Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

ΗΡΕΜΑ

            Πιο ψύχραιμοι τώρα, μπορούμε να κάνουμε τις σκέψεις μας. Πάντα μετά τον αγώνα σου βγαίνει ένα πάθος, μια αντιπαλότητα και μια οπαδική βαρβατίλα. Λόγω φόβου, δεν το συζητώ. Λόγω ανάγκης επιβίωσης. Που δεν κρατάει πολύ όμως. Βλέπετε το ποδόσφαιρο είναι σαν την χημική αντίδραση. Γρήγορα δημιουργεί το ίζημα, που κανονικά το βλέπει ο προπονητής την ώρα που πάει να συμβεί κι ελάχιστοι οπαδοί που κατανοούν σκέψεις και κινήσεις στην σκακιέρα ( εντελώς προσβλητική έκφραση ) που κάνει ο πάγκος.
            Κι έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να μιλάει γι' αυτό το ρημάδι το 4-4-2. Που επιτέλους εφαρμόστηκε αλλά πάλι με λάθος τοποθέτηση. Ειδικά σε εκτός έδρας ματς, που θα πέφτανε κορμιά ( διαβάστε την ανάρτηση της Δευτέρας της προηγούμενης ) κι άρα παίκτες με έφεση σε τακουνάκια για την προσωπική τους προβολή, θάταν άχρηστοι. Σε γήπεδα που ο αντίπαλος πουλάει την φανέλα του, πρέπει να είσαι σαμουράϊ. Δηλαδή το όπλο του απέναντι σου, γύρνα το και φέρτο στα νερά σου. Κάντο δικό σου. ΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΣΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ. Που αυτό, δεν σημαίνει απαραίτητα οτι " ...η ΑΕΚ μέχρι το τέλος της σαιζόν θα αλλάξει πολλούς..."
            Λέγε, λέγε, θα φτάσουμε στο σωστό σύστημα. Δηλαδή σε αυτό που θέλουμε ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ο Λίνεν. Βάσει ρόστερ κι όχι βάσει τρέλας προσωπικής μου, που άλλο μου αρέσει. Εδώ μιλάμε για την ανάγκη της σωτηρίας της ομάδας κι όχι για την προσωπική μου γκαρνταρόμπα. Κι υπάρχουν οι παίκτες στα φτερά για την υποστήριξη των πλάγιων μπακ, που ξαφνικά μεταμορφώθηκαν σε φουλ μπακ και φυσικά είναι ακάλυπτοι στην αντεπίθεση. Μην κοιτάτε που δεν το πληρώσαμε. Ούτε καν θέμα τύχης δεν ήταν. Ήταν ολοκληρωτική ανικανότητα του Άρη. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΣΥΝΤΟΜΑ, για τις δριμύτατες παρατηρήσεις του προπονητή μας για τα λάθη των παικτών μας.
             Βέβαια ο Κάκος πήρε επάνω του το παιχνίδι. Δεν είναι το κράτος των Αθηνών, αλλά το πώς το ήθελε αυτός. Δεν είναι η έδρα της Σαλονίκης, αλλά το πώς η πριμαντόνα θα απαγγείλει το ποίημα. Δεν καταλαβαίνετε; Εντάξει να το πάμε αλλοιώς. Πάτε στο μπουρδέλο κι είστε ο πελάτης. Είστε ο πληρώνων. ΠΟΣΟ ΤΣΑΜΟΥΚΑ ΕΧΕΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ; Λίγο να ξεφύγει ο κανονισμός, έπεσε μέσα ο νταβατζής - ο κανονικός μιλάω κι όχι η αδερφή τσατσα - και βγήκατε στην σέντρα. ΚΙ ΕΙΣΤΕ - είμαστε - ΟΙ ΠΕΛΑΤΕΣ. Φρόνιμα λοιπόν. Τράβα στο δικαστήριο ντυμένος σαν το σπίτι σου, και θα σου πω αν βρεις το δίκιο σου, όσο και νάχεις.
              Λάθη επί λαθών λοιπόν και βάλτε τώρα που γυρίζει. Είναι δίκαιο το αποτέλεσμα; Αυτή είναι η ουσία. Και στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο προσφέραμε θέαμα αλλά στο φινάλε απέναντι μας δεν είχαμε κάτι φλουφληδες αλλά κάτι Γερμανούς. Που ούτε την πέφτανε με αεροπλανάκια ούτε σκεφτόντουντουσαν την παναγια την μαντόνα κάπου στην Φλωρεντία. Διότ αν την ζωή μπορείς να την δουλέψεις κάπως με κανά Πάσχα ή κανά καλοκαίρι, το ποδόσφαιρο, που προηγείται της ζωής στον μικρόκοσμο του, σου δέιχνει την αλήθεια.
            Έστω και την τυχαία. Που λέει τα εξής: Η ΑΕΚ έχει βελτιωθεί σαν μπουλούκι και απώλεια βαθμών. ΄Ήδη είμαστε στο -17 σε σχέση με πέρσι κι ήδη παίρνουμε βαθμούς σε έδρες που πέρσι δεν πήραμε. Φυσικά αυτό το καρπούται ο Λίνεν αλλά δεν ειναι η αλήθεια αυτή. Όλη η ιστορία βρίσκεται σε ένα κανονικό αμυντικό χαφ και σε ένα κανονικό σέντερ φορ . Δηλαδή στον άξονα μιας ομάδας που το καλοκαίρι δεν είχε ούτε αρχή ούτε τέλος. Και σε έμα ματς που έλειπε κι ο Κουτρουμπης που αποτελεί τον πρώτο πύργο της ΑΕΚ. Για ένα ακόμα παιχνίδι που ο Φούντας προκαλεί το γέλιο με την στάση του δημόσιου υπάλληλου που τρέχει χωρίς αποτέλεσμα παρέα με τον Ρότζερ που έχει πραγματική άγνοια κινδύνου κι επιμένει στα τακουνάκια. Ένα να ξεφύγει, τον βλέπω στην ομάδα τοπικού νοσοκομείου και κουβεντούλα με τις νοσοκόμες για τα βαρέα κι ανθυγιεινά. Για την σωματοδομή του μιλάω κι όχι για τους κινδύνους που δημιουργεί στην ομάδα.
               Πάμε δυνατά; Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Με τα αποτελέσματα που ήρθαν ευνοϊκά. Έτσι τα θέλουμε. Εμείς να κερδίσουμε όπως και οι " ισχυροί." Δηλαδή ο Παοκ, ο Αστέρας κι ο Ατρόμητος. Να πάνε  καλά τα Γιάννινα και η Κέρκυρα να σταυρώσει. Για να δούμε τους αντιπάλους ξεκάθαρα αλλά να δούμε και ποιός μπορεί να αντέξει ψυχολογικά από τις επόμενες ΤΡΕΙΣ ομάδες που πρέπει να μπουν από κάτω. Καλή ήταν η δήλωση του Πανόπουλου για την απώλεια του χάπια - ΣΥΜΦΩΝΩ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ - αλλά μας δείχνει την θέση μας ακόμα αλλά και τον στόχο. Κι άρα, πρέπει γρήγορα να φύγουμε από την πραγματικότητα που είναι ευάλωτη πολιτικά αλλά και ρεαλιστικά.
              Και θάμουν τρελός αν περίμενα δυό απανωτές νίκες στα δυό παιχνίδια του Οακα. Μακάρι νάρθουν αλλά είμαι προτοιμασμένος. Για το 25 της σωτηρίας. Ξέρω καλά την εκμετάλλευση της έδρας αλλά και τα βαθμουλάκια εκτός που θαρθούνε μέσω πάθους και προσωπικού παιχνιδιού, τύπου Μητρόπουλου που φανταστείτε τον με τον Καφέ δίπλα του, τον Γεωργέα ελαφρώς πιο πίσω και τον Μάκο παρόντα. Ο Ζαρντίμ θάχε φύγει νωρίτερα κι ο Δώνης ήδη θα μάζευε χόρτα στο Αιγάλεω του Μπλακμπερν. Καμμένα. Κι ίσως και να είχαμε και τον Τσιώλη προπονητή ή τον Άγγελο.
              Δεν είναι θέμα διαχείρησης αποτελέσματος πλέον. Είναι θέμα καθαρής σκέψης και πλήρους συνειδητοποίησης του ρόστερ, το οποίο θα έχει κι απουσίες. Άρα σοβαρά σκαμπανεβάσματα για τα οποία πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Τι νομίζετε δηλαδή; Οτι δυό παίκτες, θα φέρνουν συνέχεια βαθμούς; Κι όταν λείψουν; Έχουν αντικατάσταση ; Τι νομίζετε οτι είναι η ΑΕΚ; Ελλάδα που χωρίς να κάνει τίποτα έμεινε στην Ευρώπη κι έκανε και σημαντική πρόοδο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου