ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ

            Καιρό δεν είχαμε να περάσουμε ήρεμη Κυριακή; Τι ρωτάω τώρα ε; Χωρίς άγχος να σηκώνεσαι, να ανεβάζεις τα πόδια στην καρέκλα  και να παρακολουθείς τις ελληνικές τιτανομαχίες με κρυφό χαμόγελο αφού και τα αποτελέσματα έρχονται βολικά. Τι σου κάνει μια απλή νίκη; Σε πάει στα ουράνια και σχεδόν πετάς τις γκρίνιες στο καλάθι των αχρήστων. Είναι κλασσικό σύμπτωμα οπαδισμού, που δεν χρειάζεται θεραπεία. Αυτή είναι η αλήθεια. Το μόνο που θα σε έσωζε, θα ήταν κόψιμο με μαχαίρι.
          Και ξαφνικά όλα πάνε καλά. Μπαίνουν τα ψιλά, σοβαρεύεται ο Λίνεν και δεν χωρίζει την ομάδα σε παιδιά κι αποπαίδια, δουλεύει το νέο σύστημα κι όλα πάνε καλά με Κόκα Κόλα. Ακόμη και η συγκέντρωση της Τρίτης αποκτάει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Μια ωραία εβδομάδα λοιπόν που θα μας δώσει την ευκαιρία να δούμε κι άλλα θέματα μέχρι την άλλη Κυριακή, σε παιχνίδι που αυτήν την στιγμή φαντάζει σαν ημιτελικός. Να ξεκουραστούμε λιγάκι κι εμείς από τα ματς χωρίς αύριο.
          Που λέει ο λόγος βέβαια. Διότι αυτή η ΑΕΚ, δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να διαλέξει παιχνίδια κι άρα πρέπει να πάει στη Σαλονίκη με στόχο βαθμούς και στην χειρότερη περίπτωση βαθμό. Ακόμα κι αυτός είναι απαραίτητος στην στοχοποίηση των 25 πόντων, που κατά την γνώμη θα φέρουν την σωτηρία. Και καλό είναι να κρατάμε και στην άκρη του μυαλού μας οτι η προσφυγή της αλογοτροφής για την αύξηση των ομάδων, δεν έχει τελεσιδικήσει. Άρα ψάχνουμε για τρεις ομάδες, που πρέπει να βλέπουν την πλάτη μας, παρόλο που ο υφυπουργός του αθλητισμού - ξέρετε αυτός που είναι εναντίον της ντόπας και της βίας - θα κάνει τα πάντα για την αύξηση μπας και κρατήσει την σκουληκοειδή ( εννοώ Αρειανή ) πελατεία του.
            Φυσικά και δεν τρομάζει ο Άρης έτσι όπως είναι κι έτσι όπως τον είδα και στο Ηράκλειο. Αυτό όμως δεν λέει τίποτα. Σοβαρό προπονητή έχει, καλές πλάτες που παραβιάζουν ακόμα και το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου με την υπαγωγή στο άρθρο 99 ( κανονικά θάπρεπε νάχε φάει ήδη μείον δέκα βαθμούς ) κι αρκετή δυνατή έδρα. Και παίζει κι αυτός την φανέλα του απέναντι σε μας, όπως κι όλες οι αδύνατες ομάδες που από εδώ και πέρα στην όποια φόρα τους δίνει η έδρα τους θα ποντάρουν.
           Όπως κι εμείς, που πρακτικά θα πρέπει να πάρουμε τα επόμενα δύο εντός έδρας παιχνίδια τα οποία πράγματι θα είναι τελικοί. Αυτά είναι από καθαρά αγωνιστική σκοπιά και αξία σκοπιμότητας βαθμών. Διότι υπάρχει και η ψυχολογική μεριά. Τόσο για τα παιδιά μας όσο και για τους αντίπαλους. Μια νίκη εκτός έδρας μας δίνει φτερά και στέλνει σε βαθύ σκοτάδι τον γηπεδούχο. Αυτό δυστυχώς είναι το παιχνίδι που πρέπει να ακολουθήσει η ομάδα μας που δεν ξέρει καθόλου καλά να διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις που ακόμα και για τον Άρη είναι ψωμοτύρι.
          Τα μηνύματα όμως που πήραμε στο σαββατιάτικο παιχνίδι ήταν πολύ θετικά. Με την τακτική δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε αφού τα έχουμε πει εδώ μέσα από το καλοκαίρι. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, είτε διάβασαν οι ιθύνοντες είτε κατάλαβαν το πάναπλο : Η τακτική δεν είναι πείσμα. Θυμηθείτε εκείνο τον μαλάκα τον Δώνη που όταν τον φέρανε στην ΑΕΚ ήθελε να παίξει 4-3-3 μεταμορφώνοντας τον Ριβάλντο σε εξτρέμ. Η τακτική είναι σαν τον ρούχο που ακολουθεί το κορμί σου. Φανταστείτε μια χοντροκώλα με κολάν. Φανταστείτε μια άβυζη να θέλει σώνει και καλά να προβάλει το μπούστο της. ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ κατά πρώτον και κατά δεύτερον to budget των βαθμών που έχεις πλανάρει.
           Αυτές οι δυό πολύ καλές στιγμές της Ξάνθης, που ευτυχώς δεν πληρώσαμε, ήταν καθαρό αποτέλεσμα του οτι μπροστά από τα μπακ μας, δεν υπήρχαν οι πλάγιοι για υποστήριξη. Ένας πραγματικός κίνδυνος για τον ρόμβο, που για να υποστηριχτεί παικτικά θέλει έναν Κασάπη από την μια κι έναν Αρδίζογλου από την άλλη.  Που τέτοιους δεν έχουμε κι αυτό που λέω δεν είναι μομφή ούτε για τον Βλάχο ( που μου αρέσει πολύ ) ούτε για τον Τσουμάγκα ( που συνυπολογίστε και το τρακ της πρεμιέρας του ).
          Και φυσικά ο ρόμβος είναι ας πούμε οκ, σε εντός έδρας παιχνίδια. Που θεωρητικά ο αντίπαλος θα σε περιμένει κάποια ώρα, αυτήν που σου δίνει την πολυτέλεια να παίζεις με δυό επιτελικούς. Τον Γκερέϊρο και τον Κορδρέρο ας πούμε. Διότι να μην γελιόμαστε. Ο Ισπανός δεν είναι αμυντικό χαφ, άσχετα αν ο Τσιάρτας μας τον έφερε σαν τέτοιο. Κι ο άνθρωπος επειδή είναι επαγγελματίας, τραβάει την ανηφόρα του κι αυτός. Με επιτυχία είναι αλήθεια κι ακόμα ευκολότερα τώρα που ήρθε ο Μητρόπουλος. Κι άρα ο ρόμβος μπορεί να ανοίξει στην ευθεία αφού πλέον υπάρχει ο Φούντας αλλά κι ο Καραλής. Πιθανώς κι άυριο κι ο Κλωναρίδης, όπως λένε τα ρεπορτάζ, που εγώ όμως το αποκλείω. Πιο πιθανό βλέπω τον Γιανιώτα λόγω μανατζαρίσματος.
            Επομένως για να μην πολυλογούμε, στα εκτός έδρας που θέλεις τρέξιμο κύρια στην αμυντική λειτουργία που περισσότερο θα είναι παθητική, ο Γκερέϊρο κάθεται στην άκρη και χρησιμοποείς τον Κατίδη, που είναι αλητόμπαλα, είτε σαν δεύτερο επιθετικό είτε στην θέση του προχθεσινού Ρίκα, έχοντας στο μυαλό οτι ο Κατσικοκέρης ( μην γελιέστε επειδή είναι άτεχνος ) άνετα ασκεί επιθετική άμυνα στα μπακ των αντιπάλων κι άνετα βοηθάει τον Πετρόπουλο ψηλά σαν περιφερειακός επιθετικός ή καθαρός σέντερ φορ όταν ο κανονικός τραβιέται στα πλάγια. Θυμηθείτε τον Λυμπερόπουλο με τον Μπλάνκο.
             Αν λοιπόν δεχτούμε οτι πάμε σε παιχνίδι σκοπιμότητας την Κυριακή, καλό θα ήταν ο Πετρόπουλος να προφυλαχτεί και να εκτίσει την ποινή των καρτών σε αυτό το ματς. Θα είναι πιο χρήσιμος στους τελικούς, λέω εγώ. Κι επειδή θα πέσει και μπόλικο ξύλο στο Χαριλάου, καλό είναι να μπουν πιο άτεχνοι μέσα, πεισματωμένοι που είναι παγκίτες - πληρωμένοι κιόλας - και να χρεωθούν τις κάρτες της διαιτησίας που ούτως ή άλλως θα είναι κόντρα ( και δεν το παίζω Αλαφούζος απλά γνωρίζω τους νταβατζήδες των υπουργείων ).
             Υγ1. Μην υποτιμάτε τον Φέτση και τον Κωτσαρίδη. Είναι πολύ χρήσιμοι και θυμηθείτε με του χρόνου μετά από αυτήν την πολύ δύσκολη χρονιά, τι εμπειρίες θα κουβαλάνε. Και λογίστε μαζί τον Γροντή και τον Τσαμουρλίδη, ΕΦΟΣΟΝ ΒΕΒΑΙΑ ΤΑ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΚΑΤΙ ΝΑ ΦΥΤΡΩΣΕΙ.
              Υγ2. Κι άλλα ΜΙΝΙΜΟΥΜ. Από Σορεντίνο ΚΙ ΑΠΟ ELEVEN. Θαρθούν κι από την μεταπώληση του Μανού. Λίγη υπομόνή.
             Υγ3. Με άφησαν άναυδο οι δηλώσεις του Πετρόπουλου. Σπουδαίος χαρακτήρας και άντρακλας. Πραγματικά κατανόησα γιατί δεν άκουγε τις χήρες της εξέδρας μας που του φώναζαν να πέσει για να πάρει πέναλτυ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΗΤΑΝ ΞΕΝΟ ΣΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΟΓΟΤΡΟΦΗ.
              Υγ4. Ευτυχώς το έβαλε ο Τζιμπούρ και η Nova σήμερα είχε κανονική ροή αγώνων. Διότι ακόμα τον Λεβαδειακό θα βλέπαμε.