ΑΘΛΕΤΙΚ ΜΠΙΛΜΠΑΟ

        Τα ίδια έκανε σε όλη την Ισπανία ο Φράνκο. Προσπάθησε να προωθήσει τα καστιγιάνικα απαγορεύοντας κάθε τοπική διάλεκτο. Θεώρησε οτι κατ' αυτόν τον τρόπο θα ισπανοποιούσε την χώρα. Έτσι λοιπόν επενέβη και στην χώρα των Βάσκων κι άλλαξε μέχρι και το όνομα της Μπιλμπάο από Αθλέτικ σε Ατλέτικο. Πέτυχε κάτι; Ό,τι και στην Καταλούνια.

        Στην χώρα των Βάσκων λοιπόν, σε αυτήν την περιοχή της βορειανατολικής Ισπανίας με τα τρία μύρια κατοίκους, γεννήθηκε η Αθλέτικ Μπιλμπάο. Το κομμάτι γης αυτό με όχημα τον Βισκαϊκό κόλπο, γνώρισε μέρες ευπορίας στις αρχές του προηγούμενου αιώνα λόγω χαλυβουργίας, χημικής βιομηχανίας και ναυπηγίας. Προσέλκυσε λοιπόν μπόλικους μετανάστες από τον βορρά κι από την Μεγάλη Βρεττανία, που φέρανε και το μικρόβιο του ποδοσφαίρου. Έτσι δημιουργήθηκε αυτός ο σύλλογος ή το 1898 ( επίσημη εκδοχή ) ή το 1901 ή το 1903.
         Δεν ήταν όμως μόνο για να βλέπει μπάλα το φιλοθέαμον κοινό. Μέσα της έκλεισε την παράδοση και την ταυτότητα των ανθρώπων της χώρας και κύρια την διαρκή τάση για αυτονόμηση, όπως αντίστοιχα κάνει και η Μπαρτσελόνα για την Καταλωνία. Ένας ξεχωριστός σύλλογος εκεί πάνω, που αρνείται ακόμα και σήμερα να βάλει στην φανέλα της το λογότυπο της ισπανικής ομοσπονδίας ενώ επιμένει να χρησιμοποιεί μόνο ντόπιους ποδοσφαιριστές. Σαν εταιρεία είναι λαϊκής βάσης όπως και η Μπαρτσελόνα και  η Ρεάλ Μαδρίτης ( οι τρεις αδερφές του ισπανικού ποδοσφαίρου ) και η Οσασούνα. Καμία από τις αδερφές δεν έχει υποβιβαστεί μέχρι σήμερα, όπως είναι γνωστό.
            Κι αυτή η εταιρεία, όπως και η Μπάρτσα, αρνείτο πεισματικά να βάλει σπόνσορα στην φανέλλα της. Μέχρι το 2008 που διαφήμισε την βάσκικη πετρελαϊκή εταιρεία Petronor για 6 μύρια ευρώ ετησίως. Αυτό ήταν και το τέλος του τότε προέδρου Φερνάντο Μακούα, αφού στις εκλογές αντικαταστάθηκε από τον επί 17 χρόνια ποδοσφαιριστή της ομάδας Χόσου Ουρούτια. Που μια χαρά έπαιξε το επικοινωνιακό παιχνίδι κρατώντας την εμμονή των Βάσκων στην φυλετική τους καθαρότητα και στην άρνηση της ξενοφοβίας, ισχυροποιώντας ιδανικά την περίφημη "cantera". Δηλαδή , κάπου στη μέση βρίσκεται η ισορροπία. Εξ άλλου το μοντέλο συντήρησης κι ανάπτυξης των δυό άλλων αδερφών, απέκλειε τον μονολιθισμό.
            Αυτή η cantera λοιπόν, μεταφραζόμενη κυριολεκτικά, σημαίνει λατομείο. Πρακτικά σημαίνει τα φυτώρια της ομάδας πάνω στα οποία θα έπρεπε να στηρίζεται η πρώτη ομάδα. Άρα το ρητό που κυριαρχεί είναι το " δεν λέμε όχι στους ξένους αλλά το ναι στους παίκτες της cantera." Βόλεψε αυτό, όπως βόλεψε οτι ο μόνος ξένος που αγωνίστηκε στην ομάδα ήταν ο Λιζαραζού αλλά ανακαλύφθηκαν βάσκικες ρίζες. Κι όπως δεν υπάρχει πρόβλημα με την εθνικότητα του εκάστοτε προπονητή που αναδεικνύει την cantera. Είπαμε οτι παντού θα βρίσκεις ελαττώματα, ειδικά όταν φεύγει η Σανγκρία κι έρχεται το globalization.
           O σημερινός προπονητής λέγεται Μαρσέλο Μπιέλσα κι είναι Αργεντίνος. Χαριτωμένα τον λένε El loco ( τρελός ) επειδή δείχνει μια διαφορετικότητα στα σχήματα των ομάδων που κατεβάζει. Η Μπιλμπάο εφαρμόζει ένα 3-3-1-3 που σημαίνει κατά μέτωπο επίθεση - ασυνήθιστο για Ισπανία - και που σε αυτό οφείλεται η σοβαρή διακύμανση της απόδοσης της από αγώνα σε αγώνα λόγω κόπωσης. Δεν τρέχει τίποτα όμως. Οι Βάσκοι διατηρούν το βρεττανικό τους στυλ με τις αντεπιθέσεις και την πίεση ψηλά στην αντίπαλη άμυνα.
           Έδρα της Μπιλμπάο είναι το περίφημο Σαν Μαμές. Από το όνομα ενός αγίου της ορθόδοξης εκκλησίας, του αγίου Μάμαντα, που περί τα μέσα του 3ου αιώνα μαρτύρησε επί αυτοκράτορος Αυρηλιανού. Τότε, λέει ο θρύλος, ένα λιοντάρι πήγε και τον προστάτεψε. Κοντά λοιπόν στο ναό του άγιου χτίστηκε το γήπεδο κι έτσι πήρε το όνομα του αλλά και το υποκοριστικό " ο λάκος των λεόντων." Μια πολύ γερή έδρα και για την ακρίβεια το παλαιότερο γήπεδο της Ισπανίας. Από το 1913. Γήπεδο που θα αντικατασταθεί το 2013 από καινούργιο, στον χώρο της διεθνούς έκθεσης εμπορίου ( δεν έχει λόγο ύπαρξης αυτή πια ) προϋπολογισμού 160 μύριων. Γήπεδο, που όπως θα θυμούνται οι αρχικοί αναγνώστες του blog, είχα προτείνει για πρότυπο της ΑΕΚ.
                 Σήμερα λοιπόν παίζει η μάνα και η κόρη ! Η Ατλέτικο Μαδρίτης ιδρύθηκε από τρεις Βάσκους φοιτητές το 1903 με σκοπό να αποτελεί το φυτώριο της Μπιλμπάο. Εξ ου και τα κοινά χρώματα. Κι οι δυό ομάδες φορούν κόκκινα άσπρα σε αντικατάσταση των μπλε της Μπλάκμπερν που φόραγαν μέχρι το 1911. Όμως σε ένα ταξίδι στην Αγγλία για να αγοραστούν νέες μπλε φανέλλες, αυτές δεν βρέθηκαν κι έτσι οι δυό ομάδες κατέληξαν με τα χρώματα της Σάντερλαντ . Δυό ομάδες που χώρισαν τα τσανάκια τους το 1921, όταν οι αυθεντικοί Βάσκοι νίκησαν στον τελικό του κυπέλλου με 4-1. Δυό σύλλογοι που το 1929 ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του ισπανικού πρωταθλήματος. Και στατιστικά, στις 150 φορές που βρέθηκαν αντίπαλοι, η Μαδρίτη προηγείται με 64-59 σε νίκες. Οψόμεθα σήμερα.
               Κι είναι μια ομάδα που πάντα μου κινούσε την περιέργεια, όταν βγήκα από το κιτρινόμαυρο καβούκι μου και φυσικά ο χαρακτήρας μου με ώθούσε όχι σε μέλη της λίγκας των G, αλλά σε αντίστοιχα μονοπάτια με την ΑΕΚ μας.  Κι ας έχει να πάρει πρωτάθλημα η Μπιλμπάο ( κατσαρόλι κατά κάποιους ) από το 1984. Και δεν είχα την τύχη - λόγω κλήρωσης - να την αντιμετωπίσω σαν ΑΕΚ το 1977 αντί της Γιουβεντους, ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ. Όπως αντιμετωπίζω την φανέλλα μας σαν τεράστια, έτσι βλέπω και της Μπιλμπάο που εκφράζει την φιλοσοφία των Βάσκων που προτιμούν να δουν την ομάδα τους σε χαμηλότερη κατηγορία παρά να προδώσουν την cantera.
              Και φυσικά τα μάτια θα είναι καρφωμένα σε όλη την ομάδα σήμερα αλλά και στον Φερνάντο Γιορέντε Τόρες, τον γνήσιο απόγονο του Τέλμο Θάρα με τα 252 γκολ ( εξακολουθεί να παραμένει ο πρώτος σκόρερ όλων των ισπανικών πρωταθλημάτων, 40-50 ) ή του Αρανθάντι με τα 200 τέρματα σε 170 παιχνίδια  στην δεκαετία 1911-21, που ακόμα η Marca έχει έπαθλο ( Πιτσίτσι - μικρή πάπια ) για τον εκάστοτε πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος. Γιατί στον Γιορέντε; Μα τον θέλει η Μπαρτσελόνα για να τον αναδείξει.
            Πολυλόγησα αλλά δεν πειράζει. Τελικός εξ άλλου είναι σήμερα και γνωριμία ακόμα καλύτερη για μας. Η ομάδα δεν είναι απλά τεχνοκρατισμός κι οτι θα έπρεπε να έχει ακόμα και ολυμπιακούς να την οδηγούν, αρκεί αυτοί να είναι ικανοί. Διότι με αυτήν την λογική κακώς γίνονται εδώ μέσα εκλογές και κακώς δεν παραδίσουμε τα κλειδιά της χώρας σε Γερμανούς κι αν μας προσλάβουν, έχει καλώς. Ο αγώνας, παρά την έντονη κριτική, είναι στόχος και κουβέντα του Κομφούκιου: " Η συνεχής προσαρμογή με σκοπό να ταιριάζουμε στις επιθυμίες των άλλων, σκοτώνει την τελειότητα. " Την προσωπική που μπορεί να γίνει δυάδα, τριάδα κι οι τρεις κι οι δεκατρείς μπορούν να γίνουν χίλιοι δεκατρείς. Αλλοιώς, ήρεμα και ταπεινά, πάω με εκείνον που νικά. Κι όταν έρθει ξανά η σειρά μου, ειδικά όταν έχω και τον Μπερλουσκόνι, το παίζω φανέλα. ΟΧΙ ΡΕ. ΑΕΚ ΚΑΙ ΜΠΙΛΜΠΑΟ ΚΑΙ ΟΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΙΡΛΑΝΔΟΙ ΚΑΙ ΠΟΡΤΟΓΑΛΟΙ . ΟΡΜΑ ΡΕ ΑΘΛΕΤΙΚ.