Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

BΙΑΣΤΗΚΕ Ο ΤΑΚΗΣ

            Την κουβέντα αυτήν, δεν την είπα εγώ. Την είπε ο Κύπριος Χατζηιωάννου. Που διατηρούν και φιλικές σχέσεις. Πώς την εκλαμβάνετε λοιπόν;
          Όπως εγώ, που λέω οτι η διοίκηση έχει γίνει χίλια κομμάτια κι ο καθένας κάνει ό,τι του καυλώσει και τα πάντα τα πληρώνει η ομάδα μας αλλά κι εμείς, που πιστέψαμε οτι πάμε σ' ένα μαγαζί που κάπως συμμαζεύτηκε φέτος;  Και μην το παίρνετε στραβά. Κανείς δεν θα πήγαινε σ' ένα θέαμα που είναι έτοιμο να κατεβεί διότι ο παραγωγός ξαφνικά βαρέθηκε να ασχολείται με το συγκεκριμένο αντικείμενο.
         Και λέω και κάτι άλλο. Ο κύριος Τάκης, δεν βιάστηκε τώρα. Βιάστηκε και τότε παλιά, που έβαλε επικεφαλής ΤΟΥ, τον κοντό. Και του έδωσε απεριόριστες ελευθερίες και δυνατότητες που δεν χωράει το μυαλό κανενός στοιχειωδώς λογικού ανθρώπου. Σα να δίνεις το αυτοκίνητο σ' ένα δεκατριάχρονο. Αντί να βγεί ο ίδιος μπροστά παρέα με την υπόλοιπη ομάδα των μετόχων, που απο κάποιες εταιρείες έχουν περάσει, έβαλε αρχηγό έναν ποδοσφαιριστή που έπαιζε πολύ καλά επιτραπέζια.
         Κι επειδή το ψάρι βρωμάει απο το κεφάλι, προσωπικά δεν έχω καμμία αμφιβολία, οτι η δημιουργία των χρεών βαραίνει τον κοντό και μόνο αυτόν. Όμως αυτός τόσα ήξερε, τόσα έκανε. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, που θα έπρεπε να υπάρχουν και δεν υπήρχαν, βαρύνουν τους υπόλοιπους που ξαναλέω οτι ήσαν μέσα σε εταιρείες. Γιατί κύριοι; Τέτοιο έρωτα του είχατε σαν ποδοσφαιριστή, που σας ανάγκασε το πάθος σας να υποκλιθείτε και στις απίστευτες γνώσεις διοίκησης επιχειρήσεων που δήθεν είχε;
          Τον θέλατε; Μπορούσατε να τον έχετε ιμάμη για την συσπείρωση του κόσμου. Εκπρόσωπο τύπου, συνομιλητή με την original, υπεύθυνο ποδοσφαιρικού τμήματος, τεχνικό διευθυντή, υπεύθυνο ακαδημιών. Κάτι σχετικό με αυτό που ήξερε. Εσείς τον κάνατε γενικό δερβέναγα. Τον καλούσατε και στις επιχειρηματικές σας δραστηριότητες για συμβουλές ή εκεί λέγατε οτι δεν κάνει;
           Και καθόμουνα κι απορούσα. Πήγαινε στο γραφείο του υπουργού οικονομικών με το κασκώλ. Καθόταν στην εξέδρα με το σκούφο για να μην καταλάβει κανείς οτι είχε κάνει μετεμφύτευση μαλλιών μια που τον πείραζε η φαλάκρα. Έβγαινε μετά απο κακή διαιτησία και δήλωνε χωρίς καμμία ντροπή οτι << η πολιτεία είναι ανύπαρκτη>>. Όταν μας χαρίζονταν - κακώς, κακίστως - τα χρέη όμως, πολιτεία υπήρχε.
           Θα μου πεις, αυτά σε πειράζουν τώρα; Ρε όλα με πειράζουν. Διότι είμαι περήφανος που είμαι ΑΕΚ και που με νύχια και με δόντια έχω κάνει και τα δύο μου παιδιά μ' αυτό το μικρόβιο. Σχολιάζω την σοβαροφάνεια που υπήρχε σ' όλη την διοίκηση και την εγκεφαλική νεκρή φύση.
           Και λυπάμαι που κάποιοι αεκτζήδες, που σήμερα τα έχουν χαμένα, μου είχαν επιτεθεί όταν δήλωσα με τα άρθρα μου στον <<Φίλαθλο>> οτι δεν ξαναπατάω στο γήπεδο κι οτι το μοντέλο αυτό είναι αποτυχημένο. Κάποιοι άνθρωποι βλέπουν γρηγορότερα. Όχι διότι είναι πιο έξυπνοι. Αλλά να, αν εγώ πάω ν' ανοίξω εστιατόριο είναι μαθηματικά βέβαιο οτι θα αποτύχω. Άλλα ξέρω, άλλα έχω κάνει κι αλλού θεωρούμαι, ας πούμε καλός. Και πάντα υπολογίζω τον ανταγωνισμό. Δεν χτυπάς τον Κόκαλη ή τον Βαρδινογιάννη με μια σφεντονίτσα.
              Τι θα κάνουμε τώρα; Υπομονή και παρατήρηση. Διότι έτσι και γίνει η ερασιτεχνική μεγαλομέτοχος, αφού μπορεί και να βιαστούν κι άλλοι με τα μυαλά που κουβαλάνε,  ίσα που μπορεί να διώξουν και τον προπονητή και ν' αναλάβουν οι ίδιοι το κοουτσάρισμα. Προσευχηθείτε και νηστεύετε. Σκοτώνονται μεταξύ τους και παραμένουν όλοι ζωντανοί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου