H ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ

               Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, με πιάνει η ίδια τρέλα: Η ομάδα μας θα σκίσει του χρόνου. Νάναι οι ζέστες, νάναι η ελπίδα που πεθαίνει τελευταία, νάναι οι μπόλικες αλλαγές του ρόστερ; Μπορεί νάναι και συνδυασμός όλων αυτών, αλλά μάλλον είναι η αρρώστια του οπαδισμού που δεν λέει να μετριαστεί.

              Και σίγουρα υπάρχει μπόλικη περιέργεια φέτος. Και για το τι σόί προπονητής είναι τελικά ο Μανόλο αλλά και για όλα αυτά τα νέα παιδιά που ήρθαν με όνειρα αλλά και με πομπώδεις δηλώσεις. Με κορυφαία ατάκα του προπονητή : " ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ." Ολόσωστα κι αυτό περιμένουμε όλοι μας. Πάθος, αγωνιστικότητα, τσαμπουκά και καλύτερο θέαμα. Δεν έχω τεράστιες απαιτήσεις βέβαια, αλλά σαν Αεκτζής κοιτάζω ψηλά. Και δεν με νοιάζει το οτι ο πήχυς δεν έχει τοποθετηθεί στα επίπεδα του πρωταθλήματος. Είναι μια αποφόρτιση του ρόστερ και το μουλωχτό που θεωρητικά κοιμίζει τον αντίπαλο.
             Η διοίκηση έχει κινηθεί καλά και ορθολογιστικά. Πέταξε τα βαριά συμβόλαια ολόσωστα λόγω περιορισμένου χρήματος αλλά ΚΑΙ ΔΙΟΤΙ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΚΟΠΗ. Έφερε κάποιους που είναι πεινασμένοι κι έκανε ένα καλό μείγμα νέων κι έμπειρων παικτών. Γέμισε τρύπες που χάσκανε με τα μέσα που μπορούσε κι έκανε και μια μεταγραφή αεροδρομίου την τελευταία στιγμή, που νομίζω οτι θα βοηθήσει αν ήταν αποφασισμένος κάτι να δώσει στην Γουέστ Χαμ. ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΚΙ ΑΥΤΑ ΝΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΧΟΡΤΑΡΙ. Το πιο σημαντικό όμως είναι οτι η προετοιμασία θα γίνει με ολοκληρωμένες κινήσεις κι όχι με ξαφνικές αποχωρήσεις και πρόχειρα μπαλώματα της τελευταίας στιγμής.
           Τώρα βέβαια ο κόσμος είναι μουδιασμένος. Δεν τον κατηγορώ. Η ανέχεια η οικονομική είναι πήζουλη και προβλέπεται να χειροτερέψει κι άλλο. Δεν μπορεί πλέον να προκαταβάλει χρήματα όσο κι αν θεωρώ οτι ο στόχος των δέκα χιλιάδων διαρκείας είναι πλέον εφικτός. Αλλά και να μην επιτευχθεί, δεν είναι και μεγάλη καταστροφή. Ας αρχίσει να προσφέρει η ΑΕΚ μια δροσιά και μιά νότα αισιοδοξίας με την απόδοση της και κύρια με τα αποτελέσματα της, κι ο κόσμος θα ξανάρθει στο γήπεδο να υποστηρίξει με την φωνή και με το χρήμα. Κι αυτός για πρόχειρες οάσεις θα ψάχνει μέσα στην επιλεγμένη χρεοκοπία.
           Τώρα θα με ρωτήσετε αν είμαι σοβαρός. Είπαμε μιλάω σαν οπαδός και διψασμένος για έναν τίτλο κι εγώ. Τι να κάνω άλλωστε; Να πλακώσω την γκρίνια με το καλημέρα; Να πάω να φουντάρω μια ώρα αρχίτερα; Ας δούμε την προσπάθεια κι εδώ θα είμαστε να την κρίνουμε χωρίς εμπάθεια, να την χειροκροτήσουμε ή να την πετάξουμε στα σκουπίδια μετά την απαραίτητη πίστωση του χρόνου.
                                              ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΜΑΣ.
    ΥΓ1. Ειλικρινά μιλάω οτι αυτόν τον Γεωργιάδη δεν τον ήθελα.
    ΥΓ2. Ο Γκερέϊρο είναι αγκάθι, αλλά δεν είναι δυνατόν να πληρώνεται για να κάθεται. Κάπου θα βοηθήσει κι αυτός. Κι ειδικά αν θέλεις να τον πουλήσεις, οφείλεις να τον έχεις σε κάποια στοιχειώδη φόρμα.
   ΥΓ3. Ξέρεις κανένας τίποτε παραπάνω για αυτόν τον Αγκαρίμπα;