ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟΣ ;

          Βαρειά κουβέντα, αλλά είναι πάντα επίκαιρη και δόκιμη για κουβέντα. Με αφορμή βέβαια, μια πολύ ευγενική ανώνυμη πένα που δημοσίευσε τις απόψεις της στο blog με διάφορες απορίες και προβληματισμούς. Κατωχυρωμένη άποψη όμως και χωρίς επιρρεασμούς.
             Απάντησα κι εγώ, με βάση την άποψη μου. Που ελπίζω να ελήφθη με τον κλασσικό τρόπο με τον οποίο σκέφτομαι πρώτα κι ενεργώ μετά. Δηλαδή με την πρωτοβουλία του λογιστικού και δευτεροβουλία του θυμοειδούς. Φυσικά σε απομονωμένες ατάκες, δεν είναι εύκολα διακριτό αυτό αλλά οριοθετείται πιστεύω από το ύφος που συνοδεύουν τις απαντήσεις.
              Κι είμαι ένας άνθρωπος, που έχει εκπαιδευτεί να μην μισεί. Πρώτα από τα οικογενειακά προβλήματα που έχω αντιμετωπίσει, δεύτερον από την διαφωτιστική επίδραση της αριστεράς ( όλοι γνωρίζουν την απαξία σε συγκεκριμένα " ποιήματα " ) και τρίτον από του εμπορικούς κανόνες και τα σχετικά αμερικάνικα σεμινάρια. Ξέρετε εκεί, που δεν μετράει το προϊόν αλλά η κατηγοροποίηση του πελάτη σε μιά από τις τέσσερις κλάσεις ( δεν είναι του παρόντος ) που όλοι ανήκουμε όταν κάποιος προσπαθεί να μας προωθήσει κάτι. Στα οποία μαθήματα βέβαια, μαθαίναμε να ασχολούμαστε μόνο με τον εαυτό μας και ποτέ με τον ανταγωνιστή μας. Μαθαίναμε δηλαδή, να μην τον βλέπουμε σαν εχθρό και να προσπαθούμε να τον διαλύσουμε με τα όπλα του ή βελτιώνοντας εμάς.
             Δηλαδή γινόταν προσεκτικά, μια εσωτερική προσπάθεια διαχείρησης του μίσους. Που ανθρώπινα, είναι αδύνατον να μην το νοιώσεις και να μην το αισθανθείς. Όσο πράος και νάσαι κι όσο λογικά θεωρητικά κατατάσσεις το είναι σου.
             Με μια εξαίρεση: Το παιχνίδι. Το πραγματικό μιλάω. Είτε είναι μπάλα που παίζεις, είτε είναι χαρτιά, είτε είναι καμάκι. Δηλαδή το παιχνίδι, που σε ξανακάνει μικρό σε ηλικία ή κυνηγό. Εκεί όλα πάνε στην άκρη. Εκεί κυριαρχεί ένα πάθος περίεργο με άμεσο αποτέλεσμα ένα μπινελίκι στην κερκίδα του γηπέδου ή ένα χτύπημα χεριού στο τραπέζι. ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ, ό,τι κουστούμια και να φοράμε όταν κυκλοφορούμε σε δημόσια θέα.
            Πρέπει βέβαια " να αλλάξει η νοοτροπία των ανθρώπων της χώρας μας." Ορθότατο αγαπητέ κι είμαι πρόθυμος να μπω σε αυτήν την διαδικασία για την αλληλοεπιμόρφωση. Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό, όταν την χώρα την διοικούν οι αλήτες που την έφεραν σε αυτήν την κατάσταση; Πώς να μην διαμαρτυρηθείς όταν κυνηγιέσαι σαν πολίτης ή σαν επαγγελματίας την ώρα ΠΟΥ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ( σχεδόν όλοι οι βουλευτές είναι σε pay rolls επιχειρηματιών ) απλά ρίχνουν φόρους διότι πάναπλα δεν γουστάρουν να πιάσουν τους φοροφυγάδες; Πώς να εκφραστείς - για να μην συνεχίσω τα παραδείγματα - όταν τα πάντα είναι συστημικά και μάλιστα με επιχειρηματολογίες; Πώς να αμυνθείς όταν αυτή η μαλακία που λέγεται Ευρώπη σε επιδοτούσε χρόνια τώρα για να ξεπατώσεις την τοπική παραγωγή σου και να μετατραπείς σε αστό;
           Να αλλάξει λοιπόν η νοοτροπία μας. Μάλιστα. Πληρώνοντας όλους αυτούς τους αλόγιστους φόρους, που έχουν φέρει τους πάντες στα όρια τους; Κι αφού τους πληρώσουμε να περιμένουμε τις αλλαγές; Αν ξέρεις οτι κάποιος σε έχει κατακλέψει - εντάξει με την ευθύνη σου αλλά πότε σταματάει κι αυτή, δηλαδή σε πόσο χρήμα πίσω - πρέπει να τον πληρώνεις για να κάνει διαχείρηση; Τον εμπιστεύεσαι; Με τι εχέγγυα; Του πρωτογενούς πλεονάσματος; Δηλαδή και τώρα που αυτό επετεύχθη, θα μειωθούν όλοι αυτοί οι φόροι; ΜΑΛΑΚΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΛΕΦΤΗΣ;
           Κι οπότε, γιατί στην ΑΕΚ ( γι' αυτήν είναι το σχόλιο μου ) πρέπει να τραβήξω μια γραμμή και να αλλάξω την νοοτροπία μου; Εγώ έκανα τα budgets; Αυτά που μου ζήταγαν, δεν τα πλήρωνα για να πηγαίνει στον όποιον στόχο είχε η ομάδα; Ζήτησα ποτέ πρωτάθλημα κάθε χρόνο; Ζήτησα από την Ελλάδα να παράγει κάτι το οποίο δεν έχει και να ξεπεράσω το ΑΕΠ της Γερμανίας; Ζήτησα να γίνω υπερδύναμη πυρηνική ή κάτοχος του champions league;
           Τι ζήτησα πλέον; ΝΑ ΠΑΝΕ ΜΕΣΑ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ή ακόμα καλύτερα, ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΟΥΣ Ή ΤΙΣ ΜΙΖΕΣ ΤΟΥΣ. Αυτό θεωρείται ρεβανσισμός και λανθασμένη νοοτροπία; Ε με την ίδια λογική, κι ο δολοφόνος να μην τιμωρηθεί ποτέ αφού μπορεί να τραβήξει μια γραμμή και να μας πει οτι δεν θα το επαναλάβει. Να τον κλείνουμε μόνο αν ψυχιατρικά διαπιστώνουμε οτι έχει προδιάθεση για κατά συρροή εγκλήματα. Και να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας προσλαμβάνοντας στις δουλειές μας όσους έχουν αποφοιτήσει από σωφρονιστικά ιδρύματα κι όχι πανεπιστήμια.
            Από την στιγμή λοιπόν που τα πάντα συνεχίζουν να δουλεύουν λαμογιάρικα, δεν καταλαβαίνω το δυσνόητο του υποτιθέμενου ρεβανσισμού στα κιτρινόμαυρα. Τι γραμμή να τραβήξω; Να βάλω όλους τους τύπους που ασχολούνται εν γνώσει τους με μια φαλιμέντο αγορά επιδιώκοντας παράπλευρα οφέλη, να συζητήσουν για το καλό του αθλήματος; ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ; Λέγοντας τους οτι άλλαξε η νοοτροπία μου; Λέγοντας;
              ΟΧΙ. ΠΡΑΤΤΟΝΤΑΣ, ΝΑΙ. Πώς; ΜΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΙΑ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ. ΜΕ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΞΑΝΑ ΣΕ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ. ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΟΡΒΑΝΑΣ. Πόσοι είναι διατεθειμένοι να συμφωνήσουν;
             ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ  ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ ΣΤΙΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΘΥΡΕΣ κι όλοι οι άλλοι που πληρώνουν είναι απλά ζώα, ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ κι είναι διορισμένες μια χαρά σε θέσεις στο κράτος.
              ΚΑΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΑΝ ΠΕΣΕΙ ΚΙ ΕΝΑ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΜΠΟΥΚΑΛΑΚΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ, ΑΛΛΑ Ο ΝΟΜΟΣ ΙΣΧΥΕΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. ΤΟ  ΜΠΑΣΚΕΤ ΕΧΕΙ ΑΣΥΛΙΑ. Εγώ θα τους ρίξω στην δεύτερη κατηγορία τους συστηματικούς κάφρους ή θα σταματήσουν να μας γαμάνε οι ψυχοπαθείς, επειδή θα πληροφορηθούν οτι άλλαξα τη νοοτροπία μου;
           Και μην γελιόμαστε. Το ποδόσφαιρο φυσικά και δείχνει το βαθμό του πολιτισμού της κοινωνίας, αλλά δεν μπορούν να ξεκινήσουν τα πάντα από αυτό. Ποιά είναι τα πάντα; Πάω στα πολύ  μικρά : ΕΝΑ ΠΕΝΑΛΤΥ ΤΟΥ ΒΑΣΑΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΤΕΡΗΣΕ 30 ΜΥΡΙΑ ( στην ίδια κατάσταση βέβαια θα ήμασταν - τα λεφτά θα είχαν φαγωθεί ) , ΕΝΑ ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΛΟΓΩ ΒΑΛΝΕΡ ( το δελτίο του βέβαια είχε εκδοθεί για να σωθεί η Λειβαδιά ) ΚΙ ΕΝΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΩΝΙΚΟ.
          Να αλλάξω τη νοοτροπία μου. ΠΩΣ; Εδώ κριτική γράφω για ένα διαιτητικό σφαλτσοσφύριγμα, κι όταν είναι υπέρ της ΑΕΚ γίνεται χαμός. Μπορώ εγώ στην διαιτησία, όταν αυτή μυρίσει κονόμι, να της επιβάλω να σφυράει με ισονομία; ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΘΕΛΩ Η ΑΕΚ ΝΑ ΚΕΡΔΑΕΙ ΜΕ ΠΕΝΑΛΤΥ ΕΚΤΟΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ; ΠΟΙΣ ΕΓΡΑΨΕ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΟΤΙ Η ΑΕΚ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑΥΤΙΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΑ, που πήγαινε στη Μύκονο με δανεικά;
           Αγαπητοί κι αγαπητές, ψάχτε αλλού. Για νοοτροπίες ή για σκοτεινές εμπαθείς σκέψεις. Μιλάω για ένα παιχνίδι ΚΑΙ ΟΥΔΕΙΣ ΜΕ ΛΟΓΙΖΕΙ ΣΤΡΑΤΟ ΤΟΥ. Όμως χρειάζεται και μια ράβδος. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΓΜΑ από τα λαμόγια που σφυράνε ή από αυτά που δικάζουν ή από αυτά που κρατάνε τις καρέκλες στην ΕΠΟ, στη  λίγδα ή στην ΕΕΑ. Μακάρι να προχωρήσουν
           Μέχρι όμως να έρθει η πολυπόθητη αριστοκρατία κατά Πλάτωνα, θα πορευτούμε με τα πάθη μας. Και σε αυτά τα πάθη μας θα ξέρουμε τι να φοράμε. Δεν θα πάμε στον βόθρο του χάπια με κουστούμια. Όταν δούμε μια κουράδα στο σαλόνι μας, δεν θα καθόμαστε να περιγράφουμε το σχήμα της ή το πώς κάποιος την άφησε. Θα ψάξουμε να βρούμε τον καλεσμένο που την άφησε με σκοπό να τον γαμήσουμε. Και στον υπόνομο, θα μπούμε να σκοτώσουμε αρουραίους που ενοχλούν τις σωληνώσεις μας. Όχι σαν φιλόζωοι. Ειρήνη δεν μπορείς να έχεις, αν δεν έχεις πρώτα πόλεμο.