ΕΡΖΕΡΟΥΜ

      Και μόνο που ακούς το όνομα Ερζερούμ, κάτι σε πιάνει. Όχι που τρίζουν τα κόκαλα των Αρμενίων ή των εν γένει Χριστιανών. Όπως βλέπετε τους Έλληνες δεν τους αναφέρω. Είμαστε γνωστοί υπέρ της ανεξιθρησκίας, αρκεί και οι άλλοι να έχουν την δικιά μας. Το όνομα της πόλης σε παραπέμπει σε άλλα: Χανούμ, Μπουντρούμ, σουτζούκ λουκούμ και τα λοιπά. Και Κόκα- Κόλα. Μιλήσανε όμως τα καρτούν :

• Δεν ανέχομαι να κάνεις εναέριες παραβιάσεις στο Αιγαίο μου. Εκεί κάνω κανό. Τι θα πω αύριο στην Ευρώπη;
• Κάτσε ρε μπουνταλά. Να το ψάξω το θέμα λιγάκι. Θεωρείς ότι ελέγχω τους από πάνω μου στρατιωτικούς; Τι, νομίζεις ότι έχουμε δημοκρατία επειδή κάθε τόσο κάνουμε εκλογές ;
• Στην Ευρώπη, μόνο δημοκρατίες είναι μέλη. Αν δεν είσαι, πώς θα μπεις; Άσε που παραβιάζεις και τα δικαιώματα των μειονοτήτων . Επιτρέπεται βρε να πηδάνε οι δεσμοφύλακες τους φυλακισμένους σας ; Άσε που δεν τους δίνετε και λίγο σούσι για φαγητό.
• Α, να σου πω κάτι. Σιγά την δημοκρατία που έχουν οι Ευρωπαίοι γκιαούρηδες του Ισλάμ. Αν με άφηνε ο Big, μια μπουκιά θα τους έκανα. Που έχουν και γνώμη κάτι Δανοί και κάτι Βέλγοι για το μέλλον των Οθωμανών. Ρε πιο παλιά ήταν πιο καλά. Όποιος μπορούσε να γαμήσει τον άλλον το έκανε.
• Ρε μαλάκα, πώς βγήκες πρωθυπουργός;
• Είπα ότι « δημοκρατικά δικαιώματα υπάρχουν». Εσύ ρε πώς εξελέγης;
• Είπα ότι « λεφτά υπάρχουν.»
• Και δεν μου λες ρε ξύπνιε, υπάρχουν δημοκρατίες αν δεν υπάρχουν φράγκα;

Αν πεινάει το πόπολο, έχει ιδεολογικά προβλήματα; Ένα κομμάτι ψωμί θέλει να έχει, και μετά του ονομάζεις το πολίτευμα όπως θέλεις. Πάντα στην διπλωματία πίσω ήσασταν.

• Τι κάνουμε τώρα με την φιλική γειτνίαση και με την θάλασσα ειρήνης που μας έχουν βάλει να λέμε; Μπορούμε να οριοθετήσουμε την υφαλοκρηπίδα μας; Πάμε Χάγη, πάμε Βερολίνο , πάμε Νέα Υόρκη; Πάμε κάπου ρε φίλε τις γυναίκες μας. Και καλά η δικιά μου, όλο και πάει και στο «Παυσίλυπον» να με βλέπει να χορεύω ζεϊμπέκικο. Εσύ την δικιά σου, πού να την πας με αυτήν την μπούργκα; Τόσο άσχημη είναι τελικά; Ή είναι γκομενάρα και φοβάσαι μην σου την πηδήξουν; Ρε συ, γι αυτό έκανες κουμπάρο τον Καραμανλή;
• Αγόρι μου, εγώ είμαι του Αλλάχ. Από μπροστά παρθένα κι από πίσω μπαίνουν τραίνα. Αχ και βαχ για την κοινότητα, αλλά κοίτα γραβατιά. Μου φόρεσαν την μπλέ βέβαια σήμερα, αλλά πιο καλός είμαι σε σχέση με σένα που φοράς την κόκκινη. Σαν ζαρτιέρα σου έρχεται. Κι έχεις και μουστάκι. Αυτό το έχεις για να φρενάρεις στο μαξιλάρι επειδή γλιστράει η φαλάκρα σου;
• Μιλάμε σοβαρά, έτσι; Άσε τα κουτσομπολιά που κάνουμε για τον Ομπάμα, τον Πούτιν και την Πεϊλίν. Ωραία γκόμενα αυτή. Θα την έπαιρνες ποτέ;
• Αφού μπορώ να πάρω το Αιγαίο, με μια γκόμενα θα ασχοληθώ; Άσε που δεν εμπιστεύομαι και τους Αμερικάνους που είναι ψυχάκηδες. Μια ρεπουμπλικάνοι, και μια δημοκράτες. Μια ρατσιστές και μια με μαύρους. Κι εναντίον των ναρκωτικών αλλά όσοι κάνανε, βουρ πρόεδροι. Και με το άγαλμα της ελευθερίας αλλά και με καμιά χιλιάδες δισεκατομμύρια δολλάρια τυπωμένα για να κινείται και το όπλο.
• Ναι βρε, αυτό το όπλο. Κανονική αφαίμαξη μας κάνουν. Έχουμε να χωρίσουμε τίποτα εμείς;
• Αν εξαιρέσουμε την Θράκη και την θάλασσα συνεκμετάλλευσης, τι να χωρίσουμε; Εμείς καλά περνάμε . Τους λαούς να έχουμε διχασμένους και να μιλάμε για εθνική ασφάλεια και κυριαρχικά δικαιώματα. Άσε τους ηλίθιους με τις σημαίες να είναι έτοιμοι να φάνε κανά μπέργκερ ή κανά σις κεφτέ δίπλα στον φράκτη του Έβρου. Πόσα κονομάμε από αυτό, σου είπανε;
• Έργο πνοής είναι αυτό. Μην το υποτιμάς. Θα ανοίξει τόσες θέσεις εργασίας για τους κοπρίτες που θα αναλάβουν την φύλαξη. Κι εσένα θα βοηθήσει. Οι φρουροί θα είναι 7 προς 10. Εσύ το 10 πια. Πιο πολλούς χρειάζεσαι για να συλλαμβάνεις Έλληνες δραπέτες προς τα εδάφη σου. Εγώ θέλω λιγότερους διότι ούτε πια Τούρκος έρχεται σε μένα, αλλά θάμαι και πιο χαλαρός διότι έχω εντολή να είμαι η πύλη της Ευρώπης. Αν δεν αλλοιωθώ, πώς θα γίνω Αμερική, και πώς θα δώσω ανεξιθρησκία για να αντιμετωπίσω αύριο τους εξωγήινους που έρχονται;
• Εξωγήινοι; Ναι τους είδα σε κάτι περιοδικά που βρήκα στο Ντολμά Μπαχτσέ προχθές δίπλα στο Playboy. Είστε πιο μπροστά από εμάς. Αλλά να σου πω. Θεωρείς δίκαιο να εκλέγεις πατριάρχη στην Τουρκία, κι εγώ στην Θράκη να μην έχω ένα μουφτή δικό μου; Άκουσε με. Ο Αλλάχ, όταν έκανε τον πλανήτη, δεν έβαλε σύνορα στην εποίκηση. Όπου θέλει ο καθένας πάει αλλά θέλει τον δάσκαλο του και τον αστρολόγο του. Ο λαός μου θέλει να βλέπει την ημισέληνο παντού.
• Μα δεν έχεις λαό στην Θράκη.
• Πλέον με τον Καλλικράτη έχω. Ξαναμέτρα.
• Θα το ψάξω το θέμα. Δεν είμαι έτοιμος ακόμα. Εξ άλλου άτυπη συνάντηση είναι αυτή και μια πρόβα για τις ανακοινώσεις που θα βγάλουν κερδισμένες και τους δυο λαούς. Δεν μου λες; Τι γίνεται με εκείνες τις βίζιτες που έχεις παραγγείλει για μετά. Είναι καλές; Αδημονώ.
• Τι λες βρε μαλάκα; Μας παίρνουν κάμερες τώρα.
• Και λοιπόν;
• Θες να γίνεις σαν τον Κωστάκη που ομολόγησε ότι δεν κάνει για πολιτικός;
• Γιατί κάνω εγώ; Ρε με το ζόρι η μάνα μου με έκανε. Όμως θυμάμαι τον Τσόρτσιλ : « Μου αρέσει η ιστορία διότι την γράφω εγώ.»
• Μπορείς να πιάσεις εκείνον τον κεφτέ που δεν τον φτάνω; Σαν την Λήμνο μου μοιάζει. Σέρβιρε με.
• Να τον πιάσεις μόνος σου. Σου ζήτησα εγώ να κάνουμε ανταλλαγή φαγητών;
• Έτσι ήταν πάντα. Λιγότεροι Έλληνες και περισσότεροι Τούρκοι. Σου έμεινε και στην αξία του φαγητού.
• What?
• Έχεις γαμώ τους αντιπροέδρους. Άρχοντα , τελεσφερορήσαντα χοληστερινάτο. Όχι σαν εμένα με τον Νταβούτογλου. Άξεστος ρε παιδί μου. Βγαλμένος από άλλη εποχή. Μια κομψότητα πάνω του δεν έχει. Ξέρεις τι πήγε να πει ο παπάρας;
• Τι Ταγίπ μου;
• Ότι το Ερζερούμ είναι το γιουσουρούμ του Αιγαίου. Είδαμε και πάθαμε να τον σταματήσουμε.
• Σου είπα ότι πρέπει να φτιάξεις το προφίλ της χώρας σου για να μπει στην Ευρώπη. Με ογλου κατάληξη ονομάτων δεν πας πουθενά. Δεν μπορεί να τα προφέρει αυτά η Ευρώπη. Θέλει δισύλλαβα ονόματα, τύπου εβραϊκών, καλυμμένων βέβαια.
• Όχι μπρε. Όσο πιο μακρύ είναι κάτι, τόσο πιο πολύ μετράει. Ρώτα μια γυναίκα.
• Τι, μετράει το μέγεθος;
• Όχι του πούτσου. Των ονομάτων. Θυμήσου που την Σμύρνη την είπαμε στριμωξίδι, την επιμηκύναμε, αλλά και τον Βενιζέλο και τον Ατατούρκ που τους κάναμε εθνάρχες. Φυσικά αν έχεις όνομα, στο τέλος θα γαμήσεις κιόλας. Τι ψάχνει και η γυναίκα; Ένα κιοφτέ ή ένα σούσι.

          Τα φώτα έσβησαν. Και μετά φυσικά γίνανε τα πάντα. Η βελτίωση του θιάσου των καρτούν που είναι τόσο ανεξάρτητα όσο ένα παπούτσι πάνω σε ένα καλαπόδι. Φυσικά κάπου αλλού, κάποιοι, σπάνε πλάκα. . Ποιοι είναι αυτοί; Οι σύμμαχοι οι ίδιοι και για τις δυο χώρες, όταν έγινε η μικρασιατική καταστροφή. Που πάλι είχαμε ηγέτες. Που γράψανε ιστορία σαν την φαρσοκωμωδία την σημερινή που πήγανε τα καρτούν για να διαφωνήσουν, χωρίς να είναι βαλτά, μπροστά στις κάμερες. Και τα είπαν όλα. Και τα λύσαν όλα. Ποιοι; Δυο θεατρίνοι που γνωριστήκανε μια νύχτα tres banale μέσα σε ένα μπουντουάρ σε κάποιο Ερζερούμ, που το λέγανε αλλιώς κάποιοι βυζαντινοί.