Α Ε Κ - Ξ Α Ν Θ Η

              Ματς που πριν την έναρξη του, μύριζε μπαρούτι. Κύρια με την δυσάρεστη τροπή που έχουν πάρει τα πράματα με τα ψέματα της διοίκησης και την διάθεση του καρεκλοκενταυρισμού που ανερυθρίαστα τρώμε στην μάπα. Με το απλήρωτο ρόστερ αλλά και το αγωνιστικό σερί της Ξάνθης, που εύκολα θα έθεται σε κίνδυνο ένα ρευστό αποτέλεσμα. Με έναν ύποπτο καιρό που πάντα προκαλεί και με τον προπονητή μας, που πιο πολύ είχε το μυαλό του στην Τετάρτη.

              Υπό την έννοια αυτή, ευτυχώς όλα κύλησαν ομαλά. Ήταν και η εξέλιξη του αγώνα που σε κράταγε στην καρέκλα, καρτερικά προσμένοντας σε δεύτερο γκολ. Ένα τέρμα όμως που δεν επετεύχθη, αφήνοντας μας με πίκρα και με ξεκάθαρη την αίσθηση της γκέλας. Απέναντι σε μια ομάδα που ήρθε ξεκάθαρα για να μην συντριβεί αλλά και μήπως βάλει κι ένα τέρμα και κλέψει ένα βαθμουλάκο. Πράγματα που τα κατώρθωσε καθαρά λόγω τύχης αλλά και διαιτησίας.
             Αυτά τα λέω, διότι η ΑΕΚ την έλειωσε την Σκόντα. Ειδικά μέχρι το 70ο λεπτό. Με κατοχή μπάλας, καλή κυκλοφορία κι ένα ανεπανάληπτο περεσσάρισμα στο κέντρο και στην άμυνα. Χωρίς να κινδυνέψει πουθενά με εξαίρεση το τυχαίο γκολ που δεχθήκαμε από την κόντρα επίθεση. Που το ανταποδώσαμε σε καίριο σημείο κι αφού ο διαιτητής είπε στις δυό παραβάσεις να σφυρίζει την μία. Ναι, διότι η φάση με τον Κλωναρίδη περί το 10ο λεπτό, ήταν κι αυτή πέναλτυ κι όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει να προηγηθείς με τον μικρομεσαίο και πόση δύναμη σπαταλιέται όταν κυνηγάς να ρεφάρεις το 0-1 κι ο άλλος σε παίζει στο μισό γήπεδο.
               Οπότε η ΑΕΚ, κλάταρε στο εβδομήντα κι αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την άναρχη ανάπτυξη με τα βολέ και τα σουτ του Αραμπατζή καθώς και τις γιόμες των αμυντικών. Που δημιουργούσαν έναν πανικό στην άμυνα των ακριτών μεν αλλά τίποτα ουσιαστικό. Η εικόνα όμως στο γήπεδο παρέμεινε η ίδια. Η ΑΕΚ έψαχνε το γκολ ενώ η Ξάνθη μόνο τον βαθμό. Κι επομένως το τελικό αποτέλεσμα το χαρακτηρίζω μαγική εικόνα.
               Μπορεί βέβαια να είναι τέτοια, αλλά δεν είναι δυνατόν να μην αναφέρω οτι παγιώθηκε από την κάκιστη εικόνα του Καφέ που δεν βοήθησε καθόλου την ανάπτυξη. Ούτε ήξερε γιατί βρισκόταν στο γήπεδο συνεπικουρούμενος από τον άμπαλλο, ανίκανο να κάνει κάτι σωστά αλλά και χασογκόλη, Μπέλεκ. Που σωστά αντικαταστάθηκε από τον προπονητή μας αν και μου φάνηκε οτι άργησε. Πράμα που δεν το κατηγορώ, διότι άμα γυρνάς στον πάγκο και βλέπεις τον Μπερνς, εξακολουθείς να ελπίζεις στο θαύμα της αλλαγής θέσης με την σωστή αντικατάσταση του Κλωναρίδη από τον Λυμπερόπουλο. Ένας Λυμπερόπουλος που κι αυτός ήταν μια απλή αναγραφή στο φύλλο αγώνα.
                Σε πλήρη αντίθεση με τον καταπληκτικό Γεωργέα, που έκανε τα πάντα. Από εκεί ξεκινούσε όλη η ανάπτυξη της ομάδας μας χωρίς να πάνε πίσω τα ανασταλτικά του καθήκοντα. Απέναντι σε ένα άδειο σκορποχώρι κέντρο της Ξάνθης στο οποίο δεν ήξερε τι να κάνει ο Καφές. Ίσως να έχει ειδίκευση σε κλειστούς χώρους. Τι άλλο να πω για να τον ειρωνευτώ; Που για ειρωνεία είναι κι αυτός ο μισοπλέμονος και χοντρά φοβισμένος Κλωναρίδης. Αυτός αρκείται στο να πάρει φανέλα βασικού. Μετά ψάχνει κάποιο μαρκάρισμα για να το παίξει τραυματίας και να πάρει την άγουσα προς το ζεστό ντους. Πουθενά δεν πάει αυτός ο παίκτης και θυμηθείτε τα λόγια μου.
                Πολύ κοντά στον Γεωργέα ήταν και ο Κάλα. Με έγκαιρες τοποθετήσεις, δυναμικός κι αθόρυβος. Και με την σκληράδα όπου απαιτείται. Δεν είναι ο φαντεζί παίκτης αλλά είναι πολύ λειτουργικός κι ό,τι ξέρει το παίζει. Θετικός κι ο Μανωλάς σήμερα αφού μάτια των εφοπλιστών ήταν πάνω του. Λογικός ο Λεονάρντο κι ανεβασμένος στο δεύτερο ημιχρόνιο ο Κάρλος, που όμως δεν καταλαβαίνω τι δείχνει και τι βλέπουν οι υπεύθυνοι στις προπονήσεις και του αναθέτουν τα στημένα. Ο άνθρωπος, ούτε κόρνερ έχει ούτε και φάουλ εκτός περιοχής.
            Να πω όμως τα δικά μου. Μου άρεσε η ΑΕΚ ( για την σημερινή  μιλάω, δηλαδή για τις παρούσες συνθήκες ) και η προσπάθεια της. Έτσι φύγανε πιστεύω και οι άλλοι 5 χιλιάδες συνοδοιπόροι, που μετά το εβδομήντα φάγαμε το κρύο της αρκούδας. Και το κοουτσάρισμα εντάξει το είδα, χωρίς υστερίες. Υστερίες που είδα στην διαιτησία. Που φυσικά ΚΑΙ δεν ήταν στημένη, αλλά απλά άπειρη κι αδιάβαστη για την αναμέτρηση. Σώνει και καλά να πειστεί οτι διηύθυνε ο Πραξιτέλης ( το μικρό του κι όχι βέβαια του Ερμή )  κάποιο ντέρμπυ. Τόσες κάρτες ήταν αχρείαστες, όπως και τόση ασυνενόησία με τον επόπτη προς την θύρα 7. Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΝΕΙ ΤΟΝ ΒΟΗΘΟ ΤΟΥ.
            Για την Τετάρτη, προβλέψεις δεν θέλω να κάνω. Εξ άλλου ούτε τον ΠΑΟΚ φοβάμαι, ούτε την Τούμπα, ούτε βέβαια τα στατιστικά της κλήρωσης. ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΣΙΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΙΔΙΟ ΗΤΑΝ. Αλλά με τόσα γκολ χαμένα στις δυό γκέλες ( Δράμα και Ξάνθη ) και τον νυν υπέρ πάντων αγώνα όπως έχει τοποθετηθεί, δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος. Συναίσθημα εκφράζω. Κι ένα παράπονο για τις εξελίξεις. Οψόμεθα φυσικά και ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ.
             Υγ1. Το πανώ " ΑΔΑΜΙΔΗ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ", θα ήθελα να ξέρω από μέλη της οργάνωσης που διαβάζουν εδώ, τι σημαίνει. Διότι δεν το κατάλαβα. Γνωρίζω οτι έχει παραιτηθεί ο συγκεκριμένος. Επίσης γνωρίζω οτι ο μιλών πολύ, αποτέλεσμα δεν έχει.
             Υγ2. Φυσικά τα περί Κασόγκι, είναι μίνιμουμ της πλάκας, όπως τα ίδια είναι κι όταν ο Μελισσανίδης αναλάβει που τα είπε στα εστιατόρια και τον πιάσανε τα εντυπάκια της πλάκας.