ΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ 2011-12

           Δεν σχολίασα την κλήρωση του πρωταθλήματος όταν έγινε, με δεδομένο όλες τις εκκρεμότητες. Και το κείμενο αυτό ξεκίνησε να γράφεται το καλοκαίρι με την ομάδα Α και την ομάδα Β. Γι' αυτό σε ορισμένα σημεία μπορεί να διαβαστεί σαν παρωχημένο ή ξεπερασμένο με βάση τους αγώνες που έχουν παιχτεί και με τα αποτελέσματα ήδη γνωστά. Όμως δεν μπήκα να αλλάξω τις πρώτες σκέψεις. Απλά τώρα ολοκληρώνεται με τις εμβόλιμες αγωνιστικές και την οριστικοποίηση των συμμετεχόντων.

          Η κλήρωση για κάποιους είναι μια λεπτομέρεια. Φυσικά. Όλοι θα παίξουν με όλους. Αλλά αυτό δεν λέει και πολλά. Πάντα στην ζωή έχει σημασία το timing.  Για ξεκίνα με 3 ήττες στην αρχή που είσαι ελαφρώς αδούλευτος, ή για τελείωνε την σαιζόν με ομάδες που κινδυνεύουν και παίζουν σαν σκοτώστρες για την επιβίωση τους. Άντε ξαναφέρε σε ισορροπία την ψυχολογία σου ή άντε στο τέλος με την κούραση στο κόκκινο, να διορθώσεις γκέλες που φυσιολογικά θα έρθουν.
           Κι όταν είσαι μια ομάδα σαν την φετινή ΑΕΚ, τα πάντα έχουν την σημασία τους. Η παλιά ομάδα μας, όπως την ήξερα - κι όταν ακόμα δεν πήγαινε για τίτλο - θα θεωρούσε την κλήρωση λογικότατη. Και για πορεία πολύ φιλόδοξη. Στον πρώτο γύρο, 7 εκτός έδρας και στον δεύτερο 8. Τα ντέρμπυ ( μόνο αλογοτροφή και δαφνοστεφανωμένη ) μοιρασμένα μέσα έξω και το ίδιο η Θεσσαλονίκη. Τέσσερις επαρχίες έξω στο πρώτο μισό κι επτά στο δεύτερο. Πού να είναι το παράπονο;
           Την δαφνοστεφανωμένη την παίζουμε μέσα και την αλογοτροφή " έξω ". Μια χαρά. Τα ίδια και για τον ΠΑΟΚ και τον Άρη αλλά αντιστρόφως. Πού είναι το πρόβλημα; Κομμένοι βαθμοί είναι αυτοί που καταμερίζονται αρμονικότατα. Κατά τα άλλα, τα δεσίματα μεταξύ προβιβασθέντων και υποβιβασθέντων τα έχω κάνει ως εξής:
                           Ηρακλής - Γιάννινα
                           Λάρισα - Λεβαδειακός
                           Σέρρες - Δράμα
                           Βόλος- Παναιτωλικός
                           Καβάλα - ΟΦΗ, βάσει χιλιομετρικών αποστάσεων ( όσο γίνεται ) αλλά και δυναμικότητας ομάδων. Έτσι μπατζετάρω τους βαθμούς και συγκρίνω την συγκομιδή χρόνο με τον χρόνο. 
            Πάντα σημασία έχει βέβαια η καλή μας ΑΕΚ και τίποτε άλλο. Εντάξει, αλλά όλα τα παιχνίδια θα είναι ντέρμπυ και θα οδηγούνται στην κόψη του ξυραφιού. Ειδικά λόγω δυστοκίας αλλά και ανεπανάληπτων σκαμπανεβασμάτων όλων των ομάδων. Πράγμα που θα αφαιρέσει την δύναμη των εδρών.  Με κύριο πρωταγωνιστή την δυσπιστία για τα παικτικά αλλά και τα διαιτητικά λάθη. Χρόνια υπήρχε η καχυποψία, φανταστείτε τι θα ακούγεται φέτος. Χώρια που εκτονώσεις θα είναι μέχρις ένα σημείο φυσιολογικές λόγω των παράλληλων κρατικών μέτρων. 
                Ελπίδες υπάρχουν; Να μια καλή ερώτηση. ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΝ Η ΑΕΚ, επειδή θα ξεχάσει την ποιότητα, ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ ή θα υιοθετήσει τον χαρακτήρα του προέδρου της. Που έχει κινηθεί στο παρασκήνιο αρκετά και γι' αυτό υπάρχουν και τρύπες στην ενδεκάδα. Καλές κινήσεις δηλαδή, με δεδομένο οτι ο Αχιλλεύς αλλά κι ο Βαγγέλας είναι χεσμένοι πάνω τους και γι' αυτό έχουν αναλάβει δράση ξανά κάτι τσουκαλάδες και κάτι μητρόπουλοι. Μένει να δούμε τα πάντα επί χάρτου. Πάντα βέβαια υπάρχει το πρόβλημα για το πώς θα κατεβαίνει η μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Ο διαιτητής δεν μπορεί να σφυράει πέναλτυ στο κέντρο. Σοβάρεψαν τα πράματα κάπως.
              Κι αυτήν την στιγμή, και θεωρώντας οτι η ΑΕΚ θα κερδίσει στις 23 του μήνα τον Κομπότη, βρίσκεται στο +4 σε σχέση με πέρσι ( ξαναδέστε τα δεσίματα και υπολογίστε). Και το πρόγραμμα ευκολύνει θεωρητικά αρκετά. Με φυσιολογική νίκη επί της Τρίπολης, όχι ήττα στο Αγρίνιο κι όχι γκέλες στο ΟΑΚΑ με την Κέρκυρα και τα Γιάννινα, η ομάδα θα είναι στο + 11. Κι άλλο δεν προχωράω στην θεωρία αφού εκκρεμεί και το πρωτοδικείο αλλά και πιθανές προσφυγές, που μπορεί να δούμε σημεία και τέρατα. Που αν όμως δεν τα δούμε, όλα αυτά τα προαναφερόμενα θα πιστωθούν στον Κωστένογλου που η κίνηση του να ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΟΜΑΔΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΑΔΑΜΙΔΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΙΜΕΝΕΘ ΠΟΥ ΧΤΙΣΑΝΕ ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΜΕ ΓΝΩΣΕΙΣ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΑΣ.
           Βέβαια η διαφορά με την κορυφή έχει ανοίξει. Φυσικά. Αλλά δεν συγκρίνω την ΑΕΚ με τους αιώνιους, αλλά με τα μεγέθη της πλέον ( δυστυχώς ). Δηλαδή τον ΠΑΟΚ, που τα σίδερα εκεί δεν τρίζουν, λόγω Ευρώπης. Άντε και με τον Άρη των 35 ποδοσφαιριστών. Ή τον Ατρόμητο του Σπανού ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Ντροπή βέβαια, αλλά τι να κάνουμε; Και μόνο που σκέφτεσαι οτι το ρόστερ είναι απλήρωτο κι οτι ο Αδαμίδης συμπεριφέρεται σαν Παπανδρέου ( παραιτηθείς αλλά  ακόμα στην καρέκλα ) , τον σταυρό μας να κάνουμε. Όπως θεωρώ οτι τον κάνουμε με την τυχαία επιλογή του Βάργκας που είναι με διαφορά ο καλύτερος παίκτης μας. Εκεί που γίνανε στοχευμένες επιλογές ( με εξαίρεση τον Κοντοέ ) άστα να πάνε στο διάολο.
                       Κουράγιο και ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ.
      ΥΓ. ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, ΕΤΣΙ;  ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΕΙ Η ΑΕΚ, ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ. ΠΑΠΑ ΡΟΤΑ.  Ή ΑΔΑΜ ΚΟΤΑ. ΠΑΙΖΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ; ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΤΩΧΕΥΣΗ; Ή ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ ΟΛΑ;
         Μπορώ να πω μια κουβέντα του Μελισσανίδη τότε; " ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΑΚΑΤΕΥΤΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΕΚ, Ή ΤΡΕΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Ή ΛΑΜΟΓΙΟ. " Ρωτάω, τι έχει αλλάξει.