Α Ε Κ - ΠΑΟ

          Χτες τέζα ο Μπόμπολας και σήμερα τέζα ο Αλαφούζος. Σαν τον Τσίπρα και η ΑΕΚ, βάλθηκε μετά την χώρα να κάνει μπουρδέλο και την βαθμολογία των μπαράζ σε συνδυασμό και με την γνωστή ισοπαλία της Χαλκηδόνας. Μια μέρα λοιπόν μετά τις κάλπες, επανέφερε η ομάδα μας την ισότητα με την χώρα, που τόλμησε προς στιγμήν να πάρει κεφάλι.

           Σ' ένα γήπεδο πλήρες από τέσσερις χιλιάδες νοματαίους και μετά από καιρό με κουτιά έξω από τις θύρες γεμάτα με το match program. Άμα έχεις λεφτά, να μην τα ξοδεύεις;
           Καλά την κατέβασε λοιπόν την ΑΕΚ ο προπονητής μας, που εξακολούθησε να αντιμετωπίζει την απόφαση του Βάργκας. Με το σύστημα του 4-1-2-3 και με το τριγωνάκι στο κέντρο, μπήκε πιο δυνατά από την αλογοτροφή και πήγαινε πρώτη στη μπάλα. Αλλά σε επίπεδο ανάπτυξης λίγα πράματα. Έλειπε ο παίκτης που θα μπορούσε να δώσει ρυθμό στο παιχνίδι . Κι εδώ πρέπει να σταθώ στην υπερβολική ρέντα μας, αφού μετά από δυό καλές ευκαιρίες του αντίπαλου, τραυματισθήκαν δυό παίκτες του που κάπως γυρίσανε τα δεδομένα.
          Το λέω αυτό διότι ο Νίνης φαινόταν δραστήριος αλλά και στην θέση του Σπυρόπουλου πήγε ο Βύντρα, οπότε χάθηκε το αριστερό ποδάρι της σέντρας. Χώρια που από την άλλη μεριά μπήκε και ο πρώην παίκτης Σεϊταρίδης κι η δουλειά άρχισε να φαίνεται πιο εύκολη. Μια δουλειά που ξεκίνησε από την κακή εκτέλεση ενός κόρνερ από τον Λεονάρντο κι ο Μάκος απλά σούταρε έξω από την περιοχή βάζοντας ένα πολύ ωραίο και άπιαστο γκολ. Κι εκεί περίμενα να πάρουμε φτερά και φωτιά.
              Τρίχες. Απο το 40ο λεπτό μέχρι και το 75ο , η ΑΕΚ ήταν ωσεί παρούσα στο τεραίν. Κομμένη στη μέση, άνευρη, χωρίς καθόλου κυκλοφορία αλλά και κατοχή μπάλας, που περίμενε μοιρολατρικά το μοιραίο. Ειλικρινά ήταν από τις χειρότερες εμφανίσεις μας. Ένας παίκτης μπροστά κι όλοι οι άλλοι πίσω. Γιόμες, αποκρούσεις κι όποιον πάρει ο χάρος. Ανεξήγητα πράματα που δεν συμβάδιζαν και με τον παλμό που προσπαθούσε να δώσει το γήπεδο.
             Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί ένας εκνευρισμός στην κερκίδα, ειδικά μετά την αποχώρηση του Μάκου που για μένα σήμερα ήταν ο κορυφαίος του αγώνα. Τα πράματα μετά γίνανε χειρότερα αλλά τότε η ρέντα ξαναχτύπησε. Άμα σε θέλει, σε θέλει. Διότι εκεί που ο Κλωναρίδης ( ορθότατη αλλαγή ) δεν ξέρει πού βρίσκεται η μπάλα, ξαφνικά την βρίσκει και μετά πετυχαίνει ένα σπάνιο γκολ ( βοηθήθηκε κι από τα φάλτσα της φόρας στο τελείωμα ) έχοντας πάρει παραμάζωμα όλη την άμυνα της αλογοτροφής. Γκολ που τον κάνει MVP του αγώνα, αφού κλείδωσε το παιχνίδι.
          Ένα παιχνίδι που ήταν μαγική εικόνα. Διότι η αλογοτροφή ήταν μακράν καλύτερη, αλλά φοβερά προβλέψιμη και κουραστική στην ανάπτυξη και στην κατοχή της μπάλας. Που έκανε ευκαιρίες αλλά με το γκολ μάλλον έχει διαζύγιο. Χώρια που για να κατεβάσει την μπάλα θέλει κανά πεντάλεπτο, οπότε άνετα ο αντίπαλος συσπειρώνεται και με την βοήθεια του πολύ σταθερού Κωνσταντόπουλου κρατάει ανέπαφη την εστία του.
          Θέλω να μείνω σε δυό πράματα: Σε αυτό το παιχνίδι, που αποτέλεσε πρακτικά κακοποίηση του θεάματος, είχαμε μια πολύ κακή διαιτησία από τον Σιδηρόπουλο. Πολλά σφυρίγματα που κόβανε τον ρυθμό και μια ακατανόητη εύνοια προς τον αντίπαλο σε σημεία που θα συνιστούσαν αλλοίωση αποτελέσματος αν η αλογοτροφή πετύχαινε τέρμα. Επίσης είναι πραγματικά απαράδεκτος αυτός ο Μανωλάς. Μιλάμε για κλασσικό βλάκα , υπερφύαλο που ούτε τον χώρο δεν ξέρει να καλύψει μια που έχει πειστεί οτι είναι γρήγορος. Γιατί έχει πειστεί; Είπαμε είναι βλάκας. Αλλά άμα είσαι αργός, τότε τον αντίπαλο τον παίζεις από κοντά. Αλλοιώς φτάνεις στην φάση του δεύτερου ημιχρόνιου, που κάνεις δυό λάθη απανωτά μέσα στην περιοχή σου, δεν καταλαβαίνεις πού βρίσκεσαι μετά το πρώτο και επιμένεις να δίνεις κι άλλη ευκαιρία για να φας γκολ. Κι αγωνίζεται και στην πιο εύκολη θέση μιας ομάδας.
              Χονδρικά λοιπόν, το αποτέλεσμα ήταν δίκαιο αλλά βγήκε με πολύ άγχος. Άνευ λόγου αφού ο αντίπαλος δεν ήταν τίποτα σπουδαίο, χαμένος κι αυτός στα τόσα προβλήματα του και στην αβεβαιότητα του αύριο. Άγχος που φάνηκε πολύ στην απόδοση του Μπουγαϊδη στο πρώτο ημιχρόνιο. Και να κλέισω λέγοντας οτι μια νορμάλ ΑΕΚ - όχι η παλιά - εύκολα πρέπει να κατακτήσει την πρώτη θέση στα μπαράζ.
        Υγ1. Ο Ισλανδός έχει γίνει 400 κιλά. Κρίμα να εκτίθεται. Ο Λυμπερόπουλος βεβαίως και πρέπει να προστατευθεί, αλλά υπάρχει κι ο Τσίτας.
        Υγ2. Μόνο νίκη την Πέμπτη απέναντι στην πιο διαβασμένη ομάδα των μπαράζ.