ΑΡΗΣ - ΑΕΚ

              Μπα; Είχαμε και αγωνισιτική υποχρέωση σήμερα στην σκιά του θαύματος του σχεδίου Τροχανά, στην σκιά του σήριαλ Μανωλά αλλά και στο παρασκήνιο του οτι βρέθηκαν χρήματα για να μεταβεί η ομάδα στην Σαλονίκη. Ντέρμπυ βγαλμένο από τα χρόνια του μεσοπολέμου. Απλήρωτοι εναντίον αδιοίκητων και μάλιστα σε εναλλασσόμενους ρόλους όσο αναφορά τους χαρακτηρισμούς των επιθέτων. Κίτρινα και τα δύο, είτε σκουλήκια είτε κουρέλια. Ενδιαφέρον για να δουν και οι αδαείς περί της χημείας, τι είναι πιο σημαντικό : Το βάρος ή το ειδικό βάρος.

              Διοικητικά δεδομένα όμως που δεν βγήκαν στο χορτάρι. Ή μάλλον βγήκαν για τον Άρη μόνο, κι αναφέρομαι στο πρώτο ημιχρόνιο του αγώνα. ΠΟΥ Η ΑΕΚ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ. ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΔΑΞΕ ΜΠΑΛΑ. Με άριστο στήσιμο και σοβαρότατη αλληλοκάλυψη, πήρε τον χώρο του κέντρου κι έβγαζε συνέχεια το ειδικό βάρος της φανέλας, που μέχρι να πεθάνει δεν θα το αφήσει ποτέ. Με ούτε έναν παίκτη υστερήσαντα, με σταθερή εξαίρεση τον Λεονάρντο, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΝ ΜΟΝΟ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ. Είναι να μην είμαι υπέρ του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου; Πάντως στην ΑΕΚ πλουραλισμός παντού, είτε από τα πλάγια είτε από τον άξονα, να φτιάχνει στατιστική. Κατοχής και τελικών προσπαθειών.
           Και δεν την γουστάρω την στατιστική. Διότι η κατοχή μπορεί να είναι ανούσια και φλύαρη ή ένα μονότονο κατενάτσιο με ποδοσφαιρικές παγίδες. Αλλά σήμερα δεν ήταν έτσι. Ήταν επιθετικό κρεσέντο και παραγωγή παιχνιδιού. Στην κατοχή, διότι στις τελικές προσπάθειες η επιστήμη ξαναέκανε λάθος: Άλλο οι τελικές της ΑΕΚ ( 6 ), που οι πέντε ήταν " πάρτο βάλτο " κι άλλο οι δύο του Άρη που ήταν κάτι σουτ απελπισίας εκτός περιοχής για πιθανή εκμετάλλευση του αέρα. Η ΑΕΚ ήταν ομαδάρα και η μόνη ομάδα μέσα στο γήπεδο. Θα παραβιαζόταν ο νόμος του ποδοσφαίρου στο δεύτερο μισό;
            Ε, τι θα γινόταν; Μια αλλαγή στο κέντρο από τον Μασάδο, μια κουνίστρα μπροστά που κορόϊδευε συνέχεια τον Κάκο, κάτι η κόπωση αλλά και η απογοήτευση από την πουτάνα την μοίρα, δεν θέλει και πολύ. Μια φάση έψαχνε ο Άρης για να κλέψει το παιχνίδι. Ολόσωστα ο προπονητής του μετέτρεψε τον αγώνα σε σούπα στην οποία συμμετείχε κι ο διαιτητής που δεν ξέρω από ποιόν πήρε εντολές για έξτρα κίνητρο της ΑΕΚ στην επόμενη αγωνιστική. Ή μάλλον ξέρω, αλλά χέστο. Ούτως ή άλλως για μπουρδέλο πάμε, ίδιο με τον πειθαρχικό έλεγχο του Κάκου.
           Αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Ένα λάθος του τερματοφύλακα το πληρώνεις και μιλάς γι' αυτό χωρίς να μετράς τα πέντε λάθη των επιθετικών που δώσανε την ευκαιρία στον Άρη να το παίζει νικητής. Και να φαίνεσαι και γραφικός μιλώντας για την διαιτησία. Όταν το 0-3, πλέον θα αλλάξει φάτσα και θα σε κάνει πάλι να περνάς στενοχωρημένη Κυριακή. Αλλά αυτό είναι το θέμα; Μια Κυριακή; Εδώ υπάρχει η άρνηση του Νοτιά να έρθει να μιλήσει με το θεμέλιο, που δεν δέχεται δικιολογίες. Με τα αγωνιστικά  θα ασχολούμαστε τώρα; Είπαμε, μια παρένθεση κάναμε. ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΤΗΚΕ ΑΠΟ ΑΛΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΕΚ. ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΗΣ. ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ, που παρά την ήττα μας δεν άλλαξε το πρόσωπο της. Γι' αυτό δεν την πιστεύω.  Καλή Κυριακή για όλους.
                                          ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΜΑΣ.