Α Ε Κ - ΟΦΗ

             Πώς ξεκίνησε έτσι ημέρα ρε παιδιά και πώς κατέληξε; Μια χαρά ήλιος το πρωί και προσδοκίες για καλή προσέλευση του κόσμου στο γήπεδο και μετά βροχή και σούπερ υγρασία. Να σου τρυπάει τα κόκαλα, την ώρα που ντοπαρισμένος από τα φάρμακα της γρίππης προχώραγα προς το γήπεδο για να δω άλλον έναν τελικό. Με μια ομάδα ρε αδερφέ, που παρά την κρητική καταγωγή της πάντα ήθελε να ανήκει σε κάποιο άρμα. Τότε παλιά στην αλογοτροφή και σήμερα στον χάπια. Τέλος πάντων, η ευχή μου ήταν το ματς να πήγαινε αντιστρόφως ανάλογα με την εξέλιξη της ημέρας.
               Και τι να πούμε για το πρώτο μέρος; Ειλικρινά φέτος δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί τέτοιο πνίξιμο αντιπάλου. Μια τρομακτική αμυντική λειτουργία, που ανάγκασε τον αντίπαλο να μην έχει περάσει την σέντρα. Παρά τον παίκτη λιγότερο που είχαμε, δηλαδή τον Γκερέϊρο, τα πάντα δούλευαν εκπληκτικά ανασταλτικά. Με περίσσειο πάθος και τρομερή αποφασιστικότητα. Τα μηνύματα λοιπόν ήταν καλά για την διάθεση και την όρεξη για τους βαθμούς.
             Μετά όμως ξεκίναγε και το δημιουργικό κομμάτι. Το οποίο ήταν η απόλυτη αποτυχία. Κακός ο Κορδρέρο, κακός ο Φούντας, λίγος ο Αρκούδας κι ο Τσουμάγκας, τι να περιμένεις; Πολλές τελικές βέβαια, αλλά αυτές προήλθαν από λάθη των αμυντικών των Κρητών παρά από το καθαρό μας μυαλό. Και δεν μας έφτανε κι αυτό αλλά στην μοναδική φορά που ο ΟΦΗ μπήκε στην περιοχή από στημένη φάση, φάγαμε και το γκολ από τον προσωπικό αντίπαλο του Κουτρουμπή που φάνταζε ο κορυφαίος παίκτης του πρώτου ημιχρόνιου. Σαν τραγωδία έμοιαζε η εξέλιξη και σαν αντιγραφή της σημερινής ημέρας. Με χρόνο όμως μπροστά και με έναν αντίπαλο που δεν ήταν και ιδιαίτερο φόβητρο. Δυό σέντερ μπακ όλα κι όλα, που κάνανε την ζημιά.
             Και μετά να αλλάζουν πάλι τα πράματα. Χωρίς η ομάδα να έχει την ίδια απόδοση αμυντικά, απλά με κάποια στοιχειώδη σέντρα του Τσουμάγκα να φέρνουμε στα ίσα το παιχνίδι με το δώρο που μας έκανε η διοίκηση της αλογοτροφής. Και να φωνάζει πια η κατάσταση για αλλαγή του Ρότζερ. Τίποα ο πάγκος. Άκρα του τάφου σιωπή παρά τις ολόσωστες προβλέψεις του φιλικού site οτι σήμερα δεν θα υπήρχε βροχή. Να τους πάρουμε για προγνώσεις γενικά. Ή για μανικιούρ, αφού νύχι δεν μου είχε μείνει από το άγχος. Είναι τρομερό να μην σε βοηθάει ο προπονητής που κι αυτός στηρίζεται στην φανέλα.
          Είχε δυσκολέψει βέβαια κι ο αγωνιστικός χώρος και το παιχνίδι θα πήγαινε καθαρά στην αντοχή της ψυχής. Θύμιζε παράταση και υπέρβαση των εργομετρικών που όσοι έχουν διαβάσει τις σχετικές εξετάσεις μάλλον θα τράβαγε τα μαλλιά του. Όμως ο Φούντας σωστά έφευγε έξω και σωστά πήγαινε για αλλαγή το σύστημα αφού ο Ρίκα τα είχε φτύσει. Και η ισοπαλία πλέον, δεν φάνταζε τόσο άσχημη μια και ο κάθε βαθμός είναι χρήσιμος. Έστω κι αν το ματς έπρεπε να είχε τελειώσει από το πρώτο μέρος.
            Τι έγινε στο τέλος; Το γνωστό τουρλουμπούκι. Η χαρά του Χίτσκοκ. Διότι σίγουρα ο καιρός και το χόρτο δεν ευνοεί αυτόν που προσπαθεί να κάνει παιχνίδι, αλλά και η ΑΕΚ τα ήθελε αφού έδωσε όλο το γήπεδο, μετά το Τριτσώνειο γκολ του Παυλή. Που δεν έχω κανένα πρόβλημα να παραδεχτώ οτι ήταν άκυρο, ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑ. Φυσικά κάποιοι θα δυσαρεστηθούν, αλλά είπαμε οτι  η ΑΕΚ έχει γίνει life style. Κι ίδια με τους άλλους.
             Υπάρχει όμως κι ένα συμπέρασμα, θέσφατο του ποδοσφαίρου. Κι αυτό είναι οτι η ΑΕΚ κέρδισε δίκαια βάσει απόδοσης στο πρώτο μέρος. Και η νίκη που θα μπορούσε να είναι καθαρή, μαυρώθηκε από την κακή της απόδοση στο δεύτερο και το τρομακτικό σπρώξιμο από την διαιτησία. Φυσικά ο απόφοιτος του Κολλεγίου Τριτσώνης δεν πρόκειται να κατηγορηθεί από εμάς αλλά από κάποιους που δεν δικαιούνταν τίποτα στο γήπεδο. Από νορμάλ όμως φιλάθλους, γάμα τα. Αυτοί οι νορμάλ που σίγουρα θα αναγνωρίσουν κορυφαίο τον Κουτρουμπή και μετά τον Μητρόπουλο του δεύτερου μέρους. Oi life style βέβαια θα έχουν πάλι MVP τον Πετρόπουλο, που σήμερα ήταν ίδιος με τον Φούντα. Φυσικά το σπουδαίο είναι οτι η ΑΕΚ κέρδισε με ανατροπή αποτελέσματος σαν συνέχεια ψυχής από το ματς στο Χαριλάου. Κι αυτό κρεμάει βαρίδια στα όργανα.
                                         ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ.
               Υγ 1( όχι πολύ σημαντικό ) : Κάποια νούμερα που το παίζουν πολιτισμένοι Αεκτζήδες, ίδρυσαν ένα καφενείο στο οποίο με προσκάλεσαν. Πήγα κι εγώ κι έγραψα ένα σχόλιο και προσεβλήθησαν κάτι κοτάρες λυράτες επειδή χρησιμοποίησα την λέξη " μαλάκας " στα κεφαλαία κιόλας. Εθίγησαν μια γιατράρα και κάποιος άλλος που δεν ξέρω τι ρόλο βαράει στο καφενείο κι οπότε με διέγραψαν. Στο ίδιο καφενείο είχα γράψει, την ώρα που μιλάγανε για τον Τριτσώνη και την σφαγή που ερχόταν, οτι ο "Τριτσώνης είναι σπαθί." Πριν την διαγραφή μου. Πού να ξέρουν οι καφενόβιοι οτι ο άνθρωπος είναι βλήμα Αεκτζής, σαν τον πατέρα του. Αλλά άμα ξέρανε στο καφενείο θα πηγαίνανε σαν γκόμενες και supporters; Πού μάθανε την δημοσιογραφία; Από τον Κετσέ που διαμαρτυρήθηκαν οτι τους διέγραψε. Και καλά έκανε. Το ίδιο δεν κάνανε κι αυτοί;
               Υγ2. Ο μαλάκας, αν ήξερε οτι είναι τέτοιος, απλά θα υπήρχε και περίπτωση και να θεραπευτεί.