ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ

           Επέστρεψα κι εγώ απο το πασχαλινό εορταστικό διάλειμμα. Καλή παρέα υπήρχε, μπόλικο φαγητό και ποτό και αρκετά μεγάλη δόση ξεσκάσματος. Βέβαια καθώς μεγαλώνω όλα μου φαίνονται τόσο κοινότυπα και τόσο ίδια. Δεν πειράζει όμως, και μόνο που φεύγεις απο την Αθήνα, ξαναγίνεσαι παιδί, συναντάς κι αγαπητούς ανθρώπους που δεν έχεις την τύχη να τους έχεις πιο κοντά κι όλα ωραία και καλά.
        Η επιστροφή, μας ταλαιπώρησε λιγάκι λόγω κίνησης. Απουσίαζε και το ΚΚΕ, τα διόδια δουλεύανε κανονικά κι άρα απολαύσαμε τις αυτοκινητοουρές. Και το λέω αυτό, διότι στην αναχώρηση τη Μεγάλη Πέμπτη, ναι μεν φάγαμε αρκετό μποτιλιάρισμα αλλά υπήρχε μια ροή. Και δεν πληρώσαμε και φράγκο καθότι το " ένα είναι το κόμμα " είχε κλείσει τους σταθμούς των χαρατσιών. Οπότε και χρόνο γλύτώσαμε αλλά και χρήμα. Και πολύ σωστά. Διότι τα διόδια υπάρχουν για να συντηρούν τον δρόμο. Δεν υπάρχουν για να προπληρώνουμε τα έργα που ΔΕΝ  έχουν γίνει και να είμαστε έρμαια στον ιδιώτη που αφού έχει τσεπώσει τα λεφτά, αν του καυλώσει μπορεί και να τα κάνει στο φινάλε.
        Να μην γκρινιάζω όμως απο τώρα. Έχουμε μέρες μπροστά μας για να αγχωθούμε και να ταλαιπωρηθούμε. Ήδη απο αύριο μπαίνουμε θέλοντας και μη σε μια πρωτόγνωρη μέγκενη. Με την ψήφιση του φοροεισπρακτικού, με το χέρι ανοιχτό προς τους εταίρους, με τις φορολογικές δηλώσεις και με την ύφεση που κάνει τις δουλειές σοβαρό σημείο αιμορραγίας. Και με τα αποτελέσματα αμφίβολα χωρίς βάθος χρόνου, αλλά περισυλλογή μέρα με τη μέρα. Έχω και τις συναλλαγές με πλήθος υπηρεσιών λόγω του θανάτου, μια ευχάριστη παρέα θα προχωράει και θα γράφει ένα πολύ ανιαρό βιβλίο: Του ανθρώπου που πρέπει να αποδείξει οτι δεν είναι ελέφαντας.
         Οι μέρες αυτές δεν μου δώσανε και ειδήσεις για την ομάδα μας. Κι είναι λογικό. Με όσους μίλησα, όλοι ήταν φευγάτοι. Και αναμένοντες την περιβόητη συνέντευξη της Παρασκευής, που θα πάρουμε ένα πλάνο πιο χειροπιαστό. Και μετά ο καθένας θα πάρει τον δρόμο του για τις συλλογικές και τις προσωπικές υλοποιήσεις. Οι παλαίμαχοι για την παλινόστηση, οι ξένοι για την νέα πορεία, τα παιδάκια-ταλέντα για την διαπραγμάτευση, ο Ισλανδός με το κοφτερό μάτι του για να φορτώνει καράβια με παικτούρες κι ο Σέρβος για την ανάληψη του. Το έργο στήνεται με τα αποτελέσματα που εγώ θεωρώ οτι θα γελάσει κάθε πικραμένος χαζοχαρούμενος.
        Επίσης θα ακούσουμε και για τη λαϊκή βάση με ενδιαφέρον μια που όπου νάναι θα έρθουν και οι πιο παλιοί της Μπάρτσα για να μας φωτίσουν περί του μοντέλου. Στη Νέα Σμύρνη θα έχουμε την παράσταση. Κι αυτό παίζει δυνατά και θα σας ενημερώσω σχετικώς. Ενδιαφέρον υπάρχει λοιπόν γενικώς, αφού θα εμφανισθεί και η μεταγραφολογία που θα βάλει και τα κερασάκια. Επίσης θα αρχίσει και η νηστεία η σωστή, η μετά το Πάσχα, μπας και ξαναεπανέλθουμε.
       Αμπελοφιλοσοφίες γράφω είναι προφανές για να βρω την φόρμα μου σιγά- σιγά. Εύχομαι σε όλους τους εχθρούς και φίλους χρόνια πολλά και καλά, και μια ευχάριστη Πεντηκοστή. Να είστε καλά και να προσέχετε αυτούς που αγαπάτε.