ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

Είμαστε λοιπόν, μπροστά σε εξελίξεις. Η φάση θυμίζει τη δημιουργία του συντάγματος τότε παλιά, ή την έλευση της χούντας. Φυσικά, τίποτα από τα δύο δεν πρόκειται να γίνει, αλλά όταν ένα πλήθος αγανακτισμένων δεν έχει αρχηγό και κάποιο σκοπό, τότε σοβαρές αλλαγές έρχονται.

Άντε να τις δούμε κι αυτές, έτσι σαν πληροφόρηση. Διότι επί της ουσίας τι να αλλάξει; Χρωστάς; Θα χρωστάς. Δεν είναι ο φελλός ο σοσιαλιστικός; Θάναι κάποιος καπιταλιστικός ή υπερκομματικός. Πάντως φελλός. Γιατί; Από το λαό δεν θα είναι εκλεγμένος; Ο κόσμος άλλαξε τρόπο που γουστάρει να πορεύεται; Εκπαιδεύθηκε κι αποφάσισε να συγκροτηθεί μόλις ήρθαν τα δύσκολα;

Μακάρι, αλλά δεν πιστεύω ότι η μάζα ξαφνικά έγινε πιο σκεπτόμενη ή αποφασισμένη να ξεφύγει από την υλιστική μπλέμπα που την οδήγησε το δήθεν σοσιαλιστικό κίνημα και κύρια ο μπαμπάς του σημερινού. Έριξε τα μπετά ο μπούρδας για να αλώσει τις συνειδήσεις και τις σκέψεις του Έλληνα.

Και μίλαγα με ένα πνευματικό άνθρωπο κάποιας ηλικίας: « Η Ελλάδα τεχνικά σώζεται συνυπολογίζοντας και τους λοιπούς ηλίθιους που αγόρασαν τα τοξικά κρατικά ομόλογα ή τα cds. Αυτό που φοβάμαι είναι ότι σωτηρία δεν υπάρχει λόγω νοοτροπίας λαού.»

Εκεί επικεντρώνομαι κι εγώ. Πλακώνουν οι αγανακτισμένοι τις πλατείες και στην ατζέντα τους, στόχους δεν έχουν. Ο καθένας κλαψουρίζει το πρόβλημα του κι αδειάζει μέσα σ' ένα λεπτό. Λες κι αναζητεί παρέα ή μοιρολογήτρα. Κυλιόμενη μάλιστα αφού τα ίδια θα τα ξαναδιηγηθεί και σε καινούργια γνωριμία. Σαν να εξιστορεί μια περιπέτεια. Στην όλη δε φάση, συμμετέχουν και κάποια σαχλοκούδουνα που ενώ λένε ότι είναι άνεργα και δεν έχουν ψωμί να φάνε, χασκογελάνε μιλώντας στα κινητά λες και τα συλλαλητήρια ή οι επαναστάσεις είναι οργανωμένες εκδρομές μετά ξεναγού για πληροφορίες περί του σημείου που διεξάγονται.. Αυτά εγώ είδα μέσα από διαδικτυακές κάμερες που ανήκουν σε sites δημοσιογράφων που κονομάνε από τις διαφημίσεις κι άρα μια χαρά υποστηρίζουν το κίνημα το ειρηνικό. Όπως υπέρ του είναι και οι καντίνες και οι καφετέριες των πλατειών.

Ο κόσμος καλά κάνει και διαδηλώνει και απαιτεί. Αλλά και λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει. Φτάνει πια με τον απέραντο χαβαλέ του να μουτζώνεις ένα κτίριο λες και θα ντραπούν τα μπετά. Διότι περνιέται μια εικόνα ότι όλοι αυτοί που μαζεύονται εκεί, είναι απλά ξεβολεμένοι από τον χρηματιστηριακό καπιταλισμό που ζούσαν για κάποια χρόνια. Ότι τους έβγαλε κάποιο χέρι από την εικονική πραγματικότητα τους και τώρα , στα καλά καθούμενα, τους πήρανε τα παιχνιδάκια από τα χέρια. Τώρα που η ΔΕΗ αποφάσισε να μην δίνει ρεύμα στο αυθαίρετο ή όταν τα ρουσφέτια δεν θα περνάνε ή όταν θα πρέπει να κλείσουν μερικές εκατοντάδες άχρηστες δημόσιες παρασιτικές υπηρεσίες. Το έβλεπα στο τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Όλοι είχαν ξεχυθεί στις παραλίες και στις εθνικές οδούς λες και ξαποσταίνανε από την αγανάκτηση.

Διότι ειλικρινά, μου είναι πασιφανές γνωρίζοντας τον χαρακτήρα του Έλληνα, ότι αν όλη η εθνική κυριαρχία πουλιόταν ή νοικιαζόταν σε κάποιους ξένους χωρίς προσωπικές οικονομικές απώλειες του σημερινού αγανακτισμένου , δεν θα κουνιόταν φύλλο. Διότι, κατά την γνώμη μου, δεν υπάρχει Έλληνας που να μην παραδέχεται ότι οι ξένοι είναι πιο ικανοί να λειτουργήσουν ένα δημόσιο τομέα. Αξιοκρατικά, οριζόντια και κάθετα, χωρίς αργομισθίες και χωρίς χαριστικά διορισμένα λαμόγια ξεπουλήματος των ψήφων τους στα βουλευτάκια της ενορίας τους. Και στο φινάλε, πότε ο Έλληνας αισθάνεται πολίτης με δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις; Όταν κυκλοφορεί στην Ελλάδα ή όταν κάνει τουρισμό στο εξωτερικό; Φυσικά δεν μιλάω για την Αφρική που κάποιοι πάνε για σαφάρι.

Ποιος από μας δεν έχει ομολογήσει στον εαυτό του ή στο διπλανό του κατά την επιστροφή από ξένη χώρα της δύσης ότι « άντε ξανά πίσω στο μπουρδέλο ». Ποιος όταν πατάει στο ξένο αεροδρόμιο δεν έχει πει την φράση « μυρίζει πολιτισμός.»

Εκεί είναι πιο τίμιοι οι πολιτικοί; Γιατί; Εκεί δεν εκλέγονται από τον λαό; Δεν έχουν ανάγκη την ψήφο του; Εκεί δεν τάζουν; Ίσως να μην κάνουν τίποτα. Εδώ όμως ξέρουμε καλά τι γίνεται. Και το αλησβερίσι της δημοκρατίας και το γρηγορόσημο και η καραμπινάτη φοροδιαφυγή. Επιτέλους, οι πολιτικοί είναι σαν την φάτσα μας και το κράτος είναι αυτό που θέλουμε να ζούμε. Αν δεν καθαρίσεις το σπίτι σου, όσο δικό σου και να είναι, βρώμικο θα είναι. Χωρίς να φταίει κανένας γείτονας.

Πρώτα λοιπόν τις ευθύνες μας. Για την εγκατάλειψη της γεωργίας της χώρας και τις επιδοτήσεις για πεθαμένες καλλιέργειες και τις προτάσεις για εναλλακτικές, που γίνανε Καγιέν και μπουζούκια με Ρωσίδες. Πρώτα τον τουρισμό μας που τον καταλήξαμε πανάκριβο και απλησίαστο σε κάτι αχούρια. Ποιος δεν έχει παραδεχτεί ότι είναι πάμφθηνα στο εξωτερικό; Για μια εβδομάδα στο Αιγαίο να είσαι υποχρεωμένος να σε γδέρνει ο ντόπιος βυρσοδέψης την ώρα που πουλάει τεμενάδες στον ξενόφερτο βησιγότθο; Ρε μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας και διαλύσαμε τις βιομηχανίες αυτού του τόπου που απλόχερα μας παραδόθηκαν για να ζήσουμε νοικοκυρεμένα. Όχι πλούσια, αλλά αξιοπρεπέστατα. Και τελικά, « ο θέλων τα πολλά, χάνει και τα λίγα. »

Να διαμαρτυρηθούμε λοιπόν κι ολόσωστα να ζητήσουμε τα λεφτά πίσω. Ειδικά αυτά που δόθηκαν σε μίζες για πολιτικούς εντολοδόχους ξένων συμφερόντων, σε ενισχύσεις κομμάτων για αλλοίωση συνειδήσεων ή δημοσιογράφους βολεμένους σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες με όπλα τα συνδικαλιστικά συμφέροντα. Εκεί θα τελειώσουμε; Γιατί; Αυτοί που όλη την ημέρα τα ξύνανε κομπάζοντας ότι ξέρουν τον τάδε ή τον δείνα κι εκμεταλλευόντουσαν την κρατική θέση τους για παραπάνω χρήμα είναι αθώοι; Οι φοροφυγάδες και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που δεν τους πιάνανε αλλά τους αθωώνανε παίρνοντας τα κάτω από το τραπέζι, να μείνουν έτσι;

Και δεν μιλάω για τις μαλακίες του Πάγκαλου, που ετοιμάζεται και να τις εκδώσει κιόλας: « Δεν υπάρχει Έλληνας που σε κάποια συναλλαγή δεν πήρε απόδειξη. Ε, τότε μαζί τα φάγαμε.» Βρε ηλίθιε, δίνανε τα περίπτερα απόδειξη; Το παιδί για τα θελήματα που κουβάλαγε τις βαλίτσες ήθελες να έχει ταμειακή μηχανή επάνω του; Εδώ μιλάμε για 400 δις χρέος. Ο κηπουρός που τα έπαιρνε μαύρα σου φταίει; Αντί νούμερο να χαίρεσαι που αυτά τα χρήματα ανακυκλώνονταν και κουνάγανε την οικονομία . Πανίβλακα τεμπελχανά που έμαθες και οικονομικά.

Το κίνημα λοιπόν καλό είναι να μας πείσει ότι έστω και λόγω μνημονίων, άλλαξε η νοοτροπία του λαού μας. Ότι θέλει να μην κυβερνάται από την μούρη του αλλά από κάποιον καλύτερο. Έναν άξιο. Κάποιον να υποδείξουν οι πλατείες που να ορθώσει ανάστημα και να διατυπώσει προτάσεις επιτέλους. Εξελίξεις θέλουμε, ειδικά τώρα που τα μέσα ενημέρωσης αρχίζουν και διχάζουν την ειρηνική διαμαρτυρία σε άνω και κάτω πλατεία και πλακώσανε κι οι προβοκάτσιες. Εκτός αν εξακολουθούμε τον χαβαλέ οπότε θα έχουμε μια τρύπα στο νερό κι « η ζωή θα τραβήξει την ανηφόρα» μια που ακόμα η πλειοψηφία δεν έχει και ιδιαίτερα συγκινηθεί. Γιατί; Διότι θέλει πρακτικά πράματα. Η θεωρία είναι καλή, αλλά αν δεν γίνει χειροπιαστή, καταντάει ελληνική αριστερά.