ΚΟΙΤΑ ΠΙΣΩ

             Να σας εξομολογηθώ την αμαρτία μου. Ποτέ δεν είδα με καλό, θετικό, μάτι την προβολή που επιχειρούν κάποιες επιχειρήσεις για τα προϊόντα τους όταν αναφέρουν το από πότε είναι στον χώρο στον οποίο δραστηριοποιούνται. " Ψωμί από το 1955." " Στον χώρο της ένδυσης και της εμπιστοσύνης σας εδώ και 80 χρόνια." Καταλαβαίνω βέβαια τι υπονοούν για τις στέρεες βάσεις ή για την παράδοση, αλλά ρε παιδί μου αυτά με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Διότι μπορεί ο ιδρυτής να έφτιαξε κάτι που το αγκάλιασε ο κόσμος, αλλά είναι σίγουρο οτι κι ο απόγονος τηρεί τις ίδιες αρχές; Χώρια που μερικές φορές με πιάνει και το αρνητικό μου με την σκέψη ," σκέψου το εργοστάσιο του να είναι ακόμα όπως ήταν πριν μισό αιώνα. " Φυσικά δέχομαι οτι μπορεί να κάνω λάθος αλλά προτιμώ να είμαι δύσπιστος παρά να ακούω τις φανφάρες των διαφημιστών. Πηγαίνω και διαπιστώνω ιδίοις όμμασι τι σερβίρει το μαγαζί.

           Τώρα τι με έπιασε, θα αναρωτηθείτε. Τίποτα το πολύ σπουδαίο. Αλλά να. Με ενοχλεί ο καϊλισμός που βγάζουν πια όλοι οι πολιτικοί. Παλιότερα ο Τσοβόλας που ήταν ο γιός του αγωγιάτη. Μετά ο Ρουσόπουλος που δεν εδέησε να ακολουθήσει τα βήματα του ταχυδρόμου πατέρα του. Σήμερα βλέπω τον Καρατζαφέρη που είναι εκατομμυριούχος ενώ παλιά πούλαγε σανό και γάλα στο μαγαζί του μπαμπά του. Από δίπλα τον Βενιζέλο που μιλάει για τα βήματα του στις δυτικές συνοικίες της Σαλονίκης. Τον φελό που έκανε αντίσταση στην χούντα με το να μην προδώσει τον πατέρα του και τον Σαρλ της προεδρίας που είχε πολεμήσει τους Γερμανούς.
           Εγώ πάλι στον δρόμο μου. Τι με νοιάζουν οι ιδρυτές των καταστημάτων και τι με ενδιαφέρουν τι κάνανε οι πρόγονοι των πολιτικών για να τους βγάλουν από την φτώχεια; Δεν έχω καμία αντίρρηση για την τιμιότητα των προγόνων. Σήμερα με νοιάζουν τι κάνουν όλοι αυτοί με την ταπεινή καταγωγή. Που δεν καταλαβαίνω γιατί καταφεύγουν στο παρελθόν τους. Ντρέπονται για το τώρα τους; Δηλαδή να ξεχάσω το Βατοπέδι επειδή ο μπαμπάς μου έφερνε την αλληλογραφία μου; Την καταδίκη του ειδικού δικαστηρίου επειδή ο μπαμπάς οδηγούσε καλά το κάρο; Και τόσα άλλα που θα γίνω κουραστικός.
             Όπως κουραστικό έχει καταντήσει το μαρτύριο της σταγόνας και το παραμύθι της διάσωσης μιας χώρας που σε λίγο δεν θα έχει κατοίκους. Θάχει μείνει μια ταμπέλα περί αυτονόμησης το 1821 αλλά και την σπουδαία ιστορία που έγραψε η Αθήνα, η Σπάρτη και τα λοιπά των αρχαίων. Τι με νοιάζουν αυτά; Εγώ σήμερα ζω κι αυτό με ενδιαφέρει, όπως με ενδιαφέρει να πάω ταξίδι με σημερινό πλοίο κι όχι με τα παραδοσιακά σκαριά του Αγούδημου. Το σημερινό αυτοκίνητο με καλύπτει κι όχι η αντίκα του πατέρα μου. Οι τωρινές πράξεις και υπογραφές των πολιτικών μου για να μην φέρω τα παιδιά μας στην κατάσταση να γελάνε με το μαγαζί που είναι στο εμπόριο από το 1930.
           Διότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο κι οι ηγέτες συνεχίζουν να προκαλούν. " Και νέα μέτρα τον Ιούνιο ", είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Κι όλοι οι δημοσιογράφοι τον κοίταζαν σαν χάνοι. Ρε ούτε ένας να μην κάνει ένα συνειρμό: Μμμμ, γιατί; Μα προφανώς επειδή θα αποτύχουν τα τωρινά. Τότε γιατί τα παίρνετε; Έτσι για να βρισκόμαστε σε δουλειά και ψηφοφορίες;
         Δηλαδή πλάκα κάνουμε. Όπως κάνει και το μαγαζί που δουλεύει από το 1950 ή ο παραμύθης που λέει για τον μόχθο του πατέρα του. Κι όλοι τώρα βαράνε τα νταούλια της ανάπτυξης και το πόσο αναγκαία είναι. Ρε τους άτιμους που βρήκανε και το βουνό αλλά και τον Μωάμεθ ταυτόχρονα. Αλλά οι μοχλοί για ανάπυξη είναι δύο: Ρευστότητα και ανέβασμα της ψυχικής διάθεσης του λαού. Γι' αυτά δεν λένε κάτι. Και τι να πουν; Όταν ρευστότητα δεν υπάρχει αλλά κι όταν κλείνεις τον άλλον στο σπίτι του λόγω χαρατσιών, πώς να κινηθεί η οικονομία; Πώς να εμπιστευτούν τα πρόβατα σαν φύλακα τον λύκο, όταν μέχρι χθες τα έτρωγε; Κι αυτό το απλό, πλέον το λένε κομψά " πολιτικό πρόβλημα." Οπότε άνετα οι μεν ετοιμάζουν διαδοχή και οι δε ετοιμάζουν τα κουτάλια. Όπως ο Καρατζαφέρης προειδοποιεί για κρεμάλες ( αρέσουν αυτές στον λαό ) και η αριστερά λέει να κάνει και τέταρτο κόμμα μην τυχόν και γίνει κανά λαθος και της ζητηθεί καμιά συγκυβέρνηση.
           Με αποκορύφωμα για την αγάπη του Έλληνα για τα παλιά μαγαζιά, την προχθεσινή δημοσκόπηση; " Φοβάστε για το μέλλον; " 77% απάντησε θετικά. " Θεωρείτε οτι το ευρώ είναι η σωτηρία μας; " 79% απάντησε θετικά. " Τι πρόθεση ψήφου έχετε;" 46% απάντησε αριστερά. Ολόσωστα λοιπόν δουλεύει η διαφήμιση για το έτος ίδρυσης του τάδε μπακάλικου. Πάμε οι μισοί σχεδόν στην αριστερά, που όμως αυτή ΔΕΝ γουστάρει το ευρώ. Τι να με νοιάξει το καινούργιο μαγαζί. Αφού αυτό υπάρχει από τότε, εκεί θα πάω κι εγώ να ψωνίσω. Τα ίδια χούγια με τον παπού μου δεν έχω;
            Αμέ. Το ΑΒ από πότε είναι αλυσίδα; Ας πούμε από το 1965. Μάλιστα. Σήμερα όλοι αυτοί που πάνε εκεί, γνωρίζουν οτι είναι γερμανικό; Έχουμε υπολογίσει οτι με 1000 ευρώ ετησίως αγορές ελληνικών προϊόντων, οι ξένοι χάνουν 10 δις; Έχουμε υπολογίσει το πώς μπορούμε την εσωτερική υποτίμηση να την κάνουμε όπλο μας; Ή γουστάρουμε το " καλύτερα χαμηλοί μισθοί παρά ανεργεία " σαν το καινούργιο μότο που θα πέσει απλόχερα στο χαλί μέσα από τα ΜΜΕ που συνέχεια χασκογελούν την ώρα που περιγράφουν το μέλλον λες κι αυτοί είναι παρατηρητές του ΟΗΕ που καταγράφουν μια κατάσταση που δεν τους αφορά. Όπως δεν αφορά τον διαφημιστή να πει και μια  μπαρούφα για το από πότε δουλεύει η τάδε επιχείρηση, όπως δεν αφορά κι εμένα το τι δουλειά έκανε ο μπαμπάς προέδρου της ΓΣΕΕ πριν ο γιός αναλάβει τα κοινά για προστασία.
            Υγ1. Το σύστημα καίει χαρτιά καμένα ούτως ή άλλως. Έτσι πάει η υπόθεση του Άκη αλλά και το μύριο του Ισίδωρου. Κι είναι τόσο μαλάκες που τους πήρε μια εβδομάδα για να πουν το παραμύθι. Που δεν θεωρώ κακό το οτι βγήκε το ποσό. ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΑΝ ΑΠΕΚΤΗΘΗ ΝΟΜΙΜΑ.
           Υγ2. Ο Κωστένογλου μίλησε σωστά.  Η κατάντια της ομάδας μας οφείλεται στους μετόχους, στους παίκτες και στην απουσία νέας γενιάς. Οι βετεράνοι οπαδοί δεν μπορούν να κάνουν πολλά παρά μόνο να κοιτούν το έτος ίδρυσης αλλά και την μπάλα που έχουν δει. Καταλαβαίνω βέβαια οτι αν η ΑΕΚ δεν είχε μικρύνει, δεν θα είχε τον Νίκο προπονητή ( θα πείτε κάποιοι ). Θα πω όμως κάτι: Είναι σπουδαίο ακόμα κι αυτήν την ώρα, που υπάρχει Αεκτζής στον πάγκο. Το ΔΝΤ με τον Χιμένεθ δεν πήγε και πολύ καλά. Χώρια που λόγω καθυστέρησης της δόσης, ο τύπος ζητάει όλο το συμβόλαιο του. Ευτυχώς που δεν μας μίλησε κι αυτός για το τι επαγγελόταν ο μπαμπάς του.