ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΟΥΛΙΤΖ

Είναι να παθαίνεις ζαπλαμά. Να μαθαίνεις σαν Κρίστι Μπρίνκλεϋ ότι σε απάτησε ο άνδρας σου. Ένας μηδέν αρχιτέκτονας, ονόματι Πήτερ Κουκ, που ενώ του τα είχες όλα πληρωμένα, να πηγαίνει με μια άσημη δεκαοκτάρα . Να φτύνει ο τίποτας τις βίλες, τα κότερα και τα ογδόντα εκατομμύρια δολάρια του κοινού τραπεζικού λογαριασμού. Να μην τον ενδιαφέρει η κορμάρα και η προσωπάρα της γυναικάρας του, τέως μοντέλου κι από τις μεγαλύτερες μουνάρες της Αμερικής, και να ασχολείται με μια μπουρούχα, όπως την είδα στις φωτογραφίες. Τρελάθηκαν όλοι. Όλοι; Όχι βέβαια. Υπάρχουν κι άνθρωποι που γνωρίζουν το σύνδρομο Κούλιτζ.

Έχουν γίνει πειράματα για την σεξουαλική ζωή των ανδρών. Σε ένα κλουβί που είχαν απομονώσει έναν νταβραντισμένο ποντικό, βάλανε και πέντε ποντικίνες. Για δύο ημέρες έγινε χαμός από το πήδημα. Μετά όμως, και παρότι τα θηλυκά γουστάρανε, ο αρσενικός ήταν παντελώς αδιάφορος. Του πήραν αίμα οι επιστήμονες και διαπίστωσαν πτώση τεστοστερόνης στον οργανισμό του.

Ήταν άρρωστος ο γαμιάς μας; Άλλοι είπαν ναι κι άλλοι είπαν όχι από τους ηδονοβλεψίες ειδικούς. Αλλά, πριν προχωρήσουν σε ενέσεις βιάγκρα, έκαναν αντικατάσταση του θηλυκού πληθυσμού. Οπότε για ένα διήμερο ο αρσενικός έκανε μακελειό. Δεν προλάβαινε ούτε να σκουπιστεί. Μετά ξαναπέσαν οι ορέξεις και οι επιδόσεις. Οι επιστήμονες ξαναπαίρνοντας αίμα, ασχολήθηκαν πλέον με την ντοπαμίνη. Την ουσία που είναι υπεύθυνη για την ευχαρίστηση.

Και τι βρήκαν οι εντεταλμένοι της έρευνας; Τίποτα το ιδιαίτερα σπουδαίο. Απλά ανακοίνωσαν, ότι ο αρσενικός ποντικός βαριέται να πηδάει την ίδια γυναίκα συνέχεια, κι ανανεώνεται ακαριαία στην εμφάνιση κάποιου καινούργιου θηλυκού. Το ίδιο δε χαρακτηριστικό, ταυτοποιήθηκε ότι υπάρχει και στις αρσενικές ακρίδες, τα φίδια , τα ελάφια και στους κροκόδειλους. Κι αυτό το γνώρισμα οφείλεται σε κάποιον υποθάλαμο του εγκέφαλου που είναι υπεύθυνος για την ηδονή. Που όμως τέτοιο δωμάτιο δεν υπάρχει στο θηλυκό, που δεν έχει κανένα πρόβλημα να πηγαίνει με το ίδιο αρσενικό.

Ενδιαφέρει κανέναν αυτή η ανακάλυψη. Όχι βέβαια, μέχρι την στιγμή που ανακαλύφθηκε ότι τον συγκεκριμένο υποθάλαμο τον έχουν και οι αρσενικοί άνθρωποι και τον στερούνται οι γυναίκες. Κι αυτό που προκαλείται στον άνδρα, ονομάσθηκε σύνδρομο Κούλιτζ. Οπότε είναι πολύ ενδιαφέρον θέμα για τους μοιχούς αλλά και τους δικαστές. Για τους εργένηδες δεν θεωρείται μείον.

Και ψαχούλεψα λίγο την ιστορία για το όνομα της « ασθένειας ». Και βρήκα τον Κάλβιν Κούλιτζ, τον τριακοστό πρόεδρο των ΗΠΑ περί το 1950. Που απεφάσισε να επισκεφθεί μια κρατική φάρμα παρέα με την σύζυγο του. Η ξενάγηση όμως έγινε χωριστά για το προεδρικό ζεύγος για λόγους διαφορετικών ενδιαφερόντων. Ο άνδρας ήθελε ενημέρωση για τα οργανωτικά και τα οικονομικά, ενώ η σύζυγος ήθελε να τελειώνει γρήγορα για να απολαύσει κι έναν καφέ.

Πρώτη λοιπόν περιηγήθηκε στο κτήμα η κυρία. Και ευρισκόμενη στο κοτέτσι της φάρμας, ρώτησε τον υπεύθυνο αν ο κόκορας που ξεχώριζε, εκτελεί τα καθήκοντα του καθημερινά. Δεχόμενη καταφατική απάντηση από τον ορνιθοτρόφο, του είπε:

« Μπορείτε να το πείτε αυτό στον πρόεδρο;»

Αργότερα την ίδια βόλτα την έκανε κι ο πρώτος πολίτης των ΗΠΑ. Κι είχε ακριβώς την ίδια απορία με την γυναίκα του βλέποντας τις κότες. Όπως καταλαβαίνετε, όλοι στο γαμήσι έχουν το μυαλό τους. Η απάντηση που πήρε ο αρχηγός ήταν: « Βεβαίως και πηδάει συνέχεια ο κόκορας, αλλά όχι την ίδια. Γι’ αυτό κι έχουμε πολλές θηλυκές εδώ μέσα.» Οπότε ο πρόεδρος είπε στον εκτροφέα :

« Μπορείτε να το μεταφέρετε αυτό στην κυρία μου; Θα σας ήμουν ευγνώμων.»

Και φυσικά το σύνδρομο Κούλιτζ δεν το είχε μόνο ο πρόεδρος. Το έχουν σχεδόν όλοι οι άνδρες του πλανήτη. Που στα καλά καθούμενα ονομάζονται ανήθικοι όντες εγκλωβισμένοι μέσα στα γρανάζια της κοινωνίας που πρακτικά δημιουργήθηκε για να βιάζει με όποιον τρόπο μπορεί την φύση. Διότι το να μην γουστάρεις να τρως κάθε μέρα το ίδιο φαγητό είναι κάτι απόλυτα λογικό και αποδεκτό, αλλά το να μην επιτρέπεται να πηδάς διαφορετικές, θεωρείται ανώμαλο. Και τι φταίνε οι άνδρες για τον υποθάλαμο του εγκεφάλου τους που εκκρίνει την ντοπαμίνη που ελέγχει τα επίπεδα της τεστοστερόνης στον οργανισμό τους; Τι να κάνουν που έτσι κατασκευάσθηκαν;

Και το σύνδρομο Κούλιτζ έχει γενικευθεί από τους ψυχολόγους σήμερα με τον όρο « νεοφιλία ». Που σημαίνει ότι οτιδήποτε καινούργιο φέρνουμε στην ζωή μας , μας προκαλεί ευχαρίστηση. Ένα καινούργιο ρούχο, ένα άλλο αυτοκίνητο ένα νέο παιχνίδι. Πόσο μάλλον δε, ένα καινούργιο μουνί.

Τι μπορεί να βγει από μια απλή επίσκεψη σε μια φάρμα κάπου στο Αίνταχο! Μια επιστημονική ανακάλυψη για την τόση διαφορετικότητα ανδρός και γυναικός. Ο αρσενικός να θέλει πάντα κάτι καινούργιο για να είναι ευχαριστημένος, ενώ η γυναίκα να θέλει να αλλάζει η ίδια ( το μαλλί της, το βυζί της, τα νύχια της ) αλλά να θέλει να τα κάνει για τον ίδιο άνδρα.

Και θυμάμαι κάποτε ένα τύπο γύρω στα 150 κιλά που ρώτησε τον γιατρό ποιο είναι το ιδανικό του βάρος. Ο γιατρός τον ρώτησε τι ύψος είχε κι ο ασθενής του απάντησε ότι ήταν 1,60. Οπότε την ώρα που ο ειδικός του είπε ότι έπρεπε να ήταν 70 κιλά, ο νοσών του απάντησε : « Τα βλέπεις γιατρέ; Δεν είμαι χοντρός. Κοντός είμαι.»

Κι αυτό λέω κι εγώ. Ότι δεν υπάρχει μοιχός και πρέπει να καταργηθεί πάραυτα η λέξη για τους άνδρες. Ένα αρχαιότατο και ανίατο σύνδρομο υφίσταται . Που ένας αρσενικός δικαστής μπορεί να το καταλάβει, αλλά αν πέσεις σε γυναίκα δικαστίνα… Ειδικά κι αν αντιμετωπίζει σύνδρομο Κούλιτζ και στο σπίτι της. Εκεί την ψιλοέκατσες, αλλά γι’ αυτό όμως υπάρχει και η έφεση. Βέβαια κι εκεί μπορεί να πέσεις πάλι σε γυναίκα, αλλά άνετα με βάση την ιατρική, μπορείς να ζητήσεις να κριθείς από κάποιον που σε καταλαβαίνει.

Και τελικά τι γίνεται με το σύνδρομο Κούλιτζ; Τίποτα. Οι γυναίκες είναι υποχρεωμένες να το γνωρίζουν και να κατηγορούν μόνο τον Δημιουργό του ανθρώπινου είδους. Και να είναι ήσυχες, ότι καθώς οι άνδρες μεγαλώνουν ηλικιακά, το σύνδρομο μπαίνει σε κάποια ύφεση οπότε τα γεράματα θα είναι καλά. Βέβαια ψιλοχάλασε λίγο την μανέστρα η ανακάλυψη του βιάγκρα, αλλά τι να κάνουμε τώρα; Αν οι γυναίκες δεν μπορούν να συμβιβασθούν με αυτήν την πραγματικότητα της φύσης, μπορούν να παίρνουν για συντρόφους άνδρες που δεν έχουν το σύνδρομο. Μα υπάρχουν και τέτοιοι; Βεβαίως. Και αδερφές υπάρχουν με μπερδεμένες ορμόνες, αλλά και τερατογενέσεις. Για όλα έχει προβλέψει η φύση.