Α Ε Κ - ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

           Πολύ κέφι για μπάλα είχα. Κάτι ο αγαπημένος μου καιρός, κάτι η εν μέρει πληρωμή των βερεσέδιων, κάτι η βαρεμάρα για τις κρίσιμες αποφάσεις των ηλίθιων που κάθονται και συζητούν με τους μαλάκες με την περικεφαλαία Ούνους, μου είχαν φτιάξει την διάθεση. Είχα και καλή συντροφιά για τα PSI πριν, ρε παιδί μου ένας αγέρας Νότιος - μια όστρια - μου είχε φέρει τη λίμπιντο σε επίπεδο προσφυγικό. Κι αν παίζεις κιόλας με τον Πανιώνιο, έχεις κι έξτρα κίνητρο. Να μην δεις ένα ωδείο πώς τα καταφέρνει στην μπάλα;

            Και μάλλον κάπως έτσι σκέφτηκαν κι άλλοι τρεις χιλιάδες ομοϊδεάτες μας, που απεφάσισαν να ενισχύσουν και να πιουν μια χαλασμένη ντοματόσουπα. Διότι σήμερα η ΑΕΚ ήταν της εντελώς πλάκας. Χωρίς ρυθμό, χωρίς νεύρο, άτολμη, κάτι σαν να ήταν έτοιμη να δεχθεί την μοίρα που της επιφυλάσσει το μέλλον. Θα χρεοκοπήσει η χώρα κι άρα θα χρεοκοπήσουν κι οι πολίτες, ή θα υποδουλωθεί η χώρα κι άρα θα χρεοκοπήσουν ξανά οι πολίτες; Θα μου πείτε τι διαφορές υπάρχουν; Μίλησα εγώ για διαφορές;
            Για την ΑΕΚ προσπαθώ να μιλήσω που θύμιζε κανονικό καφενείο και μάλιστα από εκείνα τα παλιά. Με τους μπερντέδες και τα μπρύκια που χωρίς ούτε καν ξέβγαλμα, σου φτιάχνανε είτε βαρύ γλυκό, είτε σκέτο καφέ. Μια αηδία σκέτη ήταν η ομάδα, που κατώρθωνε να κινδυνεύει χωρίς να υπάρχει αντίπαλος. Τι να πεις; Για τον χειρότερο των όλων Λυμπερόπουλο που έβγαλε όλον τον αγώνα; Για τον δημόσιο υπάλληλο Λεονάρντο, τον Κάρλος που απλά περιμένει μέχρι να φύγει ή για τον Μπέλεκ που αλλού πάταγε κι αλλού βρισκόταν;
            Στην εικόνα αυτή, ήρθε το τυχαίο γκολ του Καφέ που κάπως ηρέμησε το κοινό που ήταν σήμερα ιδιαίτερα εκνευρισμένο. Δεν ξέρω γιατί. Αφού είπαμε οτι όλοι μας πήγαμε στο γήπεδο για να μην ασχοληθούμε με την τρόϊκα και την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Μιλάμε οτι ήταν από τις λίγες φορές που θυμάμαι Αεκτζήδες να πάλλονται μεταξύ του " άντε γαμήσου τάδε" και σ' ένα λεπτό να φταίει ο διαιτητής ενώ ο τάδε είχε γίνει παικταράς, ξαφνικά να ζητάει ένα δεύτερο γκολ και καπάκι να φωνάζει " λήχτο ".
          ΠΟΥ ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΛΗΞΕ. Όχι για την δίκαιη νίκη παρά την κάκιστη εικόνα, αλλά κύρια για το δεύτερο. Ένα ορνιθοσκάλισμα σε σχισμένο καμβά. Με ζωγράφο τον Λαγό που μάλλον θα πρέπει να τα βρήκε ερωτοθρησκευτικά με τον προπονητή μας που απεφάσισε να βάλει τον Καράμπελα σωστά στην θέση του ( έδωσε κάποια πνοή εκεί στα αριστερά ) αλλά τελικά έφυγε ο Κάρλος κι ο Λαγός δεν ξέρω τι θα έπαιζε στο δεύτερο ημιχρόνιο. Κι ευτυχώς που τραυματίσθηκε ( δεν το λέω αυτό για τον παίκτη-άνθρωπο αλλά για την ΑΕΚ ) διότι θα πονάγαμε χειρότερα μάλλον.
           Κι ήμασταν τυχεροί που σήμερα είχαμε απέναντι μας τον Πανιώνιο. Δεν τολμώ να σκεφτώ τι θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή. Διότι μόνο με τον εκπληκτικό Βάργκας αλλά και τον πολύ καλό Μανωλά μαζί με τον Δέλλα, δεν πας πουθενά. Κι ειδικά στην κάθοδο σε συνοικίες με κόκκινα φανάρια που όλοι γυρνάνε με τα όργανα έξω. Αλλά να μην τα σκεφτόμαστε αυτά καθότι σήμερα πήραμε ένα τρίποντο, οπότε μόνο επιτροπή, δηλαδή ανθρώπινο χέρι, μπορεί να μας απειλήσει με άλλη κατηγορία.
             Αδέρφια περνάμε δύσκολες στιγμές. Ούτε ένα πεντάλεπτο καλή μπάλα πια. Μια πολυλογία χωρίς νόημα που θυμίζει τα ελληνικά πολιτικά κόμματα με τους ληστές πελάτες και τα ρουσφέτια που κανείς δεν φταίει. Εικόνα που την έβλεπες στον Αραμπατζή που δεν ξέρω γιατί γλύστραγε τόσο πολύ. Σαν να έπαιζε πάνω σε σκατά. Ίδια κι αυτά με τον πανικό του προπονητή μας που σε κάποια φάση συνειδητοποίησε την βλακεία της λάθος αλλά και γρήγορης αλλαγής. Γιατί γρήγορης; Διότι μετά τις εντολές του διαλείμματος δίνεις δέκα λεπτά ευκαιρία. Γιατί λάθος; Διότι στην θέση του Κάρλος μπαίνει ίδιος παίκτης. Μετά ξεκινάει άλλο πράμα.
              Ποιό; ΜΑ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΜΑΛΑΚΙΑ ΤΩΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΩΝ. Ο ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ ΜΕ ΤΑ BALL BOYS ΚΑΙ ΤΟ ΧΟΡΤΟ ΓΙΑ ΤΑ ΒΟΛΕ αλλά και με ένα εξαιρετικό εφέ: ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΛΙΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΤΑΚΑΡΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΚΟΡΝΕΡ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΕΙ , ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟΝ ΜΠΕΛΕΚ. Είναι αυτό που λένε : Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής.
            Και κλείνοντας, το μόνο που έχω να πω είναι ένα: ΑΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΝΙΚΗ, ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ ΝΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ. Που μέχρι και παιδιά τα κρατάει μακριά από το γήπεδο. Και δεν μιλάω μόνο για τον δικό μου τον μεγάλο, καθότι προέταξε την δικαιολογία του διαβάσματος. Μιλάω για ένα εξηντάρη που έσπευσε κάτω για να διαμαρτυρηθεί στον επόπτη για κάποιο οφσάϊτ. Είναι λάθη βέβαια που θυμίζουν την ΕΛΛΑΔΑ του Μίκη και του Μανώλη. Σε λίγο τα γήπεδα θα θυμίζουν ΚΑΠΗ. Και βαρυσήμαντες αναλύσεις βουλής επιπέδου εθνικού πάρκου. ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΠΑΚΙΑ. Εντάξει να μην αδικήσω και τους οργανωμένους. Σήμερα στο πέταλο, πρέπει νάταν 300 απελπισμένοι. Κι ειδικά όταν έσκασε και ο πλαστικός σωλήνας στην τάφρο, η λίγο πιο πίσω μου κοπελίτσα, πρέπει να μην μπήκε ούτε καν στον κόπο να αλλάξει πανί.
            Υγ1. Συνήθως όταν ένα ματς είναι αβαβά ( για να μαθαίνουν οι νεότεροι ), υπάρχουν πολλοί θλαστικοί τραυματισμοί κι αναγκαστικές αλλαγές. Όλα πάνε στραβά. Φυσικά, όχι τα δελτία του στοιχήματος ( τα πάντα ήταν γνωστά ). Και για τους δυό αντιπάλους. Κι ειδικά όταν οι μαχητές έχουν Ρουμάνο στον πάγκο. Να λυθεί και η απορία όσων θέλανε τον Μπόλονι. Κουβαλάει μια ιστορία ο τύπος. Τι έγινε σε μας; Ε, άλλο πράμα ο πρόεδρος κι άλλο ο υφιστάμενος του. Γκε-γκε; Και φυσικά μόνο ο άξιος ακολουθεί αυτόν τον δρόμο. Είναι σαν να θέλεις να τα βάλει με το παρασκήνιο ο Κούλης. Containers φύγανε από το γνωστό πορτάκι.
            Υγ2. Έχω καταλογίσει χιλιάδες λάθη στον ΔΧ και στην οργάνωση, αλλά ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ: Η ΑΕΚ ΧΑΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ. Μιλάω για το μπάσκετ.
             Υγ3. Ήδη ο Βρύζας έκανε την πρώτη επιτυχία. ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ, ΚΑΙ ΒΟΗΘΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΛΙΓΟ ΣΤΗΝ ΑΛΟΓΟΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ. ΒΡΕ ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑ ΗΤΑΝ. ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣ; ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΠΑΡΩ ΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΙΚΙΑ;