ΑΕΚ - ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ

               Ματς για πολλά ουφ. Ανακούφισης. Παρά το 2-0, που μάλλον είναι μια μαγική εικόνα. Όχι οτι η νίκη μας ήταν άδικη, αλλά το σκορ έπρεπε να είχε πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις και να μας είχε φέρει όλους μας του γηπέδου, περίπου τέσσερις χιλιάδες, σε κατάσταη αμόκ.

              Κι αναφέρομαι ειδικά για το πρώτο ημιχρόνιο, που κυριολεκτικά έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα, στην αμυντική μας λειτουργία. Και βέβαια όλα τα κακά ξεκίναγαν από την ανυπαρξία του κέντρου. Ένας Βάργκας έλειπε κι επικρατούσε τρικυμία. Είχαμε και την κάκιστη απόδοση του Μπέλεκ και του Κάρλος, οπότε τι να πρωτοκαλύψει το τρέξιμο, και μόνο αυτό, του Μάκου. Βάλτε και τις επιπολαιότητες του Μανωλά και προκύπτει το ουφ με τον Αραμπατζή που μας κράτησε όρθιους και προηγούμενους κιόλας με το τυχαίο γκολ του Λυμπερόπουλου.
            Στο δεύτερο όμως μέρος, η εικόνα άλλαξε. Και βοήθησαν πολύ οι αλλαγές του Κωστένογλου. Κάπως μαζεύτηκε αμυντικά το κέντρο με τον Ρίκα κι έδεσε και η αριστερή πτέρυγα με την αξιοπρόσεκτη εμφάνιση του Γεωργέα, τουλάχιστον για΄ένα μισάωρο. Και σε αυτό το διάστημα πήρε εντυπωσιακά μπρος τόσο ο Καφές όσο και ο Λυμπερόπουλος. Χώρια που σοβαρεύτηκε κι ο Μανωλάς.
            Οπότε καθηλώθηκε η Τρίπολη και το δεύτερο γκολ, ψηνόταν για πολύ ώρα. Ήρθε φυσιολογικά με τον κορυφαίο σήμερα παίκτη μας, τον Λεονάρντο. Και μετά, ξανά χαλάρωση και ξανά το ουφ ειδικά στην περίπτωση του Μπρέσκα αλλά και στην απομάκρυνση του Δέλλα πάνω στην γραμμή. Δεν ξέρω πώς θα ήταν το τέλος του παιχνιδιού αν η Τρίπολη είχε κατορθώσει να μειώσει. Κάτι σαν το ματς με την Στουρμ θα βλέπανε τα μάτια μας.
           Ένα ματς που ήταν άτεχνο αλλά κι αρκετά σκληρό. Που φρόντισε να συντηρήσει αυτήν την εικόνα κι ο διαιτητής Βοσκάκης. Χωρίς δόλο βέβαια αλλά με περισσό τρακ. Αδικαιολόγητο μετά το τόσο μπινελίκι που έχει φάει στην δεύτερη κατηγορία με την αδυναμία του στον πειθαρχικό έλεγχο. Διότι δεν γίνεται να "σέβεσαι" πιο πολύ τον Αστέρα από την ΑΕΚ, ούτε και τους μισθοφόρους της αρκαδικής ομάδας σε σχέση με τον Λυμπερόπουλο που έφαγε πολύ ξύλο σήμερα. Χώρια που η φάση του Λεονάρντο στο 31 αλλά και του Καφέ στο δεύτερο ημιχρόνιο, μου φάνηκαν σαν πέναλτυ. Ξαναλέω όμως το " χωρίς δόλο " αφού σε δυο φάσεις χάρισε την κόκκινη κάρτα στον Μπέλεκ.
            Πάντως, τέλος καλό κι όλα καλά. Να κρατήσουμε τους βαθμούς και την απόσταση από την κορυφή, καθώς και τις εντολές του προπονητή στο διάλειμμα που φαίνεται οτι μάλλον παίρνει την ταυτότητα του Τσιώλη. Ειδικά όταν ρίχνεις μια ματιά στις διαθέσιμες επιλογές των αναπληρωματικών που ο Κωστένογλου τις αξιοποίησε θαυμάσια με αντιθρησκευτική ευελιξία. Κι άρα τα επινίκεια συγχαρητήρια πάνε πρώτα σε αυτόν. ΚΑΤΙ, ΠΟΥ ΕΙΔΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΘΗΚΕ ΚΑΙ Ο ΔΧ ΣΤΟ ΠΗΓΑΔΑΚΙ ΠΟΥ ΣΤΗΘΗΚΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΥΡΑ 1. Κι άρα μπορούν μέχρι την Τετάρτη να ηρεμήσουν και οι πιθανοί ανώνυμοι με την λατρεία προς τον μυτόγκα που ακόμα δίνει συνεντεύξεις μπας και προσληφθεί σε κανά κακομοίρη.
          Καλά, όλα αυτά για μια νικούλα επί της Τρίπολης; Γιατί; Έχουμε καλύτερο ρόστερ ή μεγαλύτερες άκρες στο παρασκήνιο από τον Μποροβήλο; Ή μήπως περισσότερα λεφτά; Για...( ! ) να βλέπουμε ξεκάθαρα την πραγματικότητα. Με Σκόκους και Μπλάνκους πέρσι, μια ωραία ισοπαλία είχαμε φέρει. Κι ελπίζω σε καλύτερα με βάση το βατό του προγράμματος.
                                       ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ.