ΞΑΝΘΗ - ΑΕΚ

            Δεν μπορώ να πω τίποτα για την ενδεκάδα. Ένα rotation απόλυτα φυσιολογικό με βάση τον στόχο του κύπελλου αλλά και τις πρωτάκουστες ελλείψεις. Δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο προπονητής για την σκέψη του στους συμμετέχοντες, ούτε φυσικά και για την φυσιολογική απουσία συνοχής. Ούτε και για αυτοματισμούς, που λογικά δεν θα υπήρχαν,  με τόσα ξένα σώματα  στα Πηγάδια. Νορμάλ λοιπόν υπήρχε μια δυσκολία στην ανασταλτική λειτουργία.

          Σήμερα όμως υπήρχε η απαραίτητη τύχη. Το πολύ γρήγορο  γκολ μετά το λάθος του Βάλλα αλλά και η κεφαλιά μετά το μοναδικό μας κόρνερ στο πρώτο ημιχρόνιο. Ένα γκολ, που αν είσαι τερματοφύλακας, παραιτείσαι αμέσως κι αλλάζεις θέση καθότι πιστοποιείς σε όλο το γήπεδο οτι είσαι άμπαλλος μίνιμουμ.
          Πήγε καλά η ΑΕΚ; Όχι βέβαια. Απλά της ήρθε βολικά το παιχνίδι με τόσους αόρατους στην ενδεκάδα. Μίτσελ, Έντερ, Νταντόμο πρακτικά συμπλήρωναν το φύλλο αγώνος. Ο Λεονάρντο όσο παίρναγε η ώρα θυμόταν τα σουβλάκια της Λειβαδιάς. Ο Λαγός μου θύμιζε τον Γεωργίου σε νέα ηλικία κι όταν έκανε τα πρώτα δημοσιογραφικά του βήματα προσπαθώντας να συνειδητοποιήσει οτι δεν είναι πια ιατρικός επισκέπτης. Χρειάζεται να πω κι άλλα; Γιατί;
         Πρέπει να κουραστούμε κι άλλο σαββατιάτικο; Είδαμε μια σούπα, μια κακοποίηση της μπάλας. Είδαμε όμως και μια σπουδαία νίκη που την είχαμε ανάγκη βαθμολογικά. Όπως είδαμε κι εκείνο το νούμερο, τον Πανόπουλο, να σκάει απο την μαυρίλα του. Χωρίς να καταλαβαίνει οτι η Ξάνθη είναι ομάδα για την δεύτερη κατηγορία κι οτι αν προσπαθείς να το παίξεις αφεντικό του αγώνα , απέναντι σε αυτήν την ΑΕΚ - που θέλει ακριβώς αυτό , δηλαδή να μην έχει την κατοχή της μπάλας - απλά θα παίρνεις απο τα τρία το μακρύτερο. Σαν το μακρύ λουκάνικο που θα φάει το βράδυ μπας και ζεσταθεί  σήμερα το βράδυ. ΚΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΕΩ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΜΕΣΟΒΔΟΜΑΔΑ.
        Και κακά τα ψέμματα, η φανέλλα μας νίκησε παρέα με τον κορυφαίο του αγώνα , τον Νίκο Λυμπερόπουλο. Που ενέπνευσε την κατάλληλη στιγμή κάποιους όταν τον βλέπανε μόνο του να χτυπιέται με τέσσερις αμυντικούς. Και το κατάφερε πρακτικά με δυο: Τον Γιάχιτς και τον Νασούτι αλλά και τόν έχοντα καταπιεί χιλιόμετρα Καφέ. Όλοι οι άλλοι ήταν για τα μπάζα.
      Με κορυφαίο μπάζο, τον διαιτητή Γιάχο. Καιρό είχα να δω τέτοια παιδική χαρά διαιτησία. Άλλα για άλλα στον πειθαρχικό έλεγχο, ένα πέναλτυ που δεν μας έδωσε κι αστείες αποφάσεις σε στοιχειώδες παιχνίδι σχολικού πρωταθλήματος. ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΤΟΝ ΜΑΛΑΚΑ Ο ΒΑΣΑΡΑΣ. ΚΙ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΤΟΝ ΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΝΤΕΡΜΠΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΦΙΞΟΥΝ ΟΙ ΚΩΛΟΙ.
      ΚΩΛΟΙ ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΗΤΑΝ ΟΙ SPEAKERS ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ. ΜΙΛΑΜΕ ΟΤΙ ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ ΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΓΗΠΕΔΟ ΠΟΥ ΕΙΔΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ. ΕΝΑ ΕΙΚΟΣΑΛΕΠΤΟ ΕΠΑΙΞΕ Ο ΝΤΑΝΤΟΜΟ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ. ΜΟΛΙΣ Ο ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΕΣΠΑΣΕ ΤΟΥΣ ΙΜΑΝΤΕΣ ΕΓΙΝΕ Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ. Ο ΕΝΤΕΡ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΒΑΦΤΙΣΤΗΚΕ Ο ΚΕΡΔΙΣΑΣ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΦΑΟΥΛ. ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΑΡΑΜΠΑΤΖΗ ΔΕΝ ΕΙΔΑΝΕ ΓΙΑ ΣΟΥΠΕΡ ΣΤΑΡ.
        Δεν βαριέσαι όμως. ΜΕ ΤΗ ΝΕΤ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΤΩΡΑ; ΤΟΝ ΞΑΔΕΡΦΟ ΤΗΣ ΒΙΖΙΤΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ, ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΤΗ ΚΑΠΟΙΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙΣ. Ή ΜΗΠΩΣ Η ΣΤΑΗ ΤΗΝ ΠΗΡΕ ΛΟΓΩ ΑΞΙΑΣ;
          ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΑΝΟΛΟ ΚΑΙ ΑΕΚ, ΚΙ ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΚΡΙΣΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ.
            ΥΓ. Ο Μίτσελ δεν μου άρεσε καθόλου, αλλά του δίνω ελαφρυντικά πάρα πολλά. ΕΠΙΜΕΝΩ ΟΜΩΣ ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΑΜΑ: ΜΠΟΡΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ( λες και γνωριζόντουσαν κι αυτοί ), ΑΛΛΑ Η ΛΟΥΛΟΥ ΠΑΙΚΤΗΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩΦΘΑΛΜΟ ΟΤΙ Ο ΝΤΑΝΤΟΜΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ, ΣΟΥ ΚΟΒΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ. ΚΙ ΕΓΩ, ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΙΚΤΕΣ ΓΟΥΣΤΑΡΩ. ΓΙ ' ΑΥΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΟΝ ΓΙΑΧΙΤΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΓΑΛΜΈΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΑΝΑ ΚΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΚΑΝΑ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟ.
         ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΔΡΙΚΟ ΣΠΟΡ.