ΑΣ ΠΑΜΕ ΠΙΣΩ

       Έχουν αρχή τα μαθηματικά; Έχουν αρχή οι αριθμοί; Συμβατική ναι κι είναι το μηδέν. Ρεαλιστική όμως, σε εμένα ταιριάζει το μείον άπειρο. Δηλαδή κοιτώντας τον βορά, ξεκινάμε από την δύση και πάμε στην ανατολή. Ακριβώς αντίθετα με τον προσανατολισμό που είχαν οι αρχαίοι ελληνικοί ναοί με εξαίρεση μόνον έναν : Το ναό του Επικούριου Απόλλωνα στην σημερινή Ανδρίτσαινα ( Βάσσες Φιγαλίας κατά Παυσανία ) που έχει προσανατολισμό από τον βορά προς το νότο. Από εκεί ερχόταν το φως, κατά τους παολύ παλιούς.

        Όχι όμως γενικώς κι απροσδιορίστως. Συγκεκριμένα από την Υπερβοραία ή την Θούλη κατά τον θαλασσοπόρο Πυθέα από την Μασσαλία, που είχε κατορθώσει να φτάσει εκεί. Σ' ένα μέρος που σήμερα θα το λέγαμε Ισλανδία ενωμένη με τους πάγους. Εκεί λοιπόν λατρευόταν ο Απόλλων που κάθε άνοιξη ερχόταν στους Δελφούς κι όταν έφευγε, άφηνε διάδοχο του εδώ, τον Διόνυσο.
       Μυθολογίες, θα πει κάποιος. Ε, φυσικά θα πω κι εγώ. Συμπληρώνοντας όμως την άποψη των Τεκτόνων : Η μυθολογία και ο μύθος είναι έργο θεών, η δε ιστορία είναι έργο ανθρώπων που υπόκεινται σε πλάνη. Κάτι που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, γνωρίζοντας από ποιόν και για ποιόν σκοπό γράφεται η ιστορία. Μα έτσι δεν γράφεται κι η μυθολογία; Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Έτσι γράφονται και τα μαθηματικά όμως. Ολόκληρη θεωρία αλλά στηριγμένη σε αξιώματα. Από τις ελάχιστες χώρες στον κόσμο, που διδάσκεται η ΜΗ Ευκλίδειος γεωμετρία είναι η Ρωσία ( βοράς ).
        Πολλά μπορούμε να πούμε, αλλά θα χαθούμε. Το μόνο σίγουρο είναι οτι όταν η αρχαία Ελλάδα κοίταζε την δύση ( το μείον ), λογικότατα έκραζε το πας μη Έλλην βάρβαρος. Φυσικά δεν θα μπορούσε να έκλεγε τα ίδια κοιτώντας προς ανατολάς, λίγο στο νότο ( Αίγυπτος ) και γραμμή προς Περσία με κατάληξη την Κίνα. Ήταν πολύ μακριά αυτοί, δεν είχαν πολύ καλή σχέση με την θάλασσα κι η προπαγάνδα ήταν εύκολα αναπτύξιμη προς τους Οστρογότθους. Η αέναη ιδέα των τριών χώρων του τεκτονισμού, που προσπαθεί και σήμερα να επιβληθεί : Αμερική, Ευρώπη, Ευρασία .
         Όλα συγκοινωνούντα δοχεία με τα ίδια όπλα πάντα. Πόλεμοι, ίντριγκες, επαναστάσεις, φιλοσοφίες, θρησκείες και λοιπά κουραφέξαλα για τον ανθρωπάκο που γεννήθηκε όχι κατ' επιλογήν του και που πρέπει να πειστεί οτι είναι υποχρεωμένος να δουλεύει για να φάει. Φυσικά κάτι πρέπει να κάνει για να μην πεινάει, αλλά άλλο αυτό κι άλλο το υποχρεωτικό ωράριο. Το λιοντάρι κυνηγάει μια μέρα κι αν πιάσει κανά βουβάλι κάθεται δέκα μέρες. Όταν τελειώσει η τροφή, ξαναβγαίνει. Μα είναι ζώο, θα πει κάποιος. Ο άνθρωπος τι είναι; Ο πάμπλουτος τι είναι; Δουλεύει κάθε μέρα μεροδούλι μεροφάϊ για να αυξήσει το εισόδημα του; Κάνει ένα deal και μετά αράζει. Στο επόμενο ξαναβγαίνει. Αλλοιώς τα Ιντρακόμ ή τα πλοία του Βαγγέλα, δεν θα άφηναν τους υπερδραστήριους να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο.
           Μπορεί και να κάνω λάθος βέβαια και να δεχτώ οτι ο μηχανικός κουράζεται πιο πολύ από τον οικοδόμο ( βάλτε την κλίμακα σε όλα ) , αλλά το λάθος οτι ο αρχαίος Έλληνας τα έκανε όλα, δεν το κάνω. Διότι υπάρχουν τα μυστικά της Ακρόπολης, της Πεντέλης, των Πυραμίδων, του Σινικού Τέιχους και των λοιπών αρχαίων θαυμάτων ( πάντα 7, όπως σήμερα; ) , που όλοι αναρωτιούνται το
" πώς γίνανε " και ελάχιστοι κάνουν τον συνειρμό, οτι κάτι υπήρχε πριν. Ο παμπάλαιος τεκτονισμός. Η υπέρτατη φιλοσοφία, που την είχαν πάντα μειονότητες μέσα στα στίφη.
           Κι από την Θούλη, που μιλάει για την ΑΡΙΑ ( παλιά ορθογραφία )  παράδοση και που θεωρεί τον εαυτό της σαν το πρωταρχικό πνευματικό κέντρο της λευκής φυλής, φύγανε πολλοί. Ένας που χάθηκε  καθ' οδόν προς την Ατλαντίδα - την χώρα που ο Δίας έφτιαξε με τους άτλαντες τα πιο πλούσια και ψηλά κτίρια - , κάποιος που έδωσε τα μυστικά στους Κέλτες με τους Δρυϊδες, στην Ιβηρική χερσόνησο ο Γκράαλ, περίπου σε εμάς ο Πυθαγόρας κι ακόμα μακρύτερα ο Λάο - Τσε και ο Ζωροάστρης. Με κεντρική σοφία όλοι αυτοί, αλλά που θα έπρεπε να μπει στην μήτρα των λαών σαν εξωσωματική γονιμοποίηση και λαμβάνοντας υπ' όψιν τα χαρακτηριστικά τους. Κι όποιος ταξίδευε περισσότερο, τόσο πιο καλά θα ανέβαινε στον θρόνο.
          Κι ο Πυθαγόρας έμαθε τα Ορφικά, πήρε τα στοιχεία του Άβαρι, τράβηξε κατά Αίγυπτο κι όταν αυτή καταλήφθηκε από τον Καμβύση, μια χαρά τα άκουσε από τον Ζωροάστρη και γύρισε όχι βέβαια στην Ελλάδα των δημοκρατών που μαστιζόταν από κάτι ιδιότυπες χούντες που τις είχαν βαφτίσει αλλοιώς, αλλά στην Ιταλία . Την πρώτη χούντα την βρήκε στην πατρίδα του την Σάμο υπό τον Πολυκράτη. Που δεν την άντεξε βέβαια, καθότι κι αυτός το Mega channel του πήγαινε να φτιάξει. Κι αφού το έκανε στον Κρότωνα, πήγε ΚΑΙ ΜΕ ΣΤΟΛΟ ΜΑΛΙΣΤΑ για επέκταση και πήρε τον πούλο.  Δεν είναι όλοι έτοιμοι για την Αστάνα. Ειδικά άμα πεινάνε ή άμα είναι χορτάτοι και τους χαλάς τη ζαχαρένια.
           Κι άμα πιάνουμε την ευθεία του τεκτονισμού, πάμε καραμπινάτα δεχόμενοι μια συμβατική αρχή, σε Πυθαγόρα, Πλάτωνα, Πλώτινο και Πρόκλο με χιλιάδες κεφάλια της λερναίας ύδρας. Τα ονόματα φυσικά και δεν τα θυμάμαι απ' έξω αλλά εύκολα τα βάζω σε ανάρτηση αν ανατρέξω στην βιβλιογραφία μου, δώρο της ελληνικής μυσταγωγίας ύψιστου βαθμού. Που πιάνουν από απλούς θαυμαστές ( χαμηλοί βαθμοί ) μέχρι συστηματικούς βιογράφους και καταλήγουν στα κινήματα των εγκυκλοπαιδιστών και των δοξογράφων. Περιττό να μιλήσω για τον Χριστό ή για τραπεζίτες, επιχειρηματίες, πολιτικούς , καλλιτέχνες ή τάγματα θανάτου και Παρασκευή και 13.
           Και κλείνοντας, να παραθέσω απόσπασμα του μέγα Τέκτονα Κωνσταντίνου Τσάτσου ( ναι του δικού μας ) : " ...ο Λόγος έχει το νόημα να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά του χώροτ, του χρόνου και της ύλης, κι αυτό μπορεί να γίνει μεσω της θείας Τεχνικής. Σήμερα όμως οι αφελείς θαμπώθηκαν από το ΜΕΣΟΝ και ξέχασαν τον ΣΚΟΠΟ, με αποτέλεσμα τον μιμητισμό, που δυστυχώς δεν εμφανίζεται μόνο στους Γερμανούς. Διότι αν θα θέλαμε μια ενιαία Ευρώπη, θα έπρεπε ο ηγέτης να μην συναλλάσσεται αμερικάνικα, να μην πολιτεύεται ρώσσικα και να μην χορεύει αφρικάνικα...Και κυριότερα να επιστρέψουμε στην σελίδα ΑΝΘΡΩΠΟΣ."
         Τι προσπάθησε ο μουστάκιας που κι αυτό μισό τό είχε; Να το παίξει αρεστός και να πάει να κάνει τον συνεχιστή. Φυσικά οι άλλοι τα ξύνανε κι απλά είπαν την κουβέντα του Μαρξ : " Η νίκη θα έρθει μέσα από απανωτές ήττες." Και φυσικά, πάντα στην γεωμετρία ό,τι και να γίνει με τα θεωρήματα, πάντα τα αξιώματα θα μένουν. Κι είναι τόσο ισχυρά, όσο το " εγέρθητο ", που είπε κάποιος αγράμματος, μια πόρτα σε μαγαζί του Πειραιά, κι εύκολα έγινε σύνθημα ακόμα και δημοκρατών. Βέβαια, οι τελευταίοι κάνουν πλάκα . Ε, πλάκα κάνουν κι άλλοι βλέποντας τους τελευταίους. Με τις υγείες μας σύντροφοι.