Ο ΝΙΚΗΤΗΣ

           Ένας είναι πάντα ο νικητής. Ο λαός. Και μάλιστα πάντα δυό φορές. Η πρώτη είναι όταν ρίχνει την ψήφο στην κάλπη και πανηγυρίζει για την εκλογή του εκλεκτού του. Και η δεύτερη είναι όταν στην πορεία του συνταγματικού περιθώρειου χρόνου, απέτυχε ο εκλεκτός του λαού, οπότε ο λαός τον έριξε στο έρεβος. Για να συνεχιστεί βέβαια το ίδιο παιχνίδι και μετά τις πεντακάθαρες λύσεις που δίνει ο νικητής.

             Κι έτσι τώρα ο λαός, σύμφωνα με την πρώτη δημοσκόπηση, κατά 79% γουστάρει που το τιμόνι της χώρας το ανέλαβε κάποιος που δεν τον ξέρει καν. Που δεν ανήκε στους πολιτικούς εκμεταλλευτές ή στους συνδικαλιστές πατέρες της τίμιας εργατιάς. Τώρα το οτι ο Λουκάς ήταν Ο άνθρωπος του Σημίτη τότε αλλά και μέχρι σήμερα προσωπικός σύμβουλος του φελού, είναι μια λεπτομέρεια που ουδόλως απασχολεί τον γίγαντα λαό. Όπως ουδόλως απασχολεί τον θυμόσοφο σκεπτόμενο οτι αν μετά από τόσες δεκαετίες προτιμάται ένας " άγνωστος " σε σχέση με τους γνωστούς, τότε όλο το πολιτικό σύστημα είναι μίνιμουμ χρεοκοπημένο.
          Και θυμάμαι ένα ανέκδοτο, ας πούμε ποντιακό.
          Οδηγούσε ο Κωστίκας έναν σκαραβαίο ( για τους νεότερους είναι εκείνο το βόλξβάγκεν που είχε την μηχανή πίσω ). Σε κάποια φάση του σβήνει, οπότε βγαίνει έξω κι ανοίγει το καπώ. Φυσικά δεν βλέπει την μηχανή και τρελαίνεται. Καθώς σκεφτόταν τι έχει συμβεί, σταματάει άλλος σκαραβαίος που τον οδηγούσε ο Γιωρήκας. Κι ακολουθεί ο εξής διάλογος:
       - Τι συνέβη ωρέ Κωστίκα;
       - Άστα. Μάλλον κάποιος μου έκλεψε την μηχανή. Να δες, δεν υπάρχει τίποτα στο καπώ.
       - Εντάξει μωρέ. Θα σε βοηθήσω εγώ. Στο πορτ μπαγκάζ μου, έχω παρατηρήσει οτι ο δικός μου ο σκαραβαίος έχει μια έξτρα μηχανή. Στην δίνω και στο μέλλον μου την επιστρέφεις. Έλα πάμε.
            Και πάμε λοιπόν στον άγνωστο, που αμέσως εφάρμοσε την πρώτη επιταγή της τρόϊκας. Ποιά ήταν αυτή; Μα η μείωση του δημόσιου τομέα. Οπότε κι ο Λουκάς έβαλε 5 παραπάνω υπουργούς σε σχέση με πριν, παρουσιάζοντας τον Μόντι σαν κοινό μαλάκα που θα κυβερνήσει με μόνο 12 υπουργούς. Κι αμέσως επέτυχε να στείλει στην ανεργία ή στην εργασιακή εφεδρεία πιο πολλούς δημόσιους υπάλληλους που ευκόλα βρίσκουμε τον αριθμό τους αν πάρουμε τον μέσο μισθό τους και τον διαρέσουμε με τα παραπάνω έξοδα που θα στοιχίσουν συνολικά ( όλα μέσα- μισθοί, φρουροί, τηλέφωνα, αυτοκίνητα, έξοδα παραστάσεως κλπ ) οι παραπανίσιοι καρεκλοκένταυροι.
            Οπότε γιατί να μην πανηγυρίζει το 79%; Του ζητήθηκε μήπως να σκεφτεί; Κι αυτό δεν είναι θέμα παιδείας αλλά απλά θέμα ενημέρωσης. Οπότε αν το γκάλοπ έγινε μέσα στο μαγαζί που κάνουν πρόβες ο Ρέμος με τον Βοσκόπουλο ( άλλος ένας που συνελήφθη ) , τι πρόβλημα υπάρχει με το "ναι" στην απάντηση του ερωτήματος της δημοσκόπησης; Κανένα. Τα ξέρουμε όλα, τώρα είμαστε απασχολημένοι με τις άρειες του 1970, οπότε καταφατικό το δημοψήφισμα, όπως άλλωστε όλα που έχουν γίνει σε αυτήν την χώρα.
           Βέβαια ήδη ακούσθηκαν φωνές, οτι ξεκίνησε μια προπαγάνδα με στημένα τα ποσοστά. Κι εγώ θα σας θυμίσω το εξής: Επί χούντας έγινε ένα δημοψήφισμα περί αποδοχής του Παπαδόπουλου στην θέση του βασιλιά. Κι όλοι το είχαν ταυτίσει με την λαϊκή αποδοχή προς την κυβέρνηση των συνταγματαρχών. Όλοι λέγανε οτι είχαν ψηφίσει " όχι ". Το βράδυ το αποτέλεσμα ήταν 68% ναι και 32% όχι, οπότε καλύφθηκε ο ηττημένος νικητής πίσω από την περίφημη νοθεία. Και μπορεί. Αλλά το 1974 ο Καραμαν αλής έκανε πάλι δημοψήφισμα για την πειστροφή της βασιλείας ή όχι. Θα ενθυμείσθε βέβαια οτι η δημοκρατία έγινε προεδρευομένη κι όχι βασιλευομένη με ποσοστά 70-30, που ελάχιστα διαφέρουν από τα ποσοστά της " νοθείας". Εκτός αν έγινε πάλι δολιοφθορά.
         Να μην μακρυγορώ όμως. Δεν έχεις χέρια και δεν έχεις πόδια αλλά έχεις εγκέφαλο. Εκτός από το να μιλάς, έχεις την δυνατότητα να κάνεις κάτι; Προφανής η απάντηση. Έχεις λοιπόν Λουκά πλαισιωμένο από όλα τα πολιτικάκια που φέρανε την χώρα σε αυτήν την κατάσταση. Τι πρόκειται να αλλάξει; Τα παζάρια εξ άλλου ήταν τόσο μεγάλα για τα κομματικά συμφέροντα που φάνηκαν στην πενθήμερη διαπραγματευτική ακυβερνησία μέχρι και στην καθυστέρηση της ορκομωσίας. Δηλαδή με το καλημέρα ο Λουκάς έπεσε στον υπόνομο και λογικά στην κάθε απλωτή του θα πιάνει και μια κουράδα. Που την ίδια θα πιάνει και το 79% που βέβαια θα πάρει και πέντε δραχμούλες πίσω, αλλά το ποσοστό αυτό θα πέφτει αποδεικνύοντας οτι η κουβέντα περί προπαγάνδας είναι μια μπαρούφα και μισή. Κι είναι ίδια με τις δυό απανωτές νίκες που επέτυχε στην αρχή του κειμένου ο μόνιμος γίγαντας νικητής. Χαίρετε.
      Υγ. Τι προτείνουμε; Ελάτε τώρα που θέλετε και προτάσεις. ΤΑ ΕΧΕΙ ΠΕΙ ΟΛΑ Ο ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΜΕ ΤΑ GREEKLISH: " ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΑΡΞΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΕΣ" . ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΑΡΧΗΓΟ ΚΙ ΕΜΠΝΕΥΣΤΗ. ΚΙ ΟΙ ΜΗ ΜΑΛΑΚΕΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ, που έχουν αρχηγό τον capital, ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΑΝ ΤΟ ΕΧΕΙ TO DOGMA, ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ Ο ΕΠΩΝΥΜΟΣ ΑΛΛΑ ΚΙ ΑΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕΙ. Είπαμε, η μαλακία είναι αυταπόδεικτη σαν την ομορφιά ( Oscar Wilde ).  Ε, ΡΕ ΚΑΤΙ ΝΟΥΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΙ ΑΠΟΨΗ. ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ. ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΕΣΩ ΔΑΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ, ΑΦΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΑΝ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ ΚΑΘΕΣΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ, ΤΟΤΕ ΤΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΛΑ.