ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΣ - Α Ε Κ

             Παιχνίδι πάλι χωρίς αύριο ( που λέει ο λόγος ). Αφού τα αποτελέσματα μας φέρανε πάλι τελευταίους, τι να λέμε; Οτι πάμε για περίπατο; Όσο κι αν λείπουν έξι βασικοί της Κομοτινής, το ματς θα ήταν ούτως ή άλλως δύσκολο. Και με μεγάλη ευκαιρία ανασύνταξης ψυχολογικών δυνάμεων αφού με διπλό, ΚΑΙ θα βάζαμε κάποιους αντιπάλους από κάτω αλλά ΚΑΙ ο Δημητράκης θαρχόταν πιο κοντά. Αγωνία λοιπόν μπροστά στην τηλεόραση σε κάποιο καφέ του Χαλανδρίου αφού ο γιός μου σήμερα ξεκίνησε προπονήσεις κι έχω το καθήκον να τον παραλάβω.
             Κι άρχισαν να κρυώνουν τα πόδια μου. Οπότε τι κάνεις σε αυτές τις περιπτώσεις; Τηλεφωνάς στην σύζυγο και ζητάς μια σούπα κοτόπουλο για τον αθλητή και τον ταλαίπωρο πενηντάρη που δεν μπορούσε να ζεσταθεί από το θέαμα. Όσο κι αν ήταν σούπα. Και πώς να μην είναι; Αφού τελικά όλοι θα ήταν ευχαριστημένοι με την ισοπαλία. Μιλάω για τους αγωνιζόμενους αλλά και την τακτική των έξω.
             Φόρτωσε ο Δερμιτζάκης το κέντρο και την περιοχή του στις λιγοστές περιπτώσεις νορμάλ ανάπτυξης μας κι εμείς προσπαθούσαμε να βρούμε τι ρόλο παίζανε τα φτερά μας. Ο Φούντας κι ο Φουρτάδο. Ανύπαρκτοι παρέα με έναν πολύ επιπόλαιο Κοντοέ και με πολύ λίγα πλάγια μπακ. Τι έμεινε; Ένα πάθος του Παυλή, μια κοντρόλ προσπάθεια στο σημειακό κέντρο μας κι ο θεός βοηθός ( η κριτική γράφεται στην διάρκεια του παιχνιδιού κι από το κινητό ). Στην ουσία, στο πρώτο ημιχρόνιο, είδαμε το θεριό να φοβάται τον Γιάννη και τανάπαλιν. Και μην με ρωτήσετε ποιός είναι τι. Η ομάδα είχε πιο πολλά κόρνερ αλλά καθόλου τελικές.
              Κι άρα θέλει αλλαγές, αφού σε πολυπρόσωπη άμυνα χρειάζεται πλέον, ταλέντο επιπλέον. Κι επειδή υπάρχει αργή ανάπτυξη - λόγω φόβου - ή μπαίνει ο Γιάγκο κι ο Κοντοές πάει στα αριστερά ή στο κέντρο σαν δεύτερος αμυντικός χαφ ή γυρνάμε σε 4-4-2 . Πάντως το παιχνίδι πάει στο γκολ μέσα στο περίγραμμα μιας πολύ κακής διαιτησίας. Που φυσικά δεν κάνει το μεγάλο λάθος αλλά είναι τουλάχιστον ανεπαρκής και το λάθος θα το προβιβάσει. Ούτε κάρτα υπάρχει στον Κοτσαρίδη, ούτε υπάρχει η μεγάλη επέμβαση του Κωνσταντόπουλου αφού η φάση είναι οφσάϊντ. Που όμως έγινε κι άρα ακόμα ζούμε. Μιλάω για το πρώτο ημιχρόνιο.
            Μετά όμως, μπορώ να μιλήσω για τον Λίνεν. Που θυσίασε την ομάδα στον βωμό της πειθαρχίας. Κι η πειθαρχία το μόνο που φέρνει είναι τα ανεξήγητα. Της παρουσίας του Φούντα και του Φουρτάδο μέχρι την στιγμή της αλλαγής του δεύτερου και της παρουσίας του πρώτου. Πάγωσε το κεφάλι μου πια με την γερμανική εμμονή, την ώρα που κάποιες τυχαίες προωθήσεις του Κοντοέ φωτογράφιζαν τα προηγούμενα σχόλια μου. Σε μια ΑΕΚ κάκιστη, κατώτερη του αναμενόμενου που ήταν ο Κωνσταντόπουλος στην φάση του γκολ: Αφού κάναμε την επέμβαση, σιγά μην σηκωθούμε κιόλας. Ο Παπαδόπουλος ήταν βάσει προπονητή ο πιο επικίνδυνος.
                  Και τι κρατάμε; Εγώ το μπλοκάκι του προπονητή, ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΕΚ, αλλά και τον κόσμο που δεν σταμάτησε να υποστηρίζει. Την πολύ κακή ΑΕΚ που δεν ξέρει να καταλάβει τι την περιμένει ακόμα αγωνιστικά. Την άναρχη ανάπτυξη και το μεγάλωμα της φανέλας ενός απ' ευθείας ανταγωνιστή της. Την ατολμία σε παίκτες με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και την μπούρδα σύστημα που παίζει κι αυτός ο προπονητής. Που τα έχει χαμένα ενώ με τρεις κινήσεις θα άλλαζε όλη την εικόνα. Για τον βαθμό που έλεγα από την Τρίτη.
             Το πέναλτυ όμως. Ήταν ή δεν ήταν; Προσέξτε. Αν θέλει ο διαιτητής να βοηθήσει, το δίνει. Αλλά δεν είναι εκεί η ουσία. ΚΑΡΑΗΤΑΝ ΠΕΝΑΛΤΥ,αλλά δεν θα άλλαζε κάτι. Η ουσία είναι στους γνήσιους παρακολουθητές του θεάματος. Αυτούς που μπορούν να κατανοήσουν ποιός ήταν καλύτερος σήμερα. Διότι και πέναλτυ να πάρεις όταν χάνεις με τρία γκολ διαφορά, είναι σαν την ελεημοσύνη στον άνεργο. Κι ο Λίνεν πρέπει να δει διαφορετικά τα πράματα. Διότι και η αλλαγή του Φέτση είναι λάθος. Ποτέ δεν μπορεί να μαρκάρει ο Γκερέϊρο. Επιτέλους, την ώρα που αμύνεται μαζικά η Κομοτινή, θέλεις ταχύτητα στο κέντρο - ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΗΜΕΡΑ ΗΤΑΝ ΣΤΟΝ ΑΞΩΝΑ - ΚΙ Ο ΠΙΣΩ ΠΑΙΚΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΩΘΗΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΤΕΧΝΟΣ ΚΑΤΣΙΚΟΚΕΡΗΣ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΚ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΑΣ.
                Κι η ΑΕΚ έχασε δίκαια. Μην γελιέστε. ΚΙ ΕΙΧΕ ΠΟΛΥ ΤΥΧΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ ΣΥΝΤΡΙΒΗ. Και γι' αυτό αύριο θα διαβάσετε μαλακίες. Τον Βασιλάκη με την ανάλυση των φάσεων και τους υπεύθυνους της ενημέρωσης που θεωρούν οτι το να χάνεις με ένα γκολ διαφορά, είναι ενδεικτυκτικό της ατυχίας ή της σελήνης που είχε κλίση τριάντα μοιρών σε σχέση με το όργανο σας. Αυτοί οι τύποι θα καταργήσουν την διαφορά του ενός γκολ. Τι να κάνει η Θράκη; ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΘΑ ΣΟΥ ΒΑΛΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΗΝ ΓΙΩΜΑ ΣΟΥ. Ποιός είναι ο κερδισμένος; Σίγουρα αυτός που διαβάζει καλύτερα κι όχι αυτός που θεωρεί εξτρέμ κάποιον μαύρο τεμπέλη, άτεχνο, αργό και που στάθηκε τυχερός ΣΕ ΜΑΤΣ ΣΤΗΜΕΝΟ. Αυτός που καταλαβαίνει οτι δεν υπάρχει ποιότητα αλλά επιμένει οτι το φτηνό παπούτσι είναι καλύτερο από το ακριβό.
                                       ΑΗΔΙΑ, ΕΙΔΙΚΑ ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΛΙΝΕΝ.
                                              ΖΗΤΩ Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ. 
                Υγ1. Να βρω κορυφαίο; Δεν υπάρχει. Στέκομαι στον Κουτρουμπή, που είναι αδυναμία μου. Γιατί; Διότι είναι άντρας. Ενώ η ΑΕΚ σήμερα είναι δικέφαλη κότα.
                Υγ2. Το γκολ άκυρο; ΑΥΤΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ.