ΤΟΧΩ ΣΚΕΦΤΕΙ...

            Πολλές φορές τόχω σκεφτεί. Ποιά είναι η πιο ισχυρή προσωπικότητα σ' ένα μανάβικο; Είναι ο μανάβης ή είναι τα αγγούρια; Η επιχειρηματική δράση σαφέστατα κι υποδεικνύει τον μανάβη, τον επιχειρηματία του μαγαζιού. Το ίδιο μας λέει και η λαϊκή θυμοσοφία με την παροιμία : " ...καλά σηκώθηκαν τώρα τα αγγούρια να χτυπήσουν τον μανάβη; " Υπονοώντας σαφώς οτι τα λαχανικά σε σχήμα ύψιστης γυναικείας ηδονής, είναι κατώτερα συγκρινόμενα με τον οπωροπώλη.
             Πάλι κόντρα να πάμε στο ρεύμα; Ε, τι να κάνουμε κι εμείς οι πτωχοί πλην τίμιοι καταναλωτές. Θα μπορούσε να υπήρχε μανάβης χωρίς αγγούρια και τα λοιπά ξαδέρφια τους ; Τι κάνει ο συμπαθής έμπορος; Promotion και marketing και πείθει το κοινό; Κι άντε και το κάνει. Εμείς χωρίς τις προωθητικές ενέργειες του επιχειρηματία, δεν θα καταναλώναμε αγγούρια; Τα παίρνουμε σαν είδος πολυτελείας και σαν υπόδουλοι κάποιας διαφημιστικής καμπάνιας; Αν δεν υπήρχαν στο μανάβικο, δεν θα τρέχαμε στους αγρούς να τα βρούμε, καταργώντας τον μανάβη; Τι λέμε τώρα. Το προφανές. Όχι για την άρρηκτη σχέση του μανάβη με τα προϊόντα που πουλάει, αλλά για το ποιός είναι η μεγαλύτερη προσωπικότητα στον χώρο της γεύσης. Κόψε μανάβη στην χωριάτικη σαλάτα κι έλα πες μου αν σε ικανοποίησε.
             Κι οπότε στην ελληνική πολιτική σκηνή, εύλογα πάμε σε απορίες. Σχετικά με τον ρόλο της βουλής και των επιτροπών της που εξετάζουν τα διάφορα και μετά με την δικαιοσύνη. Κι αφού κατωρθώσαμε και λύσαμε το μείζον θέμα των παραπομπών με τις διακόσιες πενήντα ή τις τέσσερις κάλπες. Κι αφού λύσαμε και τον άλλον γόρδιο δεσμό με τον αριθμό όλων αυτών που θα εξετάσουν τον ύποπτο - που κατά διαβολική σύμπτωση βγήκε δεκατρία -, οδηγούμεθα σε ερωτήσεις πολιτευματικές, που μπροστά τους τα θεωρήματα του Αϊνστάϊν για την σχετικότητα, μάλλον φαντάζουν οτι ο επιστήμονας έκανε πλάκα με κάτι προφανές. Λέτε να μην ξέρει ο Πάγκαλος το πώς αλλάζει η μάζα με την ταχύτητα; Λέτε να μην ξέρει το πώς πάχυνε; Με μηδενική κίνηση, δεν θα αυξηθεί το δέμας; Από την άλλη, έχετε δει καμπυλώτό και παχουλό αυτοκίνητο, να πιάνει ταχύτητες ήχου;
             Να μην ξεφεύγω όμως σε επιστημονικές αναλύσεις. Η στήλη σήμερα είναι πολιτική και τόχω σκεφτεί. Αισθανόμενος βέβαια μια μοναξιά σαν Έλληνας αλλά κάτι είναι κι αυτό μπροστά στην δημοκρατική επαναστατική πασοκική διάθεση του Σύριζα, που γιατί να δείξει και ρεβανσισμούς πριν καν βγάλει γκόμενα; Θα απατήσεις πριν παντρευτείς; Θα ξενογαμήσεις, πριν τακτοποιήσεις τα όργανα κάπου;  Θα πας στην σχετικότητα χωρίς απολυτότητα; Δεν γίνονται αυτά. Αυτά όμως που γίνονται είναι να μπεις σε κάποια συστημική επιτροπή και να κάνεις ερωτήσεις για την μοντέρνα λίστα του Σίντλερ. Και τι να κάνεις; Να πας να τραβήξεις εσύ τα βυζιά της αγελάδας αντί του τσοπάνη για να δείξεις οτι είσαι ίσος; Ε, είπαμε. Έχουν διαβάσει και Μαρξ τα παιδιά. Γι' αυτό εξ άλλου μίλησαν και για την θαυμάσια οικονομική πολιτική του Ομπάμα.
             Οπότε η των πραγμάτων επιτροπή της βουλής, θα ανακρίνει τον τύπο, που περισσότερο θυμίζει τον Ποπάϋ παρά τον Καραγκιόζη. Έχει μια μανία η Ελλάδα με τα καρτούν και καλά κάνει. Τα ίδια δεν κάνει κι η πλανηταρχία; Που όμως τα κάνει ελαφρώς καλύτερα. Την Μπεγιονσέ έβαλε να τραγουδήσει ενώ εμείς εδώ πέρα φωνάζουμε τον Ιερώνυμο και σε κάθε ορκωμοσία ακούμε τα ίδια. Κι αυτοί τα ίδια ακουν σαν όρκο βέβαια, αλλά ρε παιδί μου το σουξέ της συνοδείας αλλάζει χώρια που βλέπουν και κανά κώλο. Ενώ εμείς βλέπουμε τα άμφια και τις χρυσές περικεφαλαίες. Εντάξει να μην άδικος. Εμείς έχουμε πολιτισμό.
               Κι άντε λοιπόν κι η επιτροπή της βουλής, τον βρίσκει ύποπτο. Τι κάνει; Δεν θέλω μαλακισμένες ερωτήσεις. Τι να κάνει; Τον παραπέμπει στην δικαιοσύνη. Η οποία όμως θεσμικά, είναι υπάλληλος της βουλής. Χώρια που είναι και τυφλή κι αυτό το γουστάρουμε τρελά όλοι μας. Τι να κάνει λοιπόν ο υφιστάμενος; Να αθωώσει αυτόν που υποπτέυθηκε η βουλή; Κι άντε και το κάνει. Με τι στοιχεία; Έχει παραπάνω έγγραφα η δικαιοσύνη από την ανακριτική επιτροπή της βουλής; Κι αν ναι, πού τα βρήκε και γιατί δεν τα απέστειλε στην αρμόδια παρέα; Θα μπλέξουμε σας λέω και δεν είναι εποχές τώρα για τέτοιες λεπτομέρειες. Τώρα που ο μοναδικός υπουργός που έχει φάει ξύλο δημόσια, φέρνει ανάπτυξη.
              Φυσικά τα πράματα , μπορούν να τουμπάρουν ειδικά αν αυτός ο Σκουρλέτης έχει διεισδύσει στα άντρα της δικαιοσύνης. Και δεν μιλάω για την παραπομπή, που βολέυει την προσωπικότητα του ροζ αριστερού. Μιλάω μην τυχόν κι οι ανακριτές της βουλής, δεν θεωρήσουν τίποτε μεμπτό στις κινήσεις του υπουργού σχετικά με το στικάκι. Οπότε μπορεί να έχουμε τίποτε αναιρέσεις των εφέσεων  και ανακλήσεις των εδαφίων και των υποπαραγράφων τους, και οι δικαστές κατηγορήσουν τους πολιτικούς τους διευθυντές για πλημμελή άσκηση καθηκόντων.  Ίσα που καήκαμε και τότε, όπως και τώρα που δεν καταλαβάινω γιατί η βουλή που αποφάσισε να παραπέμψει, δεν δίνει τον φάκελλο κατ' ευθείαν στους υπαλλήλους της και θέλει εκείνη πρώτα να ψάξει. Θα πληρωθεί η επιτροπή ή θα παράξει έργο για το καλό μας πάλι;
               Μην όμως πλατιάζουμε διότι τόχω σκεφτεί, οτι σήμερα το βράδυ θέλω να πάω να δω την παράσταση που παίζουν οι άγαμοι θύται. Και την συνιστώ. Όχι βρε την παράσταση, αυτήν δεν την έχω δει ακόμα. Την κουβέντα σας που μοιάζει με τον θίασο. Την κουβέντα σας που μπορεί ναβγάλει και το μαντήλι από τα μάτια της τυφλής ή από τα δικά σας τα μάτια που πάλι βλέπουν κάλπες στο βάθος του τούνελ. Ή επιτροπές στο κανάλι της βουλής που ξέχασαν την λίστα αυτή καθ' εαυτή λες και δεν υπάρχει κι άρα αθωώθηκαν κι όλοι οι υπόλοιποι που δεν διεγρέφηασαν από τον ύποπτο. Αλλά είπαμε. Για άλλη μια φορά έχουμε τον θρίαμβο της διαδικασίας επί της ουσίας. Κακομοίρα Ελλάδα, που δεν τόχεις σκεφτεί ακόμα.