Ο ΠΟΛΩΝΟΣ

      Ξέρεις τι μπορείς να πάθεις, έτσι και σου χαλάσει η κουζίνα του σπιτιού; Πρώτον, να μείνεις νηστικός . Δεύτερον να γίνεις ρεζίλι στα παιδιά και στην σύζυγο σαν ηλεκτρολόγος του πολυτεχνείου, που αδυνατείς να αποκαταστήσεις την βλάβη. Και τρίτον, να ανακαλύψεις αλήθειες που δεν τις είχες σχηματοποιημένες στο μυαλό σου. Αλήθειες του Πολωνού τεχνικού , που δόξα τω θεώ βρέθηκε μέσα στη νύχτα.

     Την ώρα που ξεχαρβάλωνε το μαραφέτι, μπήκα κι εγώ μέσα για να του κάνω παρέα. Με προσποιητό ενδιαφέρον για την εργασία. Και το λέω προσποιητό διότι ποτέ στο μέλλον δεν σκοπεύω να φτιάξω κάποια κουζίνα, όσο κι αν ευτελιστεί το επάγγελμα του μηχανικού. Προτιμώ να σερβίρω μακαρονάδες μήπως γνωρίσω καμιά κρυφοκαυλωμένη. Τώρα θα μου πείτε ότι μπορεί και μια νοικοκυρά να είναι έτοιμη να το κάνει. Εντάξει, αλλά εγώ προτιμώ τον χώρο του εστιατορίου.

Ο διάλογος με τον Γιώργο, τον απίστευτα , όπως όλοι οι Πολωνοί, καταρτισμένο τεχνικό, μοιραία αντικατέστησε τις δήθεν τεχνικές ερωτήσεις μου:

        - Πώς πάνε οι δουλειές ;

        - Πώς να πάνε; Σκατά. Πέφτουν οι καταναλώσεις, πέφτουν οι παραγωγές, μοιραία πέφτει κι ο ποιοτικός έλεγχος με τον οποίο ασχολούμαι εμπορικά. Όποιος μπορεί να τον αποφύγει, δεν τον κάνει.. Θα πάω σε απολύσεις μπας κι επιβιώσει η εταιρεία.

        - Και πού θα πάει αυτό το πράμα αφεντικό, ξαναρώτησε, βγάζοντας μια λιγδιασμένη βίδα.

        - Πού να πάει; Στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Θα πεινάσει κόσμος. Αν και νομίζω ότι το σχέδιο είναι γενικότερο. Να σε ξεφτιλίσουν σαν άνεργο και νοικοκύρη κι αφού σε στεγνώσουν πλήρως από χρήμα, να σου παρουσιάσουν κάποιον επενδυτή, αδιάφορης πλέον προέλευσης και συνείδησης, και να αναγκαστείς να πεις κι ευχαριστώ που θα βρεις μια δουλίτσα για το καρβέλι. Και νομίζω ότι το σχέδιο είναι τελικά να ξεπουληθεί η χώρα.

Είχα αμολήσει την βαθυστόχαστη μπαρούφα μου μπας και μου δώσει κάποιο κουράγιο διαφωνώντας με μένα ο μπαρουτοκαπνισμένος τεχνικός. Μάταια όμως η προσπάθεια μου.
        -Κι εγώ έτσι τα βλέπω τα πράματα, μου είπε. Βλέπεις…
        -Τι να βλέπω. Βλέπω τεράστια κοινωνική αναταραχή, τον διέκοψα που ήθελε να με ρίξει κι άλλο στην κατάθλιψη.
       -Αφεντικό, καλά τα βλέπεις αλλά παραβλέπεις κι άλλα πράματα. Εμείς στην Πολωνία τα έχουμε περάσει όλα αυτά. Νύχτα έφυγα, κρυφά. Δεν μου πήγαινε ρε παιδί μου η κατάσταση. Ήθελα να δουλεύω και να αμείβομαι. Και να καλυτερεύω την ζωή μου. Και δεν υπήρχε τίποτα. Ό,τι παρήγαγε η χώρα μας, ήταν σε ρωσική κατοχή. Αυτοί τα παίρνανε όλα. Αλλά μέσα στο δράμα μας, είχαμε και μια τύχη. ΔΙΟΤΙ ΤΟΝ ΞΕΡΑΜΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ. Τον βλέπαμε. Μπορούσαμε λοιπόν να οργανωθούμε, να στρατευθούμε, να παλέψουμε.

Και συνέχισε, ενώ εγώ τον κοίταζα σαν μίζερη κότα.
        -Εδώ ο εχθρός είναι αόρατος. Έχετε φέρει κάτι ειδήμονες για την σωτηρία της χώρας, που όμως εξυπηρετούν άλλους. Πιο ψηλά άφαντους. Και σας ζαλίζουν και σας παραπληροφορούν τα μέσα ενημέρωσης. Δισεκατομμύρια παίρνουν για το έργο τους. Κι έχετε και την βουλή που ο καθένας δήθεν αγωνίζεται για το καλό σας. Σε πλήρη συνεννόηση. Ο διχασμός του λαού είναι επιβεβλημένος για το σχέδιο.
         -Τι λες ρε Γιώργο; Εδώ θα γίνει της πουτάνας. Θα έχουμε νεκρούς, αντίδραση , αντίσταση κι αγχόνες στο Σύνταγμα, συνέχιζα την ανεδαφική ελπίδα μου σαν στρουθοκάμηλος που έκρυβε σιγά –σιγά το κεφάλι της στην άμμο την ώρα που ο τεχνικός παίρναγε την μόνωση στο ρολόι της κουζίνας που ήταν υπεύθυνο για την πυρηνική καταστροφή που μας είχε βρει.
         -Αφεντικό, πήγαινε να σηκώσεις τις ασφάλειες του πίνακα. Πιστεύω ότι η μηχανή δουλεύει πλέον. Δέχτηκα την εντολή και βγήκα από το χώμα .
        Ήμουν χρήσιμος ξανά. Πήγα και σήκωσα τον ρελέ. Δεν ξανάπεσε, ούτε βγήκαν σπίθες όπως πριν. Πλέον είχε μείνει μόνο η επανασυναρμολόγηση της διαβολοσυσκευής για να τελειώσει η εργασία και να ψηθούν και τα μπιφτέκια. Είχε πέσει πείνα στο σπίτι που μαζί με αυτήν ερχόταν και μια νευρικότητα και μια αγωνία. Να κάνουμε μη προγραμματισμένη νηστεία; Γύρισα στον χώρο της κουζίνας.
       -Όλα εντάξει αδερφέ. Το είχα πει ότι έφταιγε το ρολόϊ, ανακοίνωσα στον τεχνικό που με κοίταζε απαθέστατα.
       -Και το πρόβλημα αφεντικό , είναι ότι δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Διότι στην Ελλάδα πλέον, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΔΡΑΣ. Δηλαδή κάποιος που να βγει μπροστά και να ενώσει τον κόσμο. Και να καταγγείλει κάτι. Βλέπεις στην Πολωνία είχαμε κι άλλη τύχη. Αυτός ο Βαλέσα, ξέρεις τι ξύλο είχε φάει; Τι φυλακές; Του σπάζανε τα κόκαλα κι αυτός εκεί. Στον χαβά του. Μιλάμε για αρχίδια όμως, όχι για ελληνικές κολώνιες. Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν «εργαλεία» αφεντικό. Μην περιμένεις τίποτα. Πάω να δω τον πίνακα της ΔΕΗ..
       -Ρε συ Γιώργο, σου είπα ότι τα έλεγξα όλα.
       -Εντάξει, αλλά ένα λάθος να έχεις κάνει, αυτό θα είναι μοιραίο για μένα. Άνθρωποι είμαστε. Στην δουλειά μου προτιμώ εγώ να έχω να έχω το τελευταίο μάτι. Τι, θα καλύψει την γυναίκα και τα παιδιά μου η αποζημίωση κατά την διάρκεια εργατικού ατυχήματος; Και να σου πω και κάτι άλλο. Σε θεωρώ υπεύθυνο μεν, αλλά είσαι κι Έλληνας δε. Συμπάθα με.
       Άφωνος εγώ παρατηρούσα την κουζίνα που θα δούλευε πλέον. Δεν πα να λέει ο,τι θέλει, σκέφτηκα. Εγώ την δουλειά μου την είχα κάνει.

-Γιώργο, τι σου χρωστάω;
-Τίποτα αφεντικό. Ήταν υποχρέωση μου να έρθω. Έχω φάει γλυκό ψωμί στο σπίτι αυτό. Τώρα, κερδίζω χωρίς να εισπράττω. Και βάλε πλώρη για καινούργια κουζίνα. Πόσο να αντέξει αυτή. Την έχουμε ξαναφτιάξει εξ άλλου.
-Να κεράσω κάτι τουλάχιστον;
-Όχι ευχαριστώ. Έχω και ουρικό οξύ. Αλλά κι εσύ δεν πας πίσω. Βλέπω το πόδι σου τούμπανο
-Μια μέλισσα με τσίμπησε.
-Να προσέχεις τις μέλισσες αφεντικό. Δεν είναι τόσο αθώες όσο φαίνονται. Γιωργάκηδες είναι.