ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΚΟΙΤΑΓΜΑΤΑ

          Το ματς με τους Τούρκους δεν το είδα ζωντανά. Κι ούτε έχω και την υπομονή να ασχολούμαι με τα live streaming κάποιων απίθανων sites που δήθεν προσφέρουν κάποιες υπηρεσίες. Αυτά είναι για το ΠΙΚΠΑ. Που κανονικά εκεί θα έπρεπε να στείλουμε τις οπτικές ίνες του ΟΤΕ πρώτα και μετά να πάμε εμείς οι Αεκτζήδες. Τέλος πάντων το tape με το παιχνίδι το εξασφάλισα και κάθισα σε fast forward kai to είδα.
             Φυσικά δεν το παίζω ειδήμων κι ούτε μπορώ να μιλήσω για κάποια συμπεράσματα. Αλλά να σας μεταφέρω το τι μπήκε στο μυαλό μου.

           Είναι λοιπόν ξεκάθαρο οτι ο Μανόλο, δεν έχει αποφασίσει για οριστικό σύστημα. Και αυτήν τη μαλακία, το 4-2-3-1, δοκιμάζει, αλλά και μπερδεύεται και με τον ρόμβο. Ο δεύτερος στέκει πιο ορθολογικά, όσο κι αν όλοι γνωρίζουμε οτι το ρόστερ θα αλλάξει και πάλι. Πάντα προς το καλύτερο. Και αμυντικό χαφ θα αποχτηθεί, και ο Μίτσελ κατά 90% θα γυρίσει, αλλά και θα ενσωματωθεί ακραίος τον Αύγουστο που πέφτουν τα κασέ. Αλλά κάτι βλέπουμε.
           Η γηγενής άμυνα έχει μια σταθερότητα. Χονδρικά είναι ελληνική με τις γνωστές αλλαγές που θα προκύπτουν πάνω στον Δέλλα με τον Ισπανό, που γνωρίζει πώς να κατεβάζει μπάλα. Δεν είναι τόσο δημιουργική, αλλά ανασταλτικά στέκεται καλά. Θα μου πείτε οτι παίζει ρόλο κι ο αντίπαλος. Καμία σχέση. Τις κινήσεις κοιτάμε και το κράτημα των ρόλων. Και πάντα γνωρίζουμε οτι παίζουμε εδώ. Στην Ελλάδα.  Που περπάτημα γίνεται, χαβαλές κι έχει ο θεός.
           Επιθετικά, καλά είναι τα πράματα. Δεν σκόραραν βέβαια. Εντάξει, αλλά έτσι θα πάμε. Προσθήκες δεν αναγράφονται στας γραφάς. ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ. Και φορ περιοχής υφίσταται βαρυκόκαλος, και μπόλικοι περιφερειακοί. Τηρείται η παράδοση για την επιθετικότητα της ομάδας. Και να μην  ξεχνάμε οτι αυτήν την εποχή δουλεύεται το αερόβιο. Και λογικά τα πόδια είναι βαριά, χώρια την ανετοιμότητα του Ισλανδού. Ευκαιρίες γίνανε και χάθηκαν. Αν τις δείτε, δεν θα το πιστεύετε συνυπολογίζοντας την καλή εμφάνιση του Τούρκου τερματοφύλακα. 
          Όμως, ό,τι έγινε, ήταν προϊόν έμπνευσης κι όχι αποτέλεσμα λογικής. Ωραίο είναι το ταλέντο, αλλά δεν μπορεί πάντα να υπάρχει. Κάποια στιγμή σε μπλοκάρει ο "εχθρός". Κι όταν το κάνει αυτό, είσαι υποχρεωμένος να κάνεις δουλεμένη κατεβασιά. Αυτό κοινώς λέγεται τακτική με στόχο στον πίνακα. ΑΥΤΟ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΑΛΕΝΤΟ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΥ ΤΟΥ.  Ο αντιπροπονητικός παίκτης.
           Δεν είδα κάτι τέτοιο όσο κι αν λαμβάνω υπ' 'οψη μου την συγκεκριμένμη περίοδο. Κι αν δεν θέλετε να φταίει ο προπονητής - αν και τα δείγματα γραφής τα έχει δώσει - που δεν διδάσκει μια καινούργια κομπίνα, τότε άνετα καταλήγετε οτι το κέντρο μας είναι άδειο. Είναι δηλαδή μια άμυνα και μια επίθεση. Τίποτε άλλο. Θα μπορεί η ομάδα να αμύνεται, αλλά μπροστά τρέχα γύρευε. Διότι όλη η πίεση θα πέφτει στους επιθετικούς με μπόλικο ξύλο και δεν θα μπορεί το κέντρο να κάνει τίποτα αφού η δουλειά του θα έχει εξαντληθεί στο πρεσάρισμα. ΔΗΛΑΔΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΧΑΦ ΝΑ ΞΕΚΑΡΦΩΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΜΠΑΚ. ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΤΟΜΙΚΑ.
             Είναι πάντα ο Καφές με τον Μάκο. Ο Ντιοπ είναι άχρηστος με το νέο στυλ, κι άρα λείπουν τα οχτάρια αλλά και τα εφτάρια στον ρόμβο. Για 4-3-3 δεν γίνεται λόγος. Και δεν χωράνε μαζί ο Μπέλεκ, ο Ισλανδός αλλά και Λυμπερόπουλος με τον Κάρλος. Αν βολευτούν σε μια ενδεκάδα, θα γίνει καταστροφή.
           Τι σημαίνει αυτό; Απλά πράματα. Τον μαύρο δεν τον γουστάρω. Θέλω μικρό κι ευέλικτο, τύπου Ασουνσάο. Είπα τύπου. Δίπλα στον Μάκο. Θα ήθελα τον Γιαννάκη τον Παπαδόπουλο, τον Μίτσελ και τον Ζαϊρί. Για να εφαρμόσω το αγαπημένο μου 4-4-2. Σύστημα που θα απελευθέρωνε και τα μπακ και θα κάλυπτε τις όποιες αδυναμίες που λογικά υπάρχουν στο ρόστερ. Φυσικά και θα ήθελα Έλληνα προπονητή και ειδικά τον Σάκη, που υποχρεωτικά θα περάσει από την ομάδα μας. Πότε; Πολύ σύντομα.
        Μην τα πολυλογούμε. Δεν είναι απογοητευτική η εικόνα της ομάδας μας, αλλά είμαστε κάτι σαν την περσινή μεσοβαθμολογιακή κατάσταση. ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΑ ΠΑΙΞΕΙ ΡΟΛΟ Η ΦΑΝΕΛΑ ΜΑΣ. Που θα θέλαμε να ξεφύγουμε. ΤΟ ΤΡΙΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΒΛΕΠΕΙ. Άλλα ΨΑΧΝΟΥΜΕ. ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟ. ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΥΣΤΕΡΙΚΗΣ, που θα έκανε άλλα αν γινόντουσαν εκείνα. Μαλακίες. ΑΜΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΜΠΑΛΑ, που γιατί να ξέρεις, ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΕΝΑΝ ΤΕΧΝΙΚΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ.  ΕΚΕΙ ΠΟΝΑΕΙ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΥΡΙΑ ΚΙ ΕΚΕΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΠΟΛΥ ΙΔΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΠΑΙΚΤΩΝ ΜΑΣ. ΚΙ ΕΝΑΣ ΚΟΥΚΟΣ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ.
           Έχασα την αισιοδοξία μου; Ποτέ. Δεν βλέπω και δίπλα μου τίποτα Μουρίνιο ή Μπαρτσελόνες. Έναν Μαρινάκη κι έναν Βαλβέρδε, παρέα με ένα Ζαγοράκη κι ένα Γόντικα αντικρύζω. Σιγά μην φοβηθώ. ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΩ. ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΝ. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΙ ΕΝΑ ΦΙΔΑΚΙ. ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΨΩ ΕΓΩ. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΩ, ΜΕ ΦΑΓΑΝΕ. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΑΣ ΝΑ ΜΟΙΡΟΛΟΓΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΚΑ ΕΝΤΟΜΑ.
          ΞΑΝΑΛΕΩ: 2 ΧΑΦ ΚΙ ΕΝΑΝ ΑΚΡΑΙΟ, και το πήραμε.
                          ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΜΑΣ.