ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

            Είπαμε. Δεν σταματιέται με τίποτα το ημερολόγιο. Ούτε κι αυτός ο ρημάδης ο χρόνος, που στην πραγματικότητα δεν υφίσταται. Δεν υπάρχει. Είναι από τις απίθανες επινοήσεις του ανθρώπινου όντος. Που κατακερματίζει την πορεία της ζωής με ένα μέγεθος που το μόνο που προσφέρει είναι άγχος αλλά και συγκεκριμένη καταγραφή της μαλακίας ή της ευχάριστης στιγμής. Τέλος πάντων, αυτό είναι και με αυτό θα πορευτούμε.
           Μας έφαγε όμως αυτό το 2012. Μας ψόφησε. Πρέπει να ήταν η χειρότερη χρονιά από όσες θυμάμαι. Μια διαρκής αγωνία μέσα σε μια κατάσταση που δεν μπορούσες να προγραμματίσεις τίποτα. Τα χαστούκια να έρχονται απανωτά μαζί με τις αλλοπρόσαλλες κυβερνητίκές αποφάσεις. Αυτούς τους λύκους που μας φέρανε εδώ και τώρα το παίζουν έτοιμοι να μας σώσουν. Από τους ίδιους. Πώς να μην καταλήξεις στο " μέρα μέρα και βλέπουμε για αργότερα ";
            Ένα έτος διαρκής εκβιασμός. Τελειώνουν τα αποθέματα και πρέπει να πάρουμε τα δανεικά. Τελειώνουν τα ρουσφέτια και φέρτε πίσω τα κλεμμένα. Από εμάς αυτά βέβαια κι όχι από όλους αυτούς τους πασίγνωστους μετρ της φοροδιαφυγής. Και πάρτε και χαράτσια και πάρτε και μειώσεις μισθών και συντάξεων και πάρτε κι έξτρα μέτρα και πάρτε και 25% ανεργία στον ιδιωτικό τομέα αλλά και φέρτε και ανάπτυξη. Να μην  ξέρεις αν πρέπει να γελάσει΄ς ή να κλάψεις, να γίνεις μετανάστης ή να φουντάρεις από κανά μπαλκόνι.
           Να φύγει και να μη ξανάρθει τέτοια χρονιά. Χρονιά ισοπέδωσης των πάντων για πράματα που σε άλλες χώρες θεωρούνται αυτονόητα, πληρωμένα και χειροπιαστά. Χρονιά που επέτρεψε να πουλιούνται ληγμένα τρόφιμα με ταυτόχρονη έλλειψη φαρμάκων με στόχο να μειωθεί το προσδόκιμο της ζωής. Χρονιά που κι ο τελευταίος πρέπει να κατάλαβε οτι οι εκλογές είναι για το θεαθήναι κι η δημοκρατία από αναλογική διαδικασία έχει καταντήσει ψηφιακό παιχνιδάκι στα χέρια ξένων δυναστών που αντί να τιμωρήσουν το πολιτικό κονκλάβιο, έχουν ρίξει τα πάντα μέσα σε μια χύτρα κι ανακατέβουν τις κουτάλες για ξεμπέρδεμα από τους Έλληνες και μπιρ παρά εξαγορά της χώρας.
            Αλλά άντε κι έφυγε ο κωλόγερος. Θάναι καλύτερα του χρόνου; Όλοι μιλάνε για ακόμα δυσκολότερη χρονιά. Με νούμερα που δεν βγαίνουν κι εξακολουθητικές τιμωρίες για να σωφρονιστούμε. Για να αλλάξουμε νοοτροπίες και σκέψεις εγκατεστημένες δεκαετίες αλλά με ανύπαρκτη πλέον παιδεία και κάτω από καθεστώς φοβίας. Τι να περιμένεις από μια χρονιά που τελειώνει κιόλας σε 13; Η ελπίδα βέβαια τελειώνει τελευταία, οπότε κάπως δικαιολογούνται και τα εναπομείναντα παραδοσιακά βαριετέ του κώλου. Με τα στρας και τα λαμπιόνια.
            Το μόνο που καρτερώ είναι να είναι μια χρονιά τιμωρίας. Κάπως να κινηθούν οι δικανικές διαδικασίες . Και το λέω με πλήρη συνείδηση. Και με μπόλικο μίσος. Χωρίς να ντρέπομαι. Είμαι υποχρεωμένος  να δεχτώ την χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου όλης της διαλυθείσας μεσαίας τάξης, αλλά δεν έχουν κανένα δικαίωμα οι παραδοσιακοί κλέφτες μου να κυκλοφορούν ανάμεσα στις παρέες μου. Θέλω να πονέσουν και θέλω να ξεφτυλιστούν. Θέλω να τους βλέπω να αργοπεθαίνουν και το λέω χωρίς καμία ντροπή και κανένα έλεος. Σε αυτήν την κατάσταση μίσους με έχουν φέρει.
              Κι οπότε για όλην την παρέα εδώ μέσα, θέλω να ευχηθώ καλή δύναμη και κουράγιο. Είναι αδύνατον να κλισάρω και να πω την μπούρδα της καλής χρονιάς. Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι να διατηρήσουμε την υγεία μας  και βέβαια μια ωραία καλή πρωτοχρονιά. Για μια ημέρα κάπως μπορώ να μπατζετάρω. Για 365, μακάρι ο θεός να μας λυπηθεί και να μας βοηθήσει. Με όση αλληλεγγύη μας έχει απομείνει και με όση υπομονή μπορούμε ακόμα να επιστρατεύσουμε. Σε αυτήν την καταπληκτική χώρα που έχει χάσει το χαμόγελο της πια και πλέον συννενοείται με μορφασμούς και με κίνηση κεφαλής.
               Αναλώσιμη μας την κάνανε την ζωή και ξαναφέρανε τόσους ανθρώπους σε συνθήκες κατοχής. Με τα συσίτια και τα ψυχοφάρμακα σε πλήρη άνθιση, με τις λιποθυμίες παιδιών λόγω πείνας μέσα σε παγωμένα σχολεία και με την πλήρη μόλυνση ακόμα και του αέρα λόγω αιθαλομίχλης από τις ξυλόσομπες. Τι να περιμένεις οτι θα αλλάξει του χρόνου, που πρακτικά είναι αύριο; Τίποτα. Σαν μαλάκας θα προσπαθείς - ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ - κι οι από πάνω θα κάνουν ταξίδια για ενημέρωση στην Βραζιλία ή θα κουνάνε τα δάχτυλα στον κακό λαό που έπαιρνε δανεικά και κατάκλεβε την χώρα και ζητάει τώρα και τα ρέστα.
              Κλείνω εδώ αφού φέτος δεν μου έβγαινε καμία ποιητική ή ρομαντική διάθεση. Αυτό το μίσος μου έβγαινε κι έτσι ήθελα να το καταγράψω. Για να θυμάμαι κι εγώ χρονικά την κακία μου. ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΝΑΧΕΤΕ ΛΟΙΠΟΝ. ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΜΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΛΑ ΚΕΡΔΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΥΣ. ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ.
              Υγ. Μην ανησυχειτε για την ΑΕΚ. Αφείστε το site να γράφει για τα ηρωικά παιδιά που σίγουρα περνάνε καλύτερα στα Σπάτα σε σχέση με το δωματιάκι. Αφείστε τον τσιπρισμό να απορροφήσει όλο το πασόκ κι όλος ο λαός να πιστέψει οτι υπάρχει ελπίς. ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΓΡΑΨΕΙ ΑΥΤΑ, θα φάει ξύλο. Όπως κι ο Βιντιάδης που δεν έχει σχέση με τα ΜΜΕ, ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΜΙΛΗΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΕΛΟ ΕΙΠΕ ΝΑ ΚΑΛΕΣΕΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΓΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ. Πραγματικά δεν γουστάρει την επικοινωνία κι είναι άνθρωπος της σιωπής. ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ. Το βλέπω μεσοτοιχία σουβλατζήδικο με γιαουρτάδικο. Όπως θάλεγε και η Βιτάλη η τεράστια. Έτσι δεν καταλήγουν τα μεγέθη; Ο δικηγόρος στα γιούρτια, οι άλλοι στο εξαφανιζόλ και οι εφοπλιστές σε δίπιττα. Θυμίζουν πυρόγες, όπως και να το κάνεις. ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΜΑΛΑΚΕΣ. ΑΛΛΟΙΩΣ ΜΕΣΑ.