ΑΡΗΣ - Α Ε Κ

            Τι μέρα κι η σημερινή; Να υπάρχει οικιακή οικογενειακή γιορτή για τα ογδοηκοστά γενέθλια της πεθεράς μου και το βραδυνό φαγητό να πέφτει πάνω στον αγώνα εναντίον των σκουληκιών. Κάτι έπρεπε να αλλάξω. Μπήκε λοιπόν μπροστά η διπλωματία του γαμπρού :
            - Μα μητέρα ( είχα και λουλούδια αλά μπρατσέτα ), περιμένατε ογδόντα χρόνια για την σημερινή επέτειο. Σας είναι δύσκολο να περιμένετε άλλη μια ώρα; Μέχρι τις 10 δηλαδή. Ούτως ή άλλως η ηλικία σας, δεν πρόκειται να αλλάξει.
           - Πάλι η ΑΕΚ παίζει; Σιγά τα μούσμουλα. Άντε το πολύ να φέρει καμιά ισοπαλία σαν εμάς χθες ( αλογοτροφή η συγκεκριμένη ). Εντάξει στις δέκα λοιπόν.
              Που βέβαια η ΑΕΚ παίζει πάντα για τη νίκη, αλλά πριν τον αγώνα σκεφτόμουν οτι θα ήμουν κι ευχαριστημένος με μια ισοπαλία. Γιατί; Ε, άνθρωπος είμαι κι εγώ και πέφτω θύμα της ενημέρωσης. Τα μέσα μας, μιλάνε για πόλεμο στον οποίο μάλιστα έχει ενταχθεί κι ο χάπιας με τους δανεισμούς των παροπλισμένων υπερπαικτών του. Τρίχες δηλαδή, αφού όσο πιο γρήγορα ρίχνεις νέους παίκτες μέσα σε μια ενδεκάδα, τόσες περισσότερες ελπίδες έχει ο αντίπαλος να σε βρει αμοντάριστο χώρια την φάπα την ψυχολογική του να πηγαίνεις από το πρώτο μαγαζί σε κάποιο που έχει κάνει αίτηση για πτώχευση. Οψόμεθα λοιπόν.
                Και είδαμε το πρώτο μέρος, που μετά το πρώτο δεκάλεπτο που ο Άρης είχε την εδαφική υπεροχή λόγω κόσμου και γήπεδου, σιγά σιγά εμφάνισε τις γνωστές του αδυναμίες και η ΑΕΚ φάνταζε οτι αμυνόταν σωστά. Που δεν ήταν καθόλου έτσι κι απόλυτα λογικά όταν ο Γκερέϊρο ήταν σταθερά εκτός ρυθμού παιχνιδιού. Ένα παιχνίδι που πήγε ελαφρώς στον τσαμπουκά των προσωπικών μονομαχιών, χωρίς κάποιο τέμπο και καμία εκατέρωθεν ορθολογική ανάπτυξη. Ο αδύναμος κρίκος σε εμάς ήταν το κεντρικό δίδυμο και στον αντίπαλο η δεξιά του μεριά. Οι προπονητές αυτά τα θεώρησαν λεπτομέρειες.
               Ένα λοιπόν κακό ημιχρόνιο, που για μας παίρνει σοβαρές διορθώσεις αφού φωνάζει για Κατίδη. Χρειάζεται λίγη αλήτικη μπάλα και περισσότερη τεχνική, που έτσι όπως μαρκάρουν οι παίκτες του αντίπαλου, γρήγορα θα φορτωθούν κάρτες. Όπως φωνάζει το παιχνίδι και για περισσότερη κατοχή μπάλας και για έναν ακόμα στον άξονα ( λόγω ρόμβου ), που όμως να έχει την κάθετη μετωπική διείσδυση. Κορυφαίοι στο τμήμα αυτο του αγώνα, ήταν οι Μητρόπουλος και Μπουγαίδης. Σε ένα χρονικό διάστημα, που οι τελικές προσπάθειες περισσότερο τρόμαξαν τα νυχτοπούλια παρά τους τερματοφύλακες. Και με εξέλιξη, που βολεύει την ομάδα μας όπως εξ άλλου και τα αποτελέσματα της αγωνιστικής.
              Κι η συνέχεια ήταν ανάλογη. Το τουρλουμπούκι συνεχίστηκε κι ήταν να σπας την τηλεόραση από το μπραντεφέρ στο κέντρο του γηπέδου κι από τον εξοργιστικότατο Λίνεν που δεν ξέρω τι διάολο σκέφτηκε με τον Καραλή. Κι ένα ματς κομμένο και ραμμένο για ισοπαλία, έγινε επικίνδυνο για το λάθος που στο προσφέρει η έδρα. Που δεν έχω κανένα παράπονο. ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΔΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΘΑ ΚΑΝΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ. ΣΑΝ ΟΠΑΔΟΙ.
                Δεν είναι εδώ η ουσία. Η ουσία είναι οτι η ΑΕΚ ήταν κάκιστη στο δεύτερο μέρος και βολευόταν να κοιτάει μια εντελώς ακίνδυνη ομάδα, χωρίς να μπορεί να καταλάβει τι κέρδος θα μπορούσε να έχει από τον εαυτό της κι όχι από την ισοπαλία της Ξάνθης. Διότι ο προπονητής έκανε άνω κάτω την ομάδα, χωρίς λόγο. Και πρέπει να ψαχτεί με αυτούς τους τελικούς που έρχονται για τις μαλάκίες του. Επιτέλους, δεν παίζουμε και με τίποτα σοβαρούς αντιπάλους για τόσο σεβασμό.
                ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΚΟΡ. Βλέπετε είμαι της σχολής του Φάντροκ, δηλαδή " αν θέλετε να μιλήσουμε για το ματς, ξεχάστε το σκορ." Και για το ματς εγώ αυτά είδα. ΚΑΙ ΤΙΜΙΑ ΟΜΟΛΟΓΩ, ΟΤΙ ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΓΚΟΛ ΉΤΑΝ ΟΦΣΑΙΝΤ, αλλά σίγουρα θα είχα δει οτι ο Τσούπρος άδικα έφαγε κόκκινη αφού από ένα σημείο και μετά ο Αναστάσης ήθελε να βγει κορυφαίος του αγώνα κι οπότε ο σκόρερ του Άρη έπρεπε να βγει διότι του χάλασε την σούπα. ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΗ Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΤΟΝ ΣΚΟΡΕΡ ΔΙΟΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΧΑΜΕ ΜΙΑ ΨΙΛΟΤΙΜΗ ΣΤΟ ΝΕΚΡΟ. Επιτέλους σε αυτήν την κωλοχώρα που η διαδικασία νικάει την ουσία κι άρα έχουμε τον θρίαμβο της γραφειοκρατίας. ΔΕΝ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ. ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ, αν κι επειδή είναι φτιαγμένος από νεοέλληνες, αμφιβάλω οτι έχει κάποια άϋλη υπόσταση.
             Συμπερασματικά, το αποτέλεσμα είναι δίκαιο. Δυό τίποτες, βάλανε γκολ αντί να μείνουνε στα κουλούρια. Είναι καλό αποτέλεσμα για μας αφού από την Δευτέρα αυτά έλεγα κι αφού τώρα τα μέσα ενημέρωσης θα παρουσιάσουν οτι η ΑΕΚ πήγε κόντρα στον χάπια, στον διαιτητή και στην μοίρα του αγώνα. ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ. Και τα ίδια υποθέτω θα γράψουν και οι φυλλάδες της συμπρωτεύουσας για το κράτος της Αθήνας. ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΔΗΛΑΔΗ και προχωράμε ελληνικά. Θα ψάξει κανείς να βρει τι είδαμε στο γήπεδο; Τι μαλακίες κάνανε οι προπονητές;ΡΕ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ. Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ ΝΑΝΑΙ ΚΑΛΑ.
                          ΧΑΙΡΕΣΘΕ.