείας. Βέβαια καταλαβαίνω ότι τότε θα λείπανε δυο εργαζόμενοι ταυτόχρονα από τις θέσεις τους αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια. Διότι αν οι άνδρες γνωρίζουν ότι πρόκειται να πηδήξουν, άνετα μπορούν να έχουν ολοκληρώσει τα reports τους.

Μην ξεφεύγουμε όμως σε πρόχειρες λύσεις και σκέψεις. Η ασθένεια είναι σοβαρή. Η κοπέλα έπρεπε να αυνανίζεται 40 φορές την ημέρα. Κι όταν η εργοδοσία δεν της το επέτρεπε, αυτό της έφερνε αίσθημα καταπίεσης που της προκαλούσε βαριά κατάθλιψη. Και το βρίσκω πολύ λογικό, ειδικά όταν σκέφτομαι ότι στην ελληνική βουλή αλλά και στις δημόσιες υπηρεσίες, τα ίδια γίνονται και ουδείς έχει πάει να εξεταστεί από ειδικό γιατρό.

Όπως έκανε η Ana μας. Που προσέφυγε στην επιστημονική διερεύνηση του θέματος της υγείας της, αλλά και στα δικαστήρια, ως άδικα εκδιωχθείσα από την εργασία της. Και με βάση τα προσκομισθέντα στοιχεία, δικαιώθηκε σαν ΑΜΕΑ. Οπότε ξαναγύρισε στην θέση της. Φυσικά με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή κι έχοντας την ελευθερία πλέον να παίζει την κλειτορίδα της όποτε γουστάρει και να έχει πρόσβαση σε πορνογραφικό υλικό μέσω του υπολογιστή της για να διευκολύνεται ο οργασμός της, χωρίς να πρέπει να καταφεύγει σε τουαλέτες. Η κοπέλα αισθάνεται καλύτερα και ήδη οι αυνανισμοί της έχουν πέσει στους 18 ημερησίως. Το οποίο σημαίνει με απλά μαθηματικά, μόλις έξι οργασμοί στο οκτάωρο της απασχόλησής της.

Τώρα θα μου πείτε, τι γίνεται με τους διπλανούς της. Διότι το δικαστήριο απαίτησε η κυρία μας να μην έχει διαχωρισμό από τους συναδέλφους της διότι υπάρχει ενδεχόμενο προσβολής της προσωπικότητάς της. Αυτό δεν μπορώ να σας το απαντήσω αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η ασθένεια δεν είναι μεταδοτική. Είναι κάτι σαν χειροπιαστή μαλακία, ιατρικώς τεκμηριωμένη, κάτι ανάλογο σαν την δημοκρατική εκλογή των πολιτικών που την επόμενη μέρα όλοι οι ψηφοφόροι αυτομουτζώνονται. Κανενός δεν έχει πάει το μυαλό του ότι την παίζει κανονικά.

Και η κυρία μας κατοχύρωσε την ανάγκη και τα δικαιώματά της. Και πού; Στη Βραζιλία, που όπως και να το κάνουμε μόνο κοιτίδα του καφέ μπορούμε να την ονοματίσουμε. Εδώ, στον ομφαλό του σύμπαντος και του παγκόσμιου πολιτισμού, δέκα εκατομμύρια Ελληνες να μην μπορούν να αναγκάσουν τριακόσιους συστηματικούς τρόμπες να πάνε να κάνουν μια σχετική εξέταση; Να τους αφήνουμε να έχουν ψυχαναγκαστικούς οργασμούς αλλά την κατάθλιψη να την εκτοξεύουν σ’ εμάς ;

Και να έχουν τις θέσεις τους. Εξ άλλου, σε οποιοδήποτε δικαστήριο και αν προσέφευγαν, θα τις ξαναπαίρνανε πίσω. Κανένα πρόβλημα, κι άλλο λέω. Να συνειδητοποιήσουμε τον αυνανισμό που γίνεται εντός των παλιών βασιλικών στάβλων, που όμως επειδή δεν είναι κανονισμένος χρονικά σαν της Ana, αλλά ο καθένας και καθεμία παίζει το όργανό του όποτε του έρθει, βλάπτεται η απρόσκοπτη συνέχεια του δημοκρατικού πολιτεύματος. Κι επομένως προτείνω, αφού έχουμε τριακόσιες Ana και δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα, να μετονομάσουμε την βουλή σε χώρο επιτρεπόμενου αυνανισμού, ψυχαναγκαστικού ή πηγαίου, και να βάλουμε και το σύμβολο Χ στο κανάλι της βουλής αφού έχουμε και παιδιά, που έχουν και περιέργειες και τάσεις για μαλακία. Δημιούργημα χρόνων είναι αυτό δικό μας αλλά και φυσική κοινωνική ανάγκη.

Τώρα βέβαια θα μου πείτε, τι θα κερδίσουμε; Ε, ρε παιδιά, όλο και κάτι θα γίνει. Τους τρελούς γιατί τους βάζεις σ’ ένα άσυλο και δεν τους έχεις συνέχεια μέσα στα πόδια σου; Τους πρώτους συγγενείς του Αυνάν, γιατί να μην τους έχεις κι αυτούς κάπου εν γνώσει σου ; Επειδή εκλέγονται από κάποιες κομματικές βάσεις; Πιστεύω ακράδαντα ότι αν τους περιορίσεις μέσα σε φυλασσόμενο χώρο από κάποιον άγνωστο στρατιώτη που κρατάει ασπίδα και ξιφάκι ενώ έρχεται από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, και δεν τους λαμβάνεις σοβαρά με βάση την ασθένειά τους, σιγά σιγά, και οι βάσεις θα μικρύνουν αλλά και θα μπορέσουμε να απαιτήσουμε και να αποκτήσουμε μια νέα βουλή γεμάτη με άξιους και ικανούς διαπραγματευτές με τα ξένα λαμόγια, που τι είναι στο φινάλε ; Κάτι Στρος Καν με άλλη μούρη. Κι αυτοί ψυχαναγκαστικούς οργασμούς ψάχνουν μέσω βιασμών καμιάς καμαριέρας. Ρε πούστη μου, νάχεις λεφτά και δύναμη και να προσπαθείς να πηδήξεις μια τίποτα !

Επιτέλους, ο πούτσος και ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Αφού μόνο ο κόσμος μπορεί να σώσει την Ελλάδα, όπως μας λένε, τον Αυνάν τι να τον κάνει ; Να τον βλέπει να πηγαίνει από το ένα υπουργείο στο άλλο διότι τα έχει μάθει όλα χωρίς λεπτό εργασίας, ή σαν απόφοιτος της ανωτάτης συνδικαλιστικής ; Να καθόμαστε δηλαδή σαν συνάδελφοι της Ana και να λέμε « Τώρα μην την ενοχλείτε διότι αυνανίζεται και καλέστε σε πέντε λεπτά ;» Βρε δε γαμιόμαστε μόνοι μας καλύτερα ;

Γιατί να έχουμε πρωθυπουργό κάποιον που κάνει κανώ την ώρα που διαλυόμαστε; Γιατί να έχουμε αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης κάποιον που ανέτρεψε το δικό του το κόμμα από την κυβέρνηση ; Γιατί να ακούμε μια Μητσοτάκη να κατηγορεί τον δικομματισμό μόλις πήρε τον πούλο ; Γιατί να περιμένω το νέο reality ; Α ναι, έρχεται στις οθόνες και λέγεται: « Ποιος αυνανίζεται καλύτερα;». Παρουσιάστρια η Ana και βραβείο, το αριστείο της κάργα μαλακίας. Που στην αρχή είναι χόμπυ, αλλά μετά, σαν στάση εκούσιας ζωής, βαράει τους ψηφοφόρους που πρέπει να αποφασίσουν και για μένα, που μου φόρεσαν την ταμπέλα της ισότητας. Ρε με το ζόρι να μετράνε και μένα σαν τηλεθέαση και σαν πελάτη στην εκπομπή της Ana;