Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

H MANNA MOY

     Μια ζωή έψαχνα τον παναρμόνιο αριθμό του Πυθαγόρα: Το οκτώ. Δύο κύκλοι ενωμένοι. Που μάλλον δεν θα σήμαιναν και κάτι , αν ο άνθρωπος δεν είχε κάποιες μανίες εγκατεστημένες . Σώνει και καλά να γίνει μια ανάλυση σε κάτι πρακτικά ανύπαρκτο. Σε μια απλή σύμπτωση. Που δεν λέει τίποτα. Ή μήπως λέει; Για μένα, το 8 αυξημένο κατά μια δεκάδα, λέει κάτι. Στα 18 χρόνια της με γέννησε η μάννα μου. Στις 18 Μαΐου. Στις 18 Νοεμβρίου ξεκίνησε το τελευταίο της ταξίδι.
     Αυτό που πεθυμούσε πια εδώ και πολύ καιρό. Ήταν αδύνατο να ζήσει χωρίς τον πατέρα μου. Που με είχε προειδοποιήσει κι αυτός την ώρα που έμπαινε στον Αχέροντα ποταμό: « Η μάνα σου δεν πρόκειται να κρατήσει παραπάνω από ένα εξάμηνο ».
     Τον είχα κοιτάξει δύσπιστα, σαν να ήταν ο μάντης Κάλχας. Και τελικά, μέσα έπεσε χονδρικά: Διότι αυτός είπε τον χρόνο του, κι η μάνα μου έφυγε στο οκτάμηνο. Πάντα το οκτώ. Και διαφωνία , και αρμονία. Αστοχία δυο μηνών.
     Κι ήταν κι εκείνο το όνειρο που είχα δει την παραμονή της ανακοπής της ζωής της. Σε κάποιο ταξίδι ήμασταν, εγώ μικρό παιδί, με τη μάνα μου, την Άννα. Αυτό το καρκινικό όνομα. Ίδιο από όποια πλευρά κι αν το διαβάσεις. Και ξαφνικά μέσα σε κάποιο μουσείο που μανούριαζα εγώ, ήρθε ο πατέρας μου και με προσβλητικό ύφος, μου είπε: «Καλά τα πήγες μέχρις εδώ. Τώρα τράβα στην άκρη. Το κουμάντο πλέον το παίρνω εγώ». Δεν τόλμησα να πω τίποτα. Πρώτη φορά τον είδα τόσο αποφασισμένο.
     Και καλά έκανε. Το κύτταρο ήταν δικό του τελικά. Κι αυτός ήξερε καλύτερα. Την μοναξιά που βρήκε κι αυτός εκεί πάνω. Τι να του πουν οι άγγελοι, οι διάβολοι κι ο θεός. Ή τα συγχωροχάρτια, που μάλλον μοιράζονται αφειδώς στους νεκρούς σαν χαρτόσημα για το γνήσιο της υπογραφής των μελλοθανάτων. Αυτός τη μάνα μου ήθελε πάντα. Κι εκείνη, για άλλη μια φορά, του έκανε το χατίρι αφήνοντας εμένα σαστισμένο για την χρονιά που περνάω. Δυο θάνατοι τόσο κοντινοί.
     Τι να πω για τη μάννα μου; Γι ‘ αυτό το κορίτσι που δεν μεγάλωσε ποτέ. Και λογικά. Ο έξυπνος άνθρωπος δεν έχει λόγο να ωριμάσει. Τι είναι, μήλο; Ένα μαθητούδι παντρεύτηκε, ένα μαθητούδι έκανε ένα παιδί κι ένα μαθητούδι έφυγε. Ένα μαθητούδι που η κοινωνία της τράβηξε κι αυτόν τον βαρύγδουπο τίτλο. Της μάννας. Που τον φόρεσε καλά όταν είχε δύναμη και κατέληξε στα χέρια μου για περιποίηση για κάποια στοιχειώδη αξιοπρέπεια όλους του μήνες που δεν μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί. Να πέφτει χρήμα αλλά να μην μπορεί αυτό αλλά κι εγώ, να υπερνικήσω την κατάθλιψη και την μοναξιά που στοίχειωνε το σπίτι και τις στιγμές της που ήταν τόσο ταιριασμένες με την παραισθητική λογική μέσα στον χώρο του προικιού της. Εκεί που με μεγάλωσε σαν μεγάλη αδελφή. Μέσα σε ένα σπίτι γεμάτο χαρά, εικόνες και φωτογραφίες, και που τελικά της έδωσε την διάθεση της παραίτησης.
     Και δεν υπήρχε τίποτα παραπάνω να κάνω σ’ αυτήν την έσχατη μοναχικότητα. Ούτε κι οι υπόλοιπες παρέες ήταν αρκετές για να πείσουν ένα πολύ δυνατό μυαλό στον υποχρεωτικό συμβιβασμό. Η αδιαφορία ήταν προσωπική επιλογή της. Μόλις στα 66 της. Χωρίς ποτέ οι διπλανοί, οι μαλάκες όπως τους έλεγε, να μπορούν να κάνουν κάτι, είτε ήταν σοφοί επιστήμονες, είτε νέοι τεχνοκράτες. Η μάνα μου είχε λεπίδι προσωπικό. Και καλά έκανε.
     Κι ήταν μάγκισσα, τώρα που ξεφυλλάω τον δρόμο της. Δεν πηδάς εύκολα από μπαλκόνι παραμονή εξετάσεων μου για το πολυτεχνείο. Δεν χωρίζεις ούσα άνεργη τον ευεργέτη σου. Δεν κοντράρεις εύκολα τον γιο σου για τις ακραίες αριστερές θέσεις του ή τις επαγγελματικές επιλογές του. Δεν καβγαδίζεις για γνώμες αντισυμβατικές την ώρα που κινδυνεύεις να μείνεις στον δρόμο. Δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό το να μην είσαι κότα, τότε το 1970, και να έχεις τον δικό σου αέρα. Κόντρα στα σόγια και κόντρα στις επιστημονάρες που έπρεπε να συναλλάσσεσαι. Χωρίς να είσαι γυναίκα. Να είσαι κοριτσάκι αλλά η μαλακία των μεγαλύτερων να σε θεωρούν κάτι έξω από το φυσιολογικό. Επειδή είχε άριστα στο Αρσάκειο;
     Και πέθανε. Χαρίζοντας μου την τελειότητα του απρόοπτου. Του απροειδοποίητου τέλειου εγκλήματος. Αυτό που λυτρώνει τον αναχωρητή αλλά και τον επόμενο. Δεν είναι κόλαση μόνο το να είσαι ασθενής. Κόλαση είναι και να ζεις με ασθενή. Και δεν ήθελε ούτε η ίδια να ζήσει ταλαιπωρία αλλά ούτε και να διαλύσει κι εμένα. Πάνω από όλα ήταν η αξιοπρέπεια.
     Κι ήταν πολύ ξαφνικό. Ο γιατρός, που την επισκέφθηκε στο σπίτι για τη μηνιαία εξέταση ρουτίνας, την είχε βρει μια χαρά. Μούλεγε στο τηλέφωνο ότι είναι σαν μωρό παιδί και δεν χρειάζεται κάποια πρόσθετα μέτρα υποστήριξης. Οι εξετάσεις διαμάντι. Ο κορεσμός του οξυγόνου στο 97%. Κι αφού ήμουν ήρεμος πια, τράβηξα να συνεχίσω την δουλειά μου. Στη μισή ώρα χτύπησε το κινητό κι άκουσα την φωνή της μάνας μου: «Αυτά που σου είπε ο γιατρός , είναι μαλακίες ( πάντα αθυρόστομη ). Εγώ θα πεθάνω ». Δεν έδωσα σημασία. Νόμιζα ότι έκανε νάζια κι ήθελε να γυρίσω πίσω. Μα μόλις είχα φύγει από το σπίτι. Χώρια που εκεί ήμουν και την παραμονή κι είχα ανανεώσει τις προμήθειες κι είχα πληρώσει τους λογαριασμούς.
     Σε ένα τέταρτο της ώρας, ξαναχτύπησε το τηλέφωνο μου. Ε, αμάν. Και την ώρα που ετοιμαζόμουν για τα μπινελίκια, άκουσα την κοπέλα που την φρόντιζε, πολύ τρομαγμένη. Δεν μπορούσε να της βρει σφυγμό. Τελικά η μάννα μου έλεγε αλήθεια όλη την εβδομάδα. Έβλεπε τον πατέρα μου και πολλούς άλλους που ερχόντουσαν για να την συνοδεύσουν στο ταξίδι. Μαλακίες έλεγα εγώ που δεν είμαι καλός στα μεταφυσικά. Τους φοβόταν τους νεκρούς που πήγαιναν για να την ξαναέχουν παρέα εκεί πάνω. Όλοι αυτοί που είχαν στοιχειώσει το σπίτι. Και της τραβούσαν τα χέρια και της έλεγαν κάτι ακαταλαβίστικα. Αυτά που δεν κατανοούσα κι εγώ βλέποντας την ψυχή μου να φεύγει στο πρόσωπο της και το τελείωμα της που πλέον μου έδινε το χαρτάκι των τυριών στην ουρά του σούπερ μάρκετ του Κέρβερου. Σταθερή αλυσίδα αυτή.
     « Ήταν 18 Νοέμβρη…», έλεγε τότε ο Μίκης, ο φίλος της. Κράτησε ακόμα και στον θάνατο ένα κομουνιστικό τραγούδι. Και ψάχνω να βρω αν έφυγε ή την έχασα. Το πιστοποιητικό θανάτου δεν το διευκρινίζει κι ακριβώς. Έχει όμως καμιά σημασία; Σημασία έχει ότι μου λείπει. Βέβαια και στον πατέρα μου έλειπε. Κι άρα πρέπει να πάω πάσο; Μάλλον, αφού οι μεγάλοι έχουν πάντα δίκιο.
     Αλλά όταν χάνεται η μάνα, τελικά σου φεύγει η φύση. Κι έρχεται ένας κόμπος στο λαιμό. Έκλαψα ο πούστης. Κι ίσως να ήταν πιο καλά αν δεν την είχα γνωρίσει ποτέ. Και να μην είχα πάρει τίποτα από εκείνην. Το συναίσθημα, τι να το κάνω; Και τα δάκρυα στο γραπτό, που δεν με αφήνουν να συνεχίσω το κείμενο; Δάκρυα. Μάνας υγρά. Γειά σου κοριτσάκι μου. Ήσουν πολύ νέα, αλλά αυτό το λέει μια ταυτότητα. Όχι η ψυχούλα σου που είχε γεράσει πολλά χρόνια πριν. Πάντως στον πατέρα μου σε έβαλα δίπλα. Στον τάφο. Κανένα παράπονο, έτσι; Μίλα μου. Γιατί δεν μιλάς; Να, αυτό μου λείπει. 

14 σχόλια:

  1. Ας ακουσουμε την σιωπη...τα λογια περιττευουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημερα σε ολους.
    Συγκινησιακο το κειμενο. Γεματο αγαπη αλλα και απογνωση.
    Και δεν λεμε τιποτα αλλο περι αυτου,αφου ουτε χρειαζεται,ουτε μπορουμε.
    Μονο να πουμε οτι "η ζωη ειναι 3.500 Σαββατοκυριακα" οπως ειχε πει καποιος. Μια μικρη,πολυ μικρη γιορτη.
    Το νουμερο βεβαια,ειναι απλως ενδεικτικο. Μπορει καποιος να παρει περισσοτερα ρεπο,πριν πεσει στα καταναγκαστικα εργα του μηδεν. 3.900,Σ/Κ, αν φτασει τα 75 χρονια. Η μπορει και το "τρυπτυχο" να γραψει 2 Σ/Κ,η 128, η 1200. Χου νοουζ.

    Ερχομαστε,ζουμε και φευγουμε τελειως απο τυχη.
    Και κοιταμε το μπροστα,που το τερμα του ειναι πολυ κοντινο. Και κοιταμε το πισω, που και αυτο μοιαζει πολυ μακρυνο.Και ετσι στεκομαστε στη μεση του τωρα,σαν παιδια στη μεση του αδειου δρομου.

    Μεγαλο πραγμα ο "λογος". Εν αρχη ειν,οπως λενε και οι γραφες. Ειναι αυτος που γιγαντωνει το συναισθημα,ειναι αυτος που πυροδοτει τις υποσχεσεις,ειναι αυτος που ζεσταινει στον πονο και το κρυο,ειναι αυτος που νανουριζει,ειναι αυτος που λεει ποσο αγαπα,ειναι αυτος που δενει τους ανθρωπους μεταξυ τους,ειναι αυτος που μενει στο αυτι του παιδιου απο την μανα,ειναι αυτος που φτιαχνει τους ορκους αγαπης,τα ωραια στοιχακια,τα μεγαλα λογια,τις φωνες του μαλωματος η της φωνες της χαρας.
    Τυχερα τα ζωα,που ζουν στην σιωπη τους.Και την ωρα του χαμου,δεν ωριονται,δεν φωναζουν,δεν μοιρολογουν με στοιχους,δεν πλεκουν εγκωμια,παραμονο γρυλιζουν-αν μπορουν,η σιωπουν και η νυχτα απο μονη της σχιζεται στα δυο,με εκωφαντικη ησυχια.

    Και περιοριζουν την σχεση τους και το δεσιμο τους,με τους ακαθοριστους ηχους,η με τις ουσιες και τις μυρωδιες μονο. Που δεν χτιζουν καστρα λογων για να μπουν μεσα και δεν φτιαχνουν συναισθηματα γιγαντες μεσα απο τα τρυφερα,πολλα,επαναλαμβανομενα λογια.
    Που οταν παψουν,οταν λειψουν,μας αφηνουν μια μονιμη αναπηρια στα αυτια.Και ενα συνεχη βομβο,γιατι αυτος που τα ειπε,εφυγε και τα πηρε μαζι του.
    Χιλιες φορες μουγκος. Χιλιες φορες ζωο του δασους. Χιλιες φορες ψαρι,η πεταλουδα. Μια ζωη στη σιωπη.Το οποιο συναισθημα να μη γινει χιονοστοιβαδα,μαζι με τα λογια. Σκετο. Χωρις λογο. Χωρις ομιλια. Χωρις τις λεξεις,που μας συνεπαιρνουν,μας ταξιδευουν,μας δινουν ψευτικα κουραγια,μας παραπλανουν,μας γεμιζουν βαρη,μας φωρτωνουν ευθυνες,μας ξεγελανε με παραλογη αθανασια, μας σαγινευουν βγαινοντας απο αγαπημενα στοματα.
    Και την ωρα του χαμου,η σιωπη, η σωστη διασταση δηλαδη,αδυνατον να γινει αποδεκτη. Και παιρνει χρονο πολυ. Να παψουν οι αγαπημενοι ηχοι να αντηχουν στα αυτια.Και γυριζουμε ξαφνικα το κεφαλι καθε τοσο σε εναν ηχο,μια ομιλια στο βαθος του διαδρομου,η πισω απο την πορτα που νομιζαμε οτι ακουσαμε. Ψεμα. Πως να μαθεις να ζεις στην σιωπη;

    Οριστε. Ειπα δεν θα πω τιποτα παραπανω και εγραψα παλι ενα κατεβατο. Τι να κανω; Ειναι αυτο που λεμε. "Λογος".Η μεγαλη ευλογια και η μεγαλη καταρα μας.

    Δεν συνεχιζω. Οχι να μιλαω. Η να γραφω. Δεν συνεχιζω να αναφερομαι στο μητρικο χαμο,που ακολουθησε αυτον του πατρικου.
    Το βλεμα να επιστρεφει στους κλωνους,στα φρεσκα προσωπα των παιδιων. Εκει που η ζωη πανιγυριζει,πρωτου φαει το γκολ στις καθυστερισεις απο τον αδη.

    Τελος παντων. Ας επιστρεφουμε σιγα-σιγα στα δικα μας. Εχουμε και εναν δικεφαλο, που σε λιγο θα χρειαστει πρωτες βοηθειες,λογω πνιγμου,μετα ακαιρης παλης με τα κυμματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα ήθελα να γράψω για την αξία της σιωπής αλλά δεν μπορώ
    silence c' est l'or

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εραβδισαν τον Βαρουχα ωσαν λιοδεντρο, διαβαζω διπλα στο AEKkosmos.
    Ελπιζω να μην ειναι αληθεια,για τον ανθρωπο.
    Αλλα τα πολλα τυχαια περιστατικα ραβδισμου αρκετων κορακιων,δεν ειναι καθολου τυχαια.
    Και μαλιστα-καθωςπαρατηρουμε- προτιμωνται οι "βετερανοι" και αποσυρθεντες διαιτητες, πηγαινοτας τον πηχη λιγο πιο πανω οι ραβδουχοι.
    Δηλαδη σαν να λεμε οτι δεν ραβδιζουμε τις λιοφυτες,αλλα τις γερικες ελιες,που αντεχουν,δεν αντιδρουν,αντι για μηνυσεις δινουν τοποστην οργη και παραδειγματιζονται ετσι τα νεα δενδριλια,ινα αποφερουν την πρεπεουσα ποσοτητα καρπου και αργοτερα ελαιολαδου.
    Παρακατω,ακολουθειευχαριστηρια ανακοινωση του Συνεταιρισμου.:

    "Αγαπητοι φιλοι.
    Συνεχιζοντας αοκνα το εργο μας για μια υγειη αγροτικη δραστηριοτητα και προσδοκωντας το καλυτερο για τους χιλιαδες των αθρωπων που μας περιβαλλουν,μας στηριζουν καθοιονδηποτε τροπο και εχοντας σαν γνωμονα την ηψιστη ποιοτητα του οφελημοτατου προιοντος της μανας γης,σας γνωριζουμε τα κατωθι:
    Ανεξαρτητου ηψους επιδοτισεων, η περαν του γεγονοτος αν τα χωραφια ειναι ιδιοκτητα,η με επινοικιαση,σκοπος του συναιτερισμου μας ειναι η με επιστιμονικο τροπο παραγωγη αγνω ελαιολαδου,βασισμενο παντα στις παραδοσιακες διεργασιες,συνεχιζοντας ετσι μια μακρα παραδοση παρασκευης-εμποριας ελαιου ανωτερας ποιοτητος και α' διαλογης,σεβομενοι τους κοπους και τις προσπαθειες των περσμενων γενεων,ωστε να παραδιδουν τον καλυτερο καρπο και το αποτοκο αυτου,το αγνο και πολυτιμο ελαιολαδον,σημα κατατεθεν του τοπου μας.
    Προς αυτην την κατευθυνση και εμεις,με τεχνογνωσια,συγχρονα μεσα και εργοστασια,με πρωτοπορες διαδικασιες,συνεχιζουμε να φερνουμε κοντα σας,με τον πλεον καθαρο και περαν καθε προσμιξεων,στο τραπεζι σας το περιφημο Ελληνικο ελαιολαδο.
    Απαντες οι συνεργατες μας, ραβδουχοι,κλαδουχοι,μεταφορεις,εργατες ελαιοτριβειων,επιστημονικο προσωπικο εξωτερικοι συνεργατες και η διευθυνση του συνεταιρισμου,σας ευχαριστει εκ'των προτερων για την αγαπησας και την στηριξη σας και σας ευχεται καλες γιορτες και ευτυχες το νεον ετος"

    Υ.Γ Η εορταστικη εκδηλωση μας, δια τα παιδια των συνεργατων μας θα δωθει την 28-12 και ωραν 23:00 εις το νυχτερινον κεντρον "Τα ξεροκομματα",το οποιον βρισκεται εναντι του Συνεταιρισμου.
    Τιμη φιαλης 150 ευρω, η ενας 17λιτρος ντενεκες λαδι.

    Φιλικα και λαδωμενα
    ΕΠΟ (Ελαιουργικη Ποδοσφαιρικη Ομοσπονδια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Προς Χρήστο: Όταν ραβδίζεις τον πρόεδρο του ΣΑΔ, τότε παίρνει το μήνυμα ο διαιτητής του συνδέσμου. Ποιός σφυράει ποιόν; Εύκολα τα πράματα, όπως εύκολο είναι να βρεθεί το χτύπημα ΑΦΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΧΤΥΠΑΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ. Άλλος με λοστό, άλλος μόνος, άλλος κατά ομάδες, άλλος με αλυσίδα, άλλος με τα χέρια, άλλος κατά μόνας κλπ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΡΕ ΑΔΕΡΦΕ.
    ΠΑΝΤΩΣ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ - πολύ φίλος - ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΘΙ. ΤΟΥ ΕΙΧΑ ΔΩΣΕΙ ΚΙ ΕΝΑ ΣΠΟΝΣΟΡΑΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΡΑΤΣΑ ΤΗΣ ΣΤΟΛΗΣ ΤΟΤΕ ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ: ΣΗΜΕΡΑ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΛΩΝΑ ΚΑΡΥΔΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ " ΑΓΙΟΙ ΤΑΞΙΑΡΧΕΣ" ΣΤΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ. ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΛΕΟΝ ΜΑΚΡΙΑ ΜΑΣ.
    ΦΑΙΔΩΝ, ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΑ. ΕΚΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ μικρή μου θέση ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΟΥ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΟΛΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Το κρατος ειναι χρεωκοπημενο και πουλημενοεξω,αλλα συνεχιζει και δουλευει" Θα μπορουσε να ισχυριστει-και θα το κανει- ο φιλος σου ο Κλουζοχοιδης.
    O κοσμακης,ζαλιστικε με τα ΔΝΤ εχει αρχισει να νευριαζει με την αλλαξοκωλια των εργατοπατερων και του ΣΕΒ,τα παλικαρια της τροικας πηγαινοερχονται και ολο κατι κουνιεται στο δρομο με αυτα τα βρωμοπαιδα τους μαθητες που δεν λενε να παψουν να βγαινουν στους δρομους παρ'ολη την προσπαθεια που κανουμε με τα nitendο,τα play- station και το facebook.
    "πιαστε" κανεναν τρομοκρατη, "βρειτε" καμια γιαφκα,μερες που ειναι-ερχεται και η επετειος Γρηγοροπουλου και πρεπει να γρηγοροπουλησουμε σοτο και φουμαρα στον υπνωτισμενο μικρομεσαιο φοβιτσιαρη.
    Η συνοδεια,η συγχορδια και ο ταυτισμος των μεσων μαζικης κοιμησης της θεοτοκου δημοκρατιας,ειναι πραγματικα αξιοθαυμαστος.
    Ευτυχως που εχουμε τους καλους μας αγγελους και μας φυλατουν,αυτες τις πολυ-πολυ δυσκολες για το εθνος των "Αμερικανων" ωρες.
    Αν και οι παρακρατικοι,οι σεκτες,οι εγκαθετοι, οι προβοκατορες, η οι ψευτοεπαναστατες,οι πατριδοκαπηλοι,οι οποιοι αλλοι θελετε,παραμενουν ακομα ασυλληπτοι.
    Την γιαφκα του Συνταγματος, προς το παρον δεν την εχει ανακαλυψει κανεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αλλη μια επιτυχια της αντιτρομοκρατικης.Ενα "φορτηγο" οπλοστασιο βρηκαν.Και φυσικα,ενα μπραβο της ανηκει,ασχετως που για να υπαρχει αντιτρομοκρατικη,πρεπει να υπαρχει και...τρομοκρατικη!Ψιλα γραμματα θα μου πειτε,αλλα ολως τυχαιως,ετσι οπως εχει βαρυνει το κλιμα,υστερα και απο την συμφωνια της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ,κατι θα πρεπει να παιξει η Τρεμη,ο Πρετεντερης,ο Παπαχελας,και πολλοι αλλοι βεβαια,μπας κι ο κοσμος κοιταξει πουθενα αλλου περαν απο την τσεπη του,που βαζει το χερι και πιανει το παπουτσι....
    Αυτον τον Κουτρουμανη,πρεπει να τον αλλειψουν με πισσα και πουπουλα.Τον ρωτησαν αν ειναι νομιμη η μειωση αποδοχων που εγινε στον ΣΚΑΙ,και ειπε ΟΧΙ γιατι δεν εχει ψηφιστει ακομα ο νομος,και οτι θα ρωτησει την Κατσελη τι θα γινει...Την αλλη μερα ηταν καλεσμενος στον ΣΚΑΙ!!!
    Ρε τι ξυλο πρεπει να πεσει σ`αυτη τη χωρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ: ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΤΟ ΕΡΙΞΕ Ο ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ. ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΑΠΟΝΟ, ΕΤΣΙ;
    ( ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ, θυμηθείτε ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η Ελληνικη κυβερνηση αποφασισε πως το ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ δεν ανηκει στην ελληνικη επικρατεια.Οσο κι αν ακουγεται παραλογο,η κυβερνηση χαραζοντας την ΑΟΖ,αφηνει εξω απο αυτην, την περιοχη του Καστελλοριζου μαζι και την υφαλοκρηπιδα,για να μην ριξει λαδι στην φωτια με τους γειτονες μας.Υποστηριζει οτι η χαραξη της ΑΟΖ,θα ειναι πιο ευελικτη και αποτελεσματικη,αν αφησει εξω το Καστελλοριζο,αφου θα αποφυγει διαμαχες με τους Τουρκους.Ειναι μια απιστευτη δικαιολογια,και μια πραξη εσχατης προδοσιας,αφου δεν αναγνωριζει το Καστελλοριζο σαν ΕΛΛΗΝΙΚΟ,και επειδη ανοιγει διαπλατα την πορτα στους Τουρκους να πανε να γειτονεψουν με την ΑΟΖ της Αιγυπτου,αντλωντας οτι υπαρχει στον βυθο προς οφελος τους,και επισης "πνιγοντας" την ΑΟΖ της Κυπρου,που θα της αφαιρουν τα υποθαλασσια κοιτασματα.
    Ο Αργειτης υφυπουργος Μανιατης,δηλωσε οτι δημιουργειται επιτελους η περιβοητη επιτροπη,που θα ασχοληθει μ`αυτα τα θεματα,χωρις να πει το ποτε.Γκριζα ζωνη λοιπον και το Καστελλοριζο,μετα και τα Ιμια,και να δουμε ποιο ελληνικο νησι εχει σειρα.Και φυσικα μην περιμενετε να το πουν στις ειδησεις,αφου θα εχουν να ασχοληθουν με σοβαροτερα θεματα που τους σερβιραν οι του "κοντρολ".Την γιαφκα του Συνταγματος την ξερουν ολοι,κανεις ομως δεν κανει την αρχη να την τιναξουν στον αερα,αυτην και οσους εχει μεσα...
    Μετα τον Δρουτσα,εμφανιστηκε κι ο Μανιατης...
    Υφυπουργοι και οι δυο,και απο οτι φαινεται εχουν αναλαβει μαζι με αλλους υφυπουργους,να φερουν εις περας τις αποστολες που τους ανατεθηκαν χωρις να "βρεχοντε" οι υπουργοι τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημερα.
    Νεοτερα απο το μετωπο της τρομοκρατιας,το οποιο δεν λεει να ιδρωσει απο το στρημωγμα. Και πως θα μπορουσε αφου "γιαννης κερναει,γιαννης πινει";
    Σε νεα "εφοδο "των αρχων" στις γιαφκες των αφεντικων τους βρεθηκαν τα εξης:

    * 50 κιλα εκρικτικης υλης (χαρτονομισματα των 200 και 500 ευρω)
    * 5 χειροβομδιδες (πορισματα εξεταστικων επιτροπων)
    * 7 πιστολια,3 υποπολυβολα,3 καλασνικοφ (7 μισθολογικες αποδειξεις για παροχη υπηρεσιων 7 δημ. του mega 3 του Ant1 και 3 toy Skay.
    * Φυσιγγια (επιταγες)
    * 12 Σιγαστηρες. (12 βιογραφικα δικαστικων)
    * 200 γραμμ. ΤΝΤ. (η ακυρωθεισα συμβαση Μπουργκας-Αλεξανδρουπολης)
    * Υλικο ασυρματης ενδοσυνενοησης ( Panafon)
    * 4 παιδικες βατες ( Βατοπεδι)
    * 8 εγγραφες ομολογιες πιστεως ( το "Πιστευω" σε ομολογα)
    * 14 πακετα μακαρονια "misko",(τι δουλεια εχουν αυτα παλι;) και ενα dvd με διαφημιστικο υλικο,οπου παρουσιαζεται ενας καλοκαγαθος καλογηρος,καβαλα σε ενα γαιδουρακι, που το τραβα με χαρη ενας στρουμπουλος κυριος,να ατενιζει μια λημνη. (αυτοι οι "τρομοκρατες", περα απο αινιγματικοι,πρεπει να διαθετουν και ιδιομορφο χιουμορ)
    * Επισης βρεθηκαν 9 στιλο mont blank που χρησημευαν ως στιλετα.
    * Ενας εκτυπωτης, ενα fax (τηλεομοιοτυπια),δυο τηλεορασεις και τρεις δονητες double head, ολα μαρκας Siemens. Ακομα,μια μηχανη παρασκευης καφε μαρκας Krups ( εκτος απο αδιστακτοι οι "τρομοκρατες" εχουν και γουστο) ενα συραπτικο στοματος, και κλειδια διαφορα,πολυ θα αντιστοιχουν σε συρταρια αλλων,ξεχασμενων υποθεσεων.

    Η αστυνομια,που οταν δεν σπαει τα κεφαλια των αλλων σπαει τι δικο της,ετσι και τωρα,ψαχνει να βρει, να συνθεσει αυτο το παζλ ετεροκλητων ευρηματων και να φτασει κοντα στα ιχνη.

    Ο δε πολιτικος κοσμος συσσωμος, στεκομενος στο πλαι αυτης της δυσκολης και αοκνης προσπαθειας των αρχων,δηλωνει τον αποτροπιασμο του για αυτον τον αχαριστο,διεφθαρμενο,τεμπελη ακαματη και εν'τουτοις φτωχουλη λαουτζικο και δηλωνει απεριφραστα την κατακραυγη της στην ισοτητα και την θληβερη ομογενοποιηση των δικαιωματων και την αδικη διχως αλλο προσπαθεια κρυφων κυκλων να αποδοσουν επιδοματα σε πολιτεκνους,χηρες,θυματα ληστειων η τροχαιων καθως και απαξιουν να απαντησουν στην βδεληρη δηλωση 3 χιλιαδων καθηγητων για την -ακου κυριε- αυξηση των δαπανων και βελτιωση συνθηκων στην παιδεια. Οπως και δεν θα μεινουν αναπαντητες οι προκλησεις των κατοικων των απομακρυσμενων νησιων για την απρεπεια τους-υποκοινουμενοι ασφαλως αυτοι οι αγαθοι ψαραδες-να ζητησουν ιατρους και ακτοπλοικη συνδεση,μη λαμβανοντας υπ'οψην την νεαν,ευεργετικην αλλαγην που επιτελειται εις τα υδατα τους.
    Απεριφραστη και απασα,εκφραζει την συσπειρωση και συμπαρασταση της στην δοκιμαζουσα κυβερνηση,ευχομενοι να φτασουν γρηγορα στην λυση του γριφου που εθεσε προ δεκαετιων ο "νεος Περικλης"-Τριανταφυλλιδης-Καραμανλης ο θειος: Ποιος κυβερνα αυτον τον τοπο;
    Αν απαντησει κανεις βιαστικα "κυβερνα το πουσταριο, η μιζα και η κουτοπονηρια" θα ειναι προπετης,καθ'οτι ειναι βαθυτερα τα αιτια.
    Μονο να προσευχηθουμε,ολοι οι πολιτευομενοι και οι συν αυτων,σαν αλλοι κατατρεγμενοι προσκυνητες εις την Αγιαν Σοφιαν την ωρα του μεγαλου πολεμου,ετσι και εμεις να λαβωμεν δυναμην και να παρακαλεσομεν τον Ελλην θεο,να σωσει το γενος,απο αυτον τον απληστο πληθισμο που μας ελαχε να κυβερνουμε,που σαν ακριδες πεφτουν πανω στις σοδιες μας,απειλωντας το ειδος μας με εξαφανηση
    Ελπιζουμε να λαβει δυναμη-ποιος ξερει απο που- ο νεος καραφλος Ηροστρατος και να ολοκληρωσει το εργον που αφησε ημιτελες ο αρχαιος συνονοματος του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αδελφέ Στήβεν,
    Πριν πολλά χρόνια (μπορεί να’ ναι και είκοσι. Ίσως εσύ να θυμάσαι καλύτερα) κάποιες φορές που πηγαίναμε στο Σαββόπουλο ερχόταν μαζί και η «μ Άννα» σου . Θυμάμαι το αστείρευτο κέφι της για ζωή, τον αυθορμητισμό της, τη ζωντάνια και το χιούμορ της. Τότε ήταν, άλλωστε, μικτότερη απ’ ότι εμείς τώρα.
    ΄Ενας τέτοιος ωραίος άνθρωπος, περήφανος και αξιοπρεπής, όταν βρεθεί σε θέση μη αυτοεξυπηρέτησης δεν έχει πολλές επιλογές. Ίσως μόνο μια: την έξοδο.
    Και μάλιστα είναι εκείνος που θα επιλέξει το πότε, πού και πώς.
    Η «μ’Αννα» σου διάλεξε το πιο μακρύ ταξίδι.
    Εύχομαι σ’ εκείνη καλό ταξίδι και σ’ εσένα να κρατάς μόνο τις καλές αναμνήσεις .

    ΥΓ. Με πολύ χαρά διαπιστώνω – εγώ ένας μη ΑΕΚτζής- ότι τα κείμενα, πέρα από τα εξαιρετικά μη ποδοσφαιρικά δικά σου, περιλαμβάνουν πλέον, σχεδόν συστηματικά, και άλλου τύπου θεματολογία – πολιτικοοικονομικοκοινωνικοπολιτιστικοανθρώπινου ενδιαφέροντος- με επίσης καταπληκτικά κείμενα φίλων του blog.

    ΚΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ...η θάλασσα στο Αιγαίο θα είναι κυματώδης έως τρυκιμιώδης.Οι άνεμοι θα κυμανθούν από 6 εως επτα μποφόρ...
    ΛΕΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΠΕΛAΓΟΔΡΟΜΟΥΣΕ Η ΟΜΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ07 Δεκεμβρίου, 2010 17:46

    ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΕΙΑ .ΑΔΕΡΦΕ ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΗΜΑΣΑΙ.ΕΙΣΑΙ ΔΗΝΑΤΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥΧΩ ΕΜΠΙΣΤΟΣΗΝΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή