ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΑΣ

          Πώς σας φάνηκε το νεογέννητο; Με τρίχες στο μέτωπο και ψιλοάσχημο. Ναι; Λογικά πράματα δεν είναι αυτά; Μόνο βλάκας μπορεί να βλέπει το μωρό κουκλί. Ή ερωτευμένος. Το ίδιο πράμα είναι εξ άλλου βάσει ψυχολογίας. Ο ερωτευμένος με τον άρρωστο ή τον βλάκα. Μην παρεξηγιέστε. Ο Γιάλομ τα έχει παει αυτά, όχι εγώ. Ποιός είναι ο Γιάλομ; Ελληνικά τίποτα. Παγκόσμια, κάτι είναι. Φυσικά αν σκεφτούμε οτι εμείς είμαστε ο ομφαλός του σύμπαντος, μπορούμε να ακυρώσουμε κι αυτόν. Εξ άλλου κι οι δημόσιοι υπάλληλοι του Καποδιστριακού, αισθάνονται πιο επιστημονάρες από αυτούς του Harvard.  Τι κάνανε για την χώρα; Η πουτάνα το κράτος φταίει.
           Που εγώ δεν λέω όχι. Τους συμπαθώ τους δημόσιους υπάλληλους που τους φταίει το κράτος. Αλλά αν τους φταίει, γιατί κάνανε αίτηση να διοριστούνε; Γιατί δεν τραβάγανε στην Αυστραλία που όλα είναι πιο δίκαια; Εκεί που τα καγκουρώ νομοθετούν κι εκεί που το δίκαιο είναι των κροκοδείλων μέσα στα νερά. Εκεί που σαν μαλάκες, ορμάνε στο νερό και μετά μετράνε απώλειες άκρων επειδή τους φάγανε καρχαρίες. Γιατί μείνανε εδώ οι επιστημονάρες κι αφού βγάλανε χαρτιά υπέρβασης του συστήματος , διαφωνούν μαζί του;
           Ξέρω τον αλήτη τον Έλληνα. Από όλες τις μεριές. Τον τίποτα που ήθελε να είναι παντού. Τον ανύπαρκτο που όμως θέλει να λέει οτι αυτός πολέμησε εναντίον του Τούρκου ή οτι αυτός έφτειαξε την Ακρόπολη. Ξέρω τον πούστη που το παίζει άφραγκος αλλά κάθε μέρα μπλοκάρει τους δρόμους. Ξέρω τον αλήτη που μπροστά τις επιδοτήσεις της πουτάνας της ΕΟΚ, βρήκε τον εαυτό του και τόριξε στο χρηματιστήριο και στις αρωγές του πουλημένου κράτους.
              Και το μωρό τι είπε; Νιάου. Τι να πει; Μπήκε ο αποδυτηριάκιας στην ζωή μας κι έσχισε χασέδες. Τόσο καιρό ακίνητους σε επίπεδο μαλακίας ή καναπεδάτης επανάστασης. Τι να σου πουν οι μυαλοπώληδες με την φωνή του Βενιζέλου; Ηρωικές καταστάσεις και συντάγματα και ζήτω η επέτειος της μικρασιατικής καταστροφής. Κι από κοντά και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ για να υποστηρίξουν το βλακώδες μυαλό του αμόρφωτου που αισθάνεται σπουδαίος επειδή του επιβάλουν κάλπες κάθε τόσο και νομίζει οτι κυβερνάει. Εκλέγοντας την μαλακία του ή το ποιός θα πηδήξει την κόρη του όταν κάνει και μια πίπα σαν αποχρέωση του ρουσφετιού.
              Νιάου μπλέ γατούλα. Και την είδα αυτήν την σπάνια ράτσα. Βρήκα ρε παιδί μου το παρελθόν μου. Βρήκα την απόλυτη σταρ. Σε αυτό το site, που πρακτικά τα πήρε όλα. Και ξέρω τι θα πείτε: Αφού είσαι μέσα και κολλητός, τι θάλεγες;
             Κι απαντώ: Ο,ΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΑ, θά έλεγα. Κι όπως το λέω τώρα που κάποια τεχνικά προσπαθώ να τα φέρω στην ιδεολογία μου. ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ; Έτσι τους έχετε τους φίλους σας εσείς; Χωρίς κριτική; Είναι φίλοι σας ή κοινωνικές γνωριμίες;
             Και πολλά μου την σπάνε και ΘΑ μου την σπάνε. Και λοιπόν; Πόσο καιρό είχατε να διαβάσετε τέτοια κείμενα; Για κάποιους συγκεκριμένους τομείς. Αν τα έχετε διαβάσει, κάντε μου την χάρη να μου υποδείξετε κι εμένα τα σχετικά sites. Διότι μάλλον εγώ, δεν ήξερα πού να πηγαίνω τόσο καιρό που έχασα τον Φ από τους ιδιοκτήτες του - κι όχι από τους δημοσιογράφους του - αφού κάπου άκουσα οτι κάποιος Ανδρέας ( ρε τι σύμπτωση στα ονόματα )  Κουρής διώκεται για λεφτά. Πέστε μου ρε να μορφωθώ.
             Μην γελιόμαστε. Όλοι φίλους έχουμε κι όλοι θέλουμε  να τους υποστηρίζουμε και να μας αγαπάνε. Εδώ όμως υπάρχει μια στοά. Και σε αυτήν κατοικούν ζιζάνια. Μανιτάρια δηλητηριώδη. Σε επίπεδο ηλικίας αλλά κι αντίληψης των πραγμάτων. Κι εκεί μέσα γίνεται πόλεμος, πριν η Σύγκλητος βγάλει το απόφασιστικό βήμα για να μιλήσουν οι περιμένοντες το δόγμα. Δόγμα είπα, έτσι; Δεν είπα αξίωμα. Μην μπερδευόμαστε.
            Όπως δεν μπέρδεψε κανέναν το ξεκίνημα σήμερα του ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑ. Που σκέπασε τα πάντα. Επτά λεπτά παραμονή για τον κάθε επισκέπτη είναι σημαντικά, με τόση ηλεκτρονική μουτζούρα. Ήδη δείχνει την ποιότητα του κοινού, που εξ άλλου αυτή τον ενδιαφέρει. Ο αποδυτηριάκιας ακούει τα τραγούδια του πλανήτη, δεν ακούει τα καθημερινά σουξεδάκια που ΄παρασύρουν τα άλλα κοινά, και προσπαθεί μέσω αποστόλων να διορθώσει τις μουσικές. Το κοινό δεν διορθώνεται. Αν διορθώσει τον εμπνευστή ο αποδυτηριάκιας, ίσως και να έχει ελπίδα ο κόσμος. ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑ. Φυσικά αναμένει την βία έξω από τον ναό του από τους Φαρισαίους, αλλά και τι μπορούν να κάνουν οι πτωχοί τω πνεύματι στους πλούσιους; Άντε να δώσουν κανά πέναλτυ εκτός περιοχής.