A E K - ΓΙΑΝΝΙΝΑ

           Από το πρωϊ ξόρκιζα. Με πλεξούδες σκόρδα κρεμασμένα στο λαιμό και με λιβανιστήρια να διώξω το μισητό 13 που θα στιγμάτιζε την σημερινή αγωνιστική. Και νάταν μόνο του; Όλα τάχαμε, θα ερχόταν και η έκλειψη της σελήνης που ως γνωστόν δημιουργεί εντονότατες ηλεκτρολυτικές διαταραχές σε ασταθή μέλη της ανθρώπινης κοινωνίας. Δεν έλεγα να ησυχάσω παρόλο που ήξερα οτι στο γήπεδο θα κοουτσάριζαν δύο ύψιστοι ποιμένες της θρησκευτικής προπονητικής. Φευ όμως. Συνειδητοποίησα οτι ο ένας είναι παλαιοημερολογίτης κι ο άλλος σύγχρονος. Σύγκρουση της μονής Εσφιγμένου με αυτήν του αγίου Γρηγορίου. Είναι συνθήκες αυτές για έναν άπιστο;

          Και στο σημερινό συλλειτουργιό, είδα εγώ κι άλλοι δώδεκα χιλιάδες μια καταπληκτική ΑΕΚ στο μισάωρο του αγώνα. Που έψαχνες να βρεις υστερήσαντα αλλά και δύσκολα ξεχώριζες κάποιον σαν μακράν κορυφαίο. Άριστη αμυντική λειτουργία, γνώση για την οργάνωση τακτικών επιθέσεων και άριστη εκμετάλλευση του κενού χώρου για την κόντρα. Ε, αυτά φέρανε το γκολ, το δοκάρι, μια φάση που μου μύρισε πέναλτυ και δύο εκπληκτικές επεμβάσεις του αντίπαλου τερματοφύλακα που τις πιστώνεται βέβαια, αλλά εγώ τις χρεώνω στους δικούς μας επιθετικούς.
        Αυτό όμως το εξοντωτικό πρεσάρισμα μας, έφερε κούραση. Με αποτέλεσμα ο Άγγελος μαζί με την αλλαγή του παλτού Πατσατζόγλου, να φορτώσει το κέντρο του και να μας το πάρει ολοκληρωτικά. Όχι οτι τα Γιάννινα απείλησαν μέχρι το τέλος του ημιχρόνιου, αλλά αισθανόμουν οτι χρειαζόμασταν κι επιπλέον χαφ. Και πράγματι μπήκε ο Ρίκα σε πολύ καλό χρονικό διάστημα μετά την ρέντα του προπονητή μας  με το αυτογκόλ του Πάντου.
          Μπήκε, δεν μπήκε, ένα και το αυτό ήταν τελικά. Η ΑΕΚ συνέχισε σε ολόκληρο το δεύτερο ημιχρόνιο να είναι πολύ κακή. Διότι ούτε το κέντρο είχε αλλά δεν είχε και καμιά πιθανότητα για κόντρα αφού θεωρώ την αλλαγή του Σιαλμά τεράστιο λάθος. Σωστά μπαίνει ο Τσίτας ( που δεν έκανε τίποτα ) αλλά ο Δημητράκης πρέπει να τραβηχτεί στην γραμμή. Τέλος πάντων, η κακή διαχείρηση του προπονητή μας δεν στοίχησε σήμερα σε βαθμούς παρά μόνο σε αγωνία της κερκίδας.
           Ελαφρυντικά όμως υπάρχουν πολλά. Δεν είναι και λίγο να σου λείπουν τόσοι ποδοσφαιριστές και κάθε Κυριακή να κατεβαίνει ένα πειραματικό σύνολο και μάλιστα παικτών που δεν έχουν εμπειρίες. Μια εμπειρία που όσο μπορούσε την φανέρωσε ο καλύτερος και σήμερα Γεωργέας, ειδικά στην φάση που δήθεν πήγε να πουλήσει τσαμπουκά στον μαλλιά, ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΠΗΓΕ ΓΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ. Την ίδια που έκανε αργότερα ο Αραμπατζής αλλά κι ο Γκερέϊρο πάνω στην γραμμή.
            Κακή λοίπόν η ΑΕΚ για μιά ολόκληρη ώρα, αλλά αν δούμε το φιλμ του αγώνα, η νίκη ήταν δίκαιη και χωρίς ουστιαστικές απειλές από τον αντίπαλο παρά μόνο από αβίαστα λάθη δικά μας. Ζαλίστηκαν από το βαθμολογικό ύψος και το + 13 πλέον σε σχέση με πέρσι; Μπα, δεν το πιστεύω. Περισσότερο πιστεύω στα βουντού που έκανε ο Κοσμάς ο Αιτωλός και σε συνδυασμό πάντα με την έκλειψη της σελήνης. Που βοήθησε και τον Γιάχο να περάσει ψιλοαπαρατήρητος, όπως και τον Κάρλος να κάνει άλλη  μια αξιοπρόσεκτη εμφάνιση μαζί με τον Αργυρίου, τον Κάλα αλλά και τον ηρωικό Κοντοέ.
                  ΚΙ ΟΠΟΤΕ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ : ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ , μπας και συγκινηθεί ακόμα περισσότερος κόσμος να έρθει στο γήπεδο και να συμμετάσχει στο τρελό πάρτυ  που έχουν στήσει τα κιτρινόμαυρα απλήρωτα και αδιοίκητα και πλήρως εγκαταλελειμμένα κουρέλια μας, ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΑΚΟΜΑ ΠΡΩΤΑ. Αλλά ξέχασα, κάποιοι δεν θα χαράμιζαν ένα σαββατιάτικο απόγευμα για την ΑΕΚ. Φαίνεται οτι ήμουν μαλάκας κι ας έχω στήσει και το τραπέζι του κουμπάρου μου.