ΑΕΚ - ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ στην Ριζούπολη

           Εγκαίνεια και για μένα και για τα παιδιά σήμερα. Θυμήθηκα τα παλιά. Αναχώρηση μιάμιση ώρα πριν, με τον φόβο του παρκαρίσματος ( να δείτε πού και πώς πάρακαρα ) και με την μαζική τοποθέτηση μας στην θύρα 1. Ήθελα να βρω κι όσο το δυνατόν καλύτερη θέση, αλλά και να δουν τα παιδιά και πώς είναι εκτός ΟΑΚΑ.

        Κι ήταν όλα ωραία. Παρά τον πολύ κόσμο, άνετα είδαμε το ματσάκι σαν ντιπρμπουσόν. Μία πάνω μία κάτω. Σε ένα γήπεδο, που όμως δεν ήταν γεμάτο και δεν είχε και τον παλμό που περίμενα. Αν η ΑΕΚ δεν μπορεί πια να γεμίσει και μια Ριζούπολη...
        Το πέταλο με τον ρυθμό του κι όλοι οι διπλανοί μου με τρομερό άγχος. " Άντε να το βάλουμε", " σφύρα καλά πουτάνας γιέ" , " έ, βγάλε τον πούστη τον Σκόκο έξω επιτέλους ". Τον κόσμο τον είδα πολύ φορτισμένο και φορτωμένο. Σαν να μην τον νοιάζει πια το θέαμα, παρά μόνο η νίκη. Κι αυτή να έρθει με όποιον τρόπο θέλει.
      Τέλος πάντων, μην λέμε κι άλλα περιφερειακά. Όταν ο Τζιμπούρ κι ο Σκόκο είναι εκτός τόπου και χρόνου, δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε τίποτε παραπάνω απο την ομάδα αυτή. Που δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει αυτή η επιμονή στο σύστημα αυτό. Που έδωσε μια επαγγελματική νίκη απέναντι σε μια ομάδα πολύ λίγη, τουλάχιστον σήμερα.
      Και τα προσχήματα σώθηκαν με την καλή αμυντική γραμμή, που ήταν ακριβώς το ανάποδο από όσα παιζόντουσαν όλη την εβδομάδα στις προπονήσεις. Ο Λαγός έφαγε μερικές ντρίπλες, αλλά στην συνέχεια μαζί με τον Γιάχιτς κράτησαν τις θέσεις τους. Δεν πάθαμε και κάποια ζημιά απο την αστάθεια του Αραμπατζή ή τα διωξίματα του, ούτε και τις υπερβολικές πρωτοβουλίες του Μανωλά, με τον Δέλλα να είναι κορυφαίος και να προσπαθεί να κάνει μέχρι και τον οργανωτή.
      Αγωνιστικότητα υπήρχε, δεν πρέπει να υπάρχει παράπονο. Χωρίς υψηλά επίπεδα ποιότητας, όλοι παίζανε για τον εαυτό τους μπας και σωθούν κάπως σε περίπτωση που κάτι θα πήγαινε στραβά. Κι αρκετές ευκαιρίες μπροστά που κάνουν το σκορ αρκετά μικρό. Παρήγορα πράματα δηλαδή, αφού είναι φανερό οτι ακόμα καμιά ομάδα δεν είναι έτοιμη και μπορεί να γίνει δουλειά και στην προπόνηση. ΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΧΗΜΕΙΑ.
       Δυο πράματα μου έκαναν εντύπωση. Ο εντυπωσιακός για τα κυβικά του Λυμπερόπουλος, που όμως δεν ξέρω πόσο θα αντέξει. Αυτός ήταν και ο καλύτερος για μένα.
       Το δεύτερο είναι η διαιτησία. Δεν μπόρεσα να μάθω το όνομα του διαιτητή. Όμως ο άνθρωπος είναι ακατάλληλος ακόμα και για σχολικό πρωτάθλημα κι ιδιαίτερα επικίνδυνος. Δεν γίνεται να είσαι στην έδρα της ΑΕΚ, το ματς να πηγαίνει πολύ ομαλά και ξαφνικά να αποφασίζεις λες και σε τσίμπησε μύγα τσε τσε. Μπροστά στα μάτια σου. Όπως κι ο επόπτης ο προς εμένα, που μάλλον τα off-sight τα είχε εκτός ύλης.
       ΥΓ1. Αν ο Μαρινάκης εννοεί αυτά που είπε - τα βρήκα πολύ αντρίκια για τον Δαλούκα και για κάθε Δαλούκα - εγώ προσωπικά τάσσομαι μαζί του. Αλλοιώς βλέπω στο μέλλον να χρειαζόμαστε 6 διαιτητές μέσα στο γήπεδο μπας και βγάλουν απόφαση ή τον κόσμο να παίρνει την κατάσταση στα χέρια του.
     ΥΓ2. ΑΜΠΑΡΚΙΟΛΗΣ λέγεται τελικά το σημερινό νούμερο. Και μόνο απο το όνομα καταλαβαίνετε.