Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

ΤΗΛΕΦΩΝΟ

            Και χτυπάει το τηλέφωνο απογεματιάτικο, την ώρα που προσπαθώ να χαλαρώσω από τον ημερήσιο πόλεμο. Την ώρα που προσπαθώ να βρω μερικές στιγμές νιότης. Μιλώντας με τα παιδιά μου. Πάντα ξεχωριστά αφού τα θέματα τους είναι διαφορετικά. Άλλο ο χαβαλές του μεγάλου για το πολυτεχνείο που στην πληροφορίκή έχουν τυφλό καθηγητή κι άλλο η σοβαρότητα του μικρού που προσπαθεί να εισέλθει σε ανώτατο ίδρυμα του εξωτερικού. Αν κάτσω εγώ με τα θέματα που κουβαλάω και αρχίσω την κουβέντα και με τους δυό ταυτόχρονα, τότε θα γίνει καφενείο. Δηλαδή προανακριτική επιτροπή της βουλής με Κωνσταντοπούλου, Βενιζέλο, Κασιδιάρη και Άδωνι.
           Ποτέ δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό, από την στιγμή που θα μιλήσουμε για θέματα. Όταν βέβαια πρόκειται να γίνει πλάκα, κανείς δεν απουσιάζει. Αλλά δεν μπερδεύω τις στιγμές. Όπως και τα ζητήματα.
           Δεν γίνεται δηλαδή να μου λέει ο μεγάλος οτι την ώρα που ο τυφλός του καθηγητής είχε δώσει εντολή στον βοηθό του να γράψει κάτι στον πίνακα, αυτός είχε πάρει αγκαλιά ένα σκύλο που είχε μπουκάρει στο αμφιθέατρο και τον έβγαζε έξω. Και την στιγμή που ξαναμπήκε ο έχων το φως, γυρνάει ο καθηγητής και λέει στην τάξη : " Λοιπόν, όπως βλέπετε στον πίνακα..." για να τον διακόψει ο βοηθός του " κύριε Τάδε, δεν έχω γράψει τίποτα αφού ένα σκυλί..."
           Και δεν γίνεται εκείνη την στιγμή με αυτήν την διήγηση να έχω και τον μικρό μαζί να με ρωτάει είτε ολοκληρώματα είτε τρόπους για την κοινωνική του δράση που μετράει για να τον πάρει κάποιο ίδρυμα της Αμερικής. Δεν γίνονται αυτά τα πράματα. Διότι στην Ελλάδα, τον προβληματισμό τον έχουν οι μικροί που θέλουν να σηκωθούν να φύγουν. Και να μην ξαναγυρίσουν λέω εγώ με την σειρά μου. Τι να έρχεται, τι να πηγαίνω. Ας είναι καλά οι αδερφοί Ράϊτ, που τελευταίες πληροφορίες τους θέλουν κατ ' ευθείαν απόγονους του Δαίδαλου και του Ίκαρου. Δεν ξέρω αν τους θεωρείτε πρωτοπόρους της αεροπορικής, αλλά εγώ τους θεωρώ μίνιμουμ μαλάκες Έλληνες που ξέχασαν από τι ήταν φτειαγμένα τα φτερά τους.
             Αλλά το τηλέφωνο, τηλέφωνο. Τι να κάνει κι αυτός , που είχε σχηματίσει τον αριθμό μου; Ήθελε κάτι να ακούσει ή κάτι να μάθει. Και νάσου ο δημοσιογράφος της σφαλιάρας. Επιφορτισμένος κιόλας με το ρεπορτάζ της ΑΕΚ.
              " Τι γίνεται με την ομάδα; " Προσέχτε τοποθέτηση μανάβικου. Αντί να ρωτούν τα αγγούρια τον μανάβη, να ρωτάει ο οπωροπώλης. " Πού θέλετε να σας βάλω; " Αντί να τηλεφωνήσω εγώ για να μάθω, να τηλεφωνάει αυτός. Τέλος πάντων να μην μείνω στην ενημέρωση που σερβίρεται στο κοινό κι αυτό μένει άφωνο.  Απλά να μείνω στην διάθεση μου να ηρεμήσω, η οποία σημαίνει οτι δεν μιλάω στα τηλέφωνα , όποτε του καβλώσει του καθενός. Κι ειδικά χωρίς συγκεκριμένο θέμα. Αυτά είναι για κάτι γκόμενες της κινητής τηλεφωνίας.
               Τι να γίνεται λοιπόν; Περιμένω κι εγώ τον Βιντιάδη με τα μύρια που έχει μαζέψει αλλά δεν μπαίνει ακόμα διότι του λείπει η ουρά. Των μύριων εννοώ. Υποθέτω, ουρά σαν άνθρωπος στην σπονδυλική του στήλη διαθέτει. Και πλάνο κι αεροπλάνο που θα πάρει ο Κιθ για να έρθει, αφού κατώρθωσε κι αναμόρφωσε την Πόρτσμουθ. ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΙΝΓΚΛΕΤΕΡΑ. Αλλά ενώ τα ρεπορτάζ τον θέλανε από την επομένη της πρωταπριλιάς εδώ ( για να μην μπερδευτεί κανένας ), πάμε στο διοικητικό συμβούλιο την Τρίτη που θα ορίσει γενική συνέλευση για το τέλος του Απρίλη η οποία θα προκηρύξει αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. ΦΥΣΙΚΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, αν τα επιτρέψουν οι τεράστιες φωνές των φοβερών τύπων που έχουν καταλάβει τα Σπάτα. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ, που έχουν βάλει τα δυό πόδια σε ένα παπούτσι. Των υπευθύνων μιλάω, όχι τα δικά τους. ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΓΙΓΑΝΤΑ ΛΑΟΥ ΠΟΥ ΕΚΛΕΓΕΙ ΜΑΛΑΚΕΣ και μετά του φταίνει οι εκλεγμένοι , ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΣΕΙ ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΡΟΠΩΝΟΥΝ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, την ώρα που παρακαλάνε Φιλίππου ή Μελισσανίδη. ΚΟΙΝΩΣ, ΟΙ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ. ΓΝΗΣΙΟΙ ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ. Της πλάκας.
             ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΟΤΕ με πλάνο τι να κάνουμε.
          Οπότε τι να κάνω κι εγώ; Αυτά λέω στο τηλέφωνο. " Μα αυτά τα ξέρω κι εγώ μου λέει ο σύντροφος. " ( Όλοι σύριζα είμαστε με ολίγον κασιδιάρη πασπαλισμένοι ). Γιατί μίλησα στην εφεύρεση του Γκράχαμ; Διότι το σήκωσα εγώ - λάθος που ακόμα δεν έχω διορθώσει στο σπίτι . Λάθος που δεν κάνω ποτέ στην εταιρεία, αλλά εκεί πληρώνω γραμματέα ( πιο φτηνά μου έρχεται ). Να πληρώνω καλαμαρά και στο σπίτι; Ποιός είμαι; Ο Βιντιάδης;
           Και κλείνοντας το τηλέφωνο, με πιάσανε οι σκέψεις. Ρε λες να καταστραφεί η ΑΕΚ την ώρα που ο Ιβάν αναγνωρίζει μόνο τα δικά του χρέη; Δηλαδή αυτά που θα κάνει. Αποκλείεται μου απαντάω, αφού ήδη το δημόσιο κινείται προς νομοσχέδιο για μείωση ποινών σε όσους επιστρέψουν κλεμμένα. Αυτόματα με πιάνει μια χαρά βλέποντας τον Ψωμιάδη, τον Λαυρεντιάδη και τον Τσοχατζόπουλο έξω ( ειδικά αυτόν που χόρευε και καλό ζεϊμπέκικο που είναι γεγονός οτι η χώρα δεν έχει τέτοιους μάγκες ) αλλά και μια θλίψη για την ΑΕΚ που οι κλοπές γίνανε εσωτερικά. Με πιάνει το κεφάλι μου. 
             Η ΑΕΚ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΕ ΑΠΟ ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ, ΕΝΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΕ ΑΠΟ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ; ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΡΕΧΑΓΚΕΛ ΤΟΥΣ. ΤΙ, ΘΑ ΕΞΙΛΕΩΘΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΓΙΟΥΡΟ; ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ ΧΩΡΑ ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΑΓΑΝΕ ΟΙ ΝΑΖΙΣΤΕΣ. Οι παλιοί Κατίδηδες. Μέσα και οι παλιές Ρούλες. Το μανάβικο απέτυχε επειδή τα αγγούρια δεν γίνανε σαλάτα, αλλά χρησιμοποιήθηκαν σαν ομοιώματα πούτσου.
          Κι οπότε η Βιντιάδα πήγε λίγο πίσω, αφού η Γλυφάδα τα έσπασε πλέον με τον Δημητρέλο κι αντί να ψάχνει μπροστάρηδες, ψάχνει για άκρες στην στρατονομία ( αλήθεια τι υπηρεσία εκτελεί στον στρατό ένας 38άρης και με τι βύσμα απέφυγε την μέχρι τώρα θητεία του ; ) κι οπότε  το ντεμοτεχνείο ( γιατί ενεργοποιήθηκε αίφνις; ) μιλάει για καινούργια προσπάθεια; Κινδυνεύει κανείς; Δεν μιλάω για τον γιαουρτά που δεν θα τον βρίσκουμε αύριο, αλλά για τον άλλον τον ενωτικό. Επειδή " πεθαίνει η ΑΕΚ ".
              Κι ήρθε ο Ιησούς για να μην πεθάνει η ομάδα του. Στον Λάζαρο βέβαια, ο κανονικός είχε πάει για να καταγράψει το ρεπορτάζ οτι τον ανάστησε. Εδώ ήρθε πριν τον θάνατο. Γιατί; Για να σώσει την ΑΕΚ ή εαυτόν; Εγώ δεν απαντώ αφού ο Κετσέ θα δώσει απάντηση εκκωφαντική μαζί με τις εξηγήσεις γιατί δεν θέλει κανέναν πρόεδρο της ΠΑΕ να δικαστεί αλλά και πού βρήκε τις άκρες ο Βιντιάδης. Όπως και να το κάνουμε, προηγούνται των ηλίθιων που γράφουν για χόμπυ, οι επαγγελματίες που γνωρίζουν και μορφώνουν τον κόσμο.
                ΚΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΧΤΥΠΗΣΕ ΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΚΙ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ.
                ΡΕ ΦΙΛΕ, ΑΜΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΓΙΝΕ ΚΑΜΑΡΙΕΡΑ. ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΒΑΡΕΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. ΤΙ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΦΡΑΓΚΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΥ ΣΕ ΑΝΑΓΚΑΣΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙΣ ΤΑ ΕΝΤΥΠΑ ΠΟΥ ΕΒΓΑΖΕΣ;
                  Υγ. Και θα πάω διήμερο με το κείμενο αφού τα επαγγελματικά με πάνε Θεσσαλία ( δουλεύω, δεν πάω για κατάληψη ) και  μετά πολιτικά.

8 σχόλια:

  1. Χρηστος Χοντζεας05 Απριλίου, 2013 07:54

    Η τριλογία "...τεχνείο" που προηγήθηκε,θα γίνει περισσότερο επίκαιρη και αντιληπτή λίαν συντόμως.
    Ο Νικολαίδης "επαναξαναεπαναδραστηριοποιπείται" καθώς μας λένε τα ΜΜΕ-τεχνεία. Γιατί άραγε,αφου ο ...Βιντιάδης είναι προ των πυλών.
    Δεν υπάρχει Βιντιάδης; Σώπα.
    -------------------------------------------
    Τέλος το "χαράτσι". Δεν ξέρω αν το μάθατε. Χαρας ευαγγέλια.
    Το "χαράτσι", το όνομα "χαράτσι", παίρνει τέλος. Εγινε πράξη η δέσμευση. Και η δικαιοσύνη καλύπτεται πλήρως, αφού το είχε χαρακτηρίσει "έκτακτο φόρο", που δεν θα μπορούσε να συνεχιστεί πέραν του 2014 και η ΔΗΜΑΡ του κουνέλη, έμεινε ικανοποιημένη που κέρδισε μια διαπραγματευτική μάχη για λογαριασμό των συμφερόντων του λαού,και η κυβέρνηση που δρα για τα συμφέροντα της Ευρωτραπεζοσυμμορίας, είναι ικανοποιημένη, αφού δεν διακυβύονται τα ποσά,τα νούμερα που έχουν προσυμφωνηθεί, αλλά και ο λαός πια, είναι πιο διαλακτικός στη σκέψη ότι δεν πληρώνει ένα "έκτακτο",βιαστικό και ίσως άδικο μέτρο, αλλά έναν πλήρως νόμιμο και μόνιμο φόρο.

    Το χαράτσι λοιπόν,το όνομα "χαράτσι", τέλος.
    Ο φόρος θα ονομάζεται εφ'εξής "Ενιαιος Φόρος".
    Από "ΕΕΤΗΔΕ" θα ακούει στο όνομα "Ε.Φ." Μόνιμος φόρος πλέον.Ουτε δικαστήρια κάθε λίγο και να μπλέκονται 'ενα κάρο φορείς, ούτε και αμφιβολίες περί συνταγματικής νομιμότητας του φόρου,όυτε δήμαρχεία και κοινότητες να μπλέκονται, όυτε τίποτα.
    Ξεκίνησε σαν "χαράτσι", και θα ήταν απαράδεκτο να παραμείνει τέτοιος, σε μια ευνοούμενη δημοκρατία.Γιάυτό και η κοινοβουλευτική δημοκρατία,η ευνομία, είναι παρούσα και έδωκε λύση. Αν είναι δυνατόν.

    Οι έκτακτες περιστάσεις πέρασαν,-αφού περνάμε τους "κάβους" με ασφάλια,ναι μεν όντας κοιμισμένοι αλλά στη γέφυρα ο καπετάνιος είναι ξάγρυπνος-και αρα δεν υπάρχει λόγος να υφίστανται και έκτακτοι φόροι. Πρέπει να λάβουν μόνιμη μορφή.
    Σταθερά πράγματα και στέρεες αποφάσεις, για να ξέρουν και οι πολίτες που βαδίζουν.
    Πολίτες-βατράχια, που κολυμπάνε σε κατσαρόλα με αυξανομενη θερμοκρασία.
    Το μυοχαλαρωτικό "χαμάμ", από το βράσιμο,απέχει μόνο μερικούς βαθούς Κελσίου.
    Ολα είναι σχετικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ....ειναι δυσκολη η συνυπαρξη.....δεν τον θεωρει κατι.....
    Τι εγινε Στηβεν.Τρεχει κατι καλο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χρηστος Χοντζεας05 Απριλίου, 2013 09:33

    Ο Βιντιάδης ολοκλήρωσε τις επαφές του, με τους Αγγλους επενδυτές. Μας είπαν οι "Κεστετζόγλου". Ετρεχε 20 μέρες για τις τελευταίες επαφές, προκειμένου να είναι έτοιμος για την συνάντηση με τον Παπα και τον "τίγρη".
    Κατόπιν-διαβάσαμε- ότι "απομονώθηκε και κάνει τις τελικές πράξεις σε δραματικές ώρες".
    μούμπλε- μούμπλε...
    Σήμερα "μάθαμε" ότι "εξαφανίστικε ο Βιντιάδης". Οχι ρε πούστη. Πως εξαφανίστικε κάποιος που δεν είχε πριν εμφανιστεί ποτέ και πουθενά.
    "Αφαντος" σου λέει. Και ο Παπάς απ΄την άλλη,έφυγε για το εξωτερικό για δουλείες του, μη ξέροντας τίποτα.
    Και το χθεσινό Δ.Σ αναβλήθηκε για σήμερα-περιμεναν τον Βιντιάδη;- αλλά και σήμερα αποφάσισαν να αναβάλουν το Δ.Σ για αργότερα,ώστε να αποφασίσουν τότενες την ημερομηνια της νέας Γ.Σ.
    Μετά την νηστεία, έρχεται η προσευχή.Η ησυχία.

    Ουτε σε υποσαχάρια χώρα δεν θα στεκόταν τέτοια εταιρεία. Ουτε στον Αμαζόνιο δεν θα μπορούσε να είχε 'εστω μια μέρα παραπάνω ζωης, ένα τέτοιο συνοθύλευμα. Θα αρκούσαν μόνο μερικές πρωτόγονες διαταξεις από την εποχή των πασάλων και των παγετώνων, ώστε να εξαφανιστεί από προσώπου γης, το παντελώς άχρηστο και άρρωστο κουφάρι αυτής της-φερόμενης ως- ΠΑΕ και του συρφετού που την συντηρεί δια προσωπικό όφελος.
    Στην Ελλάδα όμως υπάρχει ζωή. Και μετά από σένα.

    Κετσετζόγλου, έχεις καμια ιδέα που μπορεί να είναι ο Βιντιάδης; Συσκέπτεται εν κρυπτώ; Κάνει μυστικο δείπνο; Χαρασει τις τελευταίες λεπτομέριες,πριν την "μπούκα" στην ΠΑΕ; Τελειοποιεί το όπλο του; Κάνει τα τελευταία συμμαχικά τηλεφωνήματα; Εχει πάει στο Θηβέτ; Ειναι σε πυρινικο καταφύγειο στη Ρωσσία; Απήχθει ευσπευσμένα από την CIA,κατεπνήγει από κινούμενη άμμο στη Μογγολία,τον έφαγαν λιοντάρια σε σεφάρι στο Σερεγκέτι, τον ανέβασε στη σκηνή ο Κόπερφιλντ και κατά λάθος τον εξαύλωσε, ρουφήχτικε από συφώνι ενώ παρίστανε τον υδραυλικό;
    Τι απέγινε το πειραματόζωο τηλεμεταφοράς ύλης;
    Δώσε μια "εξήγηση" ρε "Χίτσκοκ365" Δώσε λίγο "φως". Αλλωστε "είναι η μόνη ΥΠΑΡΚΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΙΝΟΜΕΝΗ λύση".
    Η καλύτερα μη δώσεις. "δεν κάνει κακό στην ΑΕΚ η περίπτωση Βιντιάδη,αφου δεν την ζημιώνει σε τίποτα".
    Αντιθέτως,λέω εγώ,για να σε συμπληρώσω, ότι κάποιοι κουραδομαλάκες έχουν και κέρδος μάλιστα.
    Σαν παπάδες που κερδίζουν από την σιγουριά του ότι δεν θα αποδειχθεί ποτέ ότι δεν υπάρχει θεός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΠΡΟΣ DNAEK : Αδερφέ, τίποτα καλό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. (…) Ωστόσο, ενώ δεν είχα προβλήματα στα γήπεδα, κάτι δεν πήγαινε καλά με την υπόλοιπη παραμονή μου (στην Αγγλία). Λεφτά δεν υπήρχαν για ξενοδοχείο, ούτε μέτριο. Ευτυχώς, είχε φροντίσει ένας γνωστός και με δέχτηκαν στο κτίριο του εφοπλιστή Πατέρα, που ήταν τεράστιο και βρισκόταν σε ένα κάπως μακρινό προάστιο του Λονδίνου. Μόλις τελείωσα λοιπόν τις δουλειές μου, μια και δυο για του Πατέρα να κοιμηθώ. Οι άνθρωποι, εκεί, δεν μου έδωσαν το ροζ δωμάτιο, ούτε τις μεταξωτές μπιτζάμες του κυρίου. Για μένα υπήρχε το υπόγειο του τεράστιου σπιτιού. Και κει τη βρήκα. Ήταν ένα πολύ μεγάλο σκοτεινό υπόγειο, γεμάτο παλιά έπιπλα και σκεύη, κιβώτια, ανταλλακτικά από αυτοκίνητα, τεράστια κασόνια με σαβούρες. Κάπου στην άκρη, στήθηκε ένα μικρό ράντσο και βολεύτηκα. Πάνω από την οποιαδήποτε έλλειψη άνεσης είχα βάλει τη δίψα της μάθησης. Ούτε πείνα με έπιανε, ούτε το διαβολεμένο κρύο σ’ αυτό το καταραμένο υπόγειο. Όμως, αυτό που δεν άντεξα ήταν ο φόβος. Ένα βράδυ, που δεν μπορούσα να κοιμηθώ με τίποτα (και ήθελα πολύ να κοιμηθώ και να ονειρευτώ ότι βρισκόμουν στο ξενοδοχείο Ριτζ, όπου δυο κομψοί σερβιτόροι μου σερβίρουν ένα βασιλικό γεύμα), σηκώθηκα και έκοψα μερικές βόλτες στο υπόγειο. Από περιέργεια, αλλά ίσως και μηχανικά, στάθηκα σε μια γωνιά που βρίσκονταν κάτι κιβώτια. Βάζω το χέρι και ανοίγω ένα. Και τι να δω: ήταν γεμάτο κόκαλα. Τρελάθηκα. Όλο μου το κορμί το είχε ζώσει ανατριχίλα. Μη κάνουμε τους πολύ μάγκες γιατί βλάφτει. Με δυο λόγια είχα χεστεί από το φόβο μου. Και πάνω στη θολούρα μου, ανοίγει το πορτάκι στο βάθος του υπογείου. Μπροστά στο άνοιγμα, στεκόταν η υπηρέτρια, κρατώντας ένα μεγάλο φακό. «Πάθατε τίποτα κύριε Νίκο;», μου λέει. Τρελάθηκα από το φόβο μου. «Κάτι κόκαλα βρήκα εδώ», της λέω. «Ναι, το ξέρω», απαντά. «Είναι για να παίζουν τα σκυλιά του κυρίου Πατέρα». Άντε να κοιμηθείς μετά, ή να πιστέψεις τη γριά υπηρέτρια. Που ήταν ίσως η πιο άσχημη γυναίκα που είχα δει στη ζωή μου. Να σκεφτείτε ότι το πρόσωπό της μπροστά στο φακό, μου είχε φέρει πιο δυνατή ανατριχίλα από τα κόκαλα. (…)

    Απόσπασμα από το κεφάλαιο Στο Υπόγειο με τα Φαντάσματα, του βιβλίου του Νίκου Αλέφαντου Από τη Φτώχεια στην Αναγνώριση [Φύκιρης, 2η έκδοση Αθήνα 1985].

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Προς Ανώνυμο: Οκ με το απόσπασμα. Τι ακριβώς θέλεις να πεις; Ειλικρινά περιμένω απάντηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Προς Όλους: Βιάζεται ο Κοσμάς;
    Ο αγαπητός Κώστας, που δεν τον θεωρούσε μπροστινό τον Δημήτρη, τι λέει σήμερα;
    Έλα βρε, τα πιάτα στο τραπέζι. Κίνα, Αγγλία, Κύπρος, βαθμοί, γκολ του Φουρτάδο, τι άλλο να περιμένω; Να σκοράρει ο Τσούπρος;
    Έλα Ντέμη, τουλάχιστον πάρε τον κόσμο μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Oσοι ζυμώθηκαν με το ποδόσφαιρο της 15ετίας 1970-1985 και τα λαϊκά από ψυχής αναγνώσματα, να βρουν και να διαβάσουν την αυτοβιογραφία του Νίκου Αλέφαντου. Εγώ, για να μην τη χάνω στη βιβλιοθήκη, την έχω δίπλα στις αυτοβιογραφίες των ρεμπετών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή